|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
กาษานาคา By กนกวลี พจนปกรณ์
กาษานาคา By กนกวลี พจนปกรณ์
"กาษานาคา" เป็นนวนิยายเรื่องดังที่ถูกนำมา ทำละครโทรทัศน์ฮิตกันทั้งบ้านทั้งเมือง โดยเฉพาะ ในหมู่วัยรุ่น ถือเป็นการจุดประกายให้นักเขียนวัยรุ่น หันมาเขียนแฟนตาซีแบบไทยๆ กันมากขึ้น เพราะ กาษานาคานั้นไม่ได้ความรู้สึกจักรๆ วงศ์ๆ แต่มี ความเป็นไทยอยู่สูง ต้องยกความปราณีตให้กับทีม สร้างละครรู้สึกจะเป็นเป่าจินจงค่ะ
เจ้าแก้วไม่ได้ดูตอนที่เป็นละคร แต่ได้อ่านนิยาย แม้จะอ่านดีเลย์ไปหน่อยหลังชาวบ้านไปนานโข เจ้าแก้วไม่เคยอ่านผลงานเรื่องอื่นๆ ของคุณกนกวลี มาก่อน เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องแรกค่ะ กาษานาคา ไม่ใช่นิยายที่เน้นสำนวนหรูหราอลังการ แต่ใช้ภาษา ง่ายๆ อ่านสบาย ไม่ต้องแปลไทยเป็นไทยอีกรอบ ผู้เขียนเน้นที่การอ่านง่าย สื่อสารเข้าใจโดยพลัน และดึงอารมณ์ผู้อ่านให้จมลึกลงในเนื้อนิยายโดยเร็ว เหมือนมีแรงดึงดูดผู้อ่าน ให้ยิ่งอ่านยิ่งติดเลยค่ะ
เรื่องราวย้อนไปก่อนที่พระเอกและนางเอกของเรื่อง จะเกิด โดยครอบครัวของ "พงศ์พญา" นั้นไม่มีลูก จนกระทั่งได้นิมิตประหลาด พงศ์พญาเกิดมาก็ มีเหตุให้ต้องไปทำพิธีขอลูก ที่เชื่อกันว่าเป็น พญานาคมาจุติซึ่งพ่อของเขาเป็นหมอไม่ได้ เชื่อเรื่องนี้ แต่ไปทำพิธีเพื่อความสบายใจของ ภรรยา และต้องประสบเหตุการณ์ที่วิทยาศาสตร์ พิสูจน์ไม่ได้ เคยมีหมอดูทำนายอนาคตของ เด็กชายไว้ว่าจะต้องบวชถึง 3 ครั้งและครั้งสุดท้าย จะไม่สึกตลอดชีวิต
สองสามีภรรยาเก็บเรื่องนี้ ไว้ในใจมาตลอดจน กระทั่งชายหนุ่มเติบโตเขารูปงามมีหน้าที่การงานที่ดี ตลอดจนสังคมและเพื่อนที่ดี อย่างอู๋ และ อี๋ รวมถึง วินตา พรหมลิขิตของพงศ์พญาเริ่มขึ้นเมื่อ เขา และเพื่อนๆไปดูบั้งไฟพญานาคที่หนองคาย พงศ์พญา ตกหลุมรักหญิงสาวที่ไม่รู้จักคนหนึ่งตั้งแต่แรกเห็น และบังเอิญได้มาพบเธออีกครั้ง เมื่อแวะเข้าไปดูภาพ เขียนที่ "สวนศิลป์ริมโขง" ที่นั่นเขาได้พบเธอ "วาดจันทร์" หญิงสาวในคืนนั้น ทั้งสองตกหลุมรักกัน และกันทันทีและเป็นความรู้สึกที่รุนแรงมาก
วาดจันทร์ นั้นเป็นลูกสาวของศิลปินดังชื่อพิสุทธิ์ แต่เขาและภรรยายเสียชีวิตไปแล้ว(ในละครยังไม่ตาย) พ่อของเธอวาดรูปจันทร์สะท้อนเหนือน้ำให้เป็นของ ขวัญลูกสาวบอกว่าเป็นที่มาของชื่อเธอ ส่วน "วินนี่ หรือ วินตา" หญิงสาวที่แอบหลงรักพงศ์พญามาตลอด กลับไปสะดุดภาพชื่อ "โอบมหานที" เป็นรูปนกสีขาว กางปีกร่อนลมอยู่เหนือมหาสมุทร เธอพยายามขอ ซื้อรูปนี้จากวาดจันทร์ แต่หญิงสาวแกล้งบอกเสียแพง จนเธอต้องถอย
