จิบชาชมดอกไม้ไปพลาง คุยกันเบาๆ ที่สวน..เจ้าแก้ว กังไส





Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
4 ตุลาคม 2551
 
All Blogs
 
วสันต์ลีลา By แก้วเก้า


วสันต์ลีลา
By แก้วเก้า



เจ้าแก้วตกเป็นสาวก อ.แก้วเก้า ไปแล้วค่ะ ตะลุยอ่านทุกเรื่อง
เท่าที่จะหาได้เลยล่ะค่ะ ส่วนตัวแล้วชอบนามปากกานี้
มากกว่า ว.วินิจฉัยกุล เพราะว่านามปากกาแก้วเก้า
จะออกแฟนตาซีหน่อยๆ มีพล็อตแปลกๆ ไม่ซ้ำคนอื่น
แต่อีกนามปากกาจะดูหนักๆ ชีวิตๆ กลัวจะเครียดระหว่าง
อ่านก็เลยไม่ค่อยได้หยิบมาอ่านเท่านามปากกาแก้วเก้าค่ะ

ทำไมถึงอ่านเรื่อง “วสันต์ลีลา” เหรอคะ? นอกจากนาม
ปากกาแล้ว เพราะชื่อเรื่องแปลกดีค่ะ เลือกมันง่ายๆ
อย่างนั้นแหละ เมื่อแรกก็คิดว่าต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
ฤดูฝนแน่ๆ เลยถ้าเดาจากชื่อเรื่อง แต่ไม่ใช่ค่ะฝนใน
ที่นี้หมายถึงความรักที่พระเอกมีให้นางเอก ชุ่มฉ่ำใจดัง
สายฝน

เรื่องนี้จะว่าเป็นนิยายท่องเที่ยวด้วยก็ได้นะคะ เพราะ
เหตุเกิดที่สก็อตแลนด์ เมืองที่มีตำนานผู้หญิงแห่งเฟย์
เป็นความเชื่อแต่โบราณของคนที่นั่น ว่าผู้หญิงเฟย์
คือผู้หญิงที่มีมนต์พิเศษติดตัว แต่จะไม่มีโชคเรื่อง
ความรักเลย ว่ากันว่าบรรดานางไม้จะเลือกเด็กผู้หญิง
ที่เกิดใหม่สักคนเป็นผู้หญิงเฟย์แล้วมอบความสามารถ
พิเศษเหนือมนุษย์ธรรมดาให้ แค่เกร็ดก็น่าอ่านแล้ว
ใช่ไหมคะ?

เรื่องเริ่มที่นางเอกชื่อ “เพลิน” ขอบอกว่าเธอเป็นนางเอก
ที่โง่มาก เพราะถูกเลี้ยงดูมาแบบเจ้าหญิง เลยคิดอะไร
เข้าข้างตัวเองหมด ไม่ใช่ว่าเจ้าแก้วกล่าวหานะคะ
แต่เป็นเจตนาของผู้เขียนเองที่จะสร้างบุคลิกให้เพลิน
เป็นนางเอกโง่ค่ะ แต่ในความโง่ของเธอนั้นเธอค่อยๆ
พัฒนาการจนกลายเป็นนางเอกที่น่าชื่นชมได้ในภาย
หลังค่ะ ดังนั้นคุณผู้อ่านอย่าเพิ่งผิดหวังไปก่อน

คุณหนูเพลิน เป็นลูกสาวรัฐมนตรี มีฐานะร่ำรวย
นามสกุลดัง แค่นั้นไม่พอเธอเกิดมาสวยอีกต่างหาก
ช่างเพียบพร้อมอะไรเช่นนี้ และในความเพียบพร้อม
นี้เอง ทำให้เธอไม่เคยคิดอะไรมากไปกว่า พรุ่งนี้
จะใส่ชุดไหนดี

