ตอนเด็กๆ คุณบิดาเคยพาไปดูพวกนกอพยพหนีหนาวแถวบึงบางกะปิอะไรแถบโน้นเหมือนกันค่ะ แต่อันนั้นเป็นพวกนกเป็ดน้ำ เป็ดแดง เป็ดก่า อะไรประมาณๆนั้น
คุณบิดาอธิบายและพ่วงท้ายว่า เมื่อก่อนพ่อเคยยิง

พี่ยุ้ยหายป่วยแล้วนะคะ ดีจัง

สวัสดีวันเสาร์ค่ะ
หนูแวะมาเยี่ยมนะคะ

วันนี้มีไข้อีกแล้ว ทำไมก็ไม่รู้
เมื่อวานวันจบการศึกษาน้องอลิสา
มันหนาวน่ะ แล้วพี่คงใส่เสื้อบางไปหน่อย
แบบเอาสวยไว้ก่อนไง
สงสัยนอนอีกแล้ววันนี้
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ แล้วจะรีบหายไวๆค่ะ

บ้านเราอากาศแปรปรวนมากค่ะพี่ มีครบทุกฤดูในวันเดียวกัน เช้ามืด - หนาว เช้า - ฝนตก กลางวัน - ร้อน
มดมีหน้าที่รักษาตัวเองไม่ให้ป่วยไปอีกคน เดี๋ยวจะงอมกันหมดทั้งบ้าน

แวะมาเยี่ยมพี่ยุ้ยค่ะ
อาการดีขึ้นหรือยังคะ

คิดถึงนะคะ

น้องมด
แต๊งกิ้วนะคะ ยังแสบเพดานอยู่เลย พอพักวันหนึ่งมันก็ดูเหมือนจะดีขึ้น แล้วมันก็กลับเป็นใหม่
คื่นนี้ก็สงสัยจะไปนอนเดี๋ยวนี้แล้วล่ะค่ะ
ฮัดเช่ย....

พี่ยุ้ยเคยได้ยินชื่อสมุนไพร Echinacea ไหมคะ
เขาว่าช่วยให้หายหวัดเร็วขึ้นนะคะ
มดเคยไปตากฝน แล้วเริ่มครั่นเนื้อครั่นตัวทำท่าจะเป็นไข้
คืนนั้นเลยดื่มชานี้ไปแล้วเข้านอนห่มผ้า
เช้าขึ้นมาไม่เหลืออาการเลย
แต่ตัวที่ได้ผลดี ถ้าไม่ใช่ชา ก็ควรอยู่ในรูปยาน้ำ (ทิงเจอร์-หยดลงในเครื่องดื่ม) นะคะ ถ้าเป็นแคปซูล เขาว่าเห็นผลช้า

ตอนนี้ยังรวบรวมเอกสารภาษีให้บรรดานายๆ อยู่เลยค่ะ
แต่อีกสักครูก็จะกลับบ้านแล้ว
พี่ยุ้ยเป็นอย่างไรบ้างคะ
ที่บ้านมด ก็ฟืดฟาดกันทั้งคุณตาคุณยาย
เอ้อ เลิกเรียกว่าคุณนายเพราะน้องสาวโทรมาบอกว่ากำลังจะมีน้อง
หุหุ ที่บ้านจะได้ยกทีมเป็นญาติผู้ใหญ่กันหละทีนี้


รออ่านผลงานพี่อยู่นะคะ ทั้งหนังสือ ทั้งบล็อกค่ะ

ขอโทษน้องมดเป็นอย่างมากค่ะ
ที่ผ่านมาหลายวันอยู่ในระหว่างเขียนหนังสือ
และต่อสู้กับโรคหวัด ยาที่น้องว่า มันไม่รู้จัก
ไปรร.ของลูกสาว ไปช่วยงานของน้องหนูแหวนอีก
แม่ยุ้ยไม่มีเวลาของตัวเองเลย
มาวันนี้ วันเสาร์ เอากระเป๋าไปใส่กระปุก จึงได้อยู่เฉยๆ
ต่อจากนี้คงต้องทำหน้าทีแม่บ้านต่อ
ข้าวสามเวลาค่ะ เฮ้อ....

อย่างไรก็รออ่านค่ะ คิดถึงพี่ยุ้ยนะคะ

ขอบคุณน้องค่ะ เชื่อไหมว่ายังไม่หาย
อาจเป็นแพ้ละอองเกสรประกอบด้วยก็เป็นได้
เพราะมันคันหูคันตาคันจมูกอยู่ยิบๆ
กายนี้เป็นเรือนโรค...
แต่ใจเป็นเรือนกาย
จึงยังทนด้ายยยยยย
สบายมาก

แล้วเจอกันในหนังสือเล่มหน้า (ถ้าเขาพิมพ์ให้...)