จิบชาชมดอกไม้ไปพลาง คุยกันเบาๆ ที่สวน..เจ้าแก้ว กังไส





Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
2 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
วาวพลอย By ปิยะพร ศักดิ์เกษม


วาวพลอย
By ปิยะพร ศักดิ์เกษม



วาวพลอยเปิดเรื่องด้วยความขำขันน่ารักเป็นไปอย่างเบาๆ ผิดกับ
เรื่องอื่นๆ ของนักเขียนท่านนี้ซึ่งมันจะเอาไคล์แม็กซ์มาขึ้น แล้ว
หลอกล่อให้คนอ่านเดากันต่อไปว่าเรื่องจะเป็นอย่างไร
เรื่องนี้ "เก็จไพลิน" นางเอกน่ารักมากเลยค่ะ ออกจะเซี้ยวๆ
เปรี้ยวจี๊ด แต่ห้าวได้ใจ ส่วนพระเอก "ปัณณ์" นั้นก็ผู้ช๊าย..ผู้ชาย
ไม่ใช่หนุ่มพาฝัน แต่เข้มแข็ง จริงใจ ตรงไปตรงมา


เรื่องราวจึงมีความน่ารักบนการดำเนินเรื่องแบบดราม่า
ตามสไตล์ผู้เขียน ตัวละครมีเยอะค่ะ เพราะเป็นเรื่องของ
ครอบครัวหลายครอบครัว ระหว่างครอบครัวนางเอกซึ่ง
ก็แบ่งเป็นบ้านนางเอก และบ้านคุณป้าเล็กซึ่งนำพี่สาวนางเอก
ไปเลี้ยง "ก่องเพชร" ผู้เป็นพี่สาวนั้น สวยกว่า มีภาพลักษณ์
ที่ดีกว่า แต่เธอกลับทำในสิ่งที่ใครหลายคนเดาไม่ถึง


ในขณะที่บ้านของพระเอกก็มีสองครอบครัว คือครอบครัว
ของพ่อและแม่เลี้ยงกับปัณณ์ กับครอบครัวของแม่และน้องชาย
คือ "ปรีย์" ซึ่งปรีย์มาแต่งงานกับก่องเพชร จึงผูกความสัมพันธ์
ของสองครอบครัวสี่บ้านเข้าด้วยกัน


ทว่าด้วยความสวยสมราว ทั้งหน้าตาราวเจ้าชายและเจ้าหญิง
ที่เคียงคู่กัน อีกทั้งยังเชื้อสาย ฐานะและชาติตระกูล ที่ลงตัว
ราวจัดวาง ทำให้ทั้งสองเป็นคู่ที่ใครหลายคนอิจฉาเลยทีเดียว
แต่ในความเฟอร์เฟคนั่นเอง ทั้งปรีย์และก่องเพชร ต่างมีด้านมืด
ซุกซ่อนอยู่ในภายใน ยากยิ่งที่คนอื่นจะเข้าใจและเข้าถึง
จนต้องใช้ความรักของครอบครัวช่วยประคับประครอง
เพราะแก้วที่สวยย่อมเปราะบางและแตกร้าวง่ายเช่นกัน


อ่านๆ ไปสักพักก็จะเดาเรื่องได้ไม่ยากค่ะ พล็อตไม่ได้
ยากเกินไป แต่วิธีการดำเนินเรื่องนี่ทำให้ติดและวางไม่ลง
เลยล่ะค่ะ แถมยังมีแนวคิดคำคมอีกมากมายให้ได้เรียนรู้
แต่จุดที่ชอบที่สุดคือ...พระเอกนางเอกค่ะ


ดูเป็นคนธรรมดาที่ไม่ต้องมีดีเด่นกว่าคนอื่น ไม่ได้สวยเก๋
ไม่ต้องเท่ล้ำหน้า แต่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อย่าง
ภาคภูมิใจ และไม่ได้จำเป็นต้องเป็นคนดีมากมาย รวมถึง
ไม่ได้เลวร้ายด้วยค่ะ คือเป็นคนธรรมดาที่สามารถพบเห็น
ได้ทั่วไป แต่มีเสน่ห์ดึงดูด เพราะตัวละครอื่นๆ ในเรื่อง
ถ้าไม่มีมากๆ แบบเกื้อคุณ ก็เลวร้ายไปเลยแบบธนิก
หรือมีปมแบบก่องเพชร


สรุปแล้วปัณณ์และเก็จไพลิน ทำให้ผู้อ่านรู้สึกผ่อนคลายค่ะ
และนี่คือที่มาของชื่อเรื่อง พลอยแม้สวยไม่เท่าเพชร
ไม่อาจเข้มแข็งหรือคมจนตัดสิ่งอื่นได้อย่างเพชร
แต่พลอยก็วาวสวยได้ในแบบของพลอยเช่นกันค่ะ


