Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 15 มกราคม 2555  ครับ ๆ ๆ ค่ะ อึนเจกับจิตรกรบังรับคำ จิตรกรบังจึงรีบเล่า อ้อ จริงสิ คือว่าข้าพอจะจำ ได้นิดหน่อย แค่นิดเดียวน่ะ ด้านแทกิลและพวกถูกตามล่าตัวอย่างหนัก เขาจึงให้แทฮาพาเฮวอนหนี ส่วนแทกิลก็อุ้มองค์ชายหนีไปอีกทางหนึ่ง แค่ก ๆ วันนี้พวกเจ้าทำตัวได้ดีมาก ถ้ารู้อะไรก็พูดมาอย่างนั้น แล้วผู้ใหญ่เค้าจะมีรางวัลให้แน่นอน ฮิ ๆ ๆ แต่จะว่าไป กับคนพวกนั้นน่ะจะเปิดเผยพวกมันลับหลัง ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย จะเป็นไรไปล่ะ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย ฮิ ๆ ๆ มือปราบโอบอก อึนเจรีบถามขึ้น แต่แม่ทัพเช ของพวกข้ายังปลอดภัยดีใช่มั้ย? อยู่ด้วยกันอย่างนั้นไม่มีทางรอดหรอก เจ้าเองก็เลิกไปนึกถึง ไอ้ลูกหมาพวกนั้นกันได้แล้ว โอ้ย ทำยังไงดี อึนเจว้าวุ่นใจ ทำไม ทุกคนถึงต้องมาเจอแบบนี้กันหมดนะ? พี่สาวอึนเจบ่น ก็เจ้าแทกิลไปจับคนที่ไม่ควรจับมาน่ะสิ ไปจับนักโทษคนสำคัญของทางการเข้า ก็เลยซวยไปด้วย เอ่อ เจ้าคนที่ชื่อซงแทฮาคนนั้น เป็นคนสำคัญมากเลยใช่รึเปล่าใต้เท้า? จิตรกรบังคลางแคลงใจ เจ้าพูดเรื่องอะไรเนี่ย? คือ ข้าหมายความว่ามันอาจมี เรื่องบางอย่างที่เกี่ยวข้อง เกี่ยวพันกัน ทำนองนั้นน่ะ มือปราบโอรีบยกมือห้าม พอ ๆ ๆ ๆ ไม่ต้องพูดต่อประเด็นอื่นอีกแล้ว วันนี้ทุกคนทำได้ดีมาก ไปพักผ่อนกันเถอะ เฮ้อ คืนนี้ข้า...คงจะอยู่เวรเช้าอีกแล้ว ฮิ ๆ ๆ จะไปแล้วเหรอคะ พี่สาวอึนเจถามเมื่อเห็นมือปราบโอทำท่าจะเดินออกไป ต้องไปแล้ว นี่มันก็ดึกมากแล้วนี่นา โอ๊ย ท่านมือปราบ คืออย่างนี้ คืออย่างนี้ไง จิตรกรบังยัดถุงเงินให้ นี่อะไรเนี่ย? แหมท่านก็...เป็นน้ำใจเล็กน้อย เป็นค่าตอบแทน ฮิ ๆ ถ้าวันนี้ไม่ได้ท่าน พวกข้าคงซวยเพราะเรื่องเจ้าแทกิลไปแล้วแน่ ๆ เลย ฮิ ๆ ๆ แหม พูดอะไรอย่างนั้นเล่า ฮิ ๆ ๆ น้ำใจเล็กน้อยไม่เห็นเป็นไร มีให้มามีให้ตอบก็เป็นเรื่องธรรมดานี่นา มือปราบโอยิ้มกว้าง ในเมื่อเป็นน้ำใจเล็กน้อย งั้นข้าก็รับไว้ละกัน โฮะ ๆ ๆ วันหน้า ขอแค่ทำตัวเป็นคนดี ข้าจะคอยดูแลพวกเจ้าให้เองฮะ ๆ ๆ มือปราบโอตบบ่าจิตรกรบังแรง ๆ และเดินออกไป โอ๊ย บ่าข้านี่แทบหัก...