แม้นานเนาก็ยังห่วงยอดดวงเสน่หา...
 
อันว่าเมืองไทย... ตอนที่ ๒

ต่อจากเรื่อง "อันว่าเมืองไทย..."
ที่เขียนเมื่อวานนี้

ชายใส่แว่นตาคนหนึ่งยกมือถามในทันใด ข้าพเจ้าไม่อาจคาดเดาได้ว่า จุดประสงค์หลังคำถามนั้นต้องการอะไร ด้วยมัวนึกหาคำตอบที่เหมาะสมอยู่
เขาถามว่าดังนี้

ประเทศไทยมีตัวเลขของประชากรที่มีโทรทัศน์ในครัวเรือนเป็นกี่เปอร์เซนต์

ก่อนที่จะถามประโยคนี้ เขารายงานตัวว่าชื่ออะไร และบอกว่าเคยไปอยู่เมืองไทยระยะหนึ่ง คือบริษัทส่งไปทำงาน

ข้าพเจ้าขยับไมค์ในมือ แล้วมองหน้าเขายิ้มๆ ตอบว่า ตัวเลขแน่นอนนั้นข้าพเจ้าไม่สามารถให้ได้ในตอนนี้ แต่ถ้าอยากรู้จริงๆแล้ว จะไปค้นมาให้ อย่างไรก็ดี คนไทยอย่างข้าพเจ้าก็อยากจะถามเล่นๆคืนไปว่า
จำนวนโทรทัศน์ในบ้านคนญี่ปุ่นนั้นมีบ้านละกี่เครื่องเป็นอย่างต่ำ

เขาถามต่อไปว่า
ในชนบทที่ห่างไกลความเจริญ ชาวนา เกษตรกร ก็มีโทรทัศน์ดูหรือ...

ข้าพเจ้าจึงได้รู้ว่า เบื้องหลังคำถามนั้น ต้องการจะบอกกับคนอื่นๆในที่นี้ว่า ในประเทศไทยนั้น ไม่มีโทรทัศน์กันทุกครัวเรือนหรอกนะ

ข้าพเจ้ายิ้มรับคำถามนั้น คำถามที่ให้ความสนใจกับความเป็นอยู่ของประชาชนในประเทศเรา และคนถามคงนำไปเปรียบเทียบกับประเทศของตัวเอง เขาคงจะเห็นความเหลื่อมล้ำ และอดฉงนงำมิได้...

คำถามนี้ ไม่ว่าจะปรารถนาดี หรือปรารถนาร้าย หรือไม่ปรารถนาอะไรเลย ก็ไม่สามารถตอบได้ครอบคลุมและรัดกุม ข้าพเจ้าเลี่ยงไปในทันทีที่หุบยิ้มลง และกล่าวว่า
ข้าพเจ้าโตอยู่ในกรุงเทพฯ มีระยะทางแต่บ้านไปโรงเรียน ไปมหาวิทยาลับ และที่ทำงาน ตามลำดับ
ต้องขอโทษด้วยที่ไม่เคยไปสัมผัสชนบทขนาดที่จะรู้สภาพปัญหาเช่นนั้นได้

ข้าพเจ้าคิดว่า การตอบว่าไม่รู้นั้น ยังดีกว่าความพยายามที่จะตอบโดยเอาความโง่นำหน้า และขยายขี้เท่อไปเรื่อยๆ

เขาพยักหน้า ทำนองว่า เออๆ เอาก็เอา ถ้าไม่ตอบให้กระจ่าง ก็ไม่รู้จะถามอะไรต่อ ...

ข้าพเจ้าได้นึกรู้หลังจากเสวนาจบลงไปว่า ความเหลื่อมล้ำทางฐานะความเป็นอยู่ของคนไทยนั้น เป็นสิ่งที่คนญี่ปุ่นนึกไม่ออก และนึกไม่ถึงว่าจะเป็นอย่างนั้น จนอดที่จะถามมิได้

ชายวัยกลางคน น่าจะยังไม่เกษียณ เขาใส่เสื้อสีม่วง อันทำให้เขาโดดเด่นขึ้นมาทันทีในสายตาข้าพเจ้า

