Group Blog All Blog
|
116>>>คิวบิก เล่ม 3...B 13s.t...หนี้หัวใจ...ที่ไม่ได้ก่อ  คิวบิก เล่ม 3...B 13s.t...หนี้หัวใจ...ที่ไม่ได้ก่อ จบโปรเจ็กต์ยักษ์ใหญ่ไปแล้ว คราวนี้ถึงเวลาเคลียร์กองดองบ้างแล้วค่ะ...เลยเริ่มจากกองดองที่เป็นเล่มต่อเนื่อง เรื่องนี้เคยอ่านเล่ม 1 และ 2...มาแล้ว...เอาจริงๆ จบแค่ภาคนั้นก็โอเคนะคะ...แต่กระแสแฟนๆเรียกร้องให้มีต่อ คนเขียนเค้าก็เลยใจดีเขียนเล่ม 3 และ 4 เป็นภาคไฟนอล...คนอ่านอย่างเราก็ตามอ่านต่อค่ะ...  ขอเท้าความไปถึงเล่ม 1 และ 2...ตอนนั้นฤทัยนาคเด็กสาววัย 17 ปี ที่หน้าตาไม่มีอะไรน่าดึงดูดเลยสักนิด ค่อนข้างไปอวบ ท้วม อึด ถึก อดทน...แต่คุณสมบัติโดดเด่นคือความฉลาดขนาดไอคิว 156 กันเลย...ครอบครัวของเธอมี พ่อ และนันทกา พี่สาวที่รูปร่างหน้าตาไปคนละทางกับเธออย่างสุดขั้ว ฝันร้ายมาเยือนเมื่อวันหนึ่งฤทัยนาคกลับพบว่าพ่อและพี่สาวหนีไป ทิ้งเธอไว้ให้เผชิญหน้ากับมาเฟียฮ่องกงคนจากฉายหงกรุ๊ปที่จะมารับตัวนันทกาไปขัดดอกที่พ่อเธอยืมเงินไป...แต่เมื่อไม่ได้นันทกาก็ขอจับเอาฤทัยนาคน้องสาวไปก่อน...อ่านแค่นี้ อย่านึกว่าจะเป็นนิยายแนว 18+ ที่พระเอกเป็นมาเฟียรูปหล่อ ส่วนนางเอกก็เป็นสาวไทยผู้อ่อนหวาน ถูกจับมาขังเพื่อชดใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ...และสดท้ายกลายเป็นความรัก...ผิดค่ะ ผิดหมดเลย...มันหาใช่เป็นเช่นนั้นไม่ กลายเป็นนิยายมาเฟียที่ฉีกออกจากตลาดอย่างสิ้นเชิง...ฤทัยนาคต้องทำงานสารพัด ทั้งก่อสร้าง ส่งของ เพื่อหาเงินมาใช้หนี้ หลินหลานเซ่อ...มาเฟียหนุ่ม หล่อมากกกก เย็นชา แต่สาวๆก็พากันรุมกรี๊ด แบบพร้อมพลีกายถวายชีวิตให้กันเลย...เล่ม 1 และ 2...ก็เล่าถึงวีรกรรมของนาค ความฉลาดช่างคิด ช่างวางแผน ทำให้เธอกลายเป็นเงาในชื่อโ้ค้ดเนมว่าคิวบิกให้กับหลินหลานเซ่อ...ทำให้หลินหลานเซ่อรักนาคอย่างชนิดที่ใครๆมองก็คิดว่าทั้งสองดูไม่เหมาะสมกัน...แต่แล้วฤทัยนาคก็ต้องตาย ในเหตุการระเบิดตึกของฉายหงกรุ๊ป...ฤทัยนาคสาวไทยคนนั้นได้ตายไปแล้ว...แต่ก็มีหลินหย่งไท่ เด็กกำพร้าในอุปการะของหลินหลานเซ่อและสุดท้ายก็กลายเป็นภรรยาตามกฏหมายปรากฏตัวขึ้นมาแทน...และเธอใช้ชีวิตอยู่ที่คฤหาสน์ของตระกูลคาเว่น(ทางแม่ของหลินหลานเซ่อ) สถานที่ที่ใช้ฝังศพของฤทัยนาค... ส่วนเล่ม 3...เปิดมาด้วยข่าวร้ายจากอังกฤษ แจ้งมาถึงหลินหลานเซ่อว่าหลินหย่งไท่ ภรรยาของเขาได้เสียชีวิตแล้ว และคฤหาสน์คาเว่นก็เสียหายจากเพลิงไหม้ หลินหลานเซ่อรีบเดินทางไปทันที แต่เขาก็รู้ว่าศพที่ตัวเองกอดอยู่นั้นหาใช่ภรรยาและคนที่เขารักที่สุดไม่...เพราะโค้ดที่เขียนทิ้งไว้ในคิวบิก...