อูย... เวลานั้น ซอลฮวาก็เดินเข้ามา เอ๊ะ เจ้าเป็นใครน่ะ? แล้วท่านลุงล่ะเป็นใคร? เป็นใครเหรอ? ทำไมไม่มีมารยาทอย่างนี้ งานนี้ไม่จบแน่ จบแล้ว หนอยเจ้านี่... เถ้าแก่เนี้ยข้ามาแล้วค่ะ ซอลฮวาตะโกนบอก พี่สาวอึนเจเดินออกมา อะไร ทำไมเจ้า มาคนเดียวล่ะ ใช่ แต่ว่า พี่แทกิลไม่ได้กลับมา ที่นี่เหรอคะ? มาถึงซอลฮวาก็ถามถึงแต่แทกิล แต่ก็ถูกพี่สาวอึนเจถามกลับ ทำไมกลับมาคนเดียว แล้วแม่ทัพเชล่ะ ห๊ะ? บอกข้าทีว่าพี่แทกิลอยู่ที่ไหน? ซอลฮวายังถามถึงแต่แทกิล แล้วแม่ทัพเชอยู่ที่ไหนล่ะ? ข้าไม่รู้ ข้า...ไม่รู้ ไม่รู้ได้ไง อีนเจซักต่อ โอ๊ย ๆ ๆ ทำไม ๆ ๆ ข้าอยากจะบ้าตาย ตกลงแล้วข้า ควรจะไปรายงานทางการมั้ย นี่ จะบ้าเหรอ จะไปรายงานทำไม? พี่อึนเจหันมาตวาด อะไรที่เกี่ยวข้องกับแทกิลแม้แต่นิดเดียว ก็ควรไปรายงาน เจ้า บ้าไปแล้ว ๆ เกิดมาเป็นคน มันต้องมีน้ำใจต่อกัน หึ๊? คอยเฝ้าร้านอยู่ตรงนี้แหละ นี่มันอะไรกัน ข้าเกิดมาเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ ข้าเป็นผู้ชายนะ เหอะ ข้าเป็นลูกผู้ชายนะ หูเดียวเล่านิทานให้อึนซิลและเด็ก ๆ ฟัง พอเดิน..ก้าวเข้าไปใน...ตรอกแห่งนึง ที่แท้มีคนนึง หึ คอยจ้องผู้หญิงคนนั้นอยู่ตลอด จากนั้นล่ะ? แม่ทัพเชถาม หลังจากนั้น ตัวก็กลายเป็นสีเหลือง เป็นตะขาบตัวยาวขนาดสิบก้าว แล้วค่อย ๆ รัด ตัวของผู้หญิงคนนั้น น้ำลายของมันหยดลงบน..ผมของผู้หญิงติ๋ง ๆ ดูน่ากลัวมาก วังซอนสงสัย ขัดขึ้น เดี๋ยว เอ่อ ตะขาบมีน้ำลายด้วยเหรอ อ๋อ ข้าเริ่มจะเห็นภาพแล้ว น้ำลายตะขาบไหลเยิ้มเลย ไหลเยิ้มเลย น้ำลายหยดติ๋ง ๆ แล้วมันก็ใช้ขาแหลมของมันเจาะเข้าไป..ในร่างกายของผู้หญิงคนนั้น หูดัยวเล่าต่อ จนอึนซิลหาว แล้วจู่ ๆ..เจ้าตะขาบก็อ้าปากกว้างของมัน แสยะฟันอันใหญ่โตออกมากัดผู้หญิงคนนั้น แล้วก็เตรียม ที่จะกัดกลืนผู้หญิงคนนั้นเข้าไป กลืนเลย วังซอนส่งเสียงเชียร์ ไอ้เจ้าบ้า อย่าเพิ่งขัด จู่ ๆ ก็มีชายถือหอกคนนึง โผล่เข้ามาในตรอกแห่งนั้น //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
