ชื่อหนังสือ : ชายาผู้มีคุณธรรม2 เล่มจบ 何为贤妻

ผู้แต่ง : เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง 月下蝶影 ผู้แปล : ayacinth

พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2560 โดย สำนักพิมพ์อรุณ

ราคาหน้าปกชุดละ 670 บาท จำนวน 472+464=936 หน้า

รายละเอียด

สตรีผู้หนึ่งต้องดีงามเพียงใด จึงจะได้ชื่อว่าเป็นภรรยาผู้เพียบพร้อม

ควรยึดหลักสามคล้อยตามสี่คุณธรรมเชื่อฟีงบิดาและสามีไปทุกสิ่ง ต้องมีเมตตาแม้แต่กับภรรยาน้อยถึงขั้นต้องอดกลั้นยามคนเหล่านั้นมอบความอยุติธรรมให้ต่อให้เป็นชาติภพที่บุรุษเป็นใหญ่ นี่ก็ยังนับว่าเอาเปรียบกันไปสักหน่อย คนแข็งกร้าวไร้ความอ่อนหวานเช่นเธอมีหรือจะก้มหน้ารับชะตากรรมแบบนั้น หากดีงามแต่ยังมัดใจสามีไม่ได้แล้วอย่างไรมีศีลธรรมแล้วเป็นเบี้ยล่างคนอื่นอยู่ร่ำไปก็เท่านั้น เครือญาติมากเล่ห์เหล่าสนมเมียรองมากมารยา จะให้ยิ้มรับก็กระไรอยู่

แม้เธอไม่ใช่ชายาที่ร้ายกาจจนระรานใครไปทั่วแต่ก็ไม่มีทางอยู่เฉยให้ใครรังแกแน่ ศึกนอกศึกในไม่มีขาดสายขืนทำตัวอ่อนแอไม่รู้ความคงไม่รอดเป็นหวางเฟย...ควรใช้อำนาจกับภาพลักษณ์งดงามให้เป็นประโยชน์ ต้องกุมหัวใจท่านอ๋องกำราบเมียรอง เชิดหน้ารับมืออริทั้งหลาย เช่นนี้ต่างหากถึงจะนับว่าเยี่ยมยอด ให้เป็นภรรยาผู้เพียบพร้อมคุณธรรมอะไรนั่นเกรงว่าเธอคงไม่อาจทำได้

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ชายาผู้มีคุณธรรม นิยายแปลจีนจาก สนพ.อรุณซึ่งมีกระแสร้อนแรงเกี่ยวกับสำนวนแปลกันมากมายมหาศาลซะเหลือเกิน ลำพังตัวชะนีเองก็ได้ยินมาบ้างเช่นเดียวกันค่ะ ครั้งแรกเราก็คิดนะว่ามันจะเลวร้ายแบบที่เขาว่ากันเลยรึกระนั้นแล้ว มันต้องพิสูจน์ให้เห็นกับตา สิบปากกว่าไม่เท่าเราได้สัมผัสด้วยตัวเองแต่ไอ้ครั้นจะซื้อ งบสำหรับงานหนังสือก็บานปลายขนาดนั้น เราจึงได้อานิสงส์ผลบุญจากน้องหญิงฝนสุดสวยนางให้ชะนียืมอ่านก่อน เพราะนางใจไม่แข็งพอที่จะอ่านเอง (จะเรียกว่าอิชั้นเป็นหน่วยพลีชีพก็ได้ค่ะ)กระนั้นแล้ว เราก็มาดูกันสิว่ามันจะพังแบบที่เขาโจษจันกันจริงๆอะป่าว

มาคุยกันเรื่องเนื้อหาโครงเรื่องโดยรวมของบทประพันธ์ก่อนละกันค่ะ ชายาผู้มีคุณธรรมเป็นนิยายสลับร่าง เปลี่ยนวิญญาณ ของหญิงสาวในยุคปัจจุบัน มาอยู่ในร่างของ ชวีชิงจวีพระชายาอ๋อง ในองค์ชายรอง เฮ่อเหิง (ในที่นี้ไม่ได้ระบุเกี่ยวกับชาติก่อนของนางเอกมากมายค่ะชื่อเดิมก็ไม่บอกไว้ ไม่ระบุว่า ตายมา ย้อนมา ทะลุ มาได้อย่างไรบอกแค่ว่านางมีอาชีพเป็นนายหน้า .... ดูแลศิลปินในวงการบันเทิงเรียนจบทางด้านการเต้นรำ พ่อแม่เสียชีวิตแล้วคือข้อมูลที่ชะนีรวบรวมมาได้ทั้งหมดจากการอ่านทั้ง 2 เล่ม)

พระชายาชวีชิงจวี เจ้าของร่างเดิมแม้จะมีตำแหน่งเป็นถึงชายาเอกจากสมรสพระราชทาน แต่นางก็เป็นเพียงสาวน้อยอ่อนแอขี้กลัว ไม่มั่นใจในตัวเอง จนเป็นเหตุให้โดนสนมรับใช้ในจวนอ๋องกลั่นแกล้งจนป่วยหนักท่านอ๋องแม้ให้เกียรติในฐานะภรรยาหลวง แต่ก็หาได้ใส่ใจในตัวหญิงสาวที่เขามองแล้วขัดตาผู้นี้ซักเท่าใดนักท่ามกลางความกดดันหลายทาง she จึงป่วยและจบชีวิตในที่สุด

วิญญาณหญิงสาวผู้มั่นใจในร่างพระชายาผู้เคยอ่อนแอปวกเปียก หลังจากฟื้นจากอาการป่วย นิสัยใจคอกลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือหวางเฟยที่ทั้งมั่นใจในตัวเอง จัดการเรื่องราวในตำหนักหลังและปราบบรรดาสนมรับใช้ที่เคยแข็งข้อได้อย่างอยู่หมัดกลับจุดประกายความสนใจของเฮ่อเหิง ทั้งรูปโฉม กิริยา ก็ดูเซ็กซี่ ขี้เล่นขึ้นหลานส่วนท่านอ๋องแกเลยเลือกที่จะชิดใกล้หวางเฟยคนนี้มากขึ้นทั้งยังซัพพอร์ทเป็นแบ็คอัพในทุกเรื่อง ยอมรับเลย ท่านอ๋องแกเป็นพระเอกสายเปย์ใจสปอร์ตที่สุดในโลกหล้าจริงๆค่ะ

จากการวิแคะแกะเกา ...อิมเมจของท่านอ๋อง แกเกิดมาเพื่อเป็น BigBoss โดยแท้แกภาคภูมิใจและทรนงในเลือดสีน้ำเงินของแกมากๆและแกก็เห็นว่าคนที่ได้ขึ้นเชื่อว่าเมีย ศรีสะใภ้ที่แต่งเข้ามาในราชวงศ์ ก็ต้อง Sport เยี่ยงแกเช่นเดียวกันด้วยเป็นคนที่พร้อมจะใช้ทุกอำนาจในฐานะคนในราชวงศ์ แต่ก็เป็นคนที่ละเอียดรอบคอบฉลาดแกมโกง รู้จักถอย รู้จักก้าว แกเลยค่อนข้างจะขัดใจกับเมียขี้แยคนก่อนของแกพอสมควรแต่พอได้เปลี่ยนเมียใหม่(แบบไม่รู้ตัว)

คาแรกเตอร์พระชายาคนใหม่ที่ออกจะใช้อำนาจในทางชอบบบบจึงประทับใจป๋าแกเข้าอย่างจัง รู้จักใช้ความเอาแต่ใจในฐานะสตรีในราชวงศ์ กดขี่คนด้วยฐานะอันสูงส่งกว่าของตัวเองใช้ความติงต๊องบ่องแบ้วเวลาเข้าหาผู้ใหญ่ และ รู้จักอ้อยผู้ชายที่ควรจะอ้อย (ซีนอ้อนผัวของอินางคือเป็นที่หนึ่งในแคว้นแน่นอน)

ความสนุกของเรื่องนี้ คือคาแรคเตอร์ของพระ-นางค่ะทั้งคู่รู้จักเสพสุขในชีวิตปัจจุบัน รู้จักวางตัว รู้จักผ่อนปรนหนักเบาเป็นแบบแผนของการใช้ชีวิตคู่ในฐานะ “อาชีพสามี-ภรรยา” รักหรือเปล่านั้นไม่สำคัญเท่าการให้เกียรติกันและกันต่างหากคือสำคัญที่สุดและเพราะการวางตัวอย่างรอบคอบของทั้งคู่ จากฐานะอ๋องและพระชายา จึงกลายเป็นฮ่องเต้และฮองเฮา ของแคว้น สร้างตำนานรักสะท้านสะเทือนแผ่นดิน ให้ชาวบ้านชาวช่องเขาริษยากันไป

เนื่อเรื่องจบไปก็คุยเรื่องงานแปลกันบ้างอืม...หลายๆอย่างก็ดูประหลาดจริงๆค่ะ ซึ่งโดยส่วนตัวชะนีเองก็ไม่ใช่คนที่มีความรู้ในภาษาจีนมากมายแต่ด้วยความที่เราก็อ่านนิยายจีนแปลมามากพอสมควร บางคำ บางสำนวน ที่เราเคยเห็นเขาใช้กันแต่พอมาถึงการใช้คำในเรื่อง ชายาผู้มีคุณธรรม เขากลับใช้ในลักษณะที่แปลกไปอย่างเช่น การเรียกขานสตรีออกเรือนแล้ว เรามักจะใช้เจอในลักษณะ การรวมแซ่ของสามี+แซ่เดิมของภรรยาตามด้วยคำว่า “ซื่อ” ... (เรียงไหนก่อนหลังไม่แน่ใจนะ ลืม55+)แต่เรื่องนี้ใช้คำว่า “สกุล” ค่ะ เช่น สกุลชวี สกุลเถียน สกุลเหลียง .... ซึ่งเวลามันอยู่ในรูปประโยคที่เอ่ยถึงครอบครัวความหมายมันจะซ้ำซ้อน คือ... มีทั้ง สกุล ... และ ตระกูล ... อยู่ในประโยคเดียวกัน... คือเราไม่คุ้นเคยไง ตัวเราก็ไม่กล้าฟันธงว่ามันจะใช้แบบนี้ได้หรือเปล่าแต่เรามั่นใจเลยว่า ในฐานะคนอ่าน เรางงและสับสนค่ะกับการใช้คำแบบนี้

