|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ดาวห่มฟ้า By นราเกตต์
ดาวห่มฟ้า
By นราเกตต์
สนพ.พิมพ์คำ
"ดาวห่มฟ้า" เล่มนี้ได้รับคำแนะนำจากคุณฯคี
เมื่อนานมาแล้วแต่ตอนนั้นไม่ได้ซื้อ เมื่อประสบพบเจอว่า
แมวซูชิมีก็เลยไถมาอ่านซะ
หลังจากเปิดบล็อครีวิวหนังสือ คนรอบตัวเริ่มทำตัว
แปลกๆ ค่ะ มาทำใสปิ๊งแบบนี้ใส่ แล้วบอกว่า
อยากให้เจ้าแก้วลองรีวิวหนังสือของคนโน้นคนนี้จัง
อยากรู้ว่าคิดยังไง เพราะรีวิวทีไรได้เห็นอะไรประหลาดๆ ทุกที
เอ่อ...คุณเพื่อนคะ เจ้าแก้วไม่ใช่เครื่องวัดความแปลกนะคะ
แหม...
นิยายเล่มนี้เป็นของ สนพ.พิมพ์คำในเครือสถาพรค่ะ
สิ่งที่อยากบ่นเกี่ยวกับ สนพ.นี้ เวลาเข้าไปอ่านเรื่องย่อ
ในเวบ ช่างย่อจนไม่รู้อะไรเลย...
มันไม่ชวนให้ซื้อเลยค่ะ เพราะรายละเอียดมีน้อยเกินไป
นอกจากนั้นแล้วก็เป็นเรื่องปกไม่ค่อยดึงดูด แต่เรื่องปก
เล่มนี้นี่ขอข้ามไปนะคะ ไม่ได้แย่เหมือนบางเล่ม...เพียงแต่
ธรรมดาจนไม่โดดเด่น 
เรื่องเริ่มต้นด้วยสาวน้อยสคาร์เล็ตต์ หญิงสาวผมแดง
พนักงานโรงแรม ผู้มีปูมหลังรันทด(พ่อแม่ตายพี่ชายยัง
เป็นกุ๊ยอีก) ไปพบเห็นฉากฆาตกรรมของพวกมาเฟีย
เข้าโดยบังเอิญ ทำให้มาเฟียแก็งค์ตระกูลเอดูราโด
ออกตามล่าตัวเธอ แต่แม่สาวน้อยแสนกลเอาตัวรอด
ได้หวุดหวิดยิงพลาดไปถึง 2 รอบ(คาดว่าห้อยจตุคาม)
ทำเอามาเฟียเสียเซลฟ์
ระหว่างที่มาเฟียหนุ่มรูปงามอย่าง ดอน(คำเรียกหัวหน้า)
การิโอเน คีวา คานาเล็ตโต(ชื่อยาวเนอะ) กำลังลังเลว่าจะ
ทำอย่างไรกับเธอดีใจหนึ่งก็ไม่อยากฆ่า อีกใจก็รู้ว่าปล่อย
พยานไว้ไม่ได้ ดอน ซานโดร เอดูราโด เจ้าพ่อวัยชรา
กลับถูกใจไหวพริบและโชคของเธอ จึงรับหญิงสาวเป็น
ลูกบุญธรรม เมื่อบุญหล่นทับจากสาวยากไร้มาเป็นคุณหนู
ตระกูลมาเฟีย แต่โชคดีนั้นไม่ได้มาด้วยความบังเอิญ
สคาร์เล็ตต์เลยต้องฝึกฝนตัวเองให้สมเป็นลูกสาวเจ้าพ่อ
