มอญซ่อนรัก By กนกณัชชา ตั้งแต่เจ้าแก้วเปิดหน้าบล็อครีวิวหนังสือมา มักจะมีคนรู้จักของเจ้าแก้วทำตัวเป็นพรายกระซิบไปบอกคนเขียนทุกทีเยย...ดีนะยังไม่เคยรีวิวฉึ่งนิยายใคร ไม่งั้นคงตามมาฆ่าถูกตัวแน่ๆ เยย แต่สำหรับเรื่องนี้ไม่แน่อาจโดนฆ่าได้ทันทีที่เปิดบล็อค ออนไลน์... เนื่องจากดันเผลอไปให้ผู้เขียนเห็นหน้าเข้าแล้ว และอีกประการการรีวิวเรื่องนี้ อาจจะผิดแผกแตกต่างจากทุกเรื่องก่อนๆ ที่รีวิว เจ้าแก้วใช้ความคุ้นเคยกับผู้เขียนมารีวิวจึงทำให้คอมเม้นท์นั้นตรงจนทื่อไปบ้าง สาเหตุมาจากความคุ้นเคยนี่เองจึงทำให้ความราบรื่นในการอ่านสะดุดขึ้นมา เนื่องด้วยเผลอคิดอะไรประหลาดๆ เกี่ยวกับผู้เขียนเป็นระยะๆ ระหว่างอ่าน แทนที่จะจินตนาการตามเรื่องในนิยาย ดังนั้น...ปลงก่อนอ่านนะคะ สปอยซ์เสียเยอะเลย มอญซ่อนรัก By กนกณัชชา "กนกณัชชา" ไม่ใช่นักเขียนหน้าใหม่เพียงแต่เป็นนามปากกาใหม่เท่านั้นเอง หลายคนคงจะรู้อยู่แล้วว่าเธอคนนี้เป็นคนเดียวกับ ฯคีตากาล(คนที่มี ฯ อยู่ข้างหน้านั่นแหละ) เธอมีหนังสือออกมาหลายเล่มแล้ว จัดเป็นนักเขียนที่คุ้นหน้าคุ้นตาบนแผงหนังสือ ดังนั้นเจ้าแก้วจึงไม่ต้องกังวลตอนที่จะอ่านนิยายของเธอ เพราะเจ้าแก้วมักจะอ่านนิยายด้วยความคาดหวังและหลายเล่มถูกปาทิ้งไปก่อนอ่านจบ(เนื่องจากความอดทนต่ำ และสมาธิสั้น) สาเหตุที่เจ้าแก้วอยากอ่านเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะชื่อคนเขียนประการเดียวหรอก แต่สะดุดชื่อพระเอกต่างหาก ลวิตร์ หรือคุณเคียว ในโลกหนังสือนี้เป็นชื่อล็อคอินของนักเขียนในดวงใจคนหนึ่ง ซึ่งเธอมักจะทำให้เจ้าแก้วอิ่มเอมใจทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือของเธอ เมื่อเห็นว่าทั้งชื่อจริงและชื่อเล่นนั้นเป็นชื่อเดียวมากันทั้งดุ้นแบบนี้จึงอดใจไม่ไหว (ซึ่งจริงๆ แล้วนิยายเล่มนี้ก็ยืมมาจากคุณเคียวอีกทีนั่นแหละ ) เจ้าแก้วมีหนังสือของคุณฯคี เกือบทุกเล่ม (ขอเรียกว่าคุณฯคี นะคะ ถนัดปากกว่าก็กนกณัชชามันยาวนี่นา...)