|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
วาวพลอย By ปิยะพร ศักดิ์เกษม
วาวพลอย By ปิยะพร ศักดิ์เกษม
วาวพลอยเปิดเรื่องด้วยความขำขันน่ารักเป็นไปอย่างเบาๆ ผิดกับ เรื่องอื่นๆ ของนักเขียนท่านนี้ซึ่งมันจะเอาไคล์แม็กซ์มาขึ้น แล้ว หลอกล่อให้คนอ่านเดากันต่อไปว่าเรื่องจะเป็นอย่างไร เรื่องนี้ "เก็จไพลิน" นางเอกน่ารักมากเลยค่ะ ออกจะเซี้ยวๆ เปรี้ยวจี๊ด แต่ห้าวได้ใจ ส่วนพระเอก "ปัณณ์" นั้นก็ผู้ช๊าย..ผู้ชาย ไม่ใช่หนุ่มพาฝัน แต่เข้มแข็ง จริงใจ ตรงไปตรงมา
เรื่องราวจึงมีความน่ารักบนการดำเนินเรื่องแบบดราม่า ตามสไตล์ผู้เขียน ตัวละครมีเยอะค่ะ เพราะเป็นเรื่องของ ครอบครัวหลายครอบครัว ระหว่างครอบครัวนางเอกซึ่ง ก็แบ่งเป็นบ้านนางเอก และบ้านคุณป้าเล็กซึ่งนำพี่สาวนางเอก ไปเลี้ยง "ก่องเพชร" ผู้เป็นพี่สาวนั้น สวยกว่า มีภาพลักษณ์ ที่ดีกว่า แต่เธอกลับทำในสิ่งที่ใครหลายคนเดาไม่ถึง
ในขณะที่บ้านของพระเอกก็มีสองครอบครัว คือครอบครัว ของพ่อและแม่เลี้ยงกับปัณณ์ กับครอบครัวของแม่และน้องชาย คือ "ปรีย์" ซึ่งปรีย์มาแต่งงานกับก่องเพชร จึงผูกความสัมพันธ์ ของสองครอบครัวสี่บ้านเข้าด้วยกัน
ทว่าด้วยความสวยสมราว ทั้งหน้าตาราวเจ้าชายและเจ้าหญิง ที่เคียงคู่กัน อีกทั้งยังเชื้อสาย ฐานะและชาติตระกูล ที่ลงตัว ราวจัดวาง ทำให้ทั้งสองเป็นคู่ที่ใครหลายคนอิจฉาเลยทีเดียว แต่ในความเฟอร์เฟคนั่นเอง ทั้งปรีย์และก่องเพชร ต่างมีด้านมืด ซุกซ่อนอยู่ในภายใน ยากยิ่งที่คนอื่นจะเข้าใจและเข้าถึง จนต้องใช้ความรักของครอบครัวช่วยประคับประครอง เพราะแก้วที่สวยย่อมเปราะบางและแตกร้าวง่ายเช่นกัน
อ่านๆ ไปสักพักก็จะเดาเรื่องได้ไม่ยากค่ะ พล็อตไม่ได้ ยากเกินไป แต่วิธีการดำเนินเรื่องนี่ทำให้ติดและวางไม่ลง เลยล่ะค่ะ แถมยังมีแนวคิดคำคมอีกมากมายให้ได้เรียนรู้ แต่จุดที่ชอบที่สุดคือ...พระเอกนางเอกค่ะ
ดูเป็นคนธรรมดาที่ไม่ต้องมีดีเด่นกว่าคนอื่น ไม่ได้สวยเก๋ ไม่ต้องเท่ล้ำหน้า แต่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อย่าง ภาคภูมิใจ และไม่ได้จำเป็นต้องเป็นคนดีมากมาย รวมถึง ไม่ได้เลวร้ายด้วยค่ะ คือเป็นคนธรรมดาที่สามารถพบเห็น ได้ทั่วไป แต่มีเสน่ห์ดึงดูด เพราะตัวละครอื่นๆ ในเรื่อง ถ้าไม่มีมากๆ แบบเกื้อคุณ ก็เลวร้ายไปเลยแบบธนิก หรือมีปมแบบก่องเพชร
สรุปแล้วปัณณ์และเก็จไพลิน ทำให้ผู้อ่านรู้สึกผ่อนคลายค่ะ และนี่คือที่มาของชื่อเรื่อง พลอยแม้สวยไม่เท่าเพชร ไม่อาจเข้มแข็งหรือคมจนตัดสิ่งอื่นได้อย่างเพชร แต่พลอยก็วาวสวยได้ในแบบของพลอยเช่นกันค่ะ
แนะนำให้อ่านค่ะเล่มนี้ นอกจากภาษาสวยแล้ว เนื้อเรื่องยังเข้มข้นน่าติดตาม ผูกปกและให้เหตุผล ในการดำเนินเรื่องได้ดีค่ะ รับรองว่าไม่เสียดายตังค์ ถ้าซื้อเล่มนี้มาอ่านค่ะ
แม้จะไม่ปลื้มเท่า รากนครา-สะพานแสงคำ หรือ ในวารวัน - ตะวันเบิกฟ้า ซึ่งเป็นแนวพีเรียต ย้อนยุคตามรสนิยมส่วนตัวของเจ้าแก้วค่ะ แต่ชอบเรื่องนี้นะ ชอบมากกว่าใต้เงาตะวันค่ะ เรื่องนั้นอาจจะมีอะไรให้ค้นหาเยอะ...แต่เรื่องนี้ รู้สึกถึงความอบอุ่นใจ และความเป็นคนปกติธรรมดา รวมไปถึงความรักในรูปแบบของครอบครัวค่ะ คือ มันเป็นความธรรมดาที่ไม่ธรรมดาค่ะ อธิบายยากจัง ไปอ่านเองแล้วกันนะคะ
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552 |
Last Update : 3 มกราคม 2558 23:15:19 น. |
|
8 comments
|
Counter : 3019 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เมฆชรา วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:05:07 น. |
|
|
|
โดย: lalabel วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:07:44 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:21:33 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:46:57 น. |
|
|
|
โดย: MIKIkaa วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:03:56 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:32:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|