เกือบตายก็หลายหน เจ็บตัวก็หลายครั้ง เจ็บใจ(อีตาพระเอก)
ก็หลายครา เป็นรักแนวประชดประชัน กว่าจะรู้ใจตัวเอง
ก็ต้องมีตบจูบกันเสียก่อน(ทำไมไม่รู้ตบแล้วจูบในนิยาย
ทุกเรื่องนางเอกต้องระทวยทุกทีเลย 555)
นอกจากนั้นยังมีฉากบู๊หลักเหลี่ยมเฉือนคมกัน
สไตล์มาเฟีย และยังเพิ่มคู่กุ๊กกิ๊กเพิ่มาอีก 2 คู่
บนปกให้คำจำกัดนิยายเรื่องนี้เอาไว้ว่าเป็น
"อาชญนิยายโรแมนติก" แต่ในความเป็นจริงแล้ว
ตัวเรื่องเน้นรสชาติของความรักมากกว่าค่ะ เพียงแต่
ต่างกับนิยายรักเรื่องอื่นๆ ที่เป็นมีพระเอกเป็นมาเฟีย
เพราะนิยายรักลูกผู้หญิงไม่ต้องการอะไรไปมากกว่า
ของหวานเป็นเมนคอส เรื่องราวแก็งค์มาเฟียส่วนมาก
จึงเป็นเพียงฉากประดับให้พอมีภูมิหลังเท่านั้น แต่
ดาวห่มฟ้าฉีกออกอีกนิดค่ะ เมื่อผู้เขียนสร้างภาพ
ให้เห็นความเป็นอยู่ในครอบครัวมาเฟีย อาชีพและ
หน้าที่หลัก ที่ทำทั้งเรื่องถูกกฏหมายและผิดกฏหมาย
ไปพร้อมๆ กัน
มาเฟียก็ต้องเรียนหนังสือนะคะ พระเอกจบฮาร์วาร์ด
เชียวล่ะ ส่วนนางเอกก็จบ ม.โคลัมเบีย พระนาง
ในเรื่องนี้อยู่ในสูตรพิมพ์นิยม พระเอกหล่อเท่ มาดดี
ปากร้าย และรวยครบเครื่อง ส่วนนางเอกก็แสนสวย
ทรนง ใจแข็ง ปากดี พอๆ กัน หากแต่ปากดีแล้วทำได้
จริงๆ อย่างที่คุยเสียด้วย ไม่ใช่เก่งเรื่องแง้วๆ หาเรื่อง
พ่อแง่แม่งอนกับพระเอกทุกวัน เหมือนที่พบเห็นใน
นิยายทั่วไป
จุดเด่นของนิยายเล่มนี้เจ้าแก้วคิดว่าเป็นความละเมียดละมัย
ในการเขียนค่ะ สำนวนของนราเกตต์เหมือนผ้าที่เรียบ
จนลื่นไปด้วยน้ำยาอาบผ้านุ่ม และผ่านเตารีดไอน้ำจน
แขวนโชว์หน้าร้านได้อย่างภาคภูมิใจ ว่าปราศจากรอย
ยับย่นแน่นอนอ่านในคำนำบอกว่าผู้เขียนใช้เวลา 3 ปี
ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรค่ะ ดูท่าทางจะทวนที่เขียน
อยู่นานไม่ให้มีจุดสะดุด จนแอบคิดว่าคนเขียนค่อนข้าง
พิถีพิถันจนซีเรียส ไม่ผ่อนคลายลักษณะการเขียนบ้าง
จะเหนื่อยไหมนะ? 
