space
space
space
<<
กันยายน 2567
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
space
space
2 กันยายน 2567
space
space
space

ยากๆไม่...ง่ายๆทำ...
ยากๆไม่...ง่ายๆทำ...  หมายถึง  กับข้าวอ่ะนะ  ฮ่า ฮา  

ช่วงนี้น่าจะเป็นช่วงเวลาของการ...ปัดถ้วยจานชาม...กระทะ..ตะหลิวกระเด็นกระดอนลงพื้น  ^^"

อาหารคาวเนี่ยเน้นจืดคะ...มีหน้าที่ process  ส่วนอื่นๆต้องไปแต่งเติมรสกันเอง  อยากได้แบบไหนเอาตามที่ต้องการเลยคะ  ตามใจมากกกกก  555

อ่ะ...ไม่ขนาดนั้น...มันอาจจะไม่ได้แย่ขนาดนั้น  ฮ่า ฮา  

ที่บ้านไม่ค่อยชอบให้เข้าครัวคะ...เค้าคงกลัวจะได้ดีทางนี้...555

แต่พวกขนมนมเนยก็พอได้อยู่นะ...ชอบทำเล่น...ปัญหาก็คือ...ทำออกมาแล้วไม่มีคนทานเพราะที่บ้านไม่ชอบทานของหวานแบบนี้เท่าไหร่คะ





มาเปลี่ยนเรื่องคุยกันคะ...

พรุ่งนี้จะไปจำศีล  1  วัน   แนะนำนะคะ...ใครยังไม่เคยลองไปดูคะ...ขัดเกลาความหยาบกระด้างไปได้เยอะเลยคะ...มองอะไรละเอียดขึ้นคะ

ทางนี้ก็เพิ่งเริ่มๆคะ...ไปวัดนี้ไม่เครียดมากเกินไปคะ...แต่ก็ไม่ได้หละหลวมคะ...พอดีๆสำหรับคนอย่างเราที่เพิ่งเริ่มคะ...

อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว...บางอย่างมันแก้ไขไม่ได้...ก็ทำใจให้สบายและทำความเข้าใจกับมันคะ...

ยกตัวอย่าง...ยังงัยก็ต้องทำการบ้าน...ถ้าไม่มีการบ้านไปส่ง...ก็โดนตี...ตอนเลือกได้...ดันเลือกเกเรไม่ทำการบ้าน...ก็โดนตีเป็นปกติ...

มองแบบนี้คะ...ชีวิตนี้มีการบ้านมาให้เจอเยอะแยะ...มีงานการมาให้ทำตลอด...ถ้าไม่ทำก็นั่นแหละ...เดือดร้อนถึงหน้าที่การงาน...

เมื่อรู้แล้ว...ก็ทำใจยอมรับไป...อย่าไปร้อนรน...หรือโวยวาย...ให้คนอื่นเค้าสมน้ำหน้าหรือซ้ำเติมในความผิดพลาดของเราคะ




การเป็นคนดี...ก็แล้วแต่ว่าดีของใคร...ดีของพระราชา...กับดีของพระ...หรือดีของพ่อค้า...มันต่างกันนะคะ

ดีของเรา...เราก็จะดึงดูดคนดีแบบของเราเข้ามาหานะคะ...

เพราะงั้น...ความแตกต่าง...บางทีก็ไม่ใช่ไม่ดี...แต่แค่ไม่ใช่สิ่งที่เรารู้สึกดี...เพราะรูปแบบของสิ่งนั้นมันต่างจากสิ่งที่เราคุ้นเคยหรือรู้จัก





วันก่อนไปทานข้าวกับเพื่อนมา...คุยโน้นนี่นั้นกันไปเรื่อยๆ...จนมาถึงเรื่องคนดี...

เพื่อนบอกว่า...แก...คนดีของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันนะแก...เพราะดีของเค้ากับดีของเรามันต่างกัน...(อืมมม  จริง)

สำหรับพวกฉัน...แกเป็นคนดี...แต่กับคนอีกกลุ่มแกอาจจะไม่ใช่คนดีในสายตาพวกเค้านะ  (อืมมจริงแฮะ)

เพราะงั้นศีลเสมอกัน...อาจหมายถึง...คนที่มีอะไรสักอย่างเหมือนกันมาก...มากพอทีจะดึงดูดกันและกันให้มาอยู่ด้วยกัน

เมื่อไหร่ที่รู้สึกอยู่ผิดที่ผิดทาง...เราอาจจะแค่แตกต่างจนรู้สึกได้อย่างชัดเจนกับที่ตรงนั้น...

