แม้นานเนาก็ยังห่วงยอดดวงเสน่หา...
 
บันทึกญี่ปุ่นฉบับอุปสรรคขวางกั้น

ข้อแม้ที่พระบิดายื่นนั่นหนักหนา คือกว่าจะได้เจอกันก็อีกหนึ่งปีข้างหน้า และระหว่างนั้นก็หันกลับมาทอผ้าต่อไป หนำซ้ำบางปีฝนตกท่วมทางที่จะได้พานพบกันเสียอีก อันทางที่ได้พบกันนั้นเรียกในภาษาญี่ปุ่นว่า อามาโนะกาวะ แปลเป็นไทยว่า ทางช้างเผือก แปลเป็นฝรั่งว่า ทางน้ำนมหรือมิลกี้เวย์ ภาษาม้งไม่มีเพราะไม่รู้จักเลยบอกไม่ได้

ตำนานในเมืองกุ้งพันอ้อย หรือเวียตนามกล่าวไว้ว่า มีนกกามาสยายปีกต่อกันเป็นสะพานให้ทั้งสองได้พบกันในวันนี้ในปีที่ฝนตก
ส่วนตำนานเมืองญี่ปุ่นบอกว่าเป็นนกกางเขน อีกตำนานที่เป็นบทอ่านเอาเรื่องในแบบเรียนของนักเรียนชั้นป.๕ บอกว่าเป็นหงส์ขาว หรือที่เรียกว่า ฮักขุโจ

อนึ่ง ที่ไม่ได้แปลว่าสอง ต้องทำใจกว้างหน่อยว่าตำนานนี้สืบทอดมาเนิ่นนาน ผิดเพี้ยนแตกแยกย่อยลงในรายละเอียดนั่นเป็นเรื่องธรรมดา
ด้วยคนเรานั้นช่างคิดช่างรังสรรค์นั่นเองปะไร...
แล้วคนเราก็ช่างพูดเสียด้วย เรื่องที่พูดเมื่อวานนี้กับวันนี้ยังเพี้ยนกันไปได้ แล้วนี่พูดกันมาตั้งเป็นพันปี จะไม่ให้เพี้ยนกระไรได้

เคาะข้อมูลต่อไปก็ได้ว่า นกกากับนกกางเขนเป็นวงศ์เดียวกัน ส่วนหงส์ขาวนั่นดูพาฝันกว่าอีกามากมายอยู่ ก็อาจคิดไปได้เช่นกัน
ต่อจากนั้นแม่ยุ้ยก็สันนิษฐานไปเรื่อยๆ ตามใจชอบ เป็นต้นว่า นกกาคงไม่ค่อยน่ารักนักเลยเปลี่ยนตำนานเสียหน่อยหรืออะไรก็ว่าไป
คนแต่งนิทานหรืออีกทีหนึ่ง คนแต่งหนังสือ ต้องมีจินตนาการกว้างๆ ไกลๆ หน่อย
แต่แม่ยุ้ยไม่ค่อยมี เวลาเขียนหนังสือเลยซบความเป็นจริงเสียเป็นส่วนใหญ่ เรื่องที่เขียนจึงไม่ได้รับการคัดเลือกไง ฮึ... มีรำพัน...

น่าสนใจตรงที่ว่าทุกชาติที่ว่ามา มีทางช้างเผือกเป็นชื่อเรียกเป็นภาษาของตนเองทั้งสิ้น เพราะถ้าไม่มีก็คงต้องขอยืมชื่อที่คนอื่นเรียกมาเรียกแทน อย่างที่เราเรียกแครอทตามฝรั่งไป ไม่ได้มานั่งคิดคำใหม่เป็นหัวผักกาดสีส้ม หรือหัวผักกาดกระต่ายบั๊กบันนี่ หรืออะไรก็ว่าไป... หรือญี่ปุ่นไม่มีทุเรียนกับผักชี ก็เรียกทุเรียนเรียกผักชีตามเราไปดังนั้น
ตรงจุดที่มีคำเรียกในภาษาของตัวเองนี้จึงทำให้พอจะมองเห็นว่า มนุษย์เรามีความสนใจต่อสิ่งที่อยู่บนฟ้าไม่น้อยหน้าไปกว่ากันเท่าไรเลย
อามาโนะกาวะ แปลตรงได้ว่า คลองแห่งท้องฟ้า มิลกี้เวย์แปลว่าอะไรก็ช่างมันเถิด แต่มีชื่อเรียกของตัวเอง
ชื่อเรียกแต่ละชื่อบอกเล่าความคิดอ่านที่มีต่อสิ่งนั้นๆ ได้ในระดับหนึ่งเหมือนกัน แม่ยุ้ยสนใจเรื่องชื่อสิ่งต่างๆ อยู่เป็นปฐม จึงมักคิดไปถึงที่มาอีกเรื่องราวที่เกี่ยวพันอยู่เสมอ โดยขึ้นคำถามว่า ทำไมถึงมีชื่อเช่นนี้

