|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
กาลพิภพ By ลีฬวรา
กาลพิภพ ผู้แต่ง : ลีฬวรา สนพ. : ปริ๊นเซส
เจ้าแก้วเพิ่งจะซื้อหนังสือเล่มนี้มาจากงานสัปดาห์ หนังสือเด็กเมื่อไม่นานมานี้ โดยได้รับคำแนะนำจากแมวซูชิ ว่าเรื่องนี้สนุกนะก็เลยซื้อมา แต่เพิ่งได้อ่านจบค่ะ ยังมีหนังสือ อีกเป็นตั้งที่ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เนื่องจากเป็นคนอ่านช้า แถมสมาธิสั้น เปิดหน้าแรกไม่ถูกใจ หรือ อ่านไปสักหน่อย ไม่ถูกใจก็เอาที่คั่นเหน็บไว้ก่อน ไว้ค่อยกลับมาอ่านทีหลัง หรือไม่ก็....ลืมไปเลยน่ะค่ะ ทั้งที่บางเล่มเป็นเล่มฮิตด้วยซ้ำ อย่างที่เคยเล่าในบล็อคก่อนๆ น่ะค่ะ เจ้าแก้วรสนิยม ประหลาด เอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้ ขึ้นอยู่กับว่า หนังสือเล่มนั้นดึงความสนใจได้แค่ไหน ช่างเป็นนักอ่าน ที่เอาแต่ใจจริงๆ ว่าไหมคะ? แต่นี่ก็เป็นสิทธิ์ของคนอ่าน ที่เสียเงินซื้อล่ะค่ะ
ทางที่ดีที่สุดนักเขียนก็ต้องเต็มที่กับงานของตัวแหละค่ะ แม้ไม่อาจทำให้ถูกใจคนทุกคนได้ 100% อย่างที่ต้องการ แต่ความตั้งใจเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ผลงานละเอียดละออ และเต็มไปด้วยความรู้สึกของผู้เขียน นั่นแหละค่ะ สิ่งที่ดึงดูดคนอ่านที่สุดแล้ว
มาคุยถึงนิยายเรื่องนี้กันดีกว่าถ้าถามเจ้าแก้วว่าเรื่องนี้ เป็นอย่างไร....ถ้าใครชอบแนวรักแฟนตาซี สไตล์จุฑารัตน์อย่างเรื่อง สุดขอบจักรยาน...เอ้ย! สุดขอบจักรวาล ล่ะก็จะชอบกาลพิภพค่ะ แต่ช่วงหลังๆ เจ้าแก้วไม่ได้อ่านงานของจุฑารัตน์เลย ด้วยเหตุผล... คงคล้ายคลึงกับท่านอื่นๆ ล่ะค่ะ
กาลพิภพ เป็นผลงานของนักเขียนชื่ออ่านยาก "ลีฬวรา" น่าจะอ่านว่า ลี-ระ-วะ-รา มั้งคะ? ถ้าผิดขออภัยด้วยค่ะ เจ้าแก้วไม่คุ้นนามปากกานักเขียนคนนี้ค่ะ ไม่ทราบว่า มีผลงานเรื่องอื่นด้วยหรือเปล่า(หากใครทราบช่วยแนะนำ ด้วยนะคะ) เลยไม่สามารถบอกได้ว่าพัฒนาการเป็นอย่างไร
แต่อย่างหนึ่งคือไม่เบื่อระหว่างอ่านค่ะ สามารถอ่านจบ ด้วยเวลาอันรวดเร็ว เนื่องจากผู้เขียนดำเนินเรื่องเร็วไม่ ยืดเยื้อ มีภาษาที่กระชับไม่ฟุ่มเฟือย หรือมัวแต่กลัวว่าจะ ไม่สวย การใช้ภาษาลงตัวดีค่ะ เนื้อเป็นเนื้อน้ำเป็นน้ำไม่เฟ้อ
