ไว้ต้องหามาอ่านบ้างแล้ว
ขอบคุณนะคะ
คุณ แก้วกังไส

ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ ซื้อมาแล้วก็โดนพี่ฉกไปเรียบร้อยแล้ว

ยังไม่ได้อ่านง่ะ

สวัสดีค่ะ คุณแก้วกังไส ขอบคุณค่ะที่เข้าไปอ่านที่บล้อก
ชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนค่ะ คำว่าทำให้คนตายมามากแล้วค่ะ
นี่ไม่ใช่แค่เพื่อนคนแรกค่ะ ก่อนหน้านั้น 3 ปี เพื่อนแม่มิ้วก็ฆ่าตัวตายเหมือนกัน แถมชื่อเดียวกันด้วย
เวลาคนสิ้นหวังมาก ๆ สมองตื้อ แม่มิ้วว่าเค้าหมดทางออก เพราะคิดอะไรไม่ได้แล้วมากกว่าค่ะ
เพื่อนแม่มิ้ว รับไม่ได้เอาเสียมาก เลยเป็นแบบนี้ เค้ารักแฟนเค้ามาก แม่มิ้วเองก็สงสารเพื่อนฟ้า ตอนนี้แม่มิ้วอยู่ในอารมณ์อาฆาต และแค้นมากด้วย สงสารเพื่อนค่ะ ยิ่งอ่านเรื่องที่เค้าบันทึกไว้ ยิ่งแค้นค่ะ

น่าสนๆ

อ่านแล้วนึกถึงชีวิตนักเรียนมัธยมปลายเลยนะคะ

Eueng : อ่านแล้วมาคุยกันนะคะ

หมูย้อมสี : ฉกคืนให้สำเร็จนะคะ

แพนด้ามหาภัย : เล่มนี้โอเคนะตัว แต่ภาษาก็สไตล์หนังสือแปลน่ะ

jdaynoaoon : ปล่อยวางเถอะค่ะ เพื่อนคุณตายไปแล้ว ส่วนสามีกับเมียน้อย คนอย่างนั้นต้องเจอกรรมตามสนองแน่นอน ความสุขที่ได้มาจากการพรากหัวใจและชีวิตคนอื่นมันไม่ยั่งยืน เขาไม่มีทางสงบสุขได้หรอกค่ะ บาปมันจะติดตัวไปชั่วชีวิต คอยหลอกหลอนให้เขานึกถึงเรื่องเลวๆ ที่ทำไว้เสมอค่ะ

Boyne Byron : ลองอ่านดูนะคะ

ThE BooK@HoLiC : ในเรื่องก็มัธยมปลายค่ะ นางเอกอยู่ ม.5

อ่านแล้วน่าสนใจดีค่ะ

เออ..เปรียบเทียบเก๋ดี มายองเนส

ของไทยก็ประมาณ เธอมันเหมือนมือกาว หรือเปล่าหว่า

เป็นแฟนของเม็ก เหมือนกันค่ะ อ่านมาเกือบหมดทุกเรื่อง แต่ เอ เท่าที่อ่านมา ดิฉันว่าเรื่องนี้ เนื้อเรื่องมันเบาไปนิดส์ นะคะ แต่ก็
หนุกๆดี อ่านไป ไม่ต้องคิดมาก