สู้กันอีกแล้ว
ถ้าล้มเราอาจจะได้แผล ถ้า "ยอมแพ้" เราอาจจะไม่ได้อะไรเลย
จะหมดเดือนกุมภาพันธ์แล้ว เป้าหมายที่จะไม่เป็นผู้หญิงที่เนือยนิ่ง ยังไปไม่ถึงไหนเลยอ่ะ . . นับก้าวต่อวันยังไม่เกินสามพันก้าวด้วยซ้ำ ถถถถถถ . . ชีวิต แล้วตอนนี้ก็เป็นบ้าบออีกแล้ว . .

ช่วงสองสามวันนี้ . . เหมือนเรากำลังต่อสู้อะไรสักอย่าง ในตัวเองอยู่ . . เป็นควมขัดแย้งที่สร้างขึ้นจากตัวเราเอง 55+ โลกมันสงบสุขเกินไปใช่ไหม เราเลยต้องสร้างแผลใจให้ตัวเอง อืมมมมมมมมมมมม ส่วนนึงอาจจะเป็นเพราะเรากินอาหาร เมนูเดิมมาสิบกว่าวันแล้วมันเบื่อล่ะมังนะ . .

ถ้าตามแนวคิดก่อนหน้านี้ ของเรา เราคิดว่า เราสามารถ โฟกัสสุขภาพที่ดี ไปพร้อมกับความอร่อยของอาหารได้ เพราะความสุขในชีวิตของเราตอนนี้ นอกจากแมวแล้ว มันก็มีแค่เรื่องการกินนี่แหละ จะเห็นว่าไม่ว่าเราจะอยู่เผ่าไหน เราก็ยังคงโฟกัสความสนุกในการทำอาหารและของอร่อย เราคิดว่าเราสร้างของอร่อยในแบบของตัวเองได้ . .
แต่ . . เราก็ไม่แน่ใจว่า ความคิดแบบนั้น นั่นคือ . . เราอาจจะต้องอยู่ในเวย์ของคนสุขภาพดีอยู่แล้วหรือเปล่า มันคงจะง่าย ถ้าร่างกายเราปกติดี แล้วเราก็คงความเวย์ อาหารสุขภาพที่อร่อยด้วยและสุขภาพดีไปด้วยกันได้

แต่นี่เราด้วยป่วยไง . . ป่วยเหมือนแมวที่บ้าน ตัวนึง ทุกวันนี้ เล่นวิ่งไล่จับกันทุกวัน กว่าจะลากมาป้อนยาได้ บางทีก็เหนื่อยๆ เบื่อๆ ทั้งคนทั้งแมว ป่วยไม่รู้จบแท้น๊อววววว ทั้งนี้ทั้งนั้น . . มันก็เป็นโรคที่เกิดจากพฤติกรรมของตัวเราเอง เรียกว่า ตัวเองทำตัวเองโดยแท้ เรียนผูกต้องเรียนแก้. .ฉันใด เราก็ควรจะต้องรับกรรมที่ตัวเองก่อไว้ . . ฉันนั้น

ความจริงมันก็ไม่มีอะไรยาก หมอจิรรุจน์บอกว่า ขอแค่เรารู้ บริบทของตัวเอง ว่าตอนนี้ เราอยู่ในจุดไหน . . ถ้าพลังงานเกิน ก็แค่กินปรับอาหารให้ร่างกายมันสลับโหมดจากกินน้ำตาล มากินไขมัน มันจะได้กินไขมันที่สะสมไว้ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ สักวันนึงไอ้ที่เกินๆมันก็จะกลับมาปกติเอง

เราเป็นหลายโรคเลยที่ในเกี่ยวกับ Metabolic Syndromeเราเลยเลือกเดินบนเส้นทางของ Canivore เพื่อรักษาตัวเอง เพราะเส้นทางนี้มันควบคุมตัวแปรง่าย และได้ผลชัดเจน

ปัญหาคือ พอโดนเทรนเรื่องสารอาหาร ว่าต้องกินโน่นนี่นั่น แบบนี้แบบนั้นถึงจะดี เช่น กินเนื้อสัตว์ก็ควรกินเนื้อวัว

