สู้ต่อไปครับ ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป คิดว่าน้องเค้าก็น่าจะได้บทเรียนราคาแพงจากเหตุการณ์ครั้งนี้เช่นกัน

ถ้าเหนื่อย ๆ บางทีปายก็อาศัยสูดลมหายใจลึก ลึก ค่ะพี่

คำพูดติดปากที่ชอบพูดบ่อย ๆ ไม่ใช่ "สู้เว้ย" นะคะ 555

แต่เป็นฮึบ ฮึบ กับฮุยเลฮุยค่ะ

เหนื่อยก็พักนะพี่ ไหวก็ไปต่อค่ะ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

สวัสดีครับคุณเอื้อ

ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาอาจไม่อยากให้ลูกขี่มอไซค์อีก เวลาเดียวกันนี้ ลูกชายผมก็เริ่มขี่มอไซค์เข้าเมืองบ่อยขึ้น ก็ต้องปล่อยบ้างครับ คิดว่าเราทำดี ทำบุญมาก คงไม่มีอะไรร้ายๆเกิดขึ้นนะ

พักใจพักกายให้สบายครับ ปลอดโปร่งโล่งใจเมื่อไหร่ ค่อยมา บล็อกยังอยู่ ไม่หนีหายไปไหนแน่ แต่คน..อันนี้ี้ไม่ทราบเหมือนกันจ้า

มาแล้ว ๆ
ขอโทษด้วยค่ะคุณเอื้อ ที่หายหัวไปจากบล็อก
แต่ตะกี้แอบไปอ่านบล็อกก่อนหน้ามาแล้วน๊า
ถูกพาดพุงด้วย อิอิ

ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่นา
ไม่ใช่เป็นเพื่อนทักกันครั้งสองครั้งซะเมือ่ไหร่
เราทักทายกันเป็นปี ๆ ขาดเพียงแต่เราไม่เคยเจอหน้ากันเท่านั้นเอง

ก็คิดดูสิ จินเห็นหน้าพี่ปี๋วันแรก รู้สึกเหมือนเห็นกันบ่อย ๆ 55
ในรูป กับ ตัวเป็น ๆ เหมือนกันเปะ ส่วนน้องเอิร์ท กับ น้องอาร์ม
ผอมกว่าที่เห็นในรูปค่ะ ส่วนคุณเอื้อ ในรูปผอมกว่า อิอิ

ดีใจที่ได้เจอกันนะคะ
ดีใจที่ได้รวมตัวกัน
ดีใจที่คุณเอื้อได้รู้จักยัยปู เพื่อนสนิทของพวกเราเพิ่มอีกคน
จะได้ไม่เกิดช่องว่างคนใดคนหนึ่งละ อิอิ

ดูสิ ว่าแล้วยังงอนพี่หนู ตะหงิดๆ ไม่หาย
นี่ถ้าได้พี่หนูมาอีก กรี๊ดดดดด เลย

จินส่งของให้ได้รับยังคะ
ทักทายแค่นี้่ก่อนนะคุณเอื้อ มีไร whatapp หานะ
รวดเร็วทันใจดี^^

^
^

พี่จิน บอกว่าผอมกว่าตัวจริงเหรอเนี่ย อิอิ ก็เห็นใครถ่ายรูปกะพี่จินทีไร ก็บอกว่าพี่จินตัวเล็กหมดเลย รึ พี่เอื้อเล็กกว่าน้อ




เอาน่าพี่เอื้อ เหมือนพี่เอื้อบ่นกะตัวเอง ซ้ำเิติมตัวเองหรือป่าว รินก็เข้าใจนะคะ ว่าถ้าไม่เจอกะตัวเองก็คงไมรู้


แต่เมื่อปัญหาเกิดขึ้น สิ่งที่รินรับรู้และเห็นมาตลอด คนที่อยู่เคียงข้างเรา ก็คือครอบครัวค่ะพี่เือื้อ