เพลินมีความสุขกับชีวิตของเธอมาก เรียนๆ เล่นๆ
ทำให้เธอไม่จบอะไรเป็นเรื่องเป็นราวสักอย่าง
แต่กระนั้นก็ไม่ทำให้เธอลำบากอะไรในเมื่อเธอ
รวยปานนี้ เวลาจะขยับตัวก็จะมีผู้ติดตามอย่าง
เบญญาคอยรับใช้ทุกฝีเก้า ไม่ว่าจะแต่งหน้า
ปอกแอปเปิ้ล หรือขัดรองเท้าให้ เพลินหมั้นกับ
ชานน หนุ่มสังคมที่รูปหล่อพ่อรวย ฐานะคู่ควรกัน
เพลินคิดว่าตัวเองรักเขา แต่เอาเข้าจริงก็กลายเป็น
ว่าเธอพอใจการเอาอกเอาใจของเขามากกว่า

เพลินเพิ่งรู้ตัวว่าหัวใจเต้นระรัวตอนยืนอยู่ต่อหน้า
ใครบางคน ก็ตอนที่หล่อนเดินทางมาหา “ซิลเวีย”
แม่ทูนหัวของเธอ ซึ่งเป็นสูตินารีที่ทำคลอดเพลินด้วย
“มิลินท์” คือผู้ชายคนนั้น เขามีแม่ทูนหัวคนเดียว
กับเพลิน แต่ว่าหญิงสาวกำลังจะแต่งงานจึงพยายาม
ตัดมิลินท์ออกไปจากความรู้สึก ในขณะที่ชานนไม่ยอม
มารับเธอที่สก็อตเลยยิ่งทำให้เพลินหวั่นใจกับมิลินท์
เข้าไปใหญ่

เมื่อเพลินบอกซิลเวียว่ากำลังจะแต่งงานและขอให้เธอ
อวยพร ซิลเวียกลับให้คำอวยพรอันแปลกประหลาด
มาพร้อมกับสร้อยที่มีจี้รูปหัวใจคริสตัล

“ขอให้สายฝนแห่งความจริง ชะล้างเปลือกทองแห่ง
ความลวง ที่ห่อหุ้มเธอออกไปให้หมด”


แล้วพรอันแปลกประหลาดของซิลเวียก็เริ่มทำงาน
เมื่อเพลินสวมสร้อยรูปหัวใจแก้วเมื่อใด ทุกคนจะมอง
เห็นเธอเป็นผู้หญิงอีกคน “สิริน” เพลินตั้งชื่อเธอ
ว่าอย่างนั้น และหลอกทุกคนว่าสิรินคือผู้ติดตาม
คนใหม่ที่เธอจะมีไว้ใช้สอยอีกคน ไม่มีใครติดใจ
สงสัยว่าสิรินคือใคร เมื่อแรกเพลินก็สนุกกับการ
ปลอมตัวเป็นสิริน แต่เมื่อเธอไม่ใช่คุณหนูเพลิน
ลูกสาวท่านรัฐมนตรีคนเดิม ความเอาอกเอาใจ
จากรอบข้างก็หายไป

แม้กระทั่งกับ “ภัค” พี่ชายบุญธรรมของเพลินเอง
นั่นเป็นครั้งแรกที่เพลินเห็นเนื้อแท้ในจิตใจของใคร
หลายคนไม่ว่าจะเป็น ชานน คู่หมั้นของตัวเอง, เจ็ม
เพื่อนสนิทสุดแสบ ผู้ดูกถูกเพลินอยู่ลับหลังตลอดเวลา ,
เบญญา ผู้ติดตามที่กลายร่างมาเป็นสปายจับผิดเธอแล้ว
รายงานให้คนอื่น, ฤกษ์ เลขา ของชานนที่รวมหัว
กับเบญญา , มาศา ผู้เคยเข้าอกเข้าใจแท้จริงก็หวัง
ประโยชน์จากเพลิน และคนอื่นๆ อีกมากมาย ฯลฯ

เพลินรู้สึกว่าความจริงมันช่างโหดร้ายนัก หลายเรื่อง
ที่ไม่เคยรู้ก็ต้องรับรู้ จนแทบอยากจะถอดสร้อยทิ้ง
หลายครั้ง แต่ความสงสัยก็เอาชนะความเสียใจได้
แต่ในช่วงเวลาคับขันที่มาพร้อมกับความจริงที่ต้องรับรู้นั้น
หญิงสาวกับถอดสร้อยไม่ออก!!