ทั้งหมดกลับมากรุงเทพฯ กันด้วยอาการต้องมนต์ กระวนกระวาย พงศ์พญาคิดถึงแต่วาดจันทร์ ในขณะที่วินนี่อยากได้ภาพโอบมหานทีอย่างรุนแรง แต่แล้วในวันเกิดเธออยู่ๆ วาดจันทร์ก็ส่งภาพนี้มาให้ โดยบอกว่าเป็นของขวัญส่วนราคาแล้วแต่จะให้ วินนี่ดีใจมาก แต่ความจริงแล้วที่วาดจันทร์ส่งรูปนี้ มาให้เพราะเธอเกลียดรูปนี้มากๆ พิสุทธิ์พ่อของเธอ วาดรูปนี้เสร็จในวันเดียวด้วยความรู้สึกเหมือนถูกใคร สักคนที่มีอำนาจมากดลบันดาลให้วาด เขาเกลียดมัน มากถึงขั้นเอาไปซุกไว้ห้องเก็บของ ด้วยความรู้สึกว่า วันหนึ่งมันจะเป็นอันตรายกับลูกสาวของเขา
ลางสังหรณ์ของพิสุทธิ์เป็นจริงขึ้นมา เมื่อวินนี่ จ้องมองภาพนี้จิตของหล่อนถูกปลุกอำนาจอันอัศจรรย์ ที่ซุกซ่อนไว้มาตลอดในสายตระกูลขึ้นมา นั่นคือ อำนาจของ "ครุฑ" วินตาสามารถเปลี่ยนจิตเป็นนก ตัวใหญ่เข้าไปทำร้ายวาดจันทร์ได้ และจงเกลียดจงชัง หญิงสาวอย่างไม่มีสาเหตุ
ในขณะที่คู่ของพงศ์พญาและวาดจันทร์นั้น หลงรักกัน อย่างไม่ลืมหูลืมตาเหมือนคนทั้งคู่โดยคุณไสยเสน่หา ห่างกันไม่นานวาดจันทร์ก็ร้อนรนต้องขับรถจาก หนองคายไปหาพงศ์พญาที่กรุงเทพฯ จนคนรอบ ข้างรู้สึกแปลกใจวาดจันทร์เล่าให้เพื่อนของเธอฟังว่า เธอรักพงศ์พญาตั้งแต่แรกเห็นราวกับว่านี่แหละคน ที่รอคอยมาทั้งชีวิต แต่ตรงกันข้ามเธอเกลียด บุญนารีแม่ของพงศ์พญาเข้าไส้อย่างไม่รู้สาเหตุ เกลียดเสียจนอยากจะฆ่าทิ้ง บุญนารีเองก็รู้สึก กลัววาดจันทร์เช่นกัน กลัวจนไม่สบายใจแต่ พยายามคิดในแง่ดีว่าคิดมากไปเอง
วาดจันทร์นั้นมีพลังพิเศษติดตัวมาตั้งแต่เด็ก คือเมื่อ โกรธเมื่อไรตาของเธอจะเปล่งแสงสีเขียว และสะกดคน ให้แข็งทื่อได้ ยิ่งพบกับพงศ์พญาพลังนี้ยิ่งแรงขึ้น พงศ์พญาเองมีชีวิตเรียบง่ายมาตลอด แต่กลับกลัว เล็บสีแดง หรือนก อันเป็นสิ่งติดตัวมาแต่สมัยเป็นนาค ที่กลัวครุฑ
วาดจันทร์นั้นถูกนกทำร้ายหลายหน ก็เข้าใจว่ามีใคร บางคนต้องการจะขัดขวางความรักของหล่อน จึงรีบขอ ให้พงศ์พญารีบจัดงานแต่งงาน พอบุญนารีแม่ของเขา รู้เข้าก็ตกใจว่ามันกระทันหัน จึงหันไปปรึกษากับหลวงพ่อ ก็รู้ว่าชาติก่อนทั้งสองเป็นนาคสามีภรรยา เป็นเนื้อคู่กัน แน่แท้จึงตกลงให้แต่งงานกัน แม้ว่าจะกลัวว่าที่ลูกสะใภ้ อยู่มาก อีกทั้งไม่เข้าใจพฤติกรรมประหลาดๆ ของเธอ ไม่ว่าจะเป็นการที่กลัววัด กลัวพระ กลัวนก รวมถึง อารมณ์โกรธรุนแรงนั่นด้วย ยิ่งใกล้แต่งงานเท่าไร วาดจันทร์ยิ่งสุขภาพแย่ลง แต่ความเกลียดชังที่มีกับ บุญนารีจางลง ด้วยเธอฝันว่าในสมัยที่เป็นนาคบุญนารี เป็นคนพาพงศ์พญาไปเกิดเป็นมนุษย์ ทำให้เขาไปจากเธอ จึงอาฆาตแค้น จนต้องตามมาเกิดเป็นมนุษย์ ครั้งนี้เมื่อ บุญนารีอนุญาตให้แต่งงานกันความแค้นนี้จึงยุติลง
