รูปสวย น่ารัก glitter emoticon www.yenta4.com
ห่างหายการอัพบล็อคไปนาน แต่สัญญาว่าจะพยายามแวะมาบ่อยๆเด้อค่ะ

ขอบคุณที่ขับรถชนฉัน





 

จริงๆจะบอกว่าเรื่องนี้มันต่อเนื่องมาจาก หัวข้อ ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง

ยังไงถ้าใครเพิ่งเข้ามาอ่าน รบกวนไปอ่านหัวข้อนี้ก่อนนะค่ะ

จะได้เข้าใจเรื่องชัดเจน เข้าเรื่องกันเลยกีกว่า

จากที่ฉันรักษาตัวจนหาย ไม่นานก็เริ่มรู้สึกว่าตาซ้าย

มองแสงจ้าไม่ได้ ก็ไปพบหมอที่รักษาเราตั้งแต่แรก แต่ก็ไม่สามารถรักษา

ได้ เพราะอาการที่เป็นคือ รูม่านตาใหญ่กว่าปกติและไม่หดตัว

ก็คิดว่าไม่เท่าไรก็ทำใจ จนผ่านมาได้ 5 - 8 เดือน ก็เริ่มสังเกตุตัว

ว่าเอ๊ะ ทำไมเรามองอะไรไม่ชัดมากขึ้นละ หน้าจอคอมนี้ ต้องหยีตาซ้าย

มองตาขวาตาเดียว หลังๆนี้หนักอ่านหนังสือไม่ได้เลย ก็ไปหาหมอตา

ที่ใหม่ แต่ท่านถนัดรักษา ต้อกระจก ก็ไม่ได้ทำประวัติเราไว้ แต่ให้ยา

มาหยดตาให้รูม่านตาเล็กลง ซึ่งมันก็ไม่ดีขึ้น ฉันเลยตัดสิ้นใจไปหา

คุณหมอ สวัสดิ์ ที่ รพ. ไทยจักษุ เป็น รพ.ที่รักษาเฉพาะตา

ช่วงที่นั่งรอตรวจ ในใจก็กลัวโน้นนี้ ไปเรื่อย......

จนได้ตรวจ สุดท้ายคุณหมอบอกว่า " ไปตรวจหาเชื้อต้อหินก่อนนะ "

สิ้นเสียงหมอเราน่าซีด จนหมอตบไหล่เราเบาๆ แล้วก็ปลอบว่า

" ไม่เป็นไรแค่ดูเฉยๆ " หลังจากตรวจเสร็จ ฉันก็นั่งรอฟังผลสแกน

บอกตรงๆ กลัวมาก แล้วก้บอกให้สามีฟังระหว่างที่รอ

เขาก็ปลอบว่า " ไม่เป็นไรแค่หยอดตาตลอดชีวิตเอง " ฟังดูอาจง่าย

แต่เราก็เครียดอยู่นะ นั่งรอไม่นานหมอก็เรียกเข้าไปคุยเกี่ยวกับอาการ

ท่านบอกว่า แนวโน้มมันสุงนะที่จะเป็น .......อืมมมมมม

ฉันถามว่าเป้นได้ยังไง ท่านก็อธิบายว่า มีหลายสาเหตุแต่หลักๆมีไม่กี่อย่าง

1 กรรมพันธุ์
2 อุบัติเหตุ

เท่าที่ฉันพอจะจำได้นะ แต่หมอก็ไม่สรุปว่ามันเกิดจากอะไรใน สองประเด็น

นี้ แต่ที่แน่ๆทั้งหลายทั้งปวง คือ ถ้าฉันไม่ถูกรถชน ก็จะไม่เกิดอาการอย่าง

ที่บอกมา แล้วฉันคงไม่ได้มาพบหมอ จนรู้ว่าตัวเอง จะเป็น "ต้อหิน"

ฉันเองไม่ใช่คนเก่งอะไร ก็ใช้เวลาอยู่พักหนึ่ง แล้วก็ยอมรับมัน

ในเมื่อมันเป็นแล้ว จะเครียดไปก็เท่านั้น สู้เรียนรู้และรู้จักมันให้มากขึ้น

ว่าเราจะอยู่กับมันยังไงดีน่า.... เอาแบบไม่เอาเปรียบกัน อิอิ

เป็นเวลา 2 อาทิตย์ที่ฉันเพิ่งรู้ตัวเองว่าเป็นต้อหิน วันนี้ฉันเลยตัดสิ้นใจ

บอกเล่าเรื่องราว ให้หลายๆคนทราบ จะว่าไปก็เหมือนอยากจะบอก

ทุกคนว่า " ใดๆในโลกมันไม่แน่นอน มนุษย์ทั้งจงเตรียมพร้อมกับสิ่ง

ที่จะเกิดขึ้นในชีวิตเทิดหนา " วันนี้ฉันยิ้มรับกับมัน และขอบใจคนที่

ขับรถมาชนท้ายรถที่ฉันนั่งในวันนั้น

พิมพ์ไปพิมพ์มาตาลายน่าดู มองก็ไม่ค่อยเห็น ตกหล่นยังไง

ต้องขอโทษจริงๆนะค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้
Create Date : 26 พฤษภาคม 2552
10 comments
Last Update : 20 กันยายน 2552 23:36:57 น.
Counter : 1368 Pageviews.