หลินหลานเซ่อเริ่มดำเนินการตามหาตัวคนวางแผนกำจัดฤทัยนาค จึงบังคับเอาหยางไป๋ซิงสาวน้อยสุดสวยมาเป็นผู้หญิงของเขา เพราะสืบรู้มาว่าพ่อของเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของนาค ไป๋ซิงหลงรักท่านหลิน แต่คนเย็นชาอย่างท่านหลินก็ไม่เคยสนใจนอกจากตั้งใจใช้เธอเป็นเหยื่อล่อเท่านั้น ผ่านมาสองเดือน...ฤทัยนาคหรือหลินหย่งไท่ หาทางมาจนถึงฮ่องกงและขอพักอาศัยกับต้าห่ายเพื่อนสมัยเป็นเด็กส่งของ ต้าห่ายรู้เรื่องหลินหลานเซ่อมีผู้หญิงใหม่เลยเตือนนาค "นายเชื่อใจคนที่นายรักขนาดไหน" "ถ้าผมมีแฟนสวยหยด แล้วเขาไปเจอผู้ชายที่ดีกว่า ผมก็เริ่มไม่เชื่อใจแล้วล่ะ" "แต่ฉันไม่ได้แค่รักหลานเซ่อ"...."แต่ศรัทธาด้วย" "และคิดว่าแรงศรัทธามีมากพอ และต่อให้หมอนั่นอยากจะรักใครอื่น ฉันก็ยังจะรักษาสัญญาของตัวเอง แม้จะไม่ใช่คนรักแล้ว แต่ก็จะอยู่ข้างกายเขา ตราบใดที่หมอนั่นไม่เอ่ยปากไล่หรือฆ่าฉันทิ้ง ฉันก็จะไม่กลืนน้ำลายตัวเอง" "และฉันรู้ดีว่าผู้ชายทั้งโลกอยากได้ผู้หญิงที่น่าปกป้องน่าทะนุถนอม แต่ฉันยอมเป็นฝ่ายถูกปกป้องฝ่ายเดียวไม่ได้ ไม่ว่าหลานเซ่ออยากจะเลิกรักฉัน เพราะฉันไม่น่าปกป้อง สวยไม่พอ น่ารักไม่พอก็ช่างหัวมัน เพราะสิ่งที่ฉันสัญญาไว้คือฉันต้องปกป้องแผ่นหลังนั้น จนกว่าเจ้าของแผ่นหลังจะไม่ต้องการฉันแล้ว และเพราะแบบนั้นฉันถึงอยู่ที่นี่ ออกไปหาเขาก็ไม่ได้ และเป็นแค่ยายคนจรจัดแค่นั้น ดังนัั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันก็จะไม่ถอยหลังกลับเด็ดขาด"...ช่างเป็นนางเอกที่แมนมาก...  หลานเซ่อเรียกแดน(เพื่อนสนิทของนาค)มาหา และวิเคราะห์ถึงสาเหตุที่ทำให้มีคนคิดจะฆ่านาค ส่วนนาคก็พยายามสืบหาต้นตอทั้งหลาย จนมีโอกาสได้ช่วยไป๋ซิงที่ถูกคนร้ายลักพาตัวไป นาคเริ่มสังเกตเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ เพราะไป๋ซิงถูกพาตัวไปที่ท่าเรือคาเว่น และเธอก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีหน้าตาคล้ายกับหลินหลานเซ่อมากๆอยู่ที่นั่น นาคแอบมาดูหลานเซ่อที่ตึกฉายหงกรุ๊ป ขนาดหลบๆนะ...พระเอกยังอุตส่าห์เห็นอีก หลานเซ่อรีบวิ่งลงจากรถวิ่งตามหลังนาคไป นาคไม่ยอมให้เจอ แอบหลบอยู่ที่กำแพงอีกฝั่ง "อย่าทำอะไรเสี่ยงๆอย่างคราวที่แล้วอีก...เข้าใจไหม" "ฉันตายมาสองรอบแล้วนะหลานเซ่อ ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า" "ทำยังกับว่าทุกอย่างมันคลี่คลายได้ง่ายๆ" "แต่ที่ผ่านมามันก็ไม่ได้ยากเกินใช่ไหมล่ะ ฉันยังมีชีวิตอยู่ ก็แสดงว่าไม่มีอะไรที่ยากเกินไปหรอกน่า" "อีกอย่างตอนนี้นายก็รู้ว่าฉันเคลื่อนไหวได้ง่ายกว่านาย" "คราวหน้าอย่าวิ่งหนีฉันอย่างนี้อีก"...