ขนาดรินไม่สบายตอนเด็ก ๆ คนที่คอยเช็ดตัวให้เรา ก็คือแม่นี่เอง แต่พอมีครอบครัวเอง มีลูกเอง ก็สิ่งหนึ่งคือความผูกพัน สายเลือด
เราก็ทำกับลูกเราบ้าง เพราะความผูกพันกันมาตลอด


เพื่อนล่ะ เพื่อน ส่วนหนึ่ง ก็คือกำลังใจค่ะ กำลังใจที่เราเข้ามาอ่านแล้วรู้ึสึกดีดี มีรอยยิ้ม
ขึ้นมาในวันที่เราเหนื่อยล้า เพื่อนก็ยังเฝ้าวนเวียนมาถามข่าวคราวเราตลอด
ก็นับว่าเป็นกำลังใจที่ดีอีกที่หนึ่ง เหมือนบ้านหลังนี้
ที่พี่เอื้อ ก็รู้สึก เช่นเดียวกับริน แม้เวลา
ทำให้เราไม่ค่อยได้ไปอ่านไปทักทายใครบ้าง
รินก็เชื่อว่า ทุกคน รู้เหตุปัจจัยนั้นๆ ค่ะพี่เอื้อ เราไม่ว่ากันเนอะ




ขอบคุณพี่เอื้อสำหรับเบอร์โทรให้ไว้ พอดี วันศุกร์เจอห้องพักราคาพิเศษวันสุดท้าย เปิดใหม่ที่เพชรบุรี
ก็คว้าหมับเลยค่ะ แหะๆ ไปนอนเล่นที่นั่นคืนหนึึ่ง
ก็คือพาน้องมังกรไปเล่นน้ำ สมใจเค้าล่ะ
ไว้มีโอโอกาส จะได้ไปจิ๊บเฮ้าส์บ้างนะคะ

ยาวชีวมฺปิ เจ พาโล ปณฺฑิตํ ปยิรุปาสติ
น โส ธมฺมํ วิชานาติ ทพฺพี สูปรสํ ยถา

คนพาล ถึงอยู่ใกล้บัณฑิตตลอดชีวิต ก็ไม่รู้แจ้งธรรม
เสมือนทัพพี ที่ไม่รู้รสแกง

เป็นบัณฑิตที่เพียบพร้อมด้วยสติและปัญญา ตลอดไป...นะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับพี่เอื้อ
เพิ่งพามาดามไป รพ. มาครับ
ได้ยามาเพียบเลยครับ
เที่ยวเสร็จ..ป่วยเ้ลย 555

สวัสดีค่ะพี่เอื้อ ไม่ว่าง ไม่มีเวลาไม่เป็นไรค่ะ
นู๋อุ๊เข้าใจค่ะ นู๋อุ๊ก็ไม่ค่อยว่างค่ะ ด้วยภาระและหน้าที่นะคะ

ต่างคนต่างภาระ ต่างหน้าที่ค่ะ
มีเวลาแล้วค่อยมาทักทายกันค่ะ

ให้เวลากับครอบครัวกับคนที่รักดีแล้วค่ะ
เป็กำลังให้นะคะ

ส่วนนู๋อุ๊ไปเที่ยว ไม่สนุกค่ะ
ไม่ได้อะไรกลับมาเลย กลับมาพร้อมกับความเหนื่อยค่ะ

ตอนแรกว่าจะไประยอง ไปพัทยา
แต่วันเสาร์ฝนตกหนัก ที่เหมือนวันนี้ตอนนี้ หนักมากค่ะ
ยังไม่รู้ว่าจะออกไปกินข้าวยังไง เง้อ

