BlogGang.com : : majoreenu - อันว่าเมืองไทย... ตอนจบจริงๆ

แม้นานเนาก็ยังห่วงยอดดวงเสน่หา...

อันว่าเมืองไทย... ตอนจบจริงๆ

ต่อจากจากเรื่อง "อันว่าเมืองไทย... ตอนจบ" ที่เขียนเมื่อวานนี้

เมื่อสองชั่วโมงผ่านไป ก็สมควรแก่เวลาคุณลุงแว่นตากล่าวปิดการเสวนา ต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

ชายกลางคนใส่เสื้อสีม่วงที่เคยตั้งคำถามกับข้าพเจ้า เดินมาจากด้านหลังห้อง มุ่งตรงมาที่ข้าพเจ้าแล้วเขาก็ถามว่า
"กรุณาซัง จบมาจากยูอะไร"
ข้าพเจ้าตอบไปว่า "จุฬาลงกรณ์ไดกักขุ"
เขาชี้ไปที่ศีรษะแล้วว่า "อาตามะ อี้เดสเน่" ซึ่งแปลว่าหัวดี

แล้วแกก็ชวนคุยอะไรอยู่หลายประโยคเป็นต้นว่า ตอนอยู่เมืองไทยได้ไปสัมมนากับนักศึกษาธรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์ ฯลฯ ระหว่างนั้นก็มีลุงอีกคนหนึ่งยืนรออยู่ด้านข้างข้าพเจ้า แกเข้ามาทักถามและขอลายเซ็น

โห... ดังกันคราวนี้...

ขอกลับมากล่าวถึงเรื่อง "ขนมไทย" ที่ข้าพเจ้าพาคุณลุงฟันปลอมไปซื้อกันเสียหน่อย

ร้านที่พาลุงแกไปนั้นอยู่ห่างจากบ้านไปสักหนึ่งชั่วโมงขับรถ มีอาหารกระป๋อง ผักหญ้า ใบตอง ของแช่แข็ง อีกวัตถุดิบเพื่อทำอาหารไทยครบครัน

ข้าพเจ้าหยิบขนมข้าวแต๋น (เขาเขียนข้างถุงไว้อย่างนั้น) เห็นว่าเป็นสินค้าโอทอปส่งมาจากเมืองไทย แล้วก็ได้ขนมดอกจอก เผือกฉาบ ทองม้วน มาอีกอย่างละ ๒ ถุง

เห็นสุดวิสัยที่จะได้ขนมสดๆอย่างทองหยิบ ฝอยทอง หรือตะโก้แห้ว (เอาเข้าไป) ก็เลยต้องเอาเท่าที่มี
ทั้งหมดเป็นขนมที่เก็บไว้ได้นานตามสภาพบ้านเมือง

แล้วก็จบ ไม่มีอะไรจะเล่าแล้ว...
ฮุๆๆๆ

อ้าว...

ขนมของเวียตนามที่เขาเอามานั้น ก็เป็นขนมที่เก็บได้นานเช่นกัน เผือกฉาบเหมือนกัน แล้วก็มีผลไม้อบแห้งต่างๆ อันประกอบด้วย ทุเรียน กล้วย สับปะรด
นายตรัง หนุ่มเวียตนามีส หยิบทุเรียนอบแห้งส่งให้ข้าพเจ้า เห็นความเป็นกันเองชัดแจ้งดี แต่บอกแล้วว่าข้าพเจ้าเป็นคนที่เอาใจยากที่สุดในโลก และไม่น่าคบเลย ข้าพเจ้าไม่รับทุเรียนชิ้นนั้นจากมือนายตรัง

ก็มะกี้แกเพิ่งช่วยคุณลุงทั้งหลายย้ายเก้าอี้ขนโต๊ะอยู่วุ่นวาย หญิงรับไม่ด้ายยยยย.....

ขนมของน้องตุ๊กตานางสาวฟิลิปปินส์ ทำด้วยนมเนยเสียทั้งหมด ห่อมาในกระดาษสีขาวหม่นๆ หวาน ถึงหวานมาก รสเหมือนเอานมข้นหวานมาทำให้เป็นเส้นคล้ายสายไหม แต่แหยะๆ และมีกลิ่นสาบนมจัด ม้วนเป็นแท่งเท่าดินสอเทียน

น้องตุ๊กตาว่าอร่อยมาก ทานสิคะ ข้าพเจ้าก็เลยขนเอากลับบ้าน ว่าจะเอาไปทานที่บ้านนะคะ
อีกสองอย่างก็ทำจากนมเนยและชีสเช่นกัน รูปร่างเป็นดินสอเทียน กับเป็นคล้ายๆเค้กอันเล็กๆห่อพลาสติก
หวานเจื้อย หวานแหลม หวานสนิท หวานเหลือเกิน
เหมือนน้องตุ๊กตาเลย โซ สวีท...