โอย...พูดกันผ่านกำแพง สงสารหลานเซ่อมากๆ อยากจะกอดนาคแต่ก็ทำไม่ได้ แล้วไป๋ซิงก็ถูกพาตัวไปอีกจนได้ (ขยันโดนลักพาตัวจริงแม่คุณ ชิชิ) คราวนี้ก็เป็นนาคอีกเหมือนเดิมที่ตามไปช่วย และได้เผชิญหน้ากับเดนิสหนุ่มอังกฤษที่มีหน้าตาเหมือนหลานเซ่อมาก แถมเขายังเป็นญาติห่างๆของหลานเซ่ออีกด้วย แม้จะยังมองไม่ออกถึงสาเหตุที่ทำให้เดนิสลุกขึ้นมาเป็นศัตรูกับมาเฟียอย่างหลานเซ่อ แต่นาคก็ใช้ไหวพริบพาไป๋ซิงหนีออกมาจนได้...ไป๋ซิงที่กำลังเสียใจเพราะหน้าที่ผู้หญิงของท่านหลินจบลงแล้ว และจะถูกส่งกลับบ้าน เลยถามนาคถึงคนรักของหลานเซ่อ... "คุณรู้จักคนรักของคุณหลินไหม" "รู้จัก...ดี" "เธอเป็นคนยังไง สวยมากเลยใช่ไหมคะ คงเป็นคนที่สมบูรณ์แบบมาก คุณหลินถึงได้หลงรักเลย" "ไม่ได้เรื่อง...แถมไม่สวย ก่อแต่เรื่องกับปัญหา งี่เง่า เอาแต่ใจตัวเอง ความรู้สึกช้า โดยเฉพาะการรับรู้ความรู้สึกของหลานเซ่อ และก็ชอบทำให้หมอนั่นเสียใจ รอเก้ออยู่บ่อยๆ ...ก็ไม่รู้ว่ารักลงไปได้ยังไง"...โห คุณสมบัติของนางเอกนี่สุดยอดมากๆ... แล้วฤทัยนาคหรือหลินหย่งไท่ ก็ต้องถูกกักบริเวณ เมื่อหลานเซ่อไม่ยอมปล่อยให้ออกไปไหนอีกแล้ว นาคอาศัยสืบข้อมูลของตระกูลคาเว่นจากข่าวคราวต่างๆและจากการพูดคุยกับแดน เพราะคิดว่าคนอย่างเดนิสคงไม่ได้คิดทำขึ้นมาเองแน่ หลินหลานเซ่อยังมีเงาอย่างคิวบิกได้ แล้วทำไมเดนิสจะมีเงาบ้างไม่ได้... หลานเซ่อกลับมาเห็นนาคเอาแต่คร่ำเคร่งกับการคิดวิเคราะห์(ตามแบบฉบับของเธอ) แต่ไม่อยากให้เธอสืบต่อทั้งๆที่รู้ว่าห้ามไม่ได้...แต่ตอนนี้คนอ่านแอบฟินเล็กๆ หลานเซ่อน่ารักจริงๆ "เธอทำอะไร" "หาอะไรสักอย่างที่ซ่อนอยู่"...."ฉันเกือบคว้าหางตัวอะไรได้สักตัว ตอนที่อยู่บนเรือลำนั้น" "ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมรามือเรื่องนี้ ฤทัยนาค" "เราชนะจริงๆ"...."แต่ความจริงนายน่าจะปล่อยฉันใ้ห้ไปหาข้อมูลข้างนอกได้..." "งั้น...เปลี่ยนเป็นเลื่อนวันแต่งงานเข้ามา แล้วให้คืนนี้เป็นคืนเข้าหอเลยดีไหม"...ดีค่ะ ดี...  "ฉะ...ฉันจะไปนอนแล้ว"..."ระ...ราตรีสวัสดิ์ นะ..." "นั่นไม่ใช่ห้องนอนหรอกนะ" "รู้แล้ว!" "แล้วเข้าไปทำไม" "คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่" "แล้วจะนอนยังไง นั่นมันห้องหนังสือ" "ผ้าห่ม หมอน โซฟามี ฉันสำรวจดูแล้วเมื่อตอนกลางวัน มันมีทุกอย่างครบ..." "เว้นฉัน..."...อ๊ายยยยย จริงด้วย มีทุกอย่างยกเว้นหลานเซ่อ... ถูกกักบริเวณแต่เธอก็หาทางสืบเรื่องจนได้เรื่องจนได้...เล่าข้ามๆแล้วกัน ว่าสุดท้ายแล้วนาคและไป๋ซิงก็โดนลักพาตัวไปอีกจนได้...คราวนี้ถูกลักพาตัวไปที่ไหน...และใครอยู่เบื้องหลัง...