เมื่อรู้แล้วว่าอยู่ผิดที่ผิดทาง...ถ้าเป็นไปได้พาตัวเองเดินไปอยู่ในที่ๆควรอยู่...อยู่ให้อยู่ถูกที่...ปัญหาจะได้น้อยลง...






ไม่ว่าอะไรก็ตามที่พาเรามาพบกัน...ไม่ว่าจะเป็นเวรกรรม...

หรือการมีวาสนาต่อกัน...หรืออาจจะเป็นเรื่องบุญทำกรรมแต่งที่เคยสร้างกันมาในชาติก่อนๆ

เอาเป็นว่าสิ่งนั้นก็เคยทำให้เรามีโอกาสได้ใช้เวลาและรู้จักกันในภพนี้ชาตินี้...

โชคชะตาพามาให้ได้รู้จักกันแล้ว...ต่อจากนั้นเราเองเป็นคนเขียนบทบาทในชีวิตของกันและกัน...จะเป็นเพื่อนเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูกันอยู่ที่เรา

สร้างกรรมดีต่อกันไว้เถอะ...เพื่อที่เราจะได้เป็นมิตรและเป็นคนที่อุปถัมป์กันและกันในอีกภพชาติข้างหน้า...

จริงไม่จริงอันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันคะ...แต่คิดแบบนี้ก็ช่วยให้เราทำดีต่อกันนะคะ..เป็นกุศโลบายที่ดีนะคะ





เมื่อถึงเวลาที่มันจะจบลง...ให้รู้สึกขอบคุณที่เคยมีโอกาสได้รู้จักกัน...

และถ้ามันกำลังจะเริ่มต้น...ให้ตั้งใจเขียนบทบาทและเนื้อเรื่องอย่างที่ต้องการ...จะได้ไม่เสียใจ






ของที่เรารักเนี่ย...ไม่ว่าใครจะมองว่ามอมแมม...ดูเละเทะเปรอะเปลื้อนแค่ไหน...ก็ไม่ได้เปลี่ยนความรู้สึกของเราได้เลย...รักยังงัยก็ยังรักอยู่อย่างนั้น...

เราเคยมีลูกหมาอยู่ตังนึงคะ...รักมาก...รักจริงๆ...รักนั่นแหละ...อธิบายไม่ได้ว่ารักยังงัยแต่รักคะ

อะไรก็ตามที่มีชีวิต...ไม่จากเป็นก็จากตายทั้งนั้น...

การลาจาก...ก็เสียใจและร้องไห้...เป็นเรื่องปกติธรรมดา...

เวลาและชีวิต...ชะล้างความเสียใจให้เบาบางและบรรเทาไปเองคะ...

ลูกหมาตัวนั้นตายไปสิบกว่าปีแล้วคะ...แต่ก็ยังรักอยู่...รักยังงัยก็รักอยู่อย่างนั้น...

เราเรียนรู้ว่า...ความรักไม่ได้หายไป...แต่ความเสียใจลดลงไปมากแล้วคะ...

รักตลอดไป...ของแต่ละคนเลยไม่เหมือนกันคะ...

จะรั้งให้ลูกหมาตัวโปรดอยู่กับเรา...เค้าก็จะเจ็บ...เค้าก็ร้องไห้เพราะความเจ็บป่วย...อันนี้ก็ทำไม่ลง...ทนเห็นของที่รักทรมานแบบนั้นไม่ได้...ทั้งๆที่รักมากแต่ก็ไม่สามารถเห็นแก่ตัวได้จริงๆ

รักให้เป็น...ให้อีกฝ่ายรู้สึกด้วยว่าเรารักเค้าจริง...รักที่จะเห็นเค้ามีความสุข...และเมื่อเวลาผ่านไปเราจะรู้สึกขอบคุณที่ได้ให้ความรักแบบนั้นกับเค้าไปคะ





รักให้เค้ารู้สึกได้ว่ารัก...ความรักของเราดีต่อเค้า

รักด้วยความปราถนาให้เค้าเป็นสุข...

รักด้วยความบริสุทธิ์ใจ...

รักด้วยความเข้าใจอีกฝ่าย...





ถ้าไม่รักกัน...ก็ต้องปล่อยไป...

ความรักที่ร้ายกาจ...จนอีกฝ่ายรักไม่ลง...ไม่ใช่ความรักที่เหมาะสมกัน









 


Create Date : 02 กันยายน 2567
Last Update : 2 กันยายน 2567 22:55:56 น. 0 comments
Counter : 373 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 3881305
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3881305's blog to your web]
space
space
space
space
space