แต่ความพิถีพิถันนี้ไม่ได้ทำให้เจ้าแก้วนึกรำคาญ
เหมือนหลายๆเรื่องที่เน้นความสวยของภาษา
แต่ประดิษฐ์ประดอยจนขาดความเป็นธรรมชาติ
รวมถึงบางเล่มที่ใช้ศัพท์ยากเกินไปเล่นคำจนเกินงาม
แต่นราเกตต์ทำได้ดีตรงจุดนี้ค่ะ คนอ่านรับรู้ได้ถึง
ความตั้งใจ เรียบรื่นเสมอต้นเสมอปลาย มีความเป็น
ธรรมชาติในสไตล์ของผู้เขียนเอง
ข้อดีต่อมานอกจากภาษาที่เรียบรื่นเสมอต้น
เสมอปลาย(แต่ไม่ไหลขึ้นลงตามอารมณ์
คนเขียนจนคนอ่านเวียนหัว) ก็คือการสร้างโลก
ในนวนิยายให้คนอ่านเห็นภาพตามได้ว่าเป็น
อย่างไร เจ้าแก้วไม่เคยไปอิตาลีมาก่อน(เนื่องจาก
ไม่มีเงิน  ) เลยไม่รู้ว่าข้อมูลถูกต้องหรือไม่อย่างไร
แต่ที่แน่ๆ คือเขียนอิตาลีให้เป็นอิตาลีจริงๆ ไม่ใช่
สมมุติว่าอิตาลี(แต่ข้างในเป็นไทยแลนด์) รายละเอียด
ยิบย่อยเล็กๆ น้อยๆ แม้แต่เก้าที่พระเอกนั่งผู้เขียนยัง
บรรยายเลยค่ะ แต่การบรรยายฉากนี้นอกจาก
เห็นภาพเสมือนจริงแล้ว สร้างความรู้สึกให้เหมาะ
กับโทนเรื่อง และยังไม่ทำให้รู้สึกว่าบ้าบรรยาย
จนน้ำท่วมทุ่ง
2 ข้อที่ว่ามานี้คือจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ค่ะ
ต่อมาในด้านเรื่องราวของความรัก เนื่องจากไม่สันทัด
กรณีเรื่องนิยายรัก และไม่ชอบโรแมนติก โรแมนซ์
และโรอื่นๆ รวมถึง(อี)โรแมนติกด้วย เลยไม่สามารถ
บอกได้ว่าคนอื่นจะซาบซึ้งหรือไม่อย่างไร ส่วนตัวแล้ว
คิดว่าคู่พระคู่นาง OK ค่ะ รักกันอย่างมีเหตุผล เถียงกัน
ไม่สักแต่เอามัน แต่ปะทะคารมกันได้สนุกดี
คิดว่าคนอ่านน่าจะชอบค่ะ
แต่ส่วนที่คิดว่ามันงอกมาเกินความจำเป็นไปสักนิด
จงใจจะให้ใครๆ ก็มีคู่กันมากไปหน่อยค่ะ คือคู่รองๆ
อีก 2 คู่ คู่แรกอดีตนางร้ายกับมือปืนหนุ่ม คู่นี้ก็
พอไหวค่ะมีการเขียนแบล็คกราวด์ว่าเพราะอะไร
ถึงมีการปิ๊งกันเกิดขึ้นแต่คู่สุดท้าย ฝ่ายหญิงเป็น
เพื่อนนางเอกค่ะ ฝ่ายชายเป็นลูกน้องพระเอก รู้สึกว่า
คู่นี้ยัดเยียดกันเกินเหตุไม่ได้มีเค้าโครงมาก่อน
นอกจากฝ่ายชายชอบแกล้งฝ่ายหญิงเท่านั้น แต่
เหตุผลที่รักกัน และตกลงปลงใจหนีตามผู้ชาย
ที่อยู่นอกกฏหมายมันออกจะง่ายและเร็ว
ไปสักนิด เหมือนกลัวพระเอกนางเอกจะไม่มี
เพื่อน เลยให้ทุกคนลงเอยกันเป็นคู่ๆ ไป
แต่สำหรับคนที่ประสงค์อ่านเรื่องรักเป็นหลัก
