Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2555 ตกลงอ่านหนังสือออกรึเปล่า พี่ใหญ่ แม่ทัพเชถาม ซี้ด โอ๊ย จู่ ๆ ก็รู้สึกเคืองตา หูเดียวทำเป็นอิดออดไม่อยากอ่าน เพราะอ่านไม่ออกจึงส่งจดหมายให้แม่ทัพเช ว่าไง พี่แทกิลส่งข่าวมาใช่มั้ยคะ? เฮวอนรีบถาม เค้าบอกให้พี่หูเดียวช่วยพาภรรยาซงแทฮา กับเด็กไปภูเขาโชบี แล้วก็นัดพวกเราให้ไปเจอเค้าที่..โรงเตี๊ยมในอินชอน พูดถึงข้ามั้ย? ซอลฮวายื่นหน้าเข้ามาถาม เค้ากำชับว่าให้ท่านรีบไป แม่ทัพเชหันมาทางหูเดียว ก็ได้ ๆ ไหงเป็นข้าล่ะ? หูเดียวงง ๆ เพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนมาก แต่มันเรื่องของพวกเค้า มาใช้ให้ข้าดั้นด้นข้ามเขาไป แล้วตัวเองก็หนีไปอินชอนเหรอ? รู้มั้ยว่าภรรยาของซงแทฮาเป็นใคร แม่ทัพเชถาม ทำไมจะไม่รู้ ก็ผู้หญิงที่อยู่กับเด็กสี่ขวบไง หูเดียวตอบแบบพาซื่อ รู้มั้ยว่านาง ก็คือออนยอน ข้ารู้ ๆ จริงง่ะ? หูเดียวตกใจมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องที่คับขันขนาดนี้ เค้าจะช่วยศัตรูเหรอ? หูเดียวสืบทราบมาว่าคนที่ฆ่าพี่น้องของเขาคือคนของทางการ ทำให้หูเดียวนึกสงสัยว่าแทกิลกำลังจะทำอะไรกันแน่ ด้วยความไม่ประมาทเขาจึงย้ายลูกน้องไปอยู่ที่เขาคิมกัง ไม่เป็นไร ๆ ไม่ตายหรอก ถึงตอนออกรบ พวกข้าจะเคยรบพ่ายแพ้ แต่ตอนหนีเรายังไม่เคยถูกจับเลย ในครั้งนี้ จะได้ฉวยโอกาสย้ายไปที่เขาคิมกัง ทำการย้ายค่ายโจรซะใหม่ เราไปเป็นโจรในที่สวย ๆ ช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นด้วย ฮิ ๆ ๆ เราจะย้ายตอนนี้เลยเหรอคะ แม่อึนซิลถาม ข้าต้องเดินทางไปที่ที่นึงก่อน ทุกคน เตรียมเก็บข้าวของไว้ให้เรียบร้อย พอข้ากลับมา ข้าจะช่วยจัดการให้พวกเจ้าเอง พวกเจ้าไม่ต้องเป็นห่วง หูเดียวประกาศ ทำไมท่านอาต้องช่วยพวกข้าจัดการด้วยล่ะ? อึนซอลถามขึ้นบ้าง เรื่องบางเรื่องเจ้าไม่เข้าใจหรอก เอาละ ทุกคนฟังให้ดีนะ เลิกประชุม ไปกันเถอะ ครั้งนี้ข้าจะต้องคิดบัญชีกับเจ้าแทกิลแน่ ข้า อยากขออะไรอย่างนึง เฮวอนเอ่ยขึ้น อ้อ ว่ามา ๆ ๆ ข้ามีพี่ชายคนนึง พักอยู่ที่ยอจู ไม่รู้ว่าตอนนี้ เค้าเป็นยังไงบ้าง อยากให้ช่วยส่งคนไปดูให้หน่อย เฮวอนเป็นห่วงพี่ชายขอให้หูเดียวช่วยส่งคนไปดู โดยที่นางก็ไม่รู้ว่าพี่ชายของนางเสียชีวิตไปแล้ว นี่เจ้ากล้ามาเรียกใช้โจรภูเขาอย่างพวกข้าแบบนี้เรอะ หูเดียวทำท่ารำคาญ อีกเรื่องนึง มีอีกเหรอ? ท่านจะช่วยปล่อยพวกเค้าไปได้มั้ยคะ? พวกนั้นเหรอ? ค่ะ พวกเค้ารู้จักกับสามีข้าดี นี่ต้องเป็นการเข้าใจผิดแน่ ก็ได้ ๆ ๆ เข้าใจแล้ว รอเดี๋ยวนะ ทำไมไม่เห็นพูดเรื่องที่มีทหารบุกเข้ามาเลย หะ ๆ นี่เจ้าไม่มีอะไรทำรึไง ถึงได้ตามพวกข้ามาอยู่ได้ วังซอนบ่นเมื่อซอลฮวาเดินตามเขาไม่เลิก ใครตามพวกท่านล่ะ ข้าก็มีทางที่ข้าจะไปเหมือนกัน ทำไมเหรอ? เชอะ ไม่ต้องเลย ถ้ายังตามพวกข้าไปอย่างนี้ เดี๋ยวป๋าปั๊ด.. อย่าลืม ใช้ชีวิตให้ดีนะ เฮวอนเอ่ยขึ้น ข้าขอให้พี่สาวกับครอบครัวมีความสุขกันนะ ซอลฮวาจับมือเฮวอน ข้าขอฝากนายน้อยด้วยนะ เฮวอนยิ้มให้ ได้เลยค่ะ พี่แทกิลหลงข้าจนโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว เรื่องนี้พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ซอลฮวายิ้มแป้น วังซอนส่ายหน้าในความขี้คุยของซอลฮวา เหอะ มีหน้าพูดออกมาได้ พี่แทกิลหลงเจ้าจนโงหัวไม่ขึ้นเหรอ ขืนพูดจาแบบนี้ ระวังอายุเจ้าจะไม่ยืนนะ หึ ๆ ๆ แฮะ ๆ ๆ ฮึ่ม เดินทางได้ หูเดียวบอก เดินทางดีดีนะ ๆๆ เดินทางปลอดภัย ๆๆ แทกิลและแทฮา ร่วมกันต่อสู้กับลูกน้อง ของเสนาบดี เพื่อจะไปสมทบกับพวกหูเดียว ด้านอ๊บบ๊กตามไปแก้แค้นแทนเพื่อน ๆ และเมื่อเดินทางไปถึงวังหลวง แค่เห็นประตูวังที่ใหญ่โตก็เกือบท้อ เฮ้ แค่ประตูของวังหลวงก็ใหญ่โตขนาดนี้แล้ว มันใหญ่โตจนข้ารู้สึกกลัวแล้ว พวกเราจะเอาความกล้าที่ไหนไปบุกที่นั่นได้ เจ้าว่าจริงมั้ย กึ๊ต บง ถ้าไม่มีโชบ๊กข้าคงอยู่ต่อไม่ได้ นางบอกว่านางจะรอข้าไปหา ข้าจะไม่ปล่อยให้นางรอเก้อ ข้าจะทำให้คนทั้งโลกรู้ว่ามีทาสอย่างพวกเราอยู่ และพวกเราก็เป็นคนเหมือนกัน อย่างนี้ทุก ๆ คน จะได้ไม่ต้องตายเปล่า โชคดีนะโชบ๊ก อ๊บบ๊กรำพึงกับตัวเอง เสนาบดีปั่นหัวทาสให้ต่อต้านทางการ และเข้าไปทูลรายงานให้พระเจ้าอินโจว่าสาเหตุที่ทาสออกมาต่อต้านเพราะไม่มีที่ทำมาหากิน แม้ว่า...ตอนนี้บ้านเมืองจะสงบสุข แต่ก็มีประชาชนที่ไม่ได้รับการดูแลจากขุนนาง...ผนวกกับคนจำนวนมากไม่มีที่ดินทำกิน การรวมตัวก่อความวุ่นวายจึงเป็นสิ่งที่เรายากจะหลีกเลี่ยงได้พ่ะย่ะค่ะ ประชาชนเสื่อมศรัทธาถึงขนาดนี้ ข้าควรจะแก้ไขยังไงดีล่ะ? พระเจ้าอินโจเชื่อในคำพูดเท็จของเสนาบดี พร้อมกับปรึกษา ชำระสำมะโนครัวซะใหม่ รวบรวมทาสที่หลบหนีพร้อมกับคนที่ตกสำรวจกลับคืนมา แล้วส่งไปสร้างป้อม จะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เจ้าคิดว่า จะมีมากถึงแสนเชียวรึ? ใช่พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท พวกเค้าต่างก็เป็นลูกหลานโชซอน การอุทิศตัวทำประโยชน์เพื่อบ้านเมือง ก็สามารถลดทอนความผิดของพวกเค้าได้ แบบนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมืองได้ และยังเตรียมพร้อมเพื่อป้องกันการระรานจากต้าชิงได้ด้วย ข้าอนุญาต ไปจัดการได้เลย ทรงพระปรีชายิ่งพ่ะย่ะค่ะ เสนาบดีลอบยิ้มที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่ตนเองต้องการ อ๊บบ๊กตัดสินใจถือปืนไปยืนที่หน้าประตูวัง และยิงใส่ทหารที่เฝ้าประตูตายทั้งหมด เสียงปืนทำให้หัวหน้าทาสซึ่งตอนนี้ได้รับตำแหน่งทหารองครักษ์ รีบพาทหารออกมาสมทบเพื่อสู้กับอ๊บบ๊ก บัณฑิตซอและอดีตหัวหน้าทาสถูก อ๊บบ๊กยิงตาย เสนาบดีซึ่งออกมาดูเหตุการณ์เห็นเข้าพอดี อ๊บบ๊กเห็นเสนาบดียิ่งแค้นจัดจึงลั่นกระสุนใส่ ถูกเสนาบดีตายทันที ทหารที่เหลือจึงกรูกันเข้าจับกุมอ๊บบ๊กไว้ได้ หูเดียวพาลูกน้อง เฮวอน และพระนัดดาเดินทางเพื่อไปพบแทกิลและแทฮา ขณะที่แม่ทัพเช วังซอน และซอลฮวาก็พากันเดินทางไปที่โรงเตี๊ยมที่นัดกับแทกิลเอาไว้ ส่วนซอลวุงก็พาลูกน้องไปดักเล่นงานแทฮา ทั้งสองจึงวิ่งหนีเอาตัวรอด เหนื่อยแล้วเหรอ? หน็อย เจ้ามาถามอย่างนี้หมายความว่ายังไง เจ้ากำลังว่าใครเหนื่อย? //www.dailynews.co.th |
มิกัง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |