นักปรัชญามักจะแสวงหาปัญญา
นักปรัชญามักจะแสวงหาปัญญา
ท่านมีความคิดเห็นอย่างไรกับคำกล่าวของ อ.เสถียร โพธินันทะ?
"...เนื่องจากพระพุทธศาสนาไม่นิยมเก็งความจริง อย่างปรัชญาซึ่งอาศัยตรรกะเป็นแนวทาง ธรรมะในพระพุทธศาสนาเป็นผลประจักษ์จากการทดสอบด้วยตนเอง #ไม่ใช่เป็นคำสอนของนักคิดซึ่งสะสมความรู้จากตำรับตำรา และอาศัยความเจนจัดของชีวิตผสมกับจินตนาการที่ค่อนข้างเจิดจ้า แล้วสรุปผลออกมาเป็นปรัชญาซึ่งพราวไปด้วยทฤษฎี แต่ปรากฏว่าเจ้าของทฤษฎีเองก็ปฏิบัติไม่ได้หรือมีความประพฤติหันหลังให้ทฤษฎีของตนเองเสียด้วยซ้ำ..."
ศาสนาพุทธถือหลักที่ว่า "เอาจริง แล้วมาทำจริง ถึงจะมาสรุปว่าจริงแค่ไหน" นี่คือหลักการของพระพุทธเจ้า ในศาสนาพุทธ
นักปรัชญาทั้งหลายเอาแต่ว่า รู้มากแต่ไม่ทำ
ถ้าผู้ที่ถือพรตจะเน้นในเรื่องปฏิบัติ แต่ถ้าท่านเมธี นักปรัชญามีหลัก ๑๐ ข้อ แต่นักพรตจะมีข้อเดียว แต่ต้องทำให้ดูก่อน ทำให้ได้ก่อน แล้วค่อยไปข้อ ๒ ข้อ ๓
นักปรัชญามักจะแสวงหาปัญญา แต่ไม่ใช่ปัญญาเหนือปัญญา
ปรัชญา แปลว่า ความรู้ ความเข้าใจถึงธรรม เจริญธรรม