 

เป็นกำลังใจให้สู้ๆ นะคะ

 

โดย: ดาวไร้ตะวัน 26 พฤษภาคม 2552 2:28:06 น.  

 

คุณน่ารักมากๆ ที่คิดทางบวก ตามหัวข้อที่คุณเขียน
ต่อไป ขอให้คุณเจอแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ

 

โดย: tempopo 26 พฤษภาคม 2552 3:07:12 น.  

 

คุณวัชมีมุมมองและวิธีมองชีวิตที่ดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ สู้ๆ อย่าท้อน๊า

ลูกเหมียวของคุณวัชน่ารักมากๆ เลย
น้องแมวน่ารักนะคะ อยู่ด้วยแล้วตกหลุมรัก
รั๊ก รัก รัก รัก



 

โดย: its_gemmi 26 พฤษภาคม 2552 3:07:13 น.  

 

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

 

โดย: beuysliv 26 พฤษภาคม 2552 3:53:35 น.  

 

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ

 

โดย: joblovenuk 26 พฤษภาคม 2552 8:07:41 น.  

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้หายไวๆ มองเห็นชัดไว ๆ นะคะ ^^

 

โดย: peeshin 26 พฤษภาคม 2552 8:22:14 น.  

 

ขอให้มีปาฏิหารย์เถอะนะคะ.. เอาใจช่วยนะ..

 

โดย: ป้าแก่ (elastigirl ) 26 พฤษภาคม 2552 10:13:07 น.  

 

อ่านแล้วก็น้ำตาคลอเลย ขอบคุณที่ยังมี คนเข้าใจ
ทุกๆความเห็นเลยนะค่ะ จะเก็บสิ่งดีๆไว้นะค่ะ

 

โดย: วัช (huh ) 26 พฤษภาคม 2552 13:53:12 น.  

 

สู้ๆค่ะ บีก็เคยโดนรถชนค่ะ ซ้อนมอไซค์เพื่อนค่ะ ตอนมัธยมปลาย อืมตอนแรกแค่ ใส่เฝือกไม่กี่วันหรอก หมอว่าเอ็นหัวเข่าหย่อน บีดื้อมากแกะเฝือกออกก่อนกำหนด ปีกว่า มารู้ตอนอยู่มหาลัยว่าเอ็นเราไม่ได้หย่อน แต่ขาด อ่ะ แปลกๆตั้งแต่เข้าปี 1 แล้วทำไมเดินมาก จะปวด นั่งนานๆไม่ได้เลย เจ็บเข่ามาก ปี 2 เลยไปหาหมอ 555 ผ่าตัดค่ะ แต่มามีเวลาผ่าตัดตอนปี 3 ค่ะ สรุป ไม่สำเร็จค่ะ เราเป็นช่วงเอ็นด้านหลัง ทำยากมาก ไม่มีวงการแพทย์ที่ไหน ในโลกที่ทำได้ 100% ตอนนี้เลยมีแกรไฟ ที่หมอยึดเอ็นไว้ แต่ก้อยังมีอาการเหมือน เดิม ดีไม่ดี อาจเดินไม่ได้ตอนแก่ (หมอคาดไว้นะ ) แต่ไม่มีใครรู้ค่ะ เราไม่แสดงอาการว่าเจ็บหรือปวดหรอก ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ตอนนี้ก้อบ้า กว่าคนธรรมดา กีฬาผาดโผนเอาหมด หุหุ ไม่คิด ไม่กลัว ซะอย่าง
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

 

โดย: no filling 26 พฤษภาคม 2552 20:13:25 น.  

 

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ

สิ่งดีๆ ที่คุณ huh คิดและเล่าเอาไว้
มันบ่งบอกถึงความมีเมตตาที่อภัยให้คนขับรถคันนั้น

จึงขอให้อานิสงค์แห่งความเมตตานี้
จงดลบันดาลให้คุณ huh มีอาการดีวันดีคืนและหายขาดในที่สุด

เข้มแข็ง สู้ๆ นะคะ

 

โดย: ตะวันเจ้าขา 26 พฤษภาคม 2552 22:40:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


huh
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ดอกหญ้าเมืองเลยดอกหญ้าเมืองเลย



ปล. ไม่ได้เข้าพันทิพแล้วนะคะมีอะไรแอทเฟสบุ๊คนะคะ ขอโทษด้วย
หรืออีเมล์มาได้คะ
dymlดอกหญ้าเมืองเลย





กว่าจะเจอ..แม่เนื้อนวล




สมาชิกใหม่ของบ้าน




รู้มั้ยว่าใครหย่าย....



แฟชั่นรับลมหนาว



ไปเขาคิชกูฎ




Color Codes ป้ามด

: คนที่มามุงดู
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
26 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add huh's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.