เพราะเนื้อวัว สารพิษน้อย สารอาหารเยอะ ต้องมีเดียมแรร์ด้วย วิตามินบางอย่างจะได้ไม่หายไป . . ต้องกินไข่ ที่ไข่แดงสีสดๆ เพราะยิ่งไข่แดงสีสด โอเมก้าสามจะยิ่งเยอะ จึงต้องกินไข่เป็ด ที่ไข่แดงยางมะตูมด้วยนะ โอเมก้าสามจะได้ไม่หายไปเพราะความร้อน

มันเลยทำให้ทุกมื้อของเรา มีแต่เนื้อย่างกับไข่ๆๆๆๆๆ แบบไข่แดงไม่สุก ความสุขในการทำอาหารหายไป แน่นอนว่าความสุขในการกินด้วย!ซึ่งงงง . . มันตรงข้ามโดยสิ้นเชิงกับแนวคิดก่อนหน้านี้ มันก็เลยทำให้เราสับสนในตัวเอง เหมือนกำลังพิจารณาว่า นี่เราเหมาะที่จะอยู่ในโหมดนี้จริงๆหรือไม่ . . แต่ในอีกความคิดนึง มันก็บอกว่า . . เมิงกินเพื่อรักษา ไม่ใช่หรือวะ แล้วใช่ว่ามึง จะกินแบบนี้ทั้งชีวิต . .มึงตั้งเป้ากับมัน (CD) ไว้ร้อยวันเอง ฮัลโหล . . นี่เพิ่งจะสิบหกวัน ก็เป็นบ้าบอแบบนี้แล้ว