มีหลายคู่ก็คงชอบค่ะ ทว่าหลายคู่ที่มีไม่ได้
ทำให้เกิดอาการลุ้นเลยค่ะ มันจงใจให้รักกัน
เกินไปหน่อย
และมีตัวละครที่ยังไม่ได้เฉลย เช่น พี่น้องโบโลวิก
คาดว่าผู้เขียนคงจะหนีบไปใช้กับเรื่องอื่นอีก ถ้าแค่
สร้างขึ้นมาเพื่ออำนวยความสะดวกแก่พระเอกก็ออกจะ
สิ้นเปลืองไปหน่อย และไม่ได้เขียนถึงแบล็คกราวด์
ความสัมพันของพระเอกกับพี่น้องคู่นี้ไว้ด้วยค่ะ
แต่กลายเป็นผู้ช่วยพลิกสถานการณ์ให้ เลยรู้สึกว่า
ซีนกระโดดไปสักนิด
อีกซีนนะคะเป็นฉากที่พระเอกบังคับให้นางเอกนั่ง
ทำงานบนตักน่ะค่ะ นิสัยนางเอกไม่น่าจะยอมนะคะ
ก็ทำแบบนั้นมันน่าอายนี่นา...แต่อย่างว่าแหละแอบ
ชอบเค้านี่นาเนอะ โฮะ โฮะ 
สุดท้ายนิยายเรื่องนี้เขียนมาเพื่อสนองอารมณ์
กลุ่มผู้อ่านผู้หญิงแท้ๆ เลยค่ะ หากผู้ชายอ่าน
เล่มนี้อาจจะไม่สมอารมณ์หมาย เพราะไม่ได้
เน้นเรื่องบู๊เท่าเรื่องรัก แต่ก็อ่านได้ค่ะเพราะ
ไม่ใช่นิยายรักหวานเจี๊ยบแสบไส้อยู่ในระดับ
อาหารที่มีรสหวานนำ แต่ไม่ใช่หวานจนขาด
รสอื่น ในขณะที่คำโปรยหลังปกคัดมาแต่
ตอนหวานบาดจิตจนอาจทำให้คนซื้อมาคาดหวัง
จะได้อ่านนิยายโรแมนติกสุดสวีต เข้าใจผิด
เอาได้ค่ะ
'หัวใจของหญิงสาวกำลังถูกบีบคั้น
สัมผัสได้ถึงความอ่อนแอซึ่งถูกซึ่งถูกซ่อนเร้นไว้
ภายใต้เปลือกนอกที่แข็งกระด้างของเขา
ร่างบางนั่งทรุดลงริมเตียง
เอนกายโดอบกอดชายหนุ่ม
"คุณอยู่ในโลกที่อบอุ่นและสว่างไสวเหลือเกิน
สคาร์เล็ตต์ คุณเหมือนดวงตะวันที่ผมไม่มีวัน
เอื้อมถึง" เขาพึมพำ
"ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นแสงสว่างให้คุณ นำทาง
ให้ทุกๆ ที่ไม่ว่าที่นั่นจะมืดแค่ไหน" หญิงสาวหันมา
ซบหน้าลงกับไหล่หนา
"ไม่มีวันปล่อยให้คุณเจ็บปวดตามลำพังแน่"
"...เป็นดาวฤกษ์ให้โลกของผมอย่างนั้นเหรอ"
"ตลอดไป ตราบเท่าที่ราตรีของคุณยังยาวนาน
ฉันจะพาคุณเดินเดินออกไปด้วยัน" '
ยืนยันว่าบทหวานกระซวกไส้แบบนี้ไม่ได้มีมาก
หรือเป็นจุดขายของเรื่อง แต่ สนพ.ดึงบทนี้มาเป็น
โปรยหลังปกค่ะ
หลังอ่านจบคุณเพื่อนก็ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เจ้าแก้วก็ตอบอะไรหน้าแตกไป...ด้วยการถาม
ไปว่า
"นราเกตต์นี่ดังหรือเปล่า ?" <--แน่ใจนะเจ้าแก้วว่า
หล่อนเป็นนักเขียนจริงๆ ถามอะไรฟะเนี่ย?
ทำเอาคุณเพื่อนเหงื่อตก.... ง่า...
