Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 28 ธันวาคม 2554  ฮึ้ย ตกใจหมด กึ๊ตบง กล่าว เนี่ยเหรอความกล้าของผู้ชาย มองอะไรกันเล่า เจ้าพวกทิ้งปืนแล้วเปิดตูดแน่บ เฮ้อ ข้าเข้าร่วมเพราะเชื่อผู้ชายพวกนี้ได้ยังไงนะ โชบ๊ก กล่าว เจ้า ๆ เจ้าเป็นคนไปตามเก็บกลับมาเหรอ? โชบ๊ก ถึงข้าวิ่งหนีแต่ไม่ได้ทิ้งปืนนะกึ๊ตบง กล่าว แต่ยิงไม่โดนสักนัดละสิ เจ้ากินข้าวรึยัง? เฮ้อ ขอร้องล่ะ ช่วยกล้า ๆ หน่อยได้มั้ย ถ้าเป็นอย่างนี้ ยังคิดจะบุกเข้าวังอีกเหรอ อาอ๊บบ๊ก ไปเถอะ นายท่านสั่งมาว่าจากนี้ห้ามใครออกไปทำงานตอนกลางคืนอีก เฮ้อ โชบ๊ก กล่าว ข้าต้องกลับไปแล้ว อ๊บบ๊ก กล่าว หลังจากอ๊บบก และโชบ๊ก ออกมาแล้วก็สนทนากัน วันนี้คงเหนื่อยแย่ อ๊บบก กล่าว ตอนแรกบอกว่าสี่ห้าคน พอเห็นว่ามาเพียบข้าตกใจแทบแย่ เลยอยากจะรีบไปบอกท่านน่ะ ข้าวิ่งไม่คิดชีวิตเลย บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเป็นห่วง อ๊บบ๊ก กล่าว ถ้าข้าไม่เป็นห่วงท่าน แล้วใครจะมาเป็นห่วงท่านล่ะ โชบ๊ก กล่าว ขึ้นมาสิ ข้าจะแบกเจ้าเอง เฮ้อ แต่ยังไง คราวหน้าอย่าวิ่งมาแบบนั้นอีกล่ะ ถ้าเกิดหกล้มขาหักไปจะทำยังไงหา อาอ๊บบ๊ก อะไร? อ๊บบ๊ก ถาม ข้าหนักมากรึเปล่า? หนักอะไรกัน อย่างกับแบกหมีที่หิวโซมาสามเดือน ถ้าเป็นหมีหิวโซก็คงเบา ใช่รึเปล่าล่ะ? ยังไงก็หนัก เพราะเป็นหมี อ๊บบ๊ก กล่าว ขุนนางชิง มารายงานอิงเอ๋อ จากการปะทะทำให้มีคนตายไปสามคาดว่ามีคนดักซุ่มอยู่ตรงนั้น แต่กลับจับตัวไม่ได้ แล้วทำลายหลักฐานรึยัง? อิงเอ๋อ ถาม ครับ ก่อนออกเดินทางข้าได้เก็บป้ายทหาร และถือดาบเป็นอาวุธ ไม่น่าจะมีใครรู้ว่าพวกเราเป็นใคร แล้วคนเจ็บเป็นยังไงบ้าง? ถึงจะมีหมอดูแลอยู่ แต่ขาดยารักษา ข้าส่งคนออกไปซื้อมาแล้ว ถ้าดักซุ่มรออยู่แต่แรก เท่ากับว่าพวกเค้าจับจ้องเราอยู่ตลอดน่ะสิ น่าจะเป็นฝีมือของเสนาบดีนะครับ เสนาบดีมาเที่ยวหอนางโลม แล้วได้รู้จักหญิงสาวที่ชื่อว่า เจนี เจ คือสุราบริสุทธิ์ นี คือเสียงนกนางแอ่นร้องค่ะ สุราบริสุทธิ์วางตรงหน้า มีเสียงนกร้องกล่อมอยู่ข้างหู เป็นชื่อที่ดีมาก เสนาบดี กล่าว เอ็นดูนางมาก ๆ นะคะ นางเพิ่งจะมาใหม่วันนี้เอง ถึงวันนี้เป็นคนใหม่ของที่นี่ แต่อดีตข้าน้อยเคยเป็นนางโลมอันดับหนึ่งของเปียงยาง และอนาคตข้าจะต้องเป็นนางโลมอันดับหนึ่งในโชซอน หวังว่าใต้เท้าจะคอยช่วยดูแลข้าน้อยด้วยนะคะ เจนี กล่าว เจ้านี่เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริง ๆ ฮะ ๆ ๆ แทกิลกลับมาคนเดียวไม่มีวังซอนมาด้วยจึงสอบถามแทกิล ยังไม่มีใครกลับมาเลยเหรอ? แทกิลถาม อืม พี่แทกิลคะ เข้ามาสิ ข้าถูพื้นไว้ให้แล้ว ซอลฮวา กล่าว เจ้าเลิกถูสักทีได้มั้ย ข้าเห็นแล้วปวดหัว แทกิล กล่าว ถูเสร็จแล้ว ต่อไปนี้ข้าจะทำกับข้าว เย็บผ้า ให้พวกท่านด้วยดีมั้ย ซอลฮวา กล่าว ทำทำไม? เปล่าหรอก ก็ข้าเป็นถังข้าว ต้องทำงานแลกข้าวกิน ซอลฮวา กล่าว พอเถอะ ทำไม มีอะไรจะพูดเหรอ? ยัยตัวแสบ เจ้าไม่มีที่ไปจริง ๆ เหรอ ถ้าไม่มีที่ไปจริง ลองไปที่เขาวอรักดูสิ ถ้าไปถึงยอดเขาเจ้าจะเจอคนที่ชื่อเจ้าหูเดียว ถ้าเจ้าอยากตั้งรกราก..