จึงได้เห็นพัฒนาการในการเขียนพอสมควร เรื่องนี้ออกจะต่างจากทุกเรื่องที่เคยอ่าน ไม่ว่าจะเป็นจูเลียตสีเงิน หรือ พันหนึ่งเม็ดทราย ซึ่งคนเขียนทุกคนมักจะมีนิสัยในการเขียนของตนเอง คุณฯคี เป็นคนประเภทที่ว่าแก่บรรยายความในใจ ในช่วงแรกๆ ของนิยายทุกเรื่องเลยกินพื้นที่ไป 1 ส่วน 3 ความตื่นเต้นจะเริ่มขึ้นหลังจากผ่าน 1 ส่วน 3 ของเล่มไปแล้ว แต่มอญซ่อนรักไม่ใช่ เรื่องนี้ดำเนินเรื่องเร็วผิดนิสัยรำพันดังเช่นผลงานเล่มก่อนๆ ของผู้เขียนเป็นอันมาก ทำให้เจ้าแก้วเห็นการพัฒนาการในทางบวกของคุณฯคี ชัดเจน มอญซ่อนรัก ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องรักๆ แต่ในเนื้อหาแล้วน้ำตาลน้อยไปสักนิด เหมาะสำหรับคนไดเอ็ต...เอ้ย คนที่ไม่ชอบนิยายพร่ำเพ้อรำพึงรำพัน แต่ถ้าชอบแบบมดขึ้นเยอะๆ ขอให้มองข้ามเรื่องนี้ไปได้เลยค่ะ มอญซ่อนรัก ชื่อเรื่องออกจะเชยไปสักนิดหากเทียบอาชีพของตัวละครในเรื่อง (เจ้าแก้วแอบคิดว่าชื่อมันไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง แต่จริงๆ ก็เกี่ยวมีนัยยะถึงคุณลวิตร์พระเอกของเรื่อง ซึ่งอาจทำให้คนอ่านต้องตีความลึกไปเสียหน่อย ระวังคนอ่านจะตีความไม่ออกเช่นเดียวกับกรณีจูเลียตสีเงิน--ละไว้ในฐานที่คาดว่าคุณฯคี คงเข้าใจ คนอื่นไม่เข้าใจไม่เป็นไรเพราะเราคาดว่าคงมีคนจุดธูปเรียกท่านเข้ามาอ่านแน่ๆ ) ขอสปอยซ์แบบกรึ่มๆ นะคะ เนื้อเรื่องเป็นแนวรักหลายเศร้า มีคอนเสปอยู่ที่ "รักคนที่เขารักเรา หรือรักคนที่เรารัก" แบบไหนจึงจะสมหวังมากที่สุดและแบบไหนที่เจ็บปวดน้อยที่สุด ด้วยความรักของตัวละครที่พัวพันกันเป็นวงกลมวงใหญ่ มีหนุ่มหลายคนทั้งพระเอกทั้งพระร้ายมามะรุมมะตุ้มรุมรักนางเอก แต่คุณเธอกลับผ่าไปรักอีกคนเสียนี่ เกลียวของเรื่องจึงผูกรัดแน่นและยุ่งยากมากขึ้น ความรักนั้นเป็นสลับซับซ้อนยากยิ่งแก่ความเข้าใจ บางครั้งเหตุผลก็ไม่ไปกับภาษาหัวใจเอาเสียเลย เรื่องจึงอลเวงวุ่นวาย แต่ก็จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้งได้ในที่สุด ทางด้านโลกของตัวละคร เจ้าแก้ว "หมั่นไส้" ผู้เขียนเป็นที่สุด จะด้วยความที่รู้จักคุณฯคีเป็นการส่วนตัวทำให้จินตนาการตัว "โนรี" นางเอกของเรื่องออกมาเป็นตัว คุณฯคี เสียเอง แม้จะไม่ใช่ทั้งหมดก็ตามแต่ 80% ของโนรีคือผู้เขียนแน่ๆ เพราะแนวคิด นิสัยในการมองโลก อย่างตรงไปตรงมาและรายละเอียดปลีกย่อย เพียงแต่โนรีนั้นสมหญิงกว่า คุณฯคี เท่านั้นเอง..อิ๊ อิ๊ บวกกับฟังการสปอยซ์มาจากคุณเคียวเจ้าของหนังสือ ว่าคุณเจ้าเล่ห์(ฉายาของพระเอกในเรื่อง)นั้นกรุณา'จิ้นหน้าเป็น คุณชาย เบ ยอง จู พระเอกหน้าตี๋ใส่แว่นของเกาหลีคนนั้นนะค๊าาา..