คำถามเขาเป็นวิชาการน้อยกว่าคนแรกนิดหนึ่งว่า

กรุณาซังแต่งงานมาอยู่ญี่ปุ่นถึง ๑๕ ปี กลับไปเมืองไทยแล้วรู้สึกว่าเมืองไทยเมื่อ ๑๕ ปีก่อนกับตอนนี้ต่างกันอย่างไรบ้าง

คำถามนี้ตอบไม่ยาก ข้าพเจ้าตอบว่าเพิ่งกลับจากเมืองไทยมาได้เดือนเดียว ที่ได้เห็นชัดๆคือ สนามบิน มันเป็นสนามบินใหม่
เขาพยักหน้าแบบเข้าใจลึกซึ้ง เพราะเขาก็เพิ่งกลับมาจากเมืองไทยเหมือนกัน ประมาณนั้น

ข้าพเจ้าต่อไปอีกหน่อยว่า นอกจากนั้นก็มีการจราจรที่ติดขัดในกรุงเทพฯ ซึ่งก็คงเหมือนเดิมหรืออาจจะมากกว่าเดิมก็เป็นได้
เขาพยักหน้ารับอีกครั้ง คงมีประสบการณ์รถติดช่วงถนนสุขุมวิทเยอะละซิท่า... ข้าพเจ้าคิดในใจ

นอกจากที่กล่าวมา ซึ่งเป็นสิ่งที่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่าแล้ว ข้อมูลความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้เห็นด้วยตานั้น เป็นต้นว่าข่าวความเคลื่อนไหวต่างๆ ข้าพเจ้าก็อาศัยอ่านเอาจากเน็ต แม้ยามไม่ได้อยู่ในเมืองไทย

ก็ตอบๆไปตามแกน

คุณป้าคนหนึ่งยกมือขึ้น

คำถามคุณป้าน่าสนใจ แกถามว่า
ศาสนาพุทธที่ว่าเป็นคนละนิกายกับพุทธในญี่ปุ่นนั้น พระสงฆ์สามารถลุกขึ้นมาชี้นำประชาชนให้ดำเนินการต่อต้านรัฐบาล หรือชี้นำให้ทำก่อการร้ายได้หรือไม่

แม่บ้านญี่ปุ่น ใช่ว่าจะดูแต่ละครตบกันในทีวีอย่างเดียวเสียเมื่อไรเล่า คำถามที่บอกสติปัญญาคุณป้าก็มีให้ได้ยิน ข้าพเจ้านึกชื่นชมคุณป้าในใจขณะที่สมองสั่งงานให้พูดประโยคแรกว่า
ปัญหานี้เป็นปัญหาที่อยากจะหลีกเลี่ยงไม่ตอบลงลึกในรายละเอียดนัก แต่เมื่อถามมาก็จะตอบเท่าที่ปัญญาและความเหมาะสมจะอำนวย

คำตอบของข้าพเจ้า จะเขียนในวันถัดไป....

สร้อยสัตตบรรณ




Create Date : 27 กรกฎาคม 2550
Last Update : 2 สิงหาคม 2550 10:01:59 น. 3 comments
Counter : 399 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
 
 

โดย: noomrangerha วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:13:43 น.  

 
 
 
ฟังแล้ว ก่อให้เกิดอารมณ์ร่วม เศร้า ซึ้ง สะเทือนอารมณ์
บรรยากาศมันคุ้นๆ เหมือนเคยเกิดในออฟฟิศยังไงก็ไม่ทราบแฮะ
เล่าต่อนะคะ
ใกล้เข้าพรรษาแล้ว อย่าเพิ่งเลิกเล่า
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:35:27 น.  

 
 
 
 
 

โดย: เจ้าของบล็อก (majoreenu ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:04:01 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

majoreenu
 
Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

ข้อความในหน้านี้
เป็นของที่เจ้าของสงวน
ห้ามเอาไปไม่บังควร
จงคิดครวญให้จงนาน

อาจโดนตบกะโหลก
เอาหัวโขกเสียบประจาน
เพราะเจ้าของเป็นคนพาล
ทรงเสน่ห์และเล่ห์กล

ฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ
อีกฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ

สร้อยสัตตบรรณ
เจ้าของบล็อก

....................................................

สร้อยสัตตบรรณ หรือกรกุณารี
ก็คนคนเดียวกัน...

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ


ความคิดถึงที่อ่านได้
[Add majoreenu's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com