ก็เค้าเพิ่งเคยอ่านนามปากกานี้เป็นเรื่องแรกนี่นา
อีกอย่างเจ้าแก้วก็ไม่สนใจด้วยว่าคนเขียนดังไม่ดัง
(ก็ผิดหวังกับนักเขียนดังมาหลายเล่มแล้วนี่คะ)
หรือนักเขียนจะมีภาพลักษณ์แสนกินน้ำส้มอย่างไร
ก็ไม่มีผลกับการเลือกอ่านของเจ้าแก้วหรอกค่ะ
อยากอ่านนิยายไม่ได้อยากรู้ชีวิตคนเขียนนี่นา 
จริงๆ แล้วที่ถามไปว่านราเกตต์ดังหรือเปล่า?
เพราะอ่านแล้วคิดว่าเธอน่าจะดังได้อย่างไม่ยาก
ไม่เย็น ถือเป็นคนที่จะเหมาะเป็นนักเขียนค่ะ
เส้นทางของเธอคงทอดยาวไกล ถ้าไม่หยุดเขียน
เสียก่อน 
อย่างน้อยๆ เจ้าแก้วก็ชอบนิยายของเธอ
มากกว่านักเขียนคนดังในแนวใกล้เคียงของ
สนพ.นี้อีกคนค่ะ คนนั้นเพื่อนเจ้าแก้วชอบมาก
ซื้อทุกเล่มที่ออก ส่วนเจ้าแก้วอ่านไปเล่มเดียว
แล้วรู้สึกเฉยๆไม่ได้ติ ไม่ชม และไม่รู้สึกอะไรเลย
หลังอ่านจบน่ะค่ะ แถมอ่านแบบพลิกหน้า
พลิกกลาง พลิกหลัง OK รู้เรื่องหมดแล้วเก็บ
เข้าตู้ได้...ไม่มีอะไรให้ลุ้น ก็เลยเฉยๆ พลางนึก
แปลกใจว่าทำไมเพื่อนชอบนักนะ แต่เรื่องแบบนี้
มันนานาจิตตังเนอะ หลังจากทำบล็อครีวิว
หนังสือก็ทำให้เห็นอะไรมากขึ้น เรื่องที่คนอื่นชอบ
เราไม่จำเป็นต้องชอบ เรื่องที่เราชอบคนอื่น
อาจจะเฉยๆ หรือไม่ชอบเลยก็ได้ ขึ้นอยู่กับ
รสนิยมของคนเราค่ะ
บล็อคหนังสือไม่ได้มีผลอะไรกับนักเขียนหรอกค่ะ
ไม่สามารถตัดสินได้ว่านักเขียนคนนั้นเขียนดีหรือไม่ดี
เพียงแต่เป็นการแนะนำหนังสือ ในสไตล์เจ้าของบล็อค
ไดอารี่ต่างๆ เท่านั้นเอง แต่ถ้าการแนะนำพวกนี้
กลับทำให้ผู้อ่านสนใจไปซื้อมาอ่านบ้างก็น่ายินดีค่ะ
| Create Date : 11 กันยายน 2550 |
| Last Update : 11 กันยายน 2550 16:12:45 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 2636 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: อินุ IP: 58.8.140.184 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:16:58:35 น. |
|
|
|
| โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 58.10.234.18 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:17:27:22 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์  วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:22:01:44 น. |
|
|
|
| โดย: piccy IP: 124.120.241.226 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:8:47:09 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าปลาน้อย--ไก่งวง IP: 58.9.249.240 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:19:32:56 น. |
|
|
|
| โดย: Nikanda - Jaeng IP: 151.60.205.188 วันที่: 19 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:11:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แล้วบอกว่า
) เลยไม่รู้ว่าข้อมูลถูกต้องหรือไม่อย่างไร 
ง่า...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
ผลงานเขียนที่ผ่านมาค่ะ 
