|
|
เธอเคยมีเพื่อนสนิทไหม...แบบอยู่มาวันนึง...เราก็กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันน้อยลง...
มีคำถามมากมายเกิดขึ้น...ความรู้สึกมากมายถาโถม...ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้โกรธกัน...แต่เราไม่เหมือนเดิมต่อกัน
การโดนลดความสำคัญมันอาจทำให้เรารู้สึกตัวเล็กลง...
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เราหายไปจากกันและกัน...
การถูกลดความสำคัญแตกต่างจากการที่เราไม่รักกันนะ...
เมื่อไหร่ที่เราถูกอีกฝ่ายปฎิเสธความรัก...
เราจะรู้สึกเหมือนไม่มีที่ให้เรายืนอยู่ตรงนั้นอีกต่อไป...
แค่คำว่า...ไม่รัก...ก็ทำลายเราได้ขนาดนั้นเลย...เหมือนเราไม่มีตัวตนในชีวิตอีกคน...
เธอเคยเจอเรื่องแบบนี้ไหม...
ถ้ามีคนให้เธอเลือกระหว่าง...รักกัน...หรือเกลียดกัน
เธอจะเลือกอะไรถ้าในตอนนั้นหลายความรู้สึกดีๆมันลดลง...ยิ่งฝืนยิ่งเจ็บปวดกันทั้งคู่...
ถ้าอีกฝ่ายบอกเธอว่าเค้าขาดเธอไม่ได้...
เค้าเคยชินกับการมีเธอ...
แต่ทั้งเธอและเค้าไม่ได้รักกันเหมือนเดิมอีกแล้ว
เค้าบอกว่า...ถ้าเธอไม่รัก...ก็เกลียดกัน...
ถ้าไม่เป็นคนรักกัน...ก็เป็นศัตรูกัน...
เธอจะเลือกและจัดการยังงัย หืมมมม
สำหรับฉัน...ฉันคงยอมให้อีกฝ่ายเกลียด...
เมื่อเค้าก็ไม่สามารถเป็นเพื่อนกับฉันได้...และฉันก็ไม่สามารถโกหกหรือฝืนใจรักอีกคนได้
ฉันคิดว่าเมื่อหลายสิ่งพังทลายลงมาแล้ว...ก็คงไม่มีใครอยากยืนอยู่ตรงนั้น...
เมื่อภูเขาความรู้สึกร้ายๆของอารมณ์รักและความผูกพันธ์ได้พังทลายลงมา...
ในเวลานั้นก็คงไม่มีใครอยากยืนให้ก้อนหินแห่งความเจ็บปวดเหล่านั้น หล่นลงมาทับถมชีวิตให้รู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น
ฉันเลือกเดินออกมา...เพราะถ้ายังอยู่ตรงนั้นยิ่งนานวัน...สักวันเราก็คงต้องเกลียดกันมากขึ้นเรื่อยๆ...
ฉันอยากให้หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของความรัก...ที่เมื่อรักก็รักกันหมดใจ...แต่เมื่อความรักจบลงไม่ว่าจากเหตุผลอะไรก็ตาม
ก็ขอให้หนังรักเรื่องนี้...มีฉากจบด้วยความไม่รักกันแค่นั้นพอ...
ฉันไม่ปราถนาให้มีภาคต่อเป็นการแก้แค้นหรือเกลียดกัน...มันไม่น่าจดจำ...
แปลกเนอะ...แค่เราไม่รักกัน...แค่เราไม่สามารถรักกันได้อีกแล้ว...เราก็กลายเป็นศัตรูกันแล้ว...
เธอล่ะเป็นแบบไหน...ถ้าวันหนึ่งความรักจบลง...
เธอจะเป็นเพื่อนรัก...หรือเป็นศัตรูเพราะเคยรักกัน
กับฉันเธอจะเป็นแบบไหน...
ก็แค่เราไม่รักกัน...เรื่องดีๆที่เคยมีต่อกันก็หายไปจากเราทั้งสองคนรึป่าว...
หรือแค่ไม่รักกันแต่เราก็ยังมีมิตรภาพดีๆ...
เรายังมีเรื่องดีๆต่อกันที่หนักแน่นพอที่จะทำให้เรายังเหลือเพื่อนเก่า...เพื่อนเก๋า...ที่ตบบ่าก็รู้ใจในชีวิตกันและกัน
สำหรับฉัน...ฉันเป็นเพื่อนที่ตบบ่าก็รู้ใจไม่ต้องพูดอะไรก็รู้กันได้นะ...ฉันเลือกแบบนี้
สำหรับเธอ...เธอเลือกแบบไหนถ้าเราไม่ได้รักกันอีกต่อไปแล้ว...
และเช่นเดิมเมื่อเราได้พบกัน...
ฉันจะถามเธอนะว่าเธอปราถนาให้ฉากสุดท้ายของเรื่องของเราเป็นแบบไหน
ถ้าเราไม่รักกันอีกต่อไป...
คงเพราะฉันพบว่าสำหรับฉันสิ่งที่ฉันได้เจอมันน่ากลัวมาก...
ความรุนแรงของการเลิกรานั้น...สำหรับบางคนช่างยากและหนักหนาสาหัส...
บางครั้งการถูกปฎิเสธความรัก...อาจเปลี่ยนหลายอย่างต่างออกไป...
ฉันพบว่า...บางคนต้องการแก้แค้น...บ่อนทำลายชีวิตของคนที่เคยรักกันอย่างไม่ลดละ...
เพราะงั้นฉันเลยสงสัยว่าถ้ามันเกิดขึ้นกับเรา...
สมมุติว่าในอนาคตมันจะเเกิดขึ้น...ฉันควรต้องรู้ว่าเธออยากจะยังจดจำกันและกันในลักษณะไหน
เธอของฉัน...โปรดรับฟังคำขอร้องจากคนที่รักเธอ...
ได้โปรดอย่าอ่อนไหว...ในตอนที่ฉันอ่อนแอ...และช่วยพยายามแข็งแรง...ในตอนฉันอ่อนไหว...
เพื่อเรา...
| Create Date : 09 สิงหาคม 2567 |
| Last Update : 10 สิงหาคม 2567 9:08:04 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 242 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
