|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เฒ่าจันทรา By Giddens
เฒ่าจันทราปาฏิหาริย์รักข้ามภพ
สนพ.มติชน
เขียนโดย Giddens
แปล โคล่า
เรียบเรียง โจอี้ ตงฟาง
ช่วงวาเลนไทน์เมื่อต้นปีที่ผ่านมา เจ้าแก้วได้รับคำแนะนำ
จากพี่สาวเก้าหาง ให้อ่านเรื่องเฒ่าจันทราสัมทับมาว่า
เจ้าแก้วน่าจะชอบ เพราะมันตลกดีแต่จนแล้วจนรอด
ก็เพิ่งได้อ่านเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ขอบคุณแมวซูชิที่อุตส่าห์
ไปหาซื้อให้นะจ๊ะ 
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องสัญชาติไต้หวัน จึงดำเนินเรื่องไป
ตามทัศนคติ ของคนจีนซึ่งผู้เรียบเรียงคุณโจอี้ ตงฟาง
ทำเกล็ดอธิบายไว้เป็นระยะกันผู้อ่านงง ทำให้รู้ว่า
เฒ่าจันทราไม่ใช่ตาแก่ที่ไหนแต่เป็นชื่อเรียกหากามเทพ
ของชาวจีนนั่นเอง โดยมีตำนานโบราณว่าผู้เฒ่าคนหนึ่ง
นั่งอยู่ใต้แสงจันทร์มีถุงแพรใส่ด้ายวาสนา ไว้ผูกพัน
คนสองคนเข้าด้วยกัน จึงถูกเรียกย่อๆ เหลือแค่เฒ่า
จันทราในปัจจุบัน
เรื่องเริ่มขึ้นมาด้วยการเล่าของอาหลุนพระเอกของเรื่อง
ที่ดันมาถูกฟ้าผ่าตายในขณะที่กำลังขอสาวคนรักที่
แอบรักมา 8 ปีตั้งแต่สมัยประถมแต่งงาน สาวเจ้ายัง
ไม่ทันได้ตอบก็ดันมาตายเสียก่อน อาหลุนอาภัพ
จริงๆ (ที่จริงมันเศร้านะแต่มันขำอ่ะ) 
เมื่อตายไปแล้วก็ลงไปยังโลกแห่งความตาย ซึ่งมัน
ช่างแตกต่างจากที่อาหลุนและเจ้าแก้ว(แอบแจมด้วย)
คิดเอาไว้มากมายนัก ใครที่อยากไปเกิดใหม่ก็ลงทะเบียน
ใครยังไม่อยากไปเกิดใหม่ก็ไปสมัครงานเป็นข้าราชการ
ที่กระทรวงยมโลกนี่เลยงานนั้นมีมากมายหลายประเภท
ทั้งยมทูต เฒ่าจันทรา จู่ตี่เอี๊ย(เจ้าที่)อาหลุนเขาตัด
สินใจเป็นเฒ่าจันทรา เพราะอยากไปพบหน้ามีมี่
หวานใจตัวเองบ้าง 
แต่เฒ่าจันทราไม่ได้ทำงานคนเดียวนะจ๊ะ ต้องมีคู่หู
อาหลุนได้คู่หูเป็นสาวสวยชื่อพิ้งค์กี้ ทั้งคู่กลายเป็น
คู่หูคู่ฮาเพราะติงต๊องพอกัน อาหลุนช่วยแก้แค้นผู้ชาย
ที่ฆ่าพิ้งค์กี้ด้วยการ จับคู่เขากับรูปปั้นหมอนั่นเลย
หลงรักและทำอนาจารรูปปั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย
นอกจากนั้นแล้วทั้งสองคนก็ช่วยกันจับคู่ให้กับ
อีกหลายคน แต่การเป็นกามเทพไม่ง่ายนักต้องศึกษา
ความเหมาะสมของทั้งสองฝ่าย อีกทั้งบางครั้งยังเจอ
คู่แข่งเป็นคิวปิดกามเทพของตะวันตกอีกด้วย
เรื่องราวดำเนินไปด้วยความตลกขบขัน แต่แอบแฝง
สาระเล็กๆ ให้คิดนำเสนอในรูปแบบไม่หนักเกินไป
จึงทำให้คนอ่านอมยิ้มได้ตลอด กับจินตนาการของ
คนเขียนที่ช่างคิดเหลือเกิน 
แม้กระทั่งถึงตอนไคล์แม็กซ์ที่ความจริงนั้นคงจะ
เศร้าสุดแสนแต่ด้วยเรื่องเล่าจากน้ำเสียงของอาหลุน
ซึ่งเป็นหนุ่มอารมณ์ดีแม้แต่ตอนเล่าเรื่องเศร้าก็ยังไม่
เศร้ามาก เรื่องเริ่มผูกปมมากขึ้นมีการเล่าสลับฉาก
ระหว่างความทรงจำในอดีตของอาหลุนที่มีต่อมีมีสาว
คนรัก กับเรื่องราวในปัจจุบัน อาหลุนสองจิตสองใจ