แพลนเปลี่ยนจากระยองพัทยา เป็นชะอำแทนค่ะ
ชะอำฝนก็ตกหนัก ไฟฟ้าดับ โรงแรมเต็ม

สรุปไม่ต้องนอน ขับรถไปกันเรื่อย ไปราชบุรีค่ะ
ไปตีกอล์ฟกันต่อที่ค่ายภานุรังษีค่ะ

อย่าถามนะคะ ตีไม่เป็นค่ะ
ตอนแรกว่าจะขับรถกอล์ฟตาม แต่ไม่ดีกว่าค่ะ "ร้อน"
นั่งรอ 4 ชั่วโมงที่ร้านอาหร ร้านกาแฟ
ว่าจะเดินถ่ายรูป ไม่มีรมณ์เลยค่ะ "ง่วง"
นั่งอ่านหนังสือ ก็ยิ่งง่วง แต่อ่านจบไปเล่มนึงค่ะ
ไม่รู้จบยังสงสัยต้องไปอ่านอีกสักรอบ เอ้อ มันง่วงมากอ่ะค่ะ

สรุปทริปนี้ไม่สนุกเพราะทรมานไม่ได้นอน ไม่ได้พักผ่อนซะเลย
กลับถึงห้อง เป็นตายเลยล่ะค่ะพี่เอื้อ

ว่าแต่พี่เอื้อเอง ต้องให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ นะคะ
ไม่มีใครที่จะเติมเต็มเราได้ดีเท่าตัวเราค่ะ

ทุกข์ เหงา เศร้า เล่าให้กันฟังได้นะคะ

นิทฺทาสิลี สภาสิลี อนุฏฺฐาตา จ โย นโร
อลโส โกธปญฺญาโณ ตํ ปราภวโต มุขํ

คนใดชอบนอน ชอบมั่วสุม ไม่เอางาน เกียจคร้าน
เอาแต่โกรธ งุ่นง่าน นั่นคือปากทางของความเสื่อม

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วยความขยันหมั่นเพียร ตลอดไป...นะคะ

คุณเอื้อไม่ต้องกังวลเรื่องอัพบล็อกนะคะ มาเมื่อพร้อมค่ะ

ในบางเวลาแม้จะรู้ว่าตัวเองเข้มแข็ง แต่ถ้าได้กำลังใจเล็กๆ จากคนที่เราไม่คิดว่าจะได้ ใจก็พองฟูเหมือนกันนะคะ

เป็นธรรมดาค่ะ ในวันปกติ ความกังวลกับลูกยังมีอยู่แทบทุกเรื่อง ประสาอะไรกับวันเวลาที่ไม่ปกติ ใครว่าคนเป็นแม่ติดห่วง...ยอมรับเลยค่ะ


ปล. ได้รู้จักดอกรสสุคนธ์จากบ้านคุณเอื้อนี่หล่ะค่ะ เหมือนดอกชมพู่เนอะ

สวัสดียามบ่ายค่ะพี่เอื้อ แวะมาเติมกำลังใจให้นะคะ

ยังไม่มีโอกาสเป็นแม่ แต่ก็โชคดีที่มีคุณแม่ที่คอยรักคอยห่วง

จนวันนี้ก็ยังห่วงโทรมาเช็คมาถามตลอด แม้แต่เรื่องที่ปายคิดว่า

มันเล็กน้อย แต่ในสายตาคนเป็นแม่ก็ไม่เคยปล่อยผ่านเลยไป

ปายก็คิดว่าพี่เอื้อเองก็คงมีความกังวลอยู่ แม้น้องจะพ้นช่วงเวลา

วิกฤตมาแล้วก็ตาม ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ นะคะ

คิดถึงค่ะพี่

พี่เอื้อ สวัสดีค่ะ
เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีเนอะ
วันนี้น้องอุ๊ทำงานเพิ่งเสร็จค่ะ เหนื่อยมาหลายวันแระ

เหนื่อยมากๆ เหนื่อยจริงๆค่ะ
พอเหนื่อยก็มีมิตรภาพคอยเิมกำลังใจให้
ก็เลยแวะมาเติมให้เช่นกันนะคะ

หยุดยาว 3 วันไปเที่ยวไหนดีนะ
ไปด้วยกันมั๊ยคะพี่เอื้อ

รักษสุขภาพนะคะ

หวัดดีค่าพี่เอื้อ พรุ่งนี้งานตะพาบออกเดินทางอีกแล้ว
คราวก่อนคนลงน้อยมาก รอบนี้อีกไม่รู้จะน้อยลงไหมนะคะ

หากพี่เอื้อว่าง ๆ ก็เข้าร่วมกันเน้อ
มีอะไรแบ่งปันเรื่องราวก็มาแชร์ ๆกันค่ะ

พี่น้องผองเพื่อนเรายินดีรับฟังค่ะ

สวัสดีครับคุณเอื้อ..

