แม้นานเนาก็ยังห่วงยอดดวงเสน่หา...
 
ไปร่วมเสวนากับเขาด้วยคน

จัดเรื่องนี้เข้ากลุ่มนี้ เพราะไปแล้วเขาให้สตางค์มา เลยหลับหูหลับตาเหมาเอาว่าเป็น "งาน" อย่างหนึ่ง

จะด้วยเหตุผลอันใดไม่ได้สืบเสาะให้กระจ่างใจ เมื่ออยู่ที่นี่ผ่านมาได้ ๑๕ ปี ชาวญี่ปุ่นในละแวกนี้หากมีธุระอันเกี่ยวข้องกับเรื่องของไทยแล้ว จะต้องติดต่อมาให้ข้าพเจ้าช่วยทุกครั้งไป

และคราวนี้ก็เช่นกัน

หัวข้อเสวนาเลิศหรูว่า "พบเพื่อนบ้านในภาคีอาเซียน"
สมาชิกที่สมัครเข้ามาฟังมี ๔๐ คน เป็นคนวัยเกษียณแล้วทั้งปวง เรียกคุณลุงคุณป้าได้ถนัดปากแม้วัยของข้าพเจ้าจะมีคนเรียกคุณป้าไปบ้างแล้วก็ตาม

คุณลุงคนที่เป็นตัวแทนการจัดกิจกรรม เมลมาหาและขอให้ไปพูดเกี่ยวกับเรื่องเมืองไทยให้ฟังหน่อย
นอกจากคนไทยคือข้าพเจ้าแล้ว จะมีคนฟิลิปปินส์ กับคนเวียตนามอย่างละหนึ่งเป็นเพื่อนรวมภาคี
ญี่ปุ่นเรียกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ว่า "โทนันอาเจีย"
(สะกดตามเสียงที่เขาอ่านกัน และหูได้ยินดังนั้น)

หัวข้อที่ให้พูดกว้างทั้งประเทศ สุดแต่ใจจะเจาะเรื่องใดมาพูดดี ประสบการณ์แนะนำประเทศไทยให้โลกรู้นี่ ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก และทุกครั้งต้องมีรายการอาหาร ที่ไม่ว่าจะสอนทำ หรือซื้อมาให้ได้ลิ้มลอง

เรียกว่างานเสวนาให้เก๋ไป ที่แท้มันก็เป็นการรวมกันของคนกลุ่มหนึ่งที่อยากจะทำกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งในวันเวลาที่มีอยู่ เรียกว่าใช้เวลาให้เป็นประโยชน์
กิจกรรมรังสรรค์ปัญญาและเสียสตางค์นี้ เป็นที่นิยมกันในหมู่ชาวเกษียณและบรรดาแม่บ้านสูงวัย

เรื่องนี้เขียนแยกได้อีกเรื่องหนึ่ง ถ้ามีใครยกมืออยากอ่านก็จะเขียน ถ้าไม่ก็แล้วไป...

กลับมาในบรรยากาศวันเสวนา

สถานที่จัดงานเป็นอาคารที่ทางเขตปลูกสร้างไว้เพื่องานนี้โดยเฉพาะ เพื่อสัมมนา เพื่อจัดแสดงนิทรรศการ เพื่อแสดงเต้นระบำ ในอาคารจะมีครบหมด
บอกแล้วไงว่า ต้องเขียนแยกไปอีกเรื่อง

ห้องที่คุณลุงยืมได้ ต้องจองล่วงหน้า จุคนได้ ๕๐ คนหลวมๆ แบบหลวมโพรก คือยังเหลือที่อีกมาก
คุณลุงกลุ่มกิจกรรมพากันจัดเรียงโต๊ะเป็นรูปสี่เหลี่ยมให้ทุกคนนั่งหันหน้าเข้าหากัน

ข้าพเจ้ามีนิสัยคุณนายติดตัวน่าหมั่นไส้นัก จึงนั่งแปะลงไปที่เก้าอี้ตัวใกล้ที่สุด ประหนึ่งดูบริวารกำลังทำงานกันอย่างแข็งขันกระนั้น

คุณลุงฟันปลอม (เวลาพูดฟันปลอมขยับไปด้วยตลอด จึงเรียกดังนั้น)
คุณลุงเดินมาที่คุณนายคือข้าพเจ้า ยื่นจานกระดาษมาตรงหน้า บอกว่าให้ช่วยแจกไปตรงที่ว่างตามจำนวนเก้าอี้หน่อย
คุณนายเลยต้องลุก เปลี่ยนสถานภาพเป็นสาวใช้ในบัดดล พลางนึกในใจว่า ใช้คุ้มจริงๆ...