ใจหนึ่งก็อยากให้เธอลืมเขาเสียแล้วมีความสุข แต่อีก
ใจหนึ่งก็อยากให้เธอมีเขาคนเดียว แต่แล้วเขาก็เลือก
ตัดใจลงมือผูกด้ายแดงให้เธอเอง แต่หารู้ไม่ว่าอานุภาพ
รักของมีมี่ที่มีต่อผู้ชายธรรมดาป้ำๆ เป๋อๆ ไม่หล่อไม่เท่
แต่แสนจะอ่อนโยนอย่างอาหลุน ทำให้เธอลืมเขาไม่ลง
แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น เมื่อด้ายแดงที่เฒ่าจันทรา
ผูกให้หรือแม้แต่ศรรักของคิวปิดก็ไม่มีผลต่อมีมี่ จึงทำให้
มีมี่กลายเป็นที่ท้าพิสูจน์ของกามเทพอยู่เนืองๆ
ความจริงเรื่องนี้จบลงด้วยความเศร้า แต่เจ้าแก้วและ
คนที่ได้อ่านอีกหลายคนคงจะรู้สึกเหมือนกันว่ามัน
Happy Ending ได้เห็นหัวใจสุกสกราวของตัวละคร
ได้เห็นความรับผิดชอบต่อหน้าที่ได้เห็นว่าความสุขได้
มาจากการให้ ต่างฝ่ายต่างให้ซึ่งกันและกัน ที่สำคัญ
ได้รู้ว่าแม้ความตายมาพราก ก็ไม่อาจจะพรากความ
ทรงจำดีๆจากไปได้ ถ้าได้มีรักดีๆ กับผู้ชายแสนอบอุ่น
แบบนี้สักครั้งเจ้าแก้วว่ามีมี่ไม่เสียชาติเกิดแล้วค่ะ 
ข้อติของนิยายเรื่องนี้....ตัวละครจิตใจดีงามกันหมด
จนแทบกลายเป็นนิยายเด็กดี น่ารัก น่าชัง อ่านแล้ว
สบายใจแต่เพราะความที่มีแต่คนดี ความซาบซึ้งกินใจ
จึงน้อยลงและด้วยความที่เล่าแบบสบายๆ ติดจะ
ตลกๆ ด้วยเรื่องเศร้าเลยไม่ค่อยเศร้า เรื่องซึ้งก็ไม่
ซึ้งเต็มที่เรื่องออกแนวการ์ตูนๆ หรือภาพยนตร์จีน
ตลกๆ
 จุดติของหนังสือ(ไม่ใช่ตัวนิยาย) คือเจ้าแก้วมีนิสัย
ชอบอ่านคำนำของผู้เขียน จะได้รู้ว่าเขาคิดอย่างไร
รู้สึกอย่างไรระหว่างที่เขียน บางครั้งคำนำนี่ตัดสินได้
เลยว่าหนังสือเล่มนั้นน่าอ่านหรือไม่ แต่...เล่มนี้ไม่มี
คำนำผู้เขียน มีแต่คำนำผู้แปลและผู้เรียบเรียง
ซึ่งตัวคุณโจอี้ ตงฟาง เขียนทั้งคำนำผู้เรียบเรียงทั้ง
เกร็ดเล็กน้อยโน่นนี่ โดยเฉพาะช่วงคุยกันท้ายเล่ม
ทำให้เจ้าแก้วต้องพลิกดูอีกครั้งด้วยความไม่แน่ใจว่า
ใครกันแน่เป็นคนเขียน ก็คุณเขาเขียนช่วยพูดคุยจน
เกือบเข้าใจผิดว่าผู้เรียบเรียงเป็นผู้เขียนเสียเองเลยค่ะ
เลยทำให้คิดว่าในเมื่อมีพื้นที่เขียนความในใจ ของทั้ง
ผู้แปลทั้งผู้เรียบเรียงทำไมถึงไม่แปลคำนำผู้เขียนมาด้วย?
ตรงนี้ฝากไว้ด้วยนะคะ เจ้าแก้วหวังว่าคราวหน้าจะได้อ่าน
คำนำผู้เขียนค่ะ 
อีกทั้งคุณโจอี้ ผู้เรียบเรียงนั้นเขียนเยอะกว่าคุณโคล่า
ผู้แปลจริงๆ เสียอีกเลยทำให้เข้าใจว่า คุณโจอี้น่าจะเป็น
นักแปลและกองบรรณาธิการด้วย จึงเข้ามามีส่วนร่วม
ในการแปลของคุณโคล่า และรูปเล่มในส่วนนี้เยอะ
เกินหน้าที่ผู้เรียบเรียง และน่าจะอายุเยอะเพราะ
แอบเชย คำแทรกบางคำเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไปก็รู้ค่ะ
แต่ยังทำคำอธิบาย จึงทำให้เข้าใจว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว
แต่ก็ชอบการใส่ใจคนอ่านจึงมีข้อมูลในส่วนของ
เกล็ดมังกรมาให้อ่านเพิ่มเติมกันสนุกๆ อีกส่วน
อีกจุดหนึ่งที่ไม่ชอบเลย....คือการแทรกมุกการ
เมืองไทยลงในนิยายจีน!