เรื่องราวก็เลยอลม่าน ต้องคอยเอาใจช่วยนางเอก
ว่าจะรอดไหม? เวทมนต์จากสร้อยหัวใจแก้วนั้น
จะคลายต่อเมื่อมีใครสักคนจำเธอได้จริงๆ แล้วจะ
มีใครจำได้ไหมนั่น? เรื่องเลยลุ้นมากเลยค่ะ
แฟนตาซีเลยล่ะค่ะเรื่องนี้

การเป็นสิรินทำให้เพลินได้เรียนรู้ชีวิตอันแท้จริง ทำให้
เธอมีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แยกแยะคนประจบกับคนดี
ออกจากกันได้ และมองเห็นเนื้อแท้ภายในจิตใจของแต่
ละคน ในที่สุดก็กลายเป็นนางเอกผู้สง่างามไปได้ค่ะ
นี่เป็นจุดที่เจ้าแก้วชอบที่สุด อีกส่วนหนึ่งก็คือแม้ว่าปกติ
ยัยเพลินจะโง่แค่ไหน แต่ก็เป็นคนดีมีมารยาทไม่หย่อน
การอบรมหรือทำตัวอวดฉลาดค่ะ ที่สำคัญรู้จักรักษา
หน้าพ่อแม่

ความกตัญญูเป็นอีกจุดหนึ่งที่เป็นหัวใจสำคัญของตัวละคร
ในเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นเพลิน หรือมิลินท์ซึ่งพระเอกนี่
คงต้องมอบโล่ชวนป๋วยปีแป่กอตราลูกกตัญญูให้ค่ะ
ตัวละครอีกตัวคือที่เจ้าแก้วชอบคือแม่ของเพลินค่ะ
ใครบอกว่าเธอไม่ฉลาดและฉาบฉวยขอเถียงค่ะ
เธอฉลาดที่สุดและรู้ว่าจะทำยังไงให้ตัวเองมีความสุข
และสบายใจ คำพูดตรงท้ายเรื่องที่คุณแม่พูดถึง
อดีตคนรักของสามีว่า

“สุดท้ายคนที่ได้ทุกอย่างคือแม่ ได้แต่งงานกับเขา
ได้เป็นแม่ของลูกสาวที่น่ารัก แม่ชนะผู้หญิงคนนั้น
ทุกอย่างแล้ว ยังจะต้องไปตามหึงอะไรอีกล่ะ ก็ปล่อย
ให้พ่อมีเวลาส่วนตัวกับความหลังบ้างเถอะ...”


จำคำพูดไม่ได้แน่นอนนะคะ แต่ประมาณนี้แหละค่ะ
กี๊บกิ๊วมากเลยค่ะคุณแม่ขา ใครบอกว่าคุณแม่
ไม่ฉลาดเจ้าแก้วเถียงขาดใจเลยค่ะ

เสน่ห์ของเรื่องนี้อีกอย่างหนึ่งก็คือ ตัวละครทุกตัว
ของ อ.แก้วเก้า มีมิติมีความคิดเป็นของตัวเอง ทุกตัวละคร
จึงดูสมจริงดูเป็นมนุษย์ มีพัฒนาการ มีหลายมุมมอง
ทำให้เรื่องที่มีพล็อตดีอยู่แล้ว ยิ่งสนุกขึ้นไปอีกค่ะ
เป็นเรื่องที่แนะนำให้อ่านเลยค่ะ แฟนตาซีนิดๆ
แต่ให้แง่คิดและความบันเทิงไปพร้อมๆ กัน ที่สำคัญ
เรื่องนี้สนุกค่ะขอบอก...ก





Create Date : 04 ตุลาคม 2551
Last Update : 4 ตุลาคม 2551 5:16:55 น. 18 comments
Counter : 9431 Pageviews.