วัตถุประสงค์ที่ทำอย่างนั้นล่ะ...ตามต่อเล่ม 4 ภาคไฟนอลค่ะ.... ปล...เล่มนี้ถูกใจ คำพูดของจงซิน ลูกน้องคนสนิทของหลานเซ่อมากมาย "สำหรับฉัน มนุษย์ทุกคนก็เป็นแค่ถุงเลือดเดินได้ ผู้หญิงพวกนั้นก็เหมือนกัน พวกหล่อนก็แค่ถุงเลือดที่ถูกตกแต่งสวยกว่าถุงเลือดถุงอื่นๆ ถ้าไม่มีประโยชน์อะไรกับฉายหงกรุ๊ปนอกจากเป็นของโชว์ ก็ไม่ต้องให้ความสำคัญ ซ้ำยิ่งมีความรู้สึกเยอะมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งวุ่นวายน่ารำคาญมากเท่านั้น..." อ่านจบ...ไปครึ่งทางของภาคไฟนอล...รู้สึกว่าสำนวนของคนเขียนจะดีขึ้นค่ะ ไหลรื่นขึ้น มีฉากกุ๊กกิ๊กชวนฟินมากขึ้น อันนี้คนอ่านชอบค่ะ...แต่ในขณะเดียวกันก็ยังไม่ทิ้งความเข้มข้นว่าด้วยเรื่องของการวางแผนทำร้ายหลินหลานเซ่อและฤทัยนาค ทิ้งปริศนาไว้ว่าเพราะอะไร และใครคือเงาตัวจริงที่อยู่เบื้องหลัง...แม้จะแอบเดาถูกนิดๆว่าเป็นใคร จากที่เห็นผ่า่นตามาฉากสองฉาก แต่...ความสนุกก็ยังมีอยู่แม้ว่าจะเน้นหวานๆไปบ้างก็ตาม (ก็เขาเป็นสามีภรรยากันแล้วนี่นา ถึงจะแค่ตามกฏหมายก็เหอะ)... สำหรับตัวละคร...หลินหลานเซ่อ ก็ยังทำหน้าที่พระเอกได้ดีเยี่ยม ชวนกรี๊ดเหมือนเคย ถึงจะเย็นชากับใครอื่น แต่กับนางเอกล่ะก็...อิอิ ...นี่คนอ่านไม่ได้แอบคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกนะคะ ถึงรูปร่างภายนอกจะสูสี (ไม่สวย ถึก) แต่...ความฉลาดนี่ยังสู้นางไม่ได้ค่ะ... ฤทัยนาค...หลินหย่งไท่...เธอก็ยังเป็นเธอ คงคอนเซ็ปต์เดิมไม่เปลี่ยน ไม่เคยหยุดนิ่ง เป็นนางเอกที่ประหลาดจริงๆค่ะ แต่เสน่ห์ของเธอก็อยู่ที่ตรงนี้แหละ.... หยางไป๋ซิง...อ่อนหวาน บอบบาง เหมาะสมกับบทนางเอกผู้อ่อนต่อโลกมาก...และเพราะงี้แหละ เลยเป็นเหยื่อของคนที่ฉลาดกว่า เข้มแข็งกว่า...บางทีก็ไ่ม่ค่อยชอบใจนางเท่าไหร่ ที่ดูอ่อนแอจังเลย...แต่บางคราก็อดที่จะสงสารนางไม่ได้...ใครอยู่ใกล้หลินหลานเซ่อก็คงจะแพ้เสน่ห์เขาอย่างนี้ทุกคน มั้ง??? จงซิน...คนสนิทที่แสนเย็นชา ไร้ความรู้สึก ชวนให้น่าค้นหา จริงๆนะ...คิดว่าจงซินคงอยู่เป็นโสดและถวายชีวิตนี้ให้ท่านหลินและฉายหงกรุ๊ปแหงๆ เดนิส...หนุ่มอังกฤษรวยเสน่ห์ โผล่มาให้เห็นอยู่บ้าง และเริ่มมีบทบาทมากขึ้นในช่วงท้ายๆ เท่าที่อ่าน หมอนี่คิดแผนโค่นล้มหลินหลานเซ่อคนเดียวไม่ได้แน่ๆ ...แต่ใครจะอยู่เบี้องหลัง อันนี้ต้องมาดูกันอีกที... แดน...ยังคงกะล่อน ปากไวเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ขนาดหลานเซ่อหมั่นไส้มากมายก็ยังทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาเป็นลูกชายของหุ้นส่วนคนสำคัญนี่สิ... เล่มนี้ก็มีตัวละครที่เด่นๆอยู่ประมาณนี้ล่ะค่ะ...ส่วนอื่นๆที่มีเข้ามา แม้จะเล็กน้อย แต่หลายตัวละครก็กลายเป็นตัวแปรสำคัญของเรื่องเหมือนกัน...ถ้าอ่านแบบเอามัน ไม่คิดอะไร ไม่ต้องหาความสมจริงใดๆ ก็ถือว่าเป็นนิยายที่สนุกและน่าติดตามเรื่องหนึ่ง และค่อนข้างฉีกแนวตลาดไปได้ดีเลยค่ะ...เราชอบเลยแหละ 