เรื่องเริ่มต้นด้วยหญิงสาวชื่ออลิสา ผู้มีพร้อมทั้ง มันสมองและรูปโฉม เธอแม้เธอจะมีประวัติเป็นกำพร้า ไม่รู้ชาติกำเนิดตัวเองแต่ก็เลือกอนาคตได้ด้วยความใฝ่ดี เธอมีอาชีพเป็นนักวิทยาศาสตร์ โชคชะตาของเธอพลิกผัน เมื่อบินไปประชุมที่แวนคูเวอร์(แคนนาดา) แต่เครื่องบินตก มันไม่ใช่อุบัติเหตุแต่มีพลังเวทจากมิติคู่ขนานดึงเธอไปที่นั่น ดินแดนแห่งมนตรา ดินแดนที่ผู้คนมีเวทมนต์ มีการต่อสู้ ผจญภัย มีสงครามระหว่างอณาจักร และกษัตริย์รูปงาม พระนามว่า "อาคิมีส"
แม้ว่าอลิสาจะเป็นนางเอกซึ่งดำเนินเรื่องตามสูตรสำเร็จรูป ของการ์ตูนญี่ปุ่นยอดนิยม คือตกลงมายังดินแดนเวทมนต์ และกลายมาเป็นหญิงสาวผู้ถูกหลายฝ่ายหมายปอง ตอนหลังเป็นที่รักของใครๆ ได้หัวใจตัวประกอบทั้งหลาย ในเรื่องมาครอง ด้วยคุณงามความดีนานัปประการของเธอ
แต่วิธีเขียนกลบความเป็นการ์ตูนได้ชะงัก ไม่ทำรู้สึก ครึ่งๆ กลางๆอย่างนิยายหลายเรื่อง ปริศนาต่างๆ ค่อยๆ เปิดเผยพร้อมๆ กับคำทำนายเรื่องหลายร้อยปีก่อน ที่ว่า...
เจ้าหญิงฝาแฝด 2 พระองค์ องค์พี่พระนามว่าฮิวเรีย จะเป็นนางพญาจันทร์เป็นมหาเวทในตำนาน ผู้สุกสกาว ดั่งดวงจันทร์สร้างสันติสุขไปทั่วแผ่นดิน ส่วนเจ้าหญิง องค์น้องพระนามว่าจีเซล เป็นเงามืดผู้ขัดขวางเจ้าหญิงผู้พี่ ทุกหนทาง(สรุปว่าคนนี้เค้าทำนายว่าเป็นราหูอมจันทร์นะคะ)
แต่เมื่อเจ้าหญิงเติบโตผลคำทำนายดันออกมาพลิกล็อค เมื่อเจ้าหญิงจีเซลสิ้นพระชนม์แต่ยังเป็นทารก ส่วนเจ้าหญิง ฮิวเรียเป็นได้เพียงครึ่งเดียวของตำนาน พระองค์ได้เป็น มหาเวทในตำนานจริงๆ แต่ไม่ได้นำความสงบสุขมาให้แผ่นดิน ในเรื่องจะมีสงครามกลางเมืองระหว่างอณาจักรเข้าแทรก เจ้าหญิงเธอก็เล่นทั้งสงครามการเมือง ทั้งสงครามระหว่าง อาณาจักร จนปิดบังหัวใจจริงๆ ของตนเอง และสร้าง รักในรอยแค้นให้แก่ราชาอาคิมิส
เรื่องจึงกลายเป็นพล็อตซ้อนระหว่างอลิสาหญิงสาว จากภพโลก กับเรื่องราวของภพเวทมนต์ เธอผู้ซึ่ง(ซวย) เลยต้องมาอยู่กลางสงครามนี้ ค่อยแก้ปัญหาหัวใจให้ กับราชาอาคิมีส และผู้เขียนก็เขียนสองมุมให้เห็นความ เป็นจริงสองด้าน ระหว่างเรื่องทางฝั่งอาคิมีสรับรู้ กับสิ่งเจ้าหญิงฮิวเรีย อลิสาเป็นตัวเชื่อมระหว่างสองฝั่งค่ะ และปมต่างๆ ค่อยๆ คลายลง ซึ่งง่ายไปนิดหนึ่ง แต่เนื่องจากมันเป็นนิยายโรแมนติกที่เกิดในแดนแฟนตาซี ไม่ใช่เรื่องแฟนตาซีที่มีเรื่องรักแทรกอยู่ เมนของเรื่อง จึงอยู่ที่ความรักมากกว่าค่ะ
