All Blog
แทกิล วันที่ 21 ธันวาคม 2554




“น่าผิดหวังจริง ๆ ความสามารถของเจ้ามีแค่นี้เองใช่มั้ย? ข้านึกไม่ถึงจริง ๆ”

“ข้าพลาดไปแค่ก้าวเดียวเท่านั้น”

“ขั้นตอนเป็นยังไงไม่สำคัญ แต่ว่าผลลัพธ์จะเป็นตัวอธิบายทุกอย่าง”

“ข้าจะต้องตามหาพวกเค้าให้พบ” ชอลวุงพูดอย่างเจ็บใจ

“มันแน่อยู่แล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นต่อให้ตาย เจ้าก็จะไม่มีแม้แต่ที่ให้กลบฝัง” เสนาบดีขู่ชอลวุง

ชอลวุงโกรธที่เสนาบดีขู่เขา ทำให้เขามาลงที่หญิงม่ายลูกสาวของเสนาบดี “ข้าไม่อยากได้
ยิน เสียงพูดของเจ้าอีก ชีวิตของข้า แม้จะเคยทำผิดพลาดมาหลายครั้ง แต่การแต่งกับเจ้าถือเป็นความผิดพลาดใหญ่ที่สุด เจ้าฟังให้ดีนะ ข้าต้องกลับ
มายิ่งใหญ่ และต้องยิ่งใหญ่กว่าของพ่อเจ้าให้ได้”

ขณะที่เสนาบดีมาทูลถวายรายงานพระเจ้าอินโจ เรื่องที่ชอลวุงทำงานพลาดที่เกาะเชจู พระเจ้าอินโจผิดหวังเป็นอย่างมากที่งานไม่สำเร็จอย่างที่หวังไว้

ราชทูตอิงเอ๋อเข้าเฝ้าพระราชา และทูลขอพระเจ้าอินโจว่าจะเอาองค์ชายรัชทายาทไปเลี้ยง

“ฝ่าบาท ได้โปรดตัดสินพระทัยด้วย กระหม่อมอยากพาพระนัดดาซ๊อกยอนไป กระหม่อมไม่ได้มีเจตนาอื่น แต่รัชทายาทโซฮยอน กับกระหม่อมเป็นพี่น้องในสนามรบกันมา ตอนนี้จึงอยากจะทำหน้าที่ของลุงเท่านั้น”

“หึ ๆ ๆ ปู่ไม่ทำหน้าที่ให้ดี เลยต้องให้ลุงมารับผิดชอบแทนรึ?”

“ขอประทานอภัย”

“เค้าถูกลงโทษ เนรเทศตามกฎหมาย”

“ถ้าทรงรับสั่งนิรโทษกรรมทุกอย่างก็จบ”

“ราชโองการฮ่องเต้ต้าชิง จะย้ายภูเขาหรือถมทะเลก็ได้ แต่พระราชาแห่งโชซอน กลับไม่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างต้าชิงและโชซอน แต่เป็นคำทูลขอเป็นการส่วนตัวของกระหม่อม”

“แล้วข้าจะปรึกษากับเหล่าขุนนางอีกที” พระเจ้าอินโจตรัส

“กระหม่อมจะรอข่าวที่เรือนรับรองทูตจนกว่าพระนัดดาจะกลับมา”

พระเจ้าอินโจรู้สึกร้อนพระทัยเป็นอย่างมาก ครุ่นคิดเพื่อหาทางแก้ลำหลังจากที่ส่งคนไปกำจัดองค์ชายไม่สำเร็จ

แทฮา บัณฑิตซอ และเหล่าทหารวางแผนที่จะคืนอำนาจให้กับองค์ชายรับทายาทซ็อกยอน และนั่นหมายถึงจะต้องกลายเป็นปรปักษ์กับทางการ

“ในที่สุด เราก็ได้ทูลเชิญพระนัดดา ซ๊อกยอนกลับมาจากเกาะเชจูได้ นับจากวันนี้ไป พวกเราจะไม่ยอมรับรัชทายาทพงนิม และจะเรียกองค์ชายน้อยว่ารัชทายาทแทน และพวกเราจะต้องทุ่มเทชีวิตเพื่อคืนตำแหน่งรัชทายาทแก่พระองค์ให้ได้”

“เราจะส่งข่าวรวบรวมผู้ร่วมอุดมการณ์ทั่วประเทศ และหาเวลาที่เหมาะสม จัดตั้งกองทัพขึ้นมาใหม่”

“หมายความว่า จะก่อการกบฏหรือ?”

“เรื่องนี้ไม่อาจสำเร็จได้ด้วยจดหมายขององค์รัชทายาทเท่านั้น”

“เรื่องการนิรโทษองค์ชาย...” แทฮากล่าวยังไม่ทันจบ บัณฑิตซอก็กล่าวแทรก “ไม่ใช่องค์ชายแล้ว องค์รัชทายาท”

“ด้านนึงเราผลักดันเรื่องนิรโทษกรรม ในอีกด้านก็ขอเข้าเฝ้าองค์ชายพงนิมไปด้วย”

“ราชสำนักถูกครอบงำด้วยอำนาจของเสนาบดีฝ่ายซ้าย มีหรือที่พวกเค้าจะยอมยกบัลลังก์ให้คนที่เขี่ยพ้นไปแล้ว”