ตะพาบหดหายไป คุณเอื้อ 1 ผมอีก 1 รวมเป็น 2 ละ ไว้รอบต่อๆไปช่วยกันปั่นอีกนะ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างตลอด

สุขสันต์วันสงกรานต์ล่วงหน้าครับ

ใกล้วันสงกรานต์แล้ว คิดว่าพี่เอื้อน่าจะได้พักบ้างนะคะ

การพักผ่อนอาจจะช่วยให้พี่เอื้อรู้สึกดีขึ้นบ้าง

ของปายก็คงกลับบ้านเหมือนเคย ๆ แวะอีสานก่อน

แล้วถึงเลยไปเหนือค่ะ เห็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ แวะมาคุยเรื่องตะพาบ

รอบนี้พี่ไม่ได้เขียนแน่เลยหนูว่า...

แต่ถ้าเขียนจริง ๆ พี่สาวหนูจะสารภาพเกี่ยวกับเรื่องอะไรน๊อ

แวะมาเยี่ยมในวันหยุดครับ^^

จะมีก็แต่วันหยุดนี่แหละที่จะแวะมาเยี่ยมแบบนี้ได้

มาแระ โผล่หัวยามเมื่อเพื่อนต้องการ 55
ห้ามเลิกคบนะ สัญญาใจกันบนเขาไรนะ ลืมไปละ แก่แล้วนิ
ที่พัทยานะ ไปแปร็บเดียวเลยไม่จำ อิอิ

เรื่องที่คุยกับพี่ติณน่ะ
จินจะไปบุกบ้านพี่ติณ วันที่ 25-28 พ.ค.เดือนหน้าค่ะ
เต้ยเค้าซื้อตั๋วโปรไว้ตั้งตะปีที่แล้ว
ยังไม่ได้แพลนว่าจะไปที่ไหน
แต่ก็กะว่าจะแวะเอาของไปฝากให้พี่ติณ
ให้ทำกับข้าวเลี้ยงซักมื้อ ยังไม่ได้เลือกเมนูเลย อิอิ

ช่วงนี้จินสับสนกับชีวิตมากเลยคุณเอื้อ
จินยื่นจดหมายลาออกจากที่ทำงานแล้ว
แต่นายเหมือนจะยังดึง ๆ ไว้อยู่ จินหาคนมาแทนให้ก็ไม่ถูกใจ
คุยกันไปรอบหนึ่ง บอกให้ออกกลางปีนู๊น
ให้สอนงานคนใหม่ก่อน พอเราพูดถึงการรับสมัครงาน
ก็ทำเป็นเฉย เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะพูดอีกทีค่ะ

ส่วนเงินกู้แบงค์อนุมัติแล้ว พร้อมลุยอีกที่หนึ่งละค่ะ
รอแต่เต้ยเค้ากลับมาจากอินเดียก่อนแล้วว่ากันอีกที

สงกรานต์นี้จินหยุดร้าน 4 วันค่ะ
13-16 กลับสะเมิงค่ะ น้อง ๆ ที่ร้านก็กลับบ้านหมด
หอบลูกสองไปหาคนช่วยเลี้ยงที่บ้านสะเมิง อิอิ

อยากได้อะไรที่สะเมิงบ้างมั้ย
ติดใจแมคคาเดเมียแล้วใช่มั้ยละ
อร่อยน๊า ใส้ช็อกโกแลตส่วนใหญ่ ก็ใช้แมคคาเดเมียนี่แหละค่ะ
ที่แกะแล้วจะแพงหน่อย ถ้ายังไม่ได้แกะถูกหน่อย
เพราะต้องใช้กลยุทธิ์ในการแกะเปลือกมันมันส์มากค่ะ