อีกสิ่งคือ การใช้คำราชาศัพท์ ...อันนี้มั่นใจและกล้าฟันธง ว่ามัน “พัง” มากกกก ค่ะ คำว่า กิน....เพคะ...อยู่ในประโยคเดียวกันออกจากปากนางเอกซึ่งกำลังคุยกับท่านอ๋องสามี คือถ้าจะมาในแบบทางการก็ราชาศัพท์เต็มมาค่ะแต่ถ้าจะมาในลักษณะฉอเลาะประสาผัวเมียขี้เล่น ก็มาจัดบ้านๆมาเลยดีกว่าไหมฮึ ...

ซึ่งการใช้คำราชาศัพท์กับนิยายในรั้วในวังมันสำคัญนะ OK เรื่องชั้นยศของสนมนางกำนัลเราจะไม่พูดถึงเพราะฉากหลักของนิยายอาจจะเป็นโลกสมมติมันอาจจะมาเทียบกันไม่ได้ (เหรอออออ) แต่กับคำราชาศัพท์ก็ไม่ควรละเลยนะแกรรรคือมันเป็นหน้าที่สำคัญของกองบรรณาธิการจะต้องคัดกรองให้คำแนะนำกับนักเขียนหรือเปล่าเอ่ย เรื่องคำผิด ก็เช่นเดียวกันค่ะ คำผิดมีบ้างไม่มาก แต่การเรียงคำสลับตำแหน่งในประโยคมีเยอะเชียวค่ะ คือมันอ่านแล้วตลกอะพูดจากใจจริงเลย

พอค่ะเราเฉาะแค่นี้พอกับสำนวนงานแปล เราจะมาคุยกันเรื่องลักษณะงานของนักเขียนบ้าง 月下蝶影, Yue Xia Die Ying, เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง,เยวี่ยซย่าเตี๋ยอิ่ง จะเขียนเทียบเสียงเยว่ หรือ เยวี่ย เราอย่าได้ใส่ใจ เอาเป็นว่าเป็นนักเขียนท่านเดียวกัน จากที่ชะนีได้มีโอกาสอ่านงานของนักเขียนท่านนี้มา2 เรื่องซึ่งก็คือ ว่าด้วยอาชีพนางสนม และ ชายาผู้มีคุณธรรม .... (งาน Y อีกเรื่อง This Time อิชั้นดองค่ะ)พูดได้อย่างหนึ่งคือ มุขซ้ำค่ะ ถ้าจะอธิบายง่ายๆ คือโครงเรื่องเดียวกันเลย ลักษณะนิสัยตัวละครก็คล้ายกัน คือถ้าใครชอบแนวนี้ก็จะไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้าใครเฉยๆ ก็แนะนำให้อ่านว่าด้วยอาชีพนางสนม เรื่องเดียวก็ได้ เพราะคล้ายๆกัน แต่อ่านแล้วอารมณ์ไม่เสียไม่หงุดหงิดใจระดับความแซ่บและความสะใจยามนางเอกล้างบางก็เผ็ดพริกสิบเม็ดเช่นเดียวกันค่ะ

สุดท้ายละ....ดีใจนะคะที่อรุณเลือกบุกตลาดนิยายแปลจีนหลายๆเรื่องที่ได้ไปก็เจ๋งๆทั้งนั้น แต่ต้องเข้าใจด้วยนะ บทประพันธ์ยิ่งดัง ยิ่งเป็นที่จับตามองนะแกรคนรอเยอะ ก็คาดหวังเยอะเช่นกัน เพราะฉะนั้นแล้วให้เวลากับมันหน่อยค่ะและให้เวลาเราปั่นเงินด้วยยยย ไม่ต้องแย่งกันออกงาน เงินชั้นทุกคนแน่นวล

เรื่องนี้อาจจะรีบเพื่อให้ทันงานหนังสือหรือเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจมันจึงมีพลาดบ้าง แต่เรายังเชื่อใจอรุณอยู่นะเพราะนิยายแปลบางเรื่องที่ชะนีได้อ่านมากก่อนหน้าก็สนุกนะชอบเลยเชียวล่ะ ซาบซึ้งดีงาม ทำเอาน้ำตาไหลพรากกกกก็มีมาแล้วเพราะฉะนั้นเรื่องต่อไป แก้ตัวใหม่ค่ะ ชะนีศรี อ่านดะทุกซะขนาดนี้ ....จะเป็นกำลังใจและรอดูเรื่องต่อของอรุณนะคะ