 
เห็นหลายเสียงชื่นชมเรื่องนี้
กำลังฝากเพื่อนซื้อมาให้อ่านเหมือนกันค่ะ
แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้อ่าน
แต่คิดว่า..จะพยายามหามาอ่านให้ได้
แม้จะเป็นแนวแฟนตาซี(ที่ไม่ค่อยชอบ)
แต่ก็จะลองเปิดใจอ่านค่ะ
ชอบนามปากกานี้..เหมือนกัน


โดย: nikanda วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:7:44:54 น.  

 
อ่านนานแล้ว แอบชอบเรื่องของพ่อ แม่ และซิลเวียมากกว่ายายเพลินอีก ฮ่าๆๆ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:9:30:00 น.  

 
อ่านแล้วอยากไปสก๊อตจัง


โดย: albert_s วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:10:22:47 น.  

 
ชอบมาก ๆ เหมือนกันค่ะเล่มนี้ ชอบแนวคิดในเรื่องของการทำความรู้จักตัวตนของคนที่เปลี่ยนผันไปตามสถานการณ์...แม้กระทั่งตัวเอง


โดย: แม่ไก่ วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:10:23:01 น.  

 
มีคนชมเรื่องนี้เยอะ
ไม่แคล้วต้องหามาอ่านอีกแล้ว


โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.208.2 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:10:57:09 น.  

 
สู้ๆน๊า





โดย: พลังชีวิต วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:11:39:50 น.  

 
อ่านนานแล้วค่ะ จำไม่ค่อยได้ จำได้แต่ว่ารำคาญนางเอกมากๆ


โดย: หมูย้อมสี วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:15:00:29 น.  

 
ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ค่ะ แต่พล็อตเรื่องนี้ทำให้นึกถึงเรื่อง หน้ากากดอกซ่อนกลิ่นของผู้เขียนคนเดียวกัน ที่พระเอกผ่าตัดสมองแล้วทำให้รู้ความคิดของคนรอบข้างที่มีต่อตนเอง


โดย: ปุ๊กปิ๊ก IP: 58.10.80.32 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:15:39:48 น.  

 
ชอบเรื่องนี้เช่นกันค่ะ^^


โดย: BoOKend IP: 58.9.138.178 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:18:09:34 น.  

 
นั่นซิค่ะ อ่านแล้วอยากไปเที่ยว Scotland จัง เผื่อเจอคนไทยน่ารัก อย่างมิลินท์ บ้าง
เพราะคนไทยในเมืองไทยไม่ค่อยรักกันเลย (เกี่ยวกันป่าว)


โดย: Eueng 03 IP: 117.47.227.219 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:19:21:01 น.  

 
ชอบแนวคิดเรื่องนี้นะ
เหมือนทุกคนมีหน้ากากอีกนึงอันเวลาติดต่อกับใครต่อใคร
จริง ..แบบเถียงไม่ได้เลยล่ะ


โดย: นัทธ์ วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:22:53:52 น.  

 
เล่มนี้ซื้อมา ๒ ปีเกือบ ๓ ปีแล้วมั้งคะ ไม่ได้ฤกษ์อ่านเสียที คงเป็นเหมือนคุณ Nikanda คือถ้าเป็นอะไรที่แฟนตาซีแล้วไม่ค่อยกระตือรือร้นที่จะรีบอ่านเท่าไหร่ มาอ่านรีวิตบล็อกนี้แล้วสงสัยจะต้องรีบเอามาอ่านแล้วค่ะ

นอกเรื่องนิดนึง บล็อกสวยมากเลยค่ะ คือเป็นคนที่ชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับลาเวนเดอร์ค่ะ


โดย: กุลธิดา IP: 71.30.103.26 วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:3:28:25 น.  

 
nikanda : เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องแฟนตาซีนะคะ เพียงแต่มีกลิ่นนิดๆ ตรงที่นางเอกมีสร้อยที่ใส่แล้วทำให้เห็นเป็นคนอื่นได้น่ะค่ะ นอกนั้นเนื้อหาดำเรื่องแบบนิยายปกติค่ะ

