ชีวิตก็เหมือนห่วงโซ่การมีชีวิตของผีเสื้อนั่นแหละ... เป็นตัวอ่อน >>> เป็นหนอน >>> เป็นดักแด้ >>> เป็นผีเสื้อ ก่อนจะติดปีกบินสวยๆได้...สิ่งมีชีวิตบางประเภทก็คงทรมานและอดทนมาอย่างสาหัส... ผีเสื้อที่เราเห็นว่ามีปีกสวยๆนั้น...เค้าก็บินอวดปีกอยู่ได้ไม่นาน...แล้วก็ร่วงโรย...ทิ้งตัวเองไว้กับพื้นดินแล้วลาโลกไป... ก่อนจากไปเค้าก็ผสมเกสรดอกไม้ไว้ให้ผีเสื้อรุ่นต่อไปแล้ว...หน้าที่เค้ามีแค่นั้น...และทำหน้าที่กันรุ่นต่อรุ่น... ผีเสื้อสวยนะ...แต่สำหรับเราเราไม่ได้รู้สึกว่านั้นเป็นความสวยที่น่าจดจำเท่าไหร่... เวลาผีเสื้อหลายๆตัวตัวบินห้อมล้อมดอกไม้หลายๆดอก...สำหรับเรา...เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวไหนสวยกว่าตัวไหน... เรารู้สึกว่าผีเสื้อสวยนะยิ่งถ้าพวกเค้าบินห้อมล้อมหรือบินรอบๆดอกไม้...ดอกไม้ยิ่งดูสวย... แต่เรารู้สึกว่าความสวยนั้นเป็นความสวยโดยรวม...ไม่มีผีเสื้อตัวไหนสวยกว่าตัวไหนจนสะดุดตา...แบบตรึงใจเราไว้เลย... แต่ผีเสื้อทำให้ดอกไม้ต้นไม้บริเวณนั้นสวยขึ้น...ทำให้บรรยากาศและทัศนียภาพตรงนั้นน่ามองขึ้น เพราะงั้นความสวยงามของบางอย่างนั้น...ถ้าถูกวางไว้ถูกที่ถูกทางก็จะส่งเสริมให้หลายอย่างตรงนั้นสวยขึ้นมา ระบำผีเสื้อที่เราเห็นนั้น...สวยเพราะหลายสิ่งส่งเสริมซึ่งกันและกันให้ออกมาสวย... ทำให้เวลาเราทอดสายตามอง...แล้วรู้สึกเพลินตา...เป็นความสวยที่น่าประทับใจ... แต่ถ้าแยกเอาสิ่งที่สวยงามออกมา...เช่น...ลองจับผีเสื้อที่สวยออกมาสักตัว...จับมาใส่ไว้ให้โหลแก้วแค่ตัวเดียว เราจะพบว่ามันไม่ได้สวยจับจิตจับใจเรา  เหมือนตอนที่เรามองเห็นมันบินอยู่กับพวกพ้องและดอกไม้ต้นไม้เลย ระบำผีเสื้อก็เหมือนละครบางเรื่อง... ดูเพลินและสนุกก็เพราะหลายอย่างส่งเสริมซึ่งกันและกัน... ตัวเอก...ตัวประกอบ...ตัวรอง...และฉาก...ต่างส่งเสริมกันและกัน... ผู้กำกับและวางพล๊อตเรื่องก็เก่งมากที่สามารถถ่ายทอดภาพในจินตนาออกมาให้สวยและสนุกได้จริง จะปั้นเดือนปั้นดาว...ก็ต้องสร้างท้องฟ้าและระบายสีเมฆให้ไม่สว่างไปจนกลบแสงของดาวและเดือน.... คนบางคน...และของบางสิ่ง...ก็เหมือนระบำผีเสื้อนั่นแหละ...อาศัยแค่ตัวเองคนเดียวก็ไม่ได้มีราคาแพงระยิบขนาดนั้น..ต้องพึ่งพาการจัดวางที่เหมาะสมด้วย ถ้าอยากเป็นผีเสื้อที่สวยสะดุดตาเทียมเดือนและดาวได้...ก็ต้องเป็นผีเสื้อที่เรียกพวกพ้องให้มาบินโชว์ไปพร้อมกันได้ด้วย... เพราะแค่ผีเสื้อตัวเดียวคงไม่ได้ทำให้ดอกไม้ต้นไม้งดงามขึ้นหรอก... เดือนและดาวก็คงไม่มีตัวตนและไม่มีใครเห็นความสวย...ถ้าเอาไปวางไว้ใกล้ดวงอาทิตย์...ที่กลบแสงและไล่ความมืดออกไป ความสวยงามบางอย่าง...จะสวยขึ้นหรือจะไร้ค่า...ก็อยู่ที่ความสามารถของคนจัดวางด้วย... ผีเสื้อก็คือผีเสื้อ...ปีกก็บางมาก...สัมผัสเบาๆสีและละอองของปีกก็ติดนิ้วแล้ว...แสนจะบอบบาง ความสวยงามของปีกผีเสื้อไม่ได้แข็งแรงพอที่จะรองรับการกระฉากหรือดึงรั้ง...เค้าจะบาดเจ็บ อยากเห็นระบำผีเสื้อ...ก็ต้องปลูกดอกไม้...และรอ... ถ้าดอกไม้ในสวนสวยงามแล้วแต่ไม่มีผีเสื้อมาบินให้เห็น...อย่างที่หวังไว้ ก็ต้องยอมรับและเข้าใจว่า...เค้าคงมีความสุขที่ได้บินอยู่ในสวนดอกไม้อื่นไปแล้ว...เค้าคงเจอบ้านที่ต้องการแล้ว   Create Date : 17 สิงหาคม 2567 Last Update : 17 สิงหาคม 2567 20:05:08 น. 0 comments Counter : 398 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณhaiku, คุณnewyorknurse