พอมาถึงช่วงที่อคิมิสกับอลิสาต้องผจญภัยด้วย ในหุบเขาแห่งเอวาเพื่อหาทางกลับบ้านให้นางเอก รู้สึกว่าผู้เขียนเร่งๆ ไปสักนิด เหมือน พระ-นาง ต้อง ทำเวลาเวลาในการฝ่าด่าน เดี๋ยวเวลาหมดก่อนไปถึง แจ็คพ็อตจะถูกปรับแพ้แน่ะ อีกอย่างช่วงนี้ลุยอุปสรรค กระชับมิตรจึงกลายเป็นฉากกุ๊กกิ๊ก ความรู้สึกเหนื่อยอ่อน กับการตะลุยด่านมันน้อยไป จึงไม่ทำให้เจ้าแก้วอินนัก เพราะมัวแต่กินน้ำตาลในฉากอยู่ อิ๊ อิ๊ แต่ถ้าคนชอบ หวานๆ ก็จะไม่บ่นหรือจะไม่เรียกร้องให้ตัวละครลำบาก ลำบนไปกว่านี้ค่ะ
สรุปว่าเรื่องนี้จบแบบแฮปปี้ จบแบบที่มันควรจะเป็น นั่นแหละค่ะ คาดว่าน่าจะถูกคอคนแนวนี้ ความดราม่า ช่วงท้ายเรื่องจะน้อยกว่าช่วงแรกๆ ความซาบซึ้งเลย น้อยตามไปด้วย อีกทั้งตัวละครในเรื่องแสดงออกทาง ด้านบวกของจิตใจเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่ตัวร้ายก็ตาม เลยชวนสงสารมากกว่า ทำให้เกลียดไม่ลงค่ะ ข้อดีก็คือตัวละครมีมิติไม่ได้มีนิสัยด้านเดียว แต่เนื่อง ส่วนใหญ่จะดีปมต่างๆ ของเรื่องจึงคลี่คลายได้ง่ายไป สักนิด
จุดที่แอบฮา
จุดแรก - ตอนที่ตัวร้ายแม่เฒ่ามาธาตายเธอดันรวมพลัง ไว้ที่ฝ่ามือแล้วฟาดโหม่งเข้ากระหม่อมตัวเอง ลมปราณ แตกซ่านแล้วตายไป เจ้าแก้วนึกถึงวิธีฆ่าตัวตายแบบ หนังจีนกำลังภายในมากๆ เลยค่ะ ดีนะต่อจากตบหัว ตัวเองตายแล้วไม่กระอักเลือดตามมาตามสูตรกำลัง ภายเป๊ะๆ ระหว่างอ่านเจ้าแก้วก็เลยเผลอหัวเราะค่ะ
จุดที่สอง - อ่านจนจบแล้ว...ชื่อเรื่องกาลพิภพ เกี่ยวกับ เนื้อเรื่องตรงไหนเหรอ? กาล แปลว่าเวลา แต่เรื่องนี้ เป็นพาราเรลเวิร์ล ไม่เกี่ยวกะเวลาค่ะ
จุดที่สาม - คนในเรื่องใช้ภาษาแบบแฟนตาซี ข้าๆ เจ้าๆ แต่พวกเขาพร้อมใจกันเรียกอลิสาว่า คุณอลิสา เลยดู แปลกๆ กระโดดออกมาอยู่คนเดียวค่ะ ซึ่งบรรดานางกำนัล น่าจะเรียกว่า ท่าน มากกว่า คุณ จะดูกลืนกว่า
จุดที่สี่ - มีอยู่ตอนหนึ่งที่คุณนางเอกปลอบใจองครักษ์ ว่าอย่าไปถือสา "นางกำนัลสองเสี่ยวข้าวเหนียวนึ่งเลย" คุณองครักษ์เข้าใจด้วยแหละว่าแปลว่าอะไร ทำให้ เจ้าแก้วคิดว่าในภพนั้น เค้าคงจะกินข้าวเหนียวส้มตำ เหมือนกัน 555
จุดที่ห้า - ตอนที่อาคิมีสไปช่วยอลิสาที่บ้านของขุนพล แห่งทาทูร่า ตะแรกพระองค์บอกว่านางเป็นบาทบริจาริกา พอพูดไปพูดมา พ่ออาคิมีสก็เลื่อนยศให้นางเอกซะงั้น บอกว่าเป็นพระชายาไปฉิบ <--ทีหลังก็บอกว่าเมียไปเลยสิ พ่อคุณ ง่ายๆ ชัดเจน เมียน่ะ! เมีย!! ป้องกันคนอื่นสับสน ได้มากกว่านะอาคิมิส
จุดที่หก - นางเอกพยายามจะหนี เลยจับนางกำนัลมัดไว้ แล้วถอดเสื้อผ้าเธอมาใส่แทน เพื่อปลอมตัวหนี แต่แอบงงเล็กน้อย...มัดก่อนแล้วค่อยถอด? ถอดได้ไงหว่า?