แต่การแต่งงานนั้นกับเป็นการเริ่มต้นทุกสิ่งทุกอย่าง วงล้อกงกรรมกงเกวียนเริ่มทำหน้าที่ของมันอย่างขันแข็ง วาดจันทร์เองก็ยังต้องเผชิญกับนก และอาการป่วยของตน พงศ์พญาก็ทุกข์ใจในความรัก ต้องการช่วยหล่อนให้หลุด พ้นจากอาการป่วยที่เหมือนถูกสาปด้วยบาปกรรมแต่ปางก่อน ในขณะที่ครอบครัวของวินนี่ถูกปลุกพลังครุฑขึ้นมาด้วย อีกหลายคน ศึกระหว่างครุฑกับนาคกำลังจะปะทุขึ้นอีกครั้ง ดังเช่นที่เคยเป็นมาในอดีตกาล
พงศ์พญาพยายามจะยุติศึกนี้ด้วยธรรมะในใจ วินตาก็ต้อง ต่อสู้กับสัญชาติญาณครุฑในตัวตนเอง ส่วนวาดจันทร์นั้น กำลังได้รับทุกเข็ญกับสิ่งที่เคยก่อเวรสร้างกรรมมาในอดีต ทางเดียวที่จะหยุดศึกนี้ลงได้คือ อภัยทาน...อโหสิกรรม ซึ่งกันและกัน ศีลธรรมในใจแต่ละคนกำลังต่อสู้กับ บุพกรรมในอดีตที่นับวันจะยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ
ตอนจบของเรื่องนี้เป็นเช่นไร ถ้าใครได้ดูละครแล้วคงจะรู้ ว่าจบยังไงนะคะ แต่สำหรับคนไม่เคยดูละครบอกใบ้ สักนิดหนึ่งค่ะ ชื่อเรื่องเป็นที่มาของฉากจบค่ะ และจบลง ได้สวยงามซาบซึ้งกินใจ มีคติธรรมสอนใจมากมาก.... ที่สุดแล้ว ความรักคือการให้ หาใช่ยึดติดครอบครองไม่ คนที่ให้ทุกคนย่อมมีความสุขกันทั่วหน้า เป็นนิยายที่ให้ ข้อคิดดีสมแล้วที่ได้รางวัลเลยล่ะค่ะ
ข้อติเรื่องนี้มีนิดเดียวจริงๆ คือเมื่อแรกนกในรูปโอปมหานที เป็นสีขาว พอสักหน้าสามร้อยกว่าๆ นกในรูปกลายเป็น สีน้ำตาลไปแย้ว เข้าใจว่าคงหลุดจากการตรวจเช็ค แต่นอก นั้นไม่มีอะไรผิดแล้วค่ะ นอกจากคำซ้ำนิดๆ หน่อยๆ ใน ช่วงแรกแต่ก็ไม่ได้ทำให้อรรถรสของเรื่องหายไป
เป็นเรื่องที่เจ้าแก้วอ่านรวดเดียวจบค่ะ อ่านจบแล้ว ต้องถอนหายใจดังเฮือก...ก ออกมา ตื่นเต้นและเหนื่อย อย่างบอกไม่ถูก เรียกว่าอารมณ์ในการอ่านถูกดึงเข้าไป ในนิยายหมดเลยค่ะ เป็นนิยายที่อ่านแล้วเหมือนไปออก กำลังกายมา
จัดเป็นเรื่องที่น่าเก็บสะสมเรื่องหนึ่งเลยล่ะค่ะ เล่มนี้ ไม่ได้ซื้อเองแต่ยืมคนอื่นอ่าน เลยแอบหวังเล็กๆ ว่า ปกฉบับพิมพ์ครั้งต่อจะเป็นรูปครุฑและนาคเสียหน่อย สวยๆ เหมือนในไตเติ้ลละคร
ปล.เห็นนิว วงศกร เล่นดั่งดวงหฤทัยแล้วไม่หล่อเลย แต่พอถ่ายภาพทำไตเติ้ลกาษานาคาทำไมดูเหมาะอย่างนี้ ส่วนนุ่น...เป็นผู้หญิงที่เหมาะกับชุดไทยมากๆ ไว้สงสัย ต้องไปหาฉบับละครมาดูมั่งแล้วล่ะค่ะ ถ้าใครได้ดูละคร และได้อ่านนิยายมาแล้ว มาคุยกันมั่งนะคะ ว่าสนุกสู้ ในหนังสือได้ไหม?