อะ อยากรู้ละซี่ เดี๋ยวหลังสงกรานต์จะส่งให้
แบบที่ยังไม่ได้แกะเม็ด กระซิบบอกนิด
ต้องให้พี่ปี๋กระเทาะให้นะ คุณเอื้อรอกินอย่างเดียว 555

อ้าว LINE มา กำลังคิดถึงเค้าอยู่ละซี่
ใจตรงกันเลย จินไปกินก๋วยเตี๋ยวรอบดึกก่อนนะ
ให้เด็กไปซื้อหน้าบ้านมาให้ ไม่รู้กินไร เบื่อ ๆค่ะ

ไว้เม้าส์กันใหม่จร้า

สวัสดียามเย็นค่ะพี่เอื้อ เป็นความว่างเปล่าถูกต้องแล้วค่ะ

ช่วงนี้ปายไม่ได้เขียนอะไรเลย ได้แต่อัพรูปท้องฟ้าไว้เฉย ๆ ค่ะ

เป็นช่วงที่อยากให้ชีวิตนิ่ง ๆ มีสติไตร่ตรองกับเรื่องต่าง ๆ

แล้วก็เคลียร์งานเตรียมตัวกลับบ้านค่ะพี่ อีกไม่กี่วันก็จะเดินทาง

แล้ว เรื่องงานตะพาบ...ถ้าปายเขียนโจทย์นี้ สงสัยออกแนว

ดราม่าแน่ เป็นช่วงหนึ่งในชีวิตที่ไม่อยากจะเขียนบันทึกอะไรเลย

ไว้ให้อารมณ์มันคงที่กว่านี้้ หรือมีความพร้อมมากกว่านี้ ก็คง

จะเขียนตามปกติแหละค่ะพี่ ตอนนี้ก็อ่านบล็อกพี่ ๆ ไปก่อน

...
...

ปายก็ขอให้พี่เอื้อมีความสุขนะคะ อย่างน้อยในช่วงสงกรานต์

หากไม่ได้ไปไหน ก็ทำบุญเข้าวัด ก็ช่วยจิตใจเราได้ระดับหนึ่ง

นะคะพี่ เทคแคร์ค่ะ ^^

หวัดดียามดึกค่าพี่เอื้อ
ตะพาบรอบนี้ก็ยังเขียนน้อยเหมือนเดิม อิอิ คนร่วมวงน้อยลงด้วย
เพราะไม่ว่างกันนั่นเอง

รินก็ใช่ค่ะ ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน
และถือว่า

จะเข้มแข็งและผ่านได้

ตะพาบรอบหน้าอีกวันที่ 20 คิดไม่ออกตามเคยโจทย์ยากมาก ๆเลยค่ะพี่เอื้อ

เด๋วรินมีบล็อกใหม่ก่อน ชมๆ รูปน้องมังกรได้แล้วค่า
้ส่วนเรื่องเที่ยวๆ คงไปไหนไม่ได้ไกลแล้ว

อีกไม่กี่วัน ก็จะพาน้องมังกรกลับพะเยา เดินทางไกลกันอีกแล้วค่ะพี่เอื้อ

หน้าเทศกาล คนคงไปเที่ยทะเลกันเยอะนะคะพี่เื้อื้อ

คืนนี้นอนหลับฝันดีค่า

อรุณสวัสดิ์ครับพี่เอื้อ

สวัสดียามเช้าค่ะพี่เอื้อ มีความสุขกับการทำงานนะคะ

สวัสดีคะพี่เอื้อ มิ้มไม่ได้เข้ามาเล่นบล็อกแกงค์นานมากๆๆ

เพิ่งจะทราบข่าว ใจหายเลยคะ ขออภัยที่เข้ามาช้า

ตอนนี้คาดว่าอาการน้องคงดีวันดีคืนนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่เอื้ออีกแรงคะ (มาช้าไปหน่อยไม่ว่ากันเนอะ )

ขอให้คุณพระคุ้มครองทุกคนในครอบครัวของพี่เอื้อเลยคะ สาธุ