จุดที่เจ็ด - อันนี้ไม่เกี่ยวกับคนเขียน แต่รีวิวหลังปกมี พิมพ์ผิดด้วยค่ะ จากเจ้าหญิงฮิวเรีย เป็น เจ้าหญิงฮิวเรียก ไปเสียงั้น
ความคิดโดยรวม...เนื่องจากก่อนอ่านเจ้าแก้วถูกสปอยซ์ ไว้เยอะว่าสนุก ประกอบกับครึ่งเล่มแรกเปิดประเด็นได้ดี แต่ช่วงหลังคลายปมง่ายไปนิด คะแนนเลยลดลงกว่าที่ ตั้งไว้เมื่อแรกหน่อยหนึ่ง แต่รวมๆ คิดว่าเป็นนักเขียนที่ มีอนาคตค่ะ เขียนเรื่องแฟนตาซีเป็นเรื่องแฟนตาซีจริงๆ ไม่ใช่แฟนตาซี อิงการ์ตูน หรือ อิงภาพยนตร์ หรืออิงเกม แบบแนวยอดฮิตต่างๆ ทั้ง RPG โรงเรียนเวทมนต์ ทำให้ สนใจอยากอ่านผลงานเรื่องอื่นๆ ต่อไปค่ะ
สหายท่านใดสนใจจะยืมต่อก็บอกมานะคะ
Create Date : 24 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 24 สิงหาคม 2550 5:24:39 น. |
|
15 comments
|
Counter : 2327 Pageviews. |
|
|
|
โดย: pirate_chain IP: 58.8.139.56 วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:5:43:09 น. |
|
|
|
โดย: lamduanjazz วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:7:39:04 น. |
|
|
|
โดย: ฯคีตกาล วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:13:37:16 น. |
|
|
|
โดย: p.ivy IP: 203.118.99.162 วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:22:40:23 น. |
|
|
|
โดย: ลีฬวรา (ตอกะจอ ) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:22:54:36 น. |
|
|
|
โดย: piccy วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:9:59:24 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:0:25:45 น. |
|
|
|
โดย: pumpam IP: 58.8.78.85 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:15:25:26 น. |
|
|
|
โดย: วี IP: 110.164.62.52 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:47:13 น. |
|
|
|
โดย: pun IP: 110.164.62.52 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:48:11 น. |
|
|
|
โดย: may IP: 223.207.78.95 วันที่: 5 กันยายน 2555 เวลา:19:53:17 น. |
|
|
|
โดย: lemonnnn IP: 182.52.116.29 วันที่: 4 มีนาคม 2556 เวลา:1:01:39 น. |
|
|
|
โดย: Kaew IP: 182.52.116.29 วันที่: 4 มีนาคม 2556 เวลา:1:03:20 น. |
|
|
|
โดย: wunsen IP: 27.145.169.124 วันที่: 11 ธันวาคม 2557 เวลา:12:14:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|