“แต่ถ้าใช้กำลังทหาร จะต้องมีคนล้มตายจำนวนมาก” แทฮากล่าวอย่างหวั่นใจ

“มีการปฏิวัติไหนที่สำเร็จโดยไม่นองเลือดบ้าง อีกทั้งยังมีคนมากมายที่ยินดีจะร่วมติดตามข้า หวังว่าท่านแม่ทัพจะเชื่อใจข้า และท่าน จะต้องเป็นผู้นำกองทัพปฏิวัติ” บัณฑิตซอสีหน้ามุ่งมั่นมาก

บัณฑิตซอยังกล่าวถึงเฮวอน แทฮารีบบอก “นางเป็นคนที่ไว้ใจได้ เรื่องนั้นท่านคงไม่ต้องกังวล”

“ในจุดนึงเรื่องนี้ส่งผลต่อท่านและข้า แต่ภาพใหญ่เรื่องนี้มีผลต่ออนาคตของโชซอน ต้องรักษาความลับเท่าชีวิต จะให้คนนอกเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด” บัณฑิตซอเตือน

“ผู้หญิงคนนั้น นางกำลังจะแต่งงานกับข้า”

“แต่ว่าแม่ทัพซง” บัณฑิตซอเป็นกัววล

“และถ้าจำเป็นข้าจะจัดการแต่งงานทันที”

“ท่านต้องตระหนักให้ดี สำหรับผู้ชายที่ทำงานใหญ่ ผู้หญิงมักจะเป็นหินขวางทางเสมอ”

“เรื่องนี้ข้าคิดทบทวนดีแล้ว ข้าคงต้องขอตัวก่อน” แทฮายังยืนยันความคิดตนเอง

แทฮาครุ่นคิดหนักก่อนจะมาหาเฮวอนที่พัก “อากาศหนาวนะคะ เข้ามาข้างในเถอะค่ะ” เฮวอนเอ่ยชวน

“ไม่เป็นไรหรอก”

“จู่ ๆ ก็มาถือสาเรื่องแบบนี้ มันไม่ดูแปลกไปเหรอ เชิญเข้ามาเถอะ” เฮวอนสังเกตเห็นท่าทีที่แปลกไปของแทฮา

“เจ้าจะ...ยอมแต่งงานกับข้ามั้ย?” แทฮาตัดสินใจขอเฮวอนแต่งงาน

“คะ?” เฮวอนตกใจที่จู่ ๆ แทฮาก็พูดเรื่องแต่งงาน

“ไม่ว่ายังไง เราก็จำเป็นต้องจัดงานแต่งงาน”

“จำเป็น...เหรอคะ งานแต่งงาน จัดขึ้นเพราะความจำเป็นเหรอคะ?”

“ถึงจะไม่ใช่อย่างนั้น แต่องค์ชายน้อยก็จำเป็นต้องมีคนดูแล”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไปจ้างแม่นมสิ” เฮวอนบอก

“สายตาของผู้ใต้บังคับบัญชาด้วย”

“ทำไปเพื่อความเหมาะสมน่ะหรือ?”

“ความสัมพันธ์ระหว่างเรา อาจนำความไม่สะดวกมาสู่คนอื่น” แทฮาพูดสีหน้าเรียบนิ่ง

“ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะไป”

“ไม่ยินดีจะแต่งงานกับข้าหรือ?” แทฮาถามตรง ๆ

“ใช่ ท่านต้องการแค่เพื่อนพึ่งได้และลูกน้องที่ภักดี แต่ไม่ใช่ภรรยาไม่ใช่หรือคะ?” เฮวอนพูดอย่างทะนงในศักดิ์ศรีของตนเอง

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ”

“แล้วเพราะอะไร ท่านคิดจะแต่งงานกับข้าเพราะอะไรกันแน่คะ องค์ชายคงจะเริ่มหนาวแล้ว ข้าจะปิดประตูล่ะ” เฮวอนพูดจบก็เข้าห้องของนางไป

เฮวอนเข้ามาในห้องก็เอ่ยกับองค์ชาย คล้าย ๆ กับพูดกับตนเอง “องค์ชายเพคะ พวกผู้ชายนี่แปลกกันจังเลยเพคะ แค่คำว่าข้ารักเจ้า อยากใช้ชีวิตกับเจ้า ถ้ารู้จักพูดแบบนี้บ้าง คงจะดีนะเพคะ”

แทฮาเดินตามเข้ามา “ข้าขอเข้าไปในข้างในนะ ไม่ว่ายังไง ข้าก็ยังเป็นทาสหลบหนีอยู่ แต่เจ้าเป็นกุลสตรีในตระกูลชนชั้นสูง ทาสอย่างข้า จะขอสตรีชั้นสูง...ให้แต่งงานด้วยได้หรือไม่?”

“ความดีของคนคนนึง ย่อมสำคัญยิ่งกว่าฐานะและชนชั้น การเป็นทาสไม่ใช่สิ่งที่สำคัญอะไรเลย”

“เมื่อกี้ เจ้าถามข้าว่าอยากแต่งงานกับเจ้าเพราะอะไร สิ่งที่ข้าต้องการก็คือเจ้า ไม่ใช่เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ และไม่ใช่เพื่อรับผิดชอบ ไม่ได้เห็นแก่น้ำใจ ที่เคยร่วมทุกข์กันมา เหตุผลเดียวที่มีคือ ในใจข้ามีแต่เจ้าอยู่คนเดียว ข้าจะถนอมเจ้าตลอดชีวิต เจ้ายินดีจะแต่งงานกับข้ามั้ย?” แทฮาสารภาพจากใจ ทำเอาเฮวอนน้ำตาซึมด้วยความปลื้มใจ




//www.dailynews.co.th



Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2555 11:05:19 น.
Counter : 240 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มิกัง
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]