า แถมในเรื่องใครๆ ก็หลงรักโนรี....ยังความริษยาให้คนอ่านมากขึ้น อูย..หมั่นไส้ๆๆ เรื่องหน้าขอเป็นนางเอกบ้างจิ.. คุณลวิตร์ เอ้ย คุณ เบฯ ตัวจริง ล่ะ จบเรื่องหมั่นไส้เป็นการส่วนตัวแล้ว กลับมาถึงส่วนอื่นๆ ในเรื่องกันบ้าง เจ้าแก้วชอบตัวละครชื่อ "นับดาว" เธอคนนี้เป็นไม่ใช่ตัวดีนัก(ถ้าเป็นละครทีวีคงถูกปรับไปเป็นนางอิจฉา) แต่ในเรื่องนี้เธอก็ไม่เชิงเป็นนางอิจฉาเสียทีเดียว เพราะนับดาวแค่ปกป้องความรักของตนเองเท่านั้นเอง นับดาวเป็นตัวละครที่มีมิติที่สุดในเรื่อง คือมีความเป็นมนุษย์ รัก โลภ โกรธ หลง เลือกสรรสิ่งที่ดีที่สุดให้ตนเอง บางครั้งก็เลือกผิดเลือกถูกไปบ้าง ความรักและการเป็นผู้ถูกกระทำ พลักดันให้เธอทำร้ายคนอื่นบ้าง เป็นนางร้ายที่น่าเห็นใจพอสมควร ถ้าพูดให้เห็นภาพชัดขึ้นอีกหน่อยว่านับดาวเป็นอย่างไร ขอให้นึกถึงละครเกาหลีที่มักจะใช้นางร้ายและนางรองในคนเดียวกัน แบบนั้นล่ะค่ะ สิ่งที่ทำให้ชอบอีกประการ นั่นคือการที่ผู้เขียนตีแผ่เบื้องหลังน้ำตาลูกผู้หญิงนั้นมีมารยาและกว่าจะน่ารักต้องแอ๊บแบ้วอย่างมีเทคนิคเพียงใด ผู้ชายคงไม่รู้หรอก และนับดาวนี่เองเป็นตัวขยายให้เห็นความฉลาดของลวิตร์พระเอกของเรื่องที่เจ้าแก้วคาดเดาเอาว่าคุณฯคี คงจะเอียนอ้วกและพระเอกสำเร็จรูปทั้งหลายในละครหลังข่าว ที่มารยาทดีพอๆ กับการหูเบาและความเขลาของตนเอง ลวิตร์จึงถูกปั้นแต่งให้เป็นพระเอกที่ร้ายลึก ฉลาดเป็นกรด และที่สำคัญเป็นผู้ชายที่รู้จักเสน่ห์ของตนเอง และรู้ดีว่าจะโปรยอย่างไรเสียด้วยสิ ลวิตร์เป็นผู้ชายในแบบที่ผู้หญิงฝันจะเสกขึ้นมา อ่านอีกทีนะคะ ฝันจะเสกขึ้นมาไม่ใช่ใฝ่ฝันถึง เช่น สมมุติว่าเจ้าแก้ว หรือ สาวสักคนหากได้เป็นผู้ชายสัก 10 วัน คงอยากเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ รู้และเข้าใจผู้หญิง เฟอร์เฟคจนเจ้าแก้วเผลอคิดไปว่าผู้ชายอย่างคุณลวิตร์นี่มีตัวตนจริงๆ ในโลกนี้หรือเปล่า? เพราะผู้ชายในโลกแห่งความเป็นจริงโดยมากมักจะไม่ฉลาดและทำตัวไม่สมค่าที่เกิดเป็นผู้ชายนัก(พูดตรงไปไหม? ) ลวิตร์ จึงเป็นผู้ชายในฝัน...