แนะนำให้อ่านค่ะเล่มนี้ นอกจากภาษาสวยแล้ว
เนื้อเรื่องยังเข้มข้นน่าติดตาม ผูกปกและให้เหตุผล
ในการดำเนินเรื่องได้ดีค่ะ รับรองว่าไม่เสียดายตังค์
ถ้าซื้อเล่มนี้มาอ่านค่ะ


แม้จะไม่ปลื้มเท่า รากนครา-สะพานแสงคำ
หรือ ในวารวัน - ตะวันเบิกฟ้า ซึ่งเป็นแนวพีเรียต
ย้อนยุคตามรสนิยมส่วนตัวของเจ้าแก้วค่ะ
แต่ชอบเรื่องนี้นะ ชอบมากกว่าใต้เงาตะวันค่ะ
เรื่องนั้นอาจจะมีอะไรให้ค้นหาเยอะ...แต่เรื่องนี้
รู้สึกถึงความอบอุ่นใจ และความเป็นคนปกติธรรมดา
รวมไปถึงความรักในรูปแบบของครอบครัวค่ะ
คือ มันเป็นความธรรมดาที่ไม่ธรรมดาค่ะ
อธิบายยากจัง ไปอ่านเองแล้วกันนะคะ







Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 3 มกราคม 2558 23:15:19 น. 8 comments
Counter : 3019 Pageviews.

 
ชอบเรื่องนี้ค่ะ ให้ข้อคิดคนอ่านดีจัง


โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:45:21 น.  

 
อ่านเรื่องนี้ต้องต่อด้วยน้ำเพชรนะ ..


โดย: เมฆชรา วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:05:07 น.  

 
ชอบทุกเรื่องของคุณปิยะพรค่ะ

"ดูเป็นคนธรรมดาที่ไม่ต้องมีดีเด่นกว่าคนอื่น ไม่ได้สวยเก๋
ไม่ต้องเท่ล้ำหน้า แต่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อย่าง
ภาคภูมิใจ และไม่ได้จำเป็นต้องเป็นคนดีมากมาย รวมถึง
ไม่ได้เลวร้ายด้วยค่ะ"

ตรงใจเป๊ะเลยค่ะ


โดย: lalabel วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:07:44 น.  

 
น่าอ่านดีเหมือนกันค่ะ กำลังคิดจะซื้อ ขอบคุณที่ช่วยทำให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นค่ะ


โดย: หมูย้อมสี วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:21:33 น.  

 
เราก็ชอบเรื่องนี้ แต่น้อยกว่า "ใต้เงาตะวัน"


โดย: นัทธ์ วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:46:57 น.  

 
อ่านรีวิวคุณแก้วกังไสแล้ว อยากอ่านสะพานแสงคำจังค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:26:06 น.  

 
ชอบเรื่องนี้ค่ะ
ชอบนิสัยแบบเก็จน่ารักดี


โดย: MIKIkaa วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:03:56 น.  

 
กล้ายางสีขาว : ชอบเหมือนกันค่ะ อ่านของคุณปิยะพรแล้วชอบเกือบทุกเล่ม ยกเว้นบัลลังก์แสงเดือน เรื่องนั้นรำคาญนางเอกน่ะค่ะ

เมฆชรา : ต่อกันเหรอคะ งั้นเดี๋ยวต้องไปหามาอ่านแล้ว

lalabel : ถ้าดีเหนือยจริงมันรู้เหมือนพบแต่ในนิยายสัมผัสไม่ได้ก็จะไม่ค่อยอินน่ะค่ะ

หมูย้อมสี : เล่มนี้อ่านแล้วจะหงุดหงิดพี่สาวนางเอก อะไรมันหลงผู้ชายจะไม่ลืมหูลืมตาปานนั้น

นัทธ์ : แล้วแต่คนน่ะค่ะ เล่มนี้เราว่าค่อนข้างธรรมดากว่าใต้เงาตะวัน เพราะเป็นเรื่องในครอบครัว แต่จุดที่ชอบก็คือมันสัมผัสได้มั้งคะ ดูใกล้ตัวดีนี่แหละค่ะ

หวานเย็นผสมโซดา : สะพานแสงคำสนุกค่ะ เชียร์ให้อ่าน

MIKIkaa : เก็จตรงไปตรงมาดีน่ะค่ะ ดูจริงใจ




โดย: แก้วกังไส วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:32:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แก้วกังไส
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [?]







ผลงานเขียนที่ผ่านมาค่ะ

รักนี้(แค้น)ต้องชำระ


Amethyst Sonata
เพลงรัก..ลิขิตหัวใจ



บาปปาริชาต

Friends' blogs
[Add แก้วกังไส's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.