เราอ่านตอนลงในเว็บเด็กดี กรี๊ดกับหลานเซ่อภาคไฟน่อลมากๆๆ
ขอถามนิดนึงนะคะ ว่าจะสอยโดยใช้โปรเดือนเกิด แต่ได้ข่าวว่า พิมพ์ผิดเยอะหรือคะ? เห็นมีบางคนบ่นในเว็บพันทิปว่าเหมือนไม่มีการพิสูจน์อักษร ส่วนตัวเป็นโรคจิตนิดๆ ตรงที่ถ้าอ่านเจอคำผิดเยอะๆ นี่จะหงุดหงิด พาลอ่านไม่สนุกไปเลย โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.8.19 วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:11:05:48 น.
ภาคนี้ยังไม่ได้อ่านอะค่ะ เพิ่งอ่านเล่ม ๑-๒ จบไปเมื่อไม่นานมานี้เอง
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
 วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:11:57:41 น.ว้าว ! รีวิวติดๆ กันเลยครับ แต่คนละภาค แหะๆ // ส่วนตัวไม่ค่อยแนวกับเรื่องนี้ครับ ยังงงๆ กับตัวเองอยู่ๆ
โดย: อุ้มสม
วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:17:01:27 น.อ่านค้างไว้ตั้งแต่ออกมาใหม่ๆ
อาจเพราะเราไม่ค่อยโดนกับเรื่องนี้ ตั้งแต่ 2 เล่มแรก เพราะติดสำนวน แต่เล่ม 3 เท่าที่อ่าน 2-3 ตอน สำนวนลื่นขึ้น แต่คาดว่า คงจะได้จับอีกที ตอนละครใกล้ออกอากาศ โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:19:07:30 น.คุณพุดน้ำบุศย์...รีวิวพร้อมกันเลย
 คุณข้าวปั้น...เอ่อ...ไม่แน่ใจค่ะ มันไม่มีคำผิดหรือเราไม่เห็น หรือเราไม่รู้ว่าผิดกันแน่...ชักไม่มั่นใจซะแล้วสิคะ  คุณหวานเย็นฯ...คุณpolyj... คุณอุ้มสม...เข้าใจค่ะ บางแนวพอมันไม่ใช่ตัวเรา...อ่านก็ไม่สนุกถึงคนอื่นเค้าจะว่าสนุกก็เถอะ  คุณNat_NM... คุณฟ้าใสฯ...ภาคไฟนอลสำนวนดีขึ้นค่ะ เชียร์ให้ลอง  โดย: Aneem
วันที่: 30 กันยายน 2556 เวลา:19:28:29 น.รีวิวติด ๆ กันสอง Blog เลย
เอ เรื่องคำผิด ไม่รู้สึกนะคะ ....ของเราที่อ่านก็น่าจะเป็นฉบับพิมพ์ครั้งแรกทั้งสองภาค นะคะ ( ภาคแรกไม่แน่ใจนัก แต่ภาคสอง พิมพ์ครั้งแรกแน่ ๆ ค่ะ ) โดย: Serverlus
วันที่: 2 ตุลาคม 2556 เวลา:17:50:29 น. |
Aneem
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] ปีนี้+++ตั้งเป้าไว้ว่าจะพยายามซื้อหนังสือให้น้อยลง...แต่จะอ่านของเก่าที่ดองอยู่ให้มากขึ้น...จำทำได้มั้ยนะ!!! Friends Blog
Link |
||||||||||||
...ก้าวแล้วล้มไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่...
เดี๋ยวขึ้นรีวิว