แบบที่ผู้หญิงใฝ่ฝันให้เขามีตัวตน แต่เนื่องจากผู้เขียนใส่แบล็คกราวด์ภูมิหลังของเขาน้อยเกินไป สำหรับเจ้าแก้วเขาจึงเป็นได้เพียงผู้ชายในนิยายต่อไป แต่ผู้ชายคนนี้ก็เติมฝันให้คนอ่านได้พอสมควร เพราะเขารูปงาม บ้านรวย ฉลาด การศึกษาสูง น่ารัก อ่อนโยน เด็ดเดี่ยว มีอำนาจในตัวเอง มีเสน่ห์ของผู้ชาย และในคราบสุภาพบุรุษนั้นเขากลับเจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ ใครที่ได้อ่านคงจะหลงรักลวิตร์กันเป็นแถบเชียวและเพราะความที่เฟอร์เฟคเกินไปนี่เอง ลวิตร์ข่มความเด่นโนรีเสียสนิท ชนิดที่ว่าอ่านจบก็จำได้แต่พระเอก แล้วลืมนางเอกไปเสียสนิท โนรี นางเอกของเรื่องที่เป็นลูกตำรวจเก่า พ่อเป็นทนาย(เห็นมะเหมือนคุณฯ คี ชัดๆ) เป็นหญิงสาวที่ไม่ใช่สาวน้อย อายุเธออยู่ราวๆ 25-26 ปี เห็นโลกมาพอสมควร แต่โนรีออกจะไร้เดียงสาไปสักนิดในสายตาเจ้าแก้ว เธอยึดติดอยู่กับระบบจูเนียร์-ซีเนียร์ และมารยาทอย่างเหนียวแน่น(เหมือนคุณฯคีอีกแล้ว) ความคิดความอ่านของเธอจึงออกจะ....ผิดจากผู้หญิงที่ทำงานสายโฆษณาอย่างที่ควรเป็น ผู้หญิงสายโฆษณาส่วนใหญ่จะคล่องจนค่อก...(สรุปแล้วเจ้าแก้วคิดว่าโนรีคือคุณฯคี ภาคหวานแหวว) บุคลิกของโนรีจึงดูแปลกไปสำหรับคนที่ทำงานในสายนี้ และเธอดำรงตนเป็นคนที่ทำทุกอย่างตามความเหมาะสม เช่น วิธีที่เธอปฏิบัติกับรุ่นน้อง หรือรุ่นพี่ จริตมารยาผู้หญิงเธอคนนี้ไม่มีสักกะผีกลิ้น ถ้าบอกว่าเธอเป็นคุณครูจะน่าเชื่อมากกว่า แต่นี่ไม่ใช่ส่วนที่ทำให้นิยายเรื่องนี้เสียความสมเหตุสมผลแต่อย่างใด เป็นความรู้สึกส่วนตัวของเจ้าแก้วเองล้วนๆ เนื่องจากมีเพื่อนทำงานอยู่ในแวดวงนี้หลายคน เด็กสายนิเทศฯ ถูกฝึกให้เป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดีและคล่องแคล่วว่องไว ใช้คารมมากกว่าเหตุผลในการคุยกับลูกค้า แต่ถ้าหากว่าโนรีคล่องแบบนั้นก็คงไม่เหมาะกับลวิตร์เสียแล้ว ประเด็นนี้จึงถูกตัดทิ้งไป นภ ตัวละครที่เจ้าแก้วรู้สึกว่าปกติธรรมดาที่สุด กล่าวคือไม่ถูกปรุงแต่งเกินกว่าคนๆ หนึ่งที่จะพบได้ในสังคมผิดกับลวิตร์ เป็นคนที่ให้ความรู้สึกน่ารักและน่าคบหาจริงๆ อย่างที่ผู้เขียนบรรยายมา และนภคนนี้ก็ไม่ค่อยรู้ตัวว่าตนเองเผลอโปรยเสน่ห์ไว้ที่ไหนบ้าง เพราะเป็นเสน่ห์แบบธรรมชาติเฉพาะตัว แต่ด้วยตัวบทแล้วนภไม่สามารถขยับขึ้นมาเป็นพระเอกได้เลยเชียร์ไม่ขึ้น เป็นพระรองไปอย่างเดิมแหละดีแล้วนภ ปริวัตร ร้ายแบบเชือดเฉือน คารมเป็นต่อจริงๆ ค่ะ เฉือนกับลวิตร์ได้สนุก แต่จนป่านนี้ยังงงๆ อยู่ว่า ทำไมปริวัตรถึงปักอกปักใจกับโนรีถึงขนาดนั้น น่าจะปูถึงสาเหตุที่ทำให้ปริวัตรรักโนรีด้วยนะคะเรื่องคงจะเข้มข้นขึ้น ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยมีการปูพื้นฐานลักษณะนิสัย และปูภูมิหลังมาเป็นอย่างดี แม้แต่ตัวประกอบ(ยกเว้นลวิตร์คนเดียว) เมื่อนำมาผูกรวมกันจึงทำให้เรื่องราวสอดคล้องเกี่ยวข้องกันอย่างพอดิบพอดีเหมือนจิ๊กซอร์ที่หาคู่ขนาบเจอ และไม่ทำให้ผู้อ่านงงแล้วตัวละครในเรื่องค่อนข้างจะเยอะถึงเยอะมาก และบางตัว เช่น "นวภัทร" ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้ตบมุกเท่านั้น ซึ่งเจ้าแก้วรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องมีนวภัทรเลยก็ยังได้ ยกเว้นผู้เขียนจะนำไปใช้ในเรื่องอื่นๆ อีก นอกจากตัวละครแล้วทางด้านเนื้อเรื่องคุณฯ คี ดำเนินเรื่องได้รวดเร็วไม่น่าเบื่อ จึงดึงให้คนอ่านจดจ่ออยู่กับเนื้อเรื่องของเธอได้เป็นอย่างดี แต่....เจ้าแก้วไม่ชอบตอนจบของเรื่องเอาเสียเลย ทั้งที่พื้นฐานของเรื่องนี้ดำเนินอยู่บนเหตุผลมาตลอด แต่อยู่ๆ เหตุผลก็หายไปกลายเป็นมุกกุ๊กกิ๊ก ใครต่อใครช่วยกันอำนางเอกเพื่อให้ทั้งคู่ลงตัวกัน นี่อาจเป็นตอนจบที่ผู้เขียนตั้งใจให้หวานแหววน่ารัก กลับกลายเป็นตอนจบพื้นๆ ไม่ทับประทับใจเท่าที่ควร เพราะ....ทุกคนไปทะเลกันล่ะ กรุณานึกภาพตอนจบยอดฮิตในละครหลังข่าว พระเอกนางเอกง้องอนคืนดีกันที่ทะเล มีเพื่อนๆ แสดงความยินดีและมีคำว่าอวสานลอยขึ้นมาตรงมุมจอ... ตอนจบของมอญซ่อนรักไม่ต่างกับแพทเทิร์นยอดฮิตนี้สักเท่าไรนัก แต่ยังมีลูกเล่นอยู่บ้างตรงที่นางเอกเป็นคนขอพระเอกแต่งงาน แหวกประเพณีนิยมอะไรอย่างนี้ชอบจัง.... สรุปแล้วมอญซ่อนรักเป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่องได้ชวนติดตามน่าอ่าน คาร์เลคเตอร์มีเสน่ห์ เพียงแต่ว่าน้ำตาลน้อยไปหน่อย อ่านแล้วไม่เอาไปปาหัวหมา ไม่เสียดายเงิน เสียดายเวลาอย่างบางเล่มค่ะ สุดท้ายนี้ขอให้ฝีมือพัฒนายิ่งๆ ขึ้นไปกว่านี้นะเจ๊จ๋า ตรงไหนที่เม้นท์แรงไปนิดก็ขอโทษด้วยน้า...อย่าบีบคอเค้าน้า   Create Date : 21 มิถุนายน 2550 8 comments Last Update : 21 มิถุนายน 2550 6:31:30 น. Counter : 2209 Pageviews. Share Tweet

ยังไม่ได้อ่าน แต่มาเจิม เพราะจขบ ลากมา   โดย: ซบร IP: 210.1.12.100 21 มิถุนายน 2550 7:29:26 น.

^ ^ ^ แหม...   โดย: แก้วกังไส 21 มิถุนายน 2550 7:30:43 น.

ผิดด้วยเหรอที่ฉันจะหวานแหววตอนท้ายยยยย! (โหยหวน) คืบหน้าเรื่องแมวจรจัดตัวนั้น... คือเจ๊ไล่จับมันไม่ได้ มันหนีหายไปไหนแล้วไม่รู้ TvT)oO(จะเอาไปหาหมอไง ออกมาเต๊อะ!)   โดย: คนเขียนเรื่องนี้แหละ IP: 61.90.250.17 21 มิถุนายน 2550 14:35:43 น.

โอ้ คนเขียนมาเอง สุดยอดเลยแฮะ หนูอยากอ่านมั่งแล้ว กำลังไดเอ็ตต้องการน้ำตาลพอดีๆ ค่า   โดย: อินุ IP: 58.8.137.104 21 มิถุนายน 2550 20:38:40 น.

เพิ่งอ่านจบไม่นานนี้เองค่ะ ทั้งๆที่ซื้อมาตั้งแต่งานหนังสือเ้ดือน ตุลาฯปีที่แล้ว.... ตอนหยิบมาอ่านครั้งแรก รู้สึกไม่ค่อยชอบใจนางเอกเท่าไหร่ เพราะเธอหลงรักนภไม่ลืมหูลืมตา เลยหยุดอ่านไปซะงั้น... พอหวนกลับมาหยิบอ่านรอบ 2 ความรู้สึกหลังอ่านจบคือ...ชั้นชอบลวิตร์แฮะ... เป็นพระเอกที่ฉลาด หล่อ รวย เพอร์เฟค ไม่โง่ ตอนอ่าน...ก็นึกถึงป๋าเบฯอยู่เหมือนกัน เพราะคุณกกบรรยายว่า คุณลวิตร์เธอเพิ่งกลับมาจากนอก ผมทองมาเชียว ( ยังก๊ะเรื่อง Winter Love Song เลยอ่ะ ) แถมอ่าน background ของครอบครัวโนรีแล้วยิ่งนึกถึงคนเขียน เพราะทราบมาู่เหมือนกันว่า คุณพ่อเป็นทนาย เลยแอบขำในใจไม่ได้ว่า สงสัยเรื่องนี้ คุณกกจะเป็นนางเอกซะเอง เห็นมีบรรยายในคำนำว่ามีคุณเคียวตัวจริงด้วย ไปๆมาๆจากที่ดองไว้เกินครึ่งปี กลับมาอ่านจบภายในคืนเดียว และสรุปได้ว่าเ็ป็นหนังสืออีกเล่มที่อ่านสนุก ไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาค่ะ ขอบคุณคุณกกที่อุตส่าห์เขียนแนวรักโรแมนติกมาให้อ่าน นะคะ เพราะผลงานที่ผ่านๆมา ไม่ค่อยจะมีแนวนี้เท่าไหร่เลย แล้วจะรอซื้อ " รักฉบับกระเป๋า " ไปขอลายเซ็นที่งานหนังสือฯปลายปีนี้ค่ะ   โดย: LoveSonick 21 มิถุนายน 2550 23:55:59 น.

คุณ Lovesonic - ขอบคุณค่ะ ^^ (นี่บล็อกแก้วมันนี่หว่า ทำไมเรามาคุยกันเองซะงั้น กั๊กๆๆ) ว่าแต่...ตอนนี้ชักสงสัยว่า คุณ Lovesonic นี่ใครกัน...รู้ด้วยว่าพ่อเราเป็นทนาย! <<(จริงๆ มันคงไม่ใช่ความลับหรอกมั้ง )   โดย: ฯคีตกาล 22 มิถุนายน 2550 14:18:44 น.

หวัดดีเจ้าแก้ว แวะมาทัก ว่างๆเม้นท์นิยายใหม่กิ้งงงงเรามั่งก้อได้นะจ้ะ นิยายรัก(แค้น)นี้ต้องชำระ หนุกมาก... //prettynathalie.blogspot.com/   โดย: นัตตี้ IP: 58.9.43.117 24 มิถุนายน 2550 23:15:24 น.

ตามมากรี๊ดพี่เคียวค่าาา   โดย: ป้าแสงแมวศรี 1 ตุลาคม 2555 23:40:38 น.