Create Date : 16 มกราคม 2551 |
Last Update : 16 มกราคม 2551 1:54:04 น. |
|
30 comments
|
Counter : 12633 Pageviews. |
|
|
|
โดย: มณีมัญชุ์ IP: 118.172.200.80 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:2:06:33 น. |
|
|
|
โดย: p IP: 58.8.226.65 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:5:32:43 น. |
|
|
|
โดย: piccy วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:9:18:18 น. |
|
|
|
โดย: piccy วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:10:42:52 น. |
|
|
|
โดย: มิวมิ๊ว IP: 124.120.189.165 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:12:21:18 น. |
|
|
|
โดย: แม่หมูปิ้ง IP: 124.197.51.46 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:12:22:08 น. |
|
|
|
โดย: อั๊งอังอา วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:15:19:33 น. |
|
|
|
โดย: สาวใหม วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:2:57:48 น. |
|
|
|
โดย: Ice IP: 202.28.180.202 วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:12:31:14 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:13:54:16 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี IP: 117.47.212.50 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:19:16:10 น. |
|
|
|
โดย: ด.ญ.ผกามาศ ศรีเมือง IP: 202.57.153.82 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:49:54 น. |
|
|
|
โดย: ด.ญ.อัญชนา กลัดเกล้า IP: 202.57.153.82 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:57:00 น. |
|
|
|
โดย: นิว <ร้อยเอ็ด> IP: 118.174.95.66 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:19:40:03 น. |
|
|
|
โดย: littleP-loan IP: 124.120.149.184 วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:16:57:24 น. |
|
|
|
โดย: ดอน แก่นกระโดน IP: 118.172.78.56 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:16:48:16 น. |
|
|
|
โดย: พิมพ์ IP: 118.172.78.56 วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:16:51:20 น. |
|
|
|
โดย: วรพจน์ IP: 115.67.72.11 วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:17:50:05 น. |
|
|
|
โดย: กัฟฟี่ IP: 125.26.188.196 วันที่: 30 สิงหาคม 2552 เวลา:11:46:12 น. |
|
|
|
โดย: กาษานาคา IP: 202.143.166.110 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:10:22 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:22:03:32 น. |
|
|
|
โดย: ผีเสื้อสีดำ IP: 61.19.124.35 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:10:48 น. |
|
|
|
โดย: suvimol IP: 124.122.30.159 วันที่: 16 มกราคม 2555 เวลา:14:25:05 น. |
|
|
|
โดย: อยาดุ IP: 124.122.30.159 วันที่: 16 มกราคม 2555 เวลา:14:26:05 น. |
|
|
|
โดย: เด IP: 171.96.148.198 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2556 เวลา:18:29:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ทีแรกที่รู้ว่าจะเป็นละครก็สองจิตสองใจเหมือนกันค่ะว่าจะดูดีไหม แต่ปรากฏว่าทำออกมาได้ดี แก่นของเรื่องไม่เสียและยังคงแง่คิดไว้ ทั้งยังได้ภาพสวยๆและบรรยากาศที่ดีมากๆเลยค่ะ มีติเล็กน้อยหรืออาจะเป็นความรู้สึกส่วนตัวก็ได้ค่ะว่าในฉบับละครนั้นคุณบุญนารีเธอดูไม่ค่อยเหมือนสตรีใจบุญในหนังสือเท่าไรเพราะเธอดูจะไม่ชอบวาดจันทร์มากไปหน่อย จนทำให้ความเป็นสตรีใจบุญของเธอตกหายไปบ้างบางขณะค่ะ
อ่านเรื่องนี้แล้วได้แง่คิดจริงๆค่ะ ตัวละครแต่ละตัวมีเหตุผล(ที่บางทีก็ดูเหมือนไม่มีเหตุผลแต่เป็นอารมณ์กันเสียมากกว่า) ของตัวเองชัดเจน โดยเฉพาะฉากจบ แทบจะถอนหายใจเฮ้อออกมาเชียว (บอกมากไม่ได้เดี๋ยวสปอยท่านอื่นค่ะ)
สรุปแล้วเป็นนิยายที่เก็บไว้เป็นหนังสือที่รักเล่มหนึ่งเลยค่ะ