ขนมนี่ก็เป็นตัวแทนวัฒนธรรมได้เช่นกัน ทั้งรูปร่าง การห่อ และกรรมวิธีการทำ (หากว่ารู้)
ยิ่งซับซ้อนเท่าใดก็บอกความยาวนานและความลึกของประวัติศาสตร์ได้ เพราะวัฒนธรรมกับประวัติศาสตร์แยกกันไม่ออก

อย่างน้อยข้าพเจ้าก็คิดเช่นนั้น...

ขนมของทั้งสามประเทศ บอกอะไรกับข้าพเจ้าหลายอย่างทีเดียว

ขนมดอกจอกที่ข้าพเจ้าซื้อได้นั้น ทำในญี่ปุ่นโดยแม่บ้านคนไทย ตามที่ข้าพเจ้าค้นวิธีทำมา การที่จะทำให้เป็นรูปดอกจอกนั้น ทำโดยใช้พิมพ์จุ่มลงไปในแป้งที่ผสมไข่ น้ำตาล งาดำ ฯลฯแล้ว จากนั้นนำลงไปทอดในน้ำมัน ก็จะได้รูปออกมาสวยงามดังนั้น

ขั้นตอนและความยุ่งยากต่างๆในการทำ คือวัฒนธรรม

ข้าพเจ้าไม่ได้ไปเปิดพจนานุกรมที่ไหน แต่นึกเอาเองง่ายๆว่า "วัฒนธรรม" น่าจะมาจากคำว่า วัฒนา ซึ่งคือ "พัฒนา" หรือทำให้เจริญขึ้น
ส่วน "ธรรม" นั้นน่าจะทอนมาจากคำว่า "ธรรมชาติ"

การพัฒนาธรรมชาติด้วยมือมนุษย์ให้เป็นรูปแบบสวยงาม ให้น่าอยู่ น่าใช้ น่าอภิรมย์ น่าจะเป็นความหมายของคำว่า "วัฒนธรรม" ได้เป็นอย่างดี

บอกตรงนี้อีกครั้งว่า ข้อความที่ข้าพเจ้าเขียนนั้น เขียนไปด้วยความเห็นส่วนตัว เอาไปอ้างอิงไม่ได้
เพราะข้าพเจ้าเขียนหนังสือเป็นเชิงออกความเห็น ไม่ใช่อวดรู้...

แนะนำประเทศไทยให้ชาวญี่ปุ่นรู้จัก ก็ขอจบที่บรรทัดนี้ ทำได้ดีหรือไม่ก็ไม่ทราบได้ แต่สำหรับตัวเองแล้ว ข้าพเจ้าทำได้ดีที่สุดแค่นี้ แม้จะขายลูกโป่งไม่ออกสักใบเดียวก็ตาม...

สร้อยสัตตบรรณ

Create Date : 04 สิงหาคม 2550

Last Update : 4 สิงหาคม 2550 20:00:08 น.

8 comments

Counter : 421 Pageviews.


อ๊ะ...จบซะแระ รีเควสภาค ๒ ต่อเลยค่ะ ^^

โดย: ปั้น (Charlotte Russe

) วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:20:44:37 น.


ตามมาอ่านจนถึงภาคจบค่ะ

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:22:03:39 น.


วันนี้วันอาทิตย์ ขอลาหยุดนะคะ น้องๆ

โดย: พี่ยุ้ย (majoreenu

) วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:15:05:19 น.


แง๊ เค้าจาอ่าน จาอ่าน อิ อิ อิ ล้อเล่นค่ะ แฟนๆ อนุมัติให้พัก 1 วันค่ะ

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:16:44:35 น.


เห็นจะขออนุญาตพักเพื่อเขียนนิยายเรื่องต่อไปสักระยะค่ะ หากมีอะไรจะเขียนอีก ก็จะเขียนเป็นคราวๆไป ขอลาไปก่อนแล้วเอย...

โดย: สร้อยสัตตบรรณ (majoreenu

) วันที่: 6 สิงหาคม 2550 เวลา:17:41:38 น.


はい、分かりました。待っています。がんばってください。

โดย: นางไม้หน้า3

วันที่: 6 สิงหาคม 2550 เวลา:23:18:10 น.


อ่านแล้วเพลิน

โดย: นักอ่าน IP: 203.155.225.166 วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:8:34:49 น.


รับจดทะเบียนบริษัท

โดย: jodtabean (loveyoupantip

) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:3:47:55 น.

majoreenu

Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

ข้อความในหน้านี้
เป็นของที่เจ้าของสงวน
ห้ามเอาไปไม่บังควร
จงคิดครวญให้จงนาน

อาจโดนตบกะโหลก
เอาหัวโขกเสียบประจาน
เพราะเจ้าของเป็นคนพาล
ทรงเสน่ห์และเล่ห์กล

ฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ
อีกฮุ ๆ ฮุ ๆ ๆ

สร้อยสัตตบรรณ
เจ้าของบล็อก

....................................................

สร้อยสัตตบรรณ หรือกรกุณารี
ก็คนคนเดียวกัน...

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

ความคิดถึงที่อ่านได้

Webmaster - BlogGang

[Add majoreenu's blog to your web]

Bloggang.com