|
|
วันก่อนกลับไปบ้านตึก...ไปนั่งเล่นไม่เยี่ยมไปเยียนห้องแสนรัก...บ้านแสนรักมาคะ
ระหว่างรอเช็คแอร์ เนื่องจากมันไม่ติดเพราะไม่ได้เปิดมานาน และเป็นแอร์เก่า ก็ต้องใช้เวลาปลุกมันให้ตื่นจากการเป็นเจ้าหญิงนิทรานานหน่อยคะ
ก็หยิบโน้นนี่นั่นมาดู มาเล่น มาอ่าน ให้หายคิดถึง ระหว่างเจ้าหญิงนิทรายังไม่ยอมตื่น ก็เล่นโน้นนี่นั่นไปเรื่อยๆคะ
เจอไดอารี่ที่เขียนตั้งแต่ปี 51 คะ มีกลอนบางบทเขียนเอาไว้ เลยเอามาลงเก็บไว้อ่านในไดอารี่นี้คะ
มาคะ...มาย้อนเวลาในช่วงของเวลานั้น...ที่เก็บเป็นความทรงจำไว้กันคะ
(1) เบ่งบานจากความอดทน
อ่อนโยนด้วยความอ่อนหวาน
งดงามจรดหมดร่าง
ตรึงตราตราบนิรันดร์
(2) ร่วงโรยตามกาลเวลา
พราวพร่างราวฉาบฝัน
จดจำซึ้งรักนิรันดร์
ผูกพันธ์มิเสื่อมคลาย
(3) นิยามใดมิเอ่ยถาม
ปราถนาเคียงชิดใกล้
สะอื้นดั่งขาดใจ
ร้างไกลนิจนิรันดร์
(4) ราญรอนสะท้อนอก
ตฤนโศกมิห่างหาย
นิ่มเนื้อเคยอุ่นกาย
วิโยคไซร้ไร้หวนคืน
สมัยก่อน...เราจะเขียนไดอารี่เอาไว้...ไม่ทุกวัน...เขียนแบบเพ้อบ้าง...ขำบ้าง...บ่นบ้าง
เขียนไว้ให้ใครบางคนอ่าน...เวลาได้พบกัน...
หวังให้เค้า...อ่านไปแล้วกลัวเราไปคะ...555
หวังให้เค้าอ่านไปสงสัยไปว่าเนี่ยเธออออ...เป็นอะไรมากไหมน้าาาา...ตอนนั้น...ทำไมขำ 55 ทำไมสดใสและตลก 555
ตอนนั้นชีวิตเธอเป็นยังงัยเหรอ...ทำไมอ่านแล้ว...รักเธอมากกว่าตอนนี้ ฮ่า ฮา
(นั่นแหละที่เอามาให้อ่าน...เพราะอยากให้เธอรักเรามากขึ้น งั้นขยันอ่านหน่อยนะ เราอยากให้เธอรักเรามากๆ)
เราเองยังรู้สึกว่า...ทำไมช่างฝัน...ทำไมช่างบ่น...ทำไมตลก...
ตัดภาพมาตอนนี้...ทำไมโหด...ไปโหลดอะไร...ผิดรึป่าวเธอ 55 ^______^" โปรแกรมมาซะโหด...มีแต่โทษประหาร 555
| Create Date : 23 กรกฎาคม 2567 |
| Last Update : 23 กรกฎาคม 2567 0:10:54 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 251 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