กับอีกสิ่งที่เราไม่ชอบคือ คุณอ้อมระบุเรากินสองมื้อ คือ มื้อเที่ยงกับมื้อเย็น (บ่ายสามครึ่ง) ซึ่งเราก็เข้าใจในเหตุผลนี้ดี เพราะเผ่า 3 Oil ก็กินเวลานี้เหมือนกัน เหมือนว่ามื้อเย็น(ในเวลาที่พอดี) มันจะช่วยในเรื่องของการนอนหลับลึก ลดการดีดตอนกลางคืน ลดการตื่นกลางดึก แต่พอ เมนูอาหารเรามันเป็นเนื้อติดมัน กับไข่ยางมะตูม บ่ายสามครึ่ง เป็นเวลาทำงานของเราจะให้เรามาเวฟอาหาร ก็ไม่ได้ เพราะเป็นเวลางาน เราเลยต้องกิน เนื้อที่มีมันแข็งๆ เพราะอากาศเย็น กับไข่แดงเย็นๆ ฟิลมันเลย รู้สึกแย่กว่าเดิมไปอีก เราเลยลองประท้วง ไม่กินตามเวลาคุณอ้อมดู จะเห็นได้ว่า ในวันนั้น กราฟการนอนของเรา มันดูสับสนวุ่นวายอย่างแท้จริงๆ ไม่พอวันก่อน เราว้าวุ่น กลับไปบ้าน ทอดปลาหมึกกินเฉย เนี่ยะ เนี่ยะ . . มันก็เป็นแบบนี้เนี่ยะ . . อย่างไรก็ตาม พอเช้าวันถัดมาเราก็หายบ้า กลับมากินเมนูเดิมได้อีกครั้ง
มารขาวสู้กับมารดำ อยู่ในหัว . .
มารขาวบอกว่า . .ไม่ว่าเวย์ไหน มึงต้องมีความสุขด้วย ถ้ามึงเครียดเดวคอติซอลหลั่ง ร่างกายมันก็ไม่เผาไขมันออกมาอยู่ดี
แต่ มารดำบอกว่า . .
มรึง . . แม่มเอร้ยยย มึงอดทนได้แค่นี้หรอชีวิตช่างเศร้า . . ตูเหนื่อยกับพวกมรึงสองตัวจริงๆ มาต่อสู้อะไรในร่างฉันเนี้ยะ!
ใช่แล้ว . . ใช่แล้ว มันสู้กันอยู่ ฉันเลยยังจัดการอะไร ในชีวิตตัวเองไม่ได้เลย . . การนอนก็ไม่ดี คอติซอลหลั่งชัวร์ นน.ก็ค้างด้วย ยังดีที่ค่าน้ำตาลปกติดี ช่วงนี้เลยว่า จะไม่กินตามเวลาที่โค้ชอ้อมบอกสักพัก จนกว่าจะจูนอารมณ์ตัวเองได้ ใดใด เมื่อวานโค้ชเพิ่งวางใจ ให้สรุปผลสัปดาห์ละครั้งก็ได้ เท่านั้นแหละตูก็แตกแถวเลยจ้ากร๊ากกกกกกกกก 
อาหารวันนี้ >> ไข่ต้มกินได้แค่ 3 ฟอง เนื้อ 200 g หางม่อน 200g ลืมกินเนย . . และ โค้ชอ้อมให้กินสองมื้อ แต่ฉันกิน OMAD จร้าา เบื่ออาหารว้อยยยยยยไปเลย . . ไป อีมารขาวมารดำ ตูจะบ้าแล้ว เมิงรีบไปสู้กันให้จบๆไปสักทีเถอะนะ!!ชีวิตมันก็คงจะเป็นแบบนี้ล่ะมังนะ . .
ถึงแม้ว่าจะยังสับสนในหลายๆ อย่าง แต่ก็ยังเชื่อว่า . . ถ้าเราตั้งใจมากพอ ไม่ว่าเรื่องอะไร เราก็จะทำมันสำเร็จในที่สุด!- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ปล1. จึงต้องหาเรื่องทำสีเล็บเพื่อฟื้นฟูสภาพจิตใจ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ปล2. แขนฉันดำมาก แต่ก็ยังอยากออกไปยืนตากแดด Grounding มีวิจัยบอกว่า การตากแดดช่วยเรื่องซึมเศร้าได้ด้วยนะ ว่าแต่.. ตอนนี้ยังดำขนาดนี้ ถ้าทำจริงมันจะดำไปถึงจุดไหน- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2568 |
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2568 17:53:53 น. |
|
14 comments
|
Counter : 330 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณกะริโตะคุง, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณmultiple, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณNoppamas Bee, คุณอุ้มสี, คุณสมาชิกหมายเลข 3902534 |
โดย: หอมกร วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:15:44:36 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:16:23:17 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:16:41:58 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:19:18 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:23:51:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:35:25 น. |
|
|
|
โดย: Noppamas Bee วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:9:34:53 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:18:13:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มารขาวกับมารดำตีกันวุ่นไปหมดเลย
น้องกำลังสับสนลังเลใช่หรือป่าว
แต่กินอาหารเหมือนเดิมซ้ำๆมันจะเบื่อจริงๆค่ะ
เบื่อจนไม่อยากจะเห็นมันเลย แค่นึกถึงก็จะอ้วก พี่เคยเป็น
ขนาดพี่กินแค่มื้อเดียว มื้ออื่นก็กินอย่างอื่น
แต่นี่น้องต้องกินทั้ง2-3มื้อ ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ
ไอ้ที่ตั้งใจไว้ร้อยวันลืมๆมันไปค่ะ
เลือกมาในเวย์ที่น้องกินไปด้วย มีความสุขไปด้วยน่าจะดีกว่า
จิตใจจะได้ไม่ห่อเหี่ยว จะได้มีแรงใจในการดูแลตัวเองตลอดค่ะ
วันไหนอยากดื้อ ก็ดื้อมันเลยค่ะ ชีวิตที่อยู่ในกรอบมันต้องมีบ้างค่ะ
มันจะได้มีชีวิตชีวาาาาา (ในเรื่องกินนะคะ)
ตอนนี้จิตใจพี่ก็ห่อเหี่ยวค่ะ พี่อยากไปเที่ยววววววว
หยุดพักเที่ยวมาเป็นปีแล้ว ใจอยากโบยบิน
อยากไปชาร์ตแบตชีวิตค่ะ แต่น่าจะรอเด็กๆปิดเทอมก่อน
กลางมีนาคม ว่ากันค่ะ
สู้กันต่อนะคะ ท้อได้ แต่เราไม่ถอยค่ะ