กลับมาที่ตำนานรักที่บัดนี้มีอุปสรรคขวากหนามมากั้นเสียแล้ว ก็ได้ความตามท้องเรื่องว่า ด้วยเรื่องราวดังที่เล่ามาสามวันสามคืนไม่หลับไม่นอน (ว่าเข้าไปโน่น)
ดาวเจ้าหญิงโอริฮิเมะ กับดาวฮิโคโบชิคนเลี้ยงวัว ก็จะได้โคจรมาพบกันในวันที่ ๗ กรกฎาคม ของทุกปี ตามความเชื่อและตำนานที่ผูกไว้
คนญี่ปุ่นก็ถือกัน (ไม่เอาจริงจังมากหรอกนะคะ) ว่าถ้าเขียนคำอธิษฐานแล้วก็จะได้สมใจนึกบางลำภู
อันวันที่เจ็ดเดือนเจ็ดนั่นว่ากันตามวงปีของเก่า แต่เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นสากล จึงกลายเป็น ๗ กรกฎาคมไปเป๊ะๆ เอาเข้าจริงๆ บางปีก็เป็นเดือนสิงหาโน่นก็มี ละเอียดกว่านี้ให้คลิกอ่านที่บทอ้างอิง

ประเพณีนี้ก็ยึดถือทำกันมาเป็นเทศกาลในบรรยากาศงานวัดบ้านเรา แต่อาจจะอลังการหน่อยในบางท้องที่ และหนักหน่อยในบางเมืองประมาณงานกาชาดจังหวัดลำปางนั่นแล้ว ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของการส่งเสริมการท่องเที่ยวไปแล้วตามยุคสมัยที่มีดีแล้วต้องโชว์เช่นนี้

ทิ้งท้ายไว้ในวันก่อนว่าจะบอกชื่อสากลของดาวสองดวง จึงไปค้นมาแปะไว้ดังต่อไปนี้
ดาวโอริฮิเมะ เรียกแบบฝรั่งว่า ดาวเวกา (Vega) เป็นดาวที่สุกสว่างที่สุดในกลุ่มดาวพิณ ละเอียดกว่านี้ก็ขี้เกียจเขียนซะแล้ว เพราะต้องหาข้อมูลเอามาลำดับเทียบเคียงทั้งสามภาษาก่อน สรุปเฉพาะที่ต้องการ แล้วจึงจะเขียนได้ตามมาตรฐานแม่ยุ้ย นึกได้แค่นี้ก็เลยต้องหยุด เพราะแค่เขียนบทความนี้บทเดียวก็กินเวลา 5 ชั่วโมงเข้าไปแล้ว
ขอลาไปก่อนแล้วเอยด้วยการบอกต่ออีกนิดว่า
ดาวคนเลี้ยงวัวฮิโคโบชิ มีชื่อว่า Altair ซึ่งเป็นดาวที่สว่างที่สุดในกลุ่มดาวนกอินทรี (Aquila)
อยากจะเล่าต่อไปอีกว่าดาวนกกานกแร้งที่ว่านั่นก็มีความสำคัญในตำนานนี้เพราะว่าดาวทั้งสามดวงที่ว่ามาจัดเป็นดาวเด่นทำให้เกิดสามเหลี่ยมหน้าร้อนในช่วงเดือนกรกฎาสิงหา ฯลฯ
ขอไปอ่านเองได้ที่เว็บอ้างอิงนะคะ อีกชื่อดาวภาษาไทยก็คงจะมี แต่ละเอียดยิบย่อยมากมายเหลือเกิน หญิงค้นมาแล้วเหมือนกัน แต่ไม่มีเวลาเขียนต่อค่ะ

อ้างอิงเรื่องดาวเวกา ดาวอัลแตร์ ดาวพิณ ดาวนกอินทรี อีกเรื่องราวของทานาบาตะ ได้ที่วิกีพิเดีย ที่นี่ ที่โน่น และที่นั่น นู่นๆๆๆ ดังด่อไปนี้
จะทำลิงค์ใส่ก็คลิกลากเมาส์ไม่ไป สุดปัญญาเรียมเอย

//en.wikipedia.org/wiki/Vega
//ja.wikipedia.org/wiki/%E4%B8%83%E5%A4%95
//ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%A2%E3%83%AB%E3%82%BF%E3%82%A4%E3%83%AB
//ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%8F%E3%81%97%E5%BA%A7

และขอบังคมลาหยุดยาวเพื่อเขียนหนังสือนะคะ มาฝากรักได้ที่นี่ ถ้าไม่รักก็แล้วไปค่ะ
หญิงจะมาที่บล็อกนี้ตามอำเภอใจ จนกว่าจะเขียนหนังสือเสร็จค่ะ

กรกุณารี หรือ สร้อยสัตตบรรณ



Create Date : 23 กรกฎาคม 2551
Last Update : 23 กรกฎาคม 2551 16:54:45 น. 13 comments
Counter : 466 Pageviews.  
 