ขนมของว่างถูกแจก (ใช้สำนวน พาสสีฟ วอยซ์ บอกอาการไกลบ้านและไกลภาษาไทยให้ได้รู้ ประโยคนี้ขึ้นมาในสมองเองโดยมิได้พยายามเลย อันนี้เรียกว่าประสบการณ์พลัดถิ่น ถ้ามีเวลาจะเขียนทีหลัง)

ข้าพเจ้าแจกขนมลงไปบนจานที่ตัวเองวางไปเมื่อสักครู่
แล้วก็หาที่นั่ง เนื่องด้วยผู้คนพากันทยอยมาลงทะเบียนกันแล้ว
คนญี่ปุ่นเป็นระเบียบจนน่าตกใจ แต่มันกลายเป็นภาพชินตาข้าพเจ้าไปแล้ว เขาเข้าแถวต่อกันไปเป็นหางยาวเพื่อลงทะเบียน แล้วก็เดินไปนั่งที่ๆว่างอยู่

งานชุมนุมคนชราที่ใฝ่ใจในโลกกว้างกำลังจะเริ่มขึ้น หลังจากที่คุณลุงหัวหน้ากลุ่มกล่าวเปิด จากนั้นคุณลุงฟันปลอมก็แนะนำประเทศไทยอย่างคร่าวๆให้สมาชิกได้รู้จัก
ข้อมูลพิมพ์มาเรียบร้อยแล้วในกระดาษที่แจกให้แต่ละคน เป็นต้นว่าเนื้อที่เท่าใด ประชากรเท่าใด ภาษาประจำชาติ ศาสนา ฯลฯ

มีเรื่องที่น่าสนใจสำหรับข้าพเจ้าอยู่หน่อย คุณลุงบอกว่า
ประเทศไทยใหญ่กว่าญี่ปุ่นเกือบสองเท่า แต่มีประชากรเพียงครึ่งหนึ่งของญี่ปุ่น

ข้อมูลด้งกล่าวไม่ใช่ไม่เคยรู้ เพียงแต่ไม่เคยเอามารวมกันในประโยคเดียว เลยพาให้รู้สึกว่าเมื่อพูดอย่างนี้แล้ว ทำให้ได้ความรู้สึกอีกอย่างหนึ่งที่ไม่เคยรู้สึกเลย
และดีใจอยู่ลึกๆ...

แนะนำประเทศไทยเสร็จแล้ว คุณลุงฟันปลอมก็พูดอย่างกลัวฟันปลอมหกออกนอกปากว่า

ต่อไป กรุณาซัง จะคุยเรื่องเกี่ยวกับเมืองไทยให้ฟัง
อันว่ากรุณาซังนี้ เธอพูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่องแคล่วขนาดด่าได้ไม่เว้นวรรคหรือแม้แต่ขอเวลาหายใจเผื่อผลัดย่อหน้าเลย ส่งเมลติดต่อกันกับกระผมก็เขียนได้ไม่ผิดไม่เพี้ยน ไม่รู้ทำไมถึงเก่งอะไรกันจะปานนั้น...

ข้อความแนะนำตัวข้าพเจ้าในย่อหน้าข้างบนนั่น อันไหนจริงอันไหนปลอม ก็ต้องคิดกันเอาเอง

หุหุหุ

สร้อยสัตตบรรณ

มีต่อวันต่อๆไป




Create Date : 23 กรกฎาคม 2550
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 22:38:08 น. 4 comments
Counter : 370 Pageviews.  
 
 
 
 
 
 

โดย: wbj วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:59:39 น.  

 
 
 
 
 

โดย: เจ้าของบล็อก (majoreenu ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:34:04 น.  

 
 
 
 
 

โดย: pun@ru วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:54:38 น.  

 
 
 
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:48:31 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

majoreenu
 
Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




ข้อความในหน้านี้
เป็นของที่เจ้าของสงวน
ห้ามเอาไปไม่บังควร
จงคิดครวญให้จงนาน

อาจโดนตบกะโหลก
เอาหัวโขกเสียบประจาน
เพราะเจ้าของเป็นคนพาล
ทรงเสน่ห์และเล่ห์กล

ฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ
อีกฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ

สร้อยสัตตบรรณ
เจ้าของบล็อก

....................................................

สร้อยสัตตบรรณ หรือกรกุณารี
ก็คนคนเดียวกัน...

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ


ความคิดถึงที่อ่านได้
[Add majoreenu's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com