ที่นั่นคงจะเหมาะสมมาก มีทุ่งกว้างให้เลี้ยงสัตว์มากพอสมควร พวกข้าคิดจะเลิกอาชีพตามล่าทาสกันอยู่แล้ว เจ้าก็ควรไปตามทางของตัวเอง แล้วข้าจะให้เงินเจ้าไว้เป็นค่าเดินทางไป แทกิล กล่าว ค่าเดินทาง? พี่คิดว่าข้ายอมติดตามท่านมาก็เพื่อเงินงั้นเหรอ? ไม่เอาก็ตามใจ พี่เป็นอย่างนี้เพราะผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย ท่านมาเป็นนักล่าทาสก็เพื่อตามหานาง จะเลิกก็เพราะผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย? เจ้าพูดอะไรของเจ้า ฟู่.. เจ้ารีบไปดีกว่า แทกิล ตวาด คึนนอม บอกกับเฮวอนว่าจำวันที่ลบคำว่าทาสออกจากตัวได้รึเปล่า ในวันนั้น..ข้าไม่ได้ร้องไห้เพราะความเจ็บปวด แต่ข้าร้องไห้เพราะดีใจ เพราะว่าได้ชีวิตใหม่ นักล่าทาส ไม่มีทางมาตามข้าแน่ เพราะข้าไม่ใช่ทาส ถ้าเป็นนักล่าทาส ต้องไม่มาตามข้าแน่ ข้า.. มีเรื่องอยากจะบอกท่าน เฮวอน กล่าว มีอะไรก็พูดมา แทฮา ถาม ข้ามีเรื่องเก็บเอาไว้มากเหลือเกิน ที่จริงแล้วข้า ที่จริงแล้ว.. เฮวอน กล่าว แม่ทัพเช ออกตามหาวังซอนแต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งได้เห็นพลุไฟของวังซอนถูกยิงขึ้น ก็รีบไปยังสถานที่นั้นทันที เมื่อไปถึงก็พบชอลวุง เห็นพลุธนูก็รู้แล้วว่าต้องไม่ใช่พวกธรรมดาที่แท้ก็พวกเจ้านี่เอง ชอลวุง กล่าว ถ้าเจ้ายังมีตาอยู่ ก็เบิ่งตาดูนี่ซะก่อน อะไร เนี่ยเหรอ? แม่ทัพเช กล่าว ข้ามีเรื่องที่จะถามพวกเจ้าอยู่พอดีเลย ชอลวุง กล่าว น้องชายข้าอยู่ที่ไหน? ตอบข้ามาสิ แม่ทัพเช ถาม ข้าจะเป็นคนถาม ส่วนเจ้ามีหน้าที่ตอบ ชอลวุง กล่าว จากนั้นทั้งสองก็ต่อสู้กัน แม่ทัพเชตามมาช่วยวังซอนจนเกิดการต่อสู้กับซอลวุง เห็นพลุธนูก็รู้แล้วว่าต้องไม่ใช่พวกธรรมดา ที่แท้ก็พวกเจ้านี่เอง ข้ามีเรื่องที่จะถามพวกเจ้าอยู่พอดีเลย ซอลวุงยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่า น้องชายข้าอยู่ที่ไหน? ตอบข้ามาสิ ข้าจะเป็นคนถาม ส่วนเจ้ามีหน้าที่ตอบ ซอลวุงและแม่ทัพเชจึงปะฝีมืออย่างไม่ยอมแพ้กัน ตอบข้ามา ว่าพวกเจ้าได้รับคำสั่งจากใคร? วังซอนน้องข้า ไปอยู่ที่ไหน? ดูเหมือนเจ้าจะฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ข้าจะเป็นคนถาม เจ้าแค่ตอบคำถามเท่านั้น ซอลวุงและแม่ทัพเชยังต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่แล้วแม่ทัพเชก็พลาดท่าเสียทีแก่ซอลวุง ถูกทำร้ายจนเสียชีวิต ด้านแทกิลออกตามหาวังซอนและแม่ทัพเชแต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของคนทั้งสอง พบเพียงอาวุธประจำกายที่เปรอะเปื้อนเลือดเกรอะกรัง แทกิลรู้ว่าต้องเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับแม่ทัพเชและวังซอนแน่ แทกิลแค้นจัดเข้าใจว่าเป็นฝีมือของแทฮา แม่ทัพเช.. วังซอน.. เจ้าเป็นใครห๊ะ แน่จริงก็ไสหัวออกมาเซ่.. ซงแทฮา เป็นเจ้าใช่มั้ย เจ้าเลิกหลบซ่อนเป็นลูกหนูได้แล้ว ซงแทฮา เจ้าใช่มั้ย ไสหัวออกมา แม่ทัพเช.. วังซอน.. พวกเจ้าอยู่ที่ไหนห๊ะ? แม่ทัพเช.. วังซอน.. ซอลวุงซึ่งผ่านมาเห็นแทกิลจึงแอบซ่อนตัวอยู่ พอเห็นแทกิลเข้าใจผิดก็ยิ้มอย่างพอใจ //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