 
 
 
มาฝากรัก...
คิดดอกเบี้ยหรือเปล่าคะ
 
 

โดย: Charlotte Russe วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:00:41 น.  

 
 
 
เอารักมาฝากแบบประจำสามเดือนค่ะ
เรื่องดาวก็ชอบพวก ดาวน้อยผ่อนนานค่ะพี่

 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:53:01 น.  

 
 
 
แวะมาส่งยิ้ม ๑ แฮ่ค่ะ
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:31:10 น.  

 
 
 
 
 

โดย: nathanon วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:20:44:08 น.  

 
 
 
วันนี้วันจันทร์แล้วเจ้าค่ะ
สัปดาห์หน้าวันแม่บ้านเรานะคะ หนูได้หยุดยาวค่ะ เพราะนายไม่ชอบหยุดแบบฟันหลอ เลยแถมวันจันทร์ให้อีกวัน
แต่ก็คงอยู่บ้านค่ะ ช่วงนี้เพื่อนบล็อกชวนถักนิตติ้ง กำลังเริ่มจะเข้าที่

เข้าที่โหล่
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:10:46:15 น.  

 
 
 
มาหอบรักเอาไปเก็บค่ะ ขอบคุณที่คิดถึงนะคะ
แล้วจะมาใหม่นะคะ
น้องปั้น น้องมด คุณครู คิดถึงเสมอค่ะ
 
 

โดย: majoreenu วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:7:42:37 น.  

 
 
 
ที่มาเยือในครานี้ ด้วยยระลึกถึงแม่หญิงเปนที่ยิ่ง

แหะแหะ ช่่วงนี้ดูละครพีเรียดน่ะค่ะ
 
 

โดย: แมงด๊ด มดแดง IP: 124.120.189.7 วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:22:56:34 น.  

 
 
 
 
 

โดย: Charlotte Russe วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:10:22:59 น.  

 
 
 
 
 

โดย: nathanon วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:6:01:29 น.  

 
 
 


แวะมาบอกว่าหนูยังอยู่ดีค่ะ แต่มันเซ็งจิต
 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:14:26:52 น.  

 
 
 
สวัสดีค่ะ
มากราบสวัสดีทุกท่าน (สามท่าน) ค่ะ
ว่าสบายดี แล้วก็ยังไม่เสร็จเลย
ขอเวลาอีกนิดนะคะ แก้ต้นฉบับนี่ไม่รื่นรมย์เหมือนเวลาเขียนเลยค่ะ หุๆ
น้องปั้น พี่ยุ้ยไม่ลืมหรอกค่า... แหม มีตัดพ้อ...
น้องมดอย่าเพิ่งเซ็งนะคะ เอ้อ...
คุณครูขา ขอบคุณค่ะ

คิดถึงทุกท่านค่ะ เพิ่งเข้ามาวันนี้ มาเก็บความคิดถึงแถวๆ นี้ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งที่ไม่ลืมหญิง

 
 

โดย: majoreenu วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:6:56:06 น.  

 
 
 

Glitter Graphics

I Miss You Glitter Pictures



แวะมาบอกรัก และคิดถึงค่ะ
ค่อยๆ แก้งานไปนะคะ
จะได้รื่นรมย์พอๆ กับตอนเขียน
คริ คริ

จะรออ่านค่ะ

 
 

โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:22:31:58 น.  

 
 
 
น้องมด วันนี้อัพแล้วนะคะ
มาคิดถึงกันเสียดีๆ
 
 

โดย: พี่ยุ้ย (majoreenu ) วันที่: 17 กันยายน 2551 เวลา:21:45:19 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

majoreenu
 
Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




ข้อความในหน้านี้
เป็นของที่เจ้าของสงวน
ห้ามเอาไปไม่บังควร
จงคิดครวญให้จงนาน

อาจโดนตบกะโหลก
เอาหัวโขกเสียบประจาน
เพราะเจ้าของเป็นคนพาล
ทรงเสน่ห์และเล่ห์กล

ฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ
อีกฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ

สร้อยสัตตบรรณ
เจ้าของบล็อก

....................................................

สร้อยสัตตบรรณ หรือกรกุณารี
ก็คนคนเดียวกัน...

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ


ความคิดถึงที่อ่านได้
[Add majoreenu's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com