แม้นานเนาก็ยังห่วงยอดดวงเสน่หา...
 
อันว่าเมืองไทย... ตอนที่ ๓

อันว่าเมืองไทย.... ตอนที่ ๓

ต่อจากเรื่อง "อันว่าเมืองไทย...ตอนที่ ๒"
ที่เขียนเมื่อวานนี้

ข้าพเจ้ามองหน้าคุณป้าคนที่ถามอย่างมีไมตรี และกล่าวช้าๆโดยไม่ลืมยิ้มว่า
ในเมืองไทย หากเป็นพระสงฆ์ก็ต้องอยู่วัด ไม่มีหน้าที่แส่ส่ายชี้นำให้สาธุชนก่อความไม่สงบทั้งปวง
ข้าพเจ้าใช้คำพูดง่ายๆในภาษาญี่ปุ่นว่า
โอโบ้ซัง ดัตตะระ โอเทระ นิ อินาไซ
แปลได้ความตามนั้น คือหากเป็นพระ จงอยู่วัด
คนที่รู้ภาษาญี่ปุ่น จะเห็นได้ว่าข้าพเจ้าใช้ประโยคคำสั่ง คืออินาไซ
เป็นการตอกย้ำว่า นั่นเป็นวัตรปฏิบัติที่รู้กันทั้งพระทั้งฆราวาส
การมายุ่มย่ามทำให้เกิดความไม่สงบ และยุแยงให้แตกแยก มิใช่กิจของนักบวชหรือศาสนิกที่ดี...

ส่วนในสมัยโบราณนานมา วกกลับไปแค่สมัยอยุธยาก็เอาละนะ เพราะข้าพเจ้าถนัด ประหนึ่งกลับชาติมาเกิดก็ไม่ปาน...
ขณะที่ยังไม่มีประเทศไทย อาณาจักรอยุธยายังมีสงครามกับอาณาจักรรายรอบไม่ว่าจะเป็นเขมร ล้านช้าง เชียงใหม่ หรือไกลไปถึงเวียตนาม
ก่อนออกรบ พวกทหารก็จะไปวัดเพื่อขอเครื่องรางของขลังกับพระเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ
พระสงฆ์ก็เห็นจะมีบทบาทเป็นที่พึ่งทางใจเท่านั้น ไม่ได้เป็นคนวางแผนรบ หรือสั่งใครติดระเบิดพลีชีพแล้วเข้าไปในกองทัพพม่าแต่ประการใด...

คุณป้ายิ้มอย่างพอใจในคำตอบ แล้วคุณลุงอีกคนก็ยิงคำถามว่า

ได้ยินมาว่า พระมหากษัตริย์ในเมืองไทยนั้น ประชาชนไม่สามารถติฉินนินทาได้ เหมือนกับเทนโนหรือจักรพรรดิของญี่ปุ่นในสมัยก่อนใช่หรือไม่

กรุณา(คือชื่อข้าพเจ้า) ก็บอกว่าใช่ หมิ่นพระบรมเดชานุภาพมิได้ จะถูกตำรวจจับ ทราบแล้วเปลี่ยน

บรรยากาศเครียดขรึมตามเนื้อหาสนทนา คุณลุงแว่นตารับไมค์ไป ก็พอดีกับเวลาเสวนาครึ่งชั่วโมงในหัวข้อประเทศไทยจบลง

ต่อไปก็เป็นคิวของหนุ่มเวียตนาม ชื่อนายตรัง แกอายุ ๒๗ ปี ข้อความที่ต้องการจะพูดนั้นเขียนเตรียมมาใส่กระดาษด้วยลายมือของแกเองยาวสามหน้ากระดาษบี ๕

แกบอกว่า...

ผมเป็นชาวเวียตนามอพยพ... (นัมมิง)
ครอบครัวของผมอันประกอบด้วยพ่อแม่น้องสองคนแล้วก็ผมมาอยู่ญี่ปุ่นกันหมด ผมเพิ่งมาได้ ๓ ปีครึ่ง ผมมาเป็นคนสุดท้ายในครอบครัวเพราะติดต้องเรียนหนังสือให้จบก่อน

ข้าพเจ้าพยักหน้าตามไปทุกวรรคเช่นกัน สำเนียงภาษาญี่ปุ่นแกปัดๆเป็นภาษาเวียตนาม เหมือนกับสำนวนภาษาญี่ปุ่นของข้าพเจ้าที่ปัดเป๋เป็นภาษาไทยและเหมือนจะลงท้ายว่านะคะทุกคำไป

หนุ่มนามว่า ตรัง สอนทุกคนให้พูดภาษาเวียตนาม
เช่นฉันรักเธอก็บอกว่า "อิ๋ว" จำได้แม่นเพราะสั้นแต่ได้ใจความเยอะดี
คำว่า "เท้อะ" แปลว่าขอบคุณ จำได้อยู่แค่นี้ในเหตุผลเดียวกันคือสั้น

แกพูดถึงเรื่องอะไรบ้างก็เลือนๆไปแล้วในความทรงจำของข้าพเจ้า เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของแก
คำถามที่แกโดนยิงภายหลังจบการแนะนำตัว ทำให้ยิ้มของข้าพเจ้าต้องเจือไปด้วยอารมณ์ปลอบประโลมและเห็นใจเป็นที่ยิ่ง

ต่อพรุ่งนี้

สร้อยสัตตบรรณ




Create Date : 28 กรกฎาคม 2550
Last Update : 2 สิงหาคม 2550 10:01:31 น. 2 comments
Counter : 475 Pageviews.  
 
 
 
 
หยูฮู

แวะมาอ่านและทักทายกันในวันหยุดค่ะ
พี่ตอบได้สั้นและได้ความดีแต๊ๆ

เพราะอยู่ๆ ประโยคที่ว่า
"ฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป"
มันแว้บเข้ามาในสมอง
......
ููแล้วคงทำให้อึกอักไปนาน
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:15:41 น.  

 
 
 
 
 

โดย: เจ้าของบล็อก (majoreenu ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:30:37 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

majoreenu
 
Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




ข้อความในหน้านี้
เป็นของที่เจ้าของสงวน
ห้ามเอาไปไม่บังควร
จงคิดครวญให้จงนาน

อาจโดนตบกะโหลก
เอาหัวโขกเสียบประจาน
เพราะเจ้าของเป็นคนพาล
ทรงเสน่ห์และเล่ห์กล

ฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ
อีกฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ

สร้อยสัตตบรรณ
เจ้าของบล็อก

....................................................

สร้อยสัตตบรรณ หรือกรกุณารี
ก็คนคนเดียวกัน...

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ


ความคิดถึงที่อ่านได้
[Add majoreenu's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com