ดอกอะไรคะนี่

ภาพนี้น่าส่งประกวด คำบรรยายก็ได้อารมณ์ เหมาะเจาะมากๆ "ยอดเยี่ยม"

ดอกซึบากิ หรือคาเมเลีย ค่ะ น้องปั้น

ชมกันมากไปแล้วค่า.... หุหุหุ

พี่ยุ้ยคะ

ชาก็เป็นต้นไม้ในตระกูลคาเมเลียนะคะ
ตอนนี้เขานิยมน้ำมันเมล็ดชากันค่ะ เห็นว่าดีกว่าน้ำมันมะกอกอีก
รูปของพี่ยุ้ย เห็นแล้วนึกถึงภาพบนขวดน้ำมันเมล็ดชา ที่หนูหยิบๆ ปล่อยๆ อยู่หลายครั้งหลายครา คิดว่าซื้อดีไหมนะ

ช่วงนี้ปิดงานสิ้นปีค่ะ แต่ยังคงแข็งแรงดังโคถึก
งานสัปดาห์หนังสือก็ช่วงนี้ทุกปี ถ้าไม่ได้จัดเวลา ก็อดไป...แบบปีนี้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ
หนูมีนักเขียนอยู่บ้านใกล้ๆ กัน

พี่ยุ้ยคะ

ตอนนี้ถ้าอัพบล็อกปกติ ถ้าไม่กำหนดกลุ่ม
คนเมนท์ได้จะต้องเป็น วีไอพี เท่านั้นค่ะ
เป็นอะไรที่เขาจัดให้...แต่ไม่อยากได้เล้ย
เพราะของมดก็จำกัดให้เมนท์แต่สมาชิกอยู่แล้ว

อ๋อ งั้นเหรอคะน้อง
พี่แค่อัพก็รีบๆ จะแย่อยู่แล้วแหละ
เลยไม่ได้ดูอะไรเลย ยิ่งสะดวก ก็ยิ่งลำบากขึ้นเรื่อยๆ
เอ..แล้วมันสะดวกตรงไหนก็ไม่รู้นะคะ

วันนี้ที่นี่ฝนตก ลมพัดแทบจะหอบร่างหนักๆ ของพี่ขึ้นไปบนฟ้าด้วย
มีพิธีเปิดการศึกษาของพี่อลิสาด้วย พี่และคุณพ่อของน้องก็พากันไป ทั้งหนาวทั้งเปียกเลยทีเดียว
อย่างนี้ต้องเขียนเล่าซะแล้วกระมังหนา
เอาไหมคะ การศึกษาและการเลี้ยงดูเด็กในความคิดของชาวญี่ปุ่น...
อืม... น่าสนใจเหมือนกัน
อยากอ่านมะคะ... หุหุหุ

แวะมาหาพี่ช้าไปหน่อยค่ะ

แต่อยากอ่านค่ะ
เคยมีคนบอกว่าเด็กญี่ปุ่นค่อนข้างดื้อ
เมื่อเดือนทีแล้วมีครอบครัวนายใหม่ตามสามีมาค่ะ
โอ้โฮ เห็นลูกๆเขาเล่นกันแล้วหัวใจจะวาย ซัดกันอึ้กอั้ก ๓ คนพี่น้อง วันนั้นคุณพ่อเขาติดลูกค้า มดเลยไปเจอกับภรรยาและลูกๆ

กำลังเดินหาอยู่ ก็มีเด็กคนนึงกระเด็นมากองอยู่ตรงหน้า มองไปมองมา หน้าตาคุ้นๆ เหมือนในพาสปอร์ต

คิดถึงพี่ยุ้ยนะคะ ไม่ได้อ่านเรื่องแนว "บ้านของเรา" มานานเลยค่ะ อย่ายอมให้ลมหอบไปไหนนะคะ เดี๋ยวคุณพระฯท่านต้องทำตัวเป็นอิเหนา

อิเหนาหรือจะมาตามด้วยความรัก...

ฮุๆๆ
หาคนอื่นตามก็ได้ ฮ่าๆๆ