สำนวนการเรียบเรียงของคุณโจอี้ ตงฟาง ลื่นไหล
มีลูกล่อลูกชนบอกถึงประสบการณ์ในการทำงาน
ซึ่งมากจนกล้าที่จะใส่มุกไทยลงในนิยายจีน เช่น
การเปรียบเทียบความรักแบบโกโบริและอังศุมาลิน
(นิยายจีนมันจะมีได้ไง) อันนี้ยังไม่เท่าไร แต่ไอ้มุก
นักการเมืองหน้าเหลี่ยมนี่....บอกตามตรงว่าไม่ชอบเลย
คนไม่คิดมากมันอาจจะตลก แต่ว่าอุตส่าห์อ่านหนังสือ
เพื่อพักผ่อน ทำไมเจ้าแก้วยังต้องมาเจอเรื่องการเมือง
ที่ผู้เรียบเรียบแทรกแฝงทัศนคติทางการเมืองของตนเอง
ที่มีต่อนักการเมืองหน้าเหลี่ยมคนนั้นในด้านชอบไม่ชอบ
ลงไปในนิยายซึ่งเป็นนิยายแปลต่างชาติเสียด้วย
มีพูดถึงหน้าเหลี่ยม หน้าไม่เหลี่ยมด้วย (และในนิยาย
พูดถึงประธานาธิบดีเฉินสุยเปี่ยนในเชิงลบ เป็นบุคคล
ที่มีตัวตนจริงๆ เลยไม่รู้ว่ามีในนิยายจริงๆ หรือว่าเป็น
ทัศนคติส่วนตัวที่เติมลงไป)
ทำให้เจ้าแก้วรู้สึกเหมือนถูกบังคับระหว่างอ่านเลย
เจ้าแก้วแน่ใจว่าคุณโจอี้ไม่ใช่นักแปลหรือนักเรียบเรียง
มือใหม่อย่างแน่นอน เพราะมือใหม่คงไม่กล้า
เสริมเติมแต่งสิ่งนอกเหนือจากในนิยายลงไปหรอกค่ะ
ถ้ารักษาขอบเขตของ การแปลหรือการเรียบเรียง
ให้อยู่ในความพอดีจะดีกว่านี้มากค่ะ เพราะเรื่องมัน
สนุกอยู่แล้ว แค่มุกภายในเล่มก็มีมากไม่จำเป็น
ต้องเติมให้ล้นด้วยมุกเสริมเติมแต่งนอกเรื่องเลย
ก็สนุกได้ค่ะ 
| Create Date : 21 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 21 สิงหาคม 2550 2:00:12 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 1424 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: อมราวตี IP: 203.156.32.107 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:2:15:01 น. |
|
|
|
| โดย: เก้าหาง IP: 58.11.116.252 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:2:29:02 น. |
|
|
|
โดย: ahiruno007  วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:12:48:30 น. |
|
|
|
| โดย: หมูย้อมสี IP: 125.25.214.27 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:14:10:09 น. |
|
|
|
| โดย: ยาคูลท์ วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:15:48:30 น. |
|
|
|
| โดย: pirate_chain IP: 58.8.135.17 วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:5:55:09 น. |
|
|
|
| โดย: MOMIJI_99 วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:15:06:03 น. |
|
|
|
| โดย: แก้วกังไส วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:0:33:09 น. |
|
|
|
| โดย: นุ๋โบ IP: 61.90.6.132 วันที่: 13 สิงหาคม 2551 เวลา:21:10:20 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋โบ IP: 61.90.6.132 วันที่: 13 สิงหาคม 2551 เวลา:21:29:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
จุดติของหนังสือ(ไม่ใช่ตัวนิยาย) คือเจ้าแก้วมีนิสัย
) ก็บอกว่าจบเศร้าแต่ไม่เศร้าเหมือนกัน อืม เอาไงดีน้อ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
ผลงานเขียนที่ผ่านมาค่ะ 
ปกติไม่ค่อยอ่านงานของมติชนมากและเล่มที่อ่านส่วนมากก็มักที่คนแนะนำหรือไม่อีกทีก็เป็นของคุณพ่อที่ชอบเกี่ยวกับการเมืองและกฏหมายไป แต่เล่มนี้เดี๋ยวคงได้ไปเดินหามาเก็บไว้แน่เลยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่รีวิวเรื่องดีๆแล้วรีวิวอีกนะค้าจะรอค่ะ