แพนด้ามหาภัย : คิดเหมือนกันเลย

albert_s : เห็นด้วยค่ะ อ.แก้วเก้า เขียนซะน่าไปสก็อตแลนด์เลย

แม่ไก่ : เป็นนิยายที่ให้แง่คิดกับคนอ่านมากค่ะ

พุดน้ำบุศย์ : รับรองไม่ผิดหวังค่ะคุณพุดฯ

พลังชีวิต : ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ น้องหมาน่ารักจังเลยค่ะ

หมูย้อมสี : แค่ช่วงต้นๆ น่ะค่ะ ช่วงหลังจะชอบเธอค่ะ

ปุ๊กปิ๊ก : เรื่องนี้เคยแต่ดูตอนเป็นละคร แต่ยังยังไม่เคยอ่านค่ะ

BoOKend : เป็นอีกเล่มที่น่าเก็บสะสมค่ะ ปกก็สวยเสียด้วย

Eueng 03 : ไปสก็อตต้องมองหนุ่มผมทองเข้าไว้ค่ะ แบบกล้ามล่ำๆ มีซิกแพคด้วยยิ่งดีค่ะ หนุ่มไทยมองหาเอาแถวๆ บ้านเราก็ได้ค่ะ

นัทธ์ : นั่นสิคะ...สะท้อนใจค่ะ

กุลธิดา : ระดับ อ.แก้วเก้า แฟนตาซีแค่ไหนก็ไม่ใช่แฟนตาซี RPG หรือแฟนตาซีสไตล์วัยรุ่นพาฝันค่ะ อ่านแล้วไม่ผิดหวังแน่ ส่วนบล็อกต้องยกความดีให้เพื่อนค่ะ เพื่อนทำให้น่ะค่ะ ส่วนเจ้าแก้วนั่งดูเพื่อนทำเฉยๆ


โดย: แก้วกังไส วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:4:05:23 น.  

 
ชอบหนังสือของอ.วินิตาทุกเล่มเลยค่ะ

ตั้งใจจะอ่านให้ครบทุกเล่มเลยค่ะ

เรื่องนี้ก็สนุกมากๆ เลยค่ะ เป็นอีกเรื่องที่ชอบเลยค่ะ


โดย: sunsmile_a วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:20:53:39 น.  

 
น่าอ่านมาก ๆ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:11:02:13 น.  

 
หลังจากได้อ่านรีวิวอน่างนี้ ต้องไปหางานของแก้วเก้ามาอ่านโดยเร็ว


โดย: sendho วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:2:49:31 น.  

 
อยากแนะนำให้เจ้าแก้วได้อ่านผลงานของกิ่งฉัตรจังเลย สนุกมากค่ะ แถมอิงความจริงของชีวิตคนอีกด้วย มีแง่คิดดีๆ ให้ชวนติดตาม แล้วก็เรื่องของเวรกรรมที่มีสื่อให้เห็นในตอนจบของแต่ละเรื่องด้วยค่ะ


โดย: หลิน IP: 202.60.203.84 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:21:44 น.  

 
ชอบหนังสือของอาจารย์วินิตาเช่นกันค่ะ ทั้งสองนามปากกาเลย
นวนิยายของแก้วเก้า แม้เป็นเรือ่งเหนือจริง แต่การกระทำของตัวละครมีเหตุผล

เป็นนามปากกาสองนามปากกา ที่มั่นใจเวลาซื้อนังสือว่า จะไม่ผิดหวังค่ะ


โดย: ปลาตากลม IP: 203.149.47.182 วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:10:33:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แก้วกังไส
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [?]







ผลงานเขียนที่ผ่านมาค่ะ

รักนี้(แค้น)ต้องชำระ


Amethyst Sonata
เพลงรัก..ลิขิตหัวใจ



บาปปาริชาต

Friends' blogs
[Add แก้วกังไส's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.