Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 25 มกราคม 2555  ข้าจะเข้าไปดูหน่อย แทฮา กล่าว คนที่อยู่ข้างตัวของเจ้านี่ มีสิทธิซวยได้ตลอดเลย จิ๊ ๆ แทกิล กล่าว เจ้ามาทำอะไร ย้าก... ชายคนหนึ่งเข้าต่อสู้เมื่อเห็นแทกิลกับแทฮา ฮัน...ๆ ฮันซัม ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ ทำไมเจ้าถึงมานอนอยู่ตรงนี้ ตอบข้าสิ ลุกขึ้นมาสิ ฮันซัม เพราะอะไร แทฮา ร้องไห้ เมื่อเห็นร่างไร้สติของฮันซัม ที่จริงข้าไม่ได้มีอะไรอยากจะรู้หรอก แต่เจ้าบอกข้ามาดีกว่าว่า...มันเกิดเรื่องอะไรกัน นั่งตามสบาย แทกิล กล่าว ข้า ข้าขอโทษ นี่ เจ้าทาสชั้นสูง ไปกันได้แล้วมั้ง ทำพวกมันแตกตื่นกันแบบนี้ อีกเดี๋ยวก็คงมากันอีกเป็นพรวน แทกิล กล่าว บัณฑิตซอรีบกลับมารายงานเสนาบดีหลังทำงานเสร็จ เจ้าทำงาน สำเร็จอย่างยอดเยี่ยมไปเลย ฮะ ๆ ๆ วันดี ๆ อย่างนี้ ทำไมหน้านิ่วคิ้วขมวดล่ะ? ใต้เท้า ท่านคิดจะช่วยสนับสนุนข้าจริง ๆ ใช่มั้ย? เรื่องนั้นแน่นอน เราเป็นพวกเดียวกันแล้ว ข้าจะไม่ช่วยเจ้าได้ยังไง? เสนาบดี กล่าว แล้วท่านจะช่วยข้าไปถึงเมื่อไหร่? ตราบใดที่เจ้าต้องการความช่วยเหลือ เจ้าคิดว่านานพอมั้ยล่ะ ข้าอยากจะเปลี่ยนแปลงประเทศนี้จริง ๆ ข้าอยากจะทำลายระบอบเดิม และสร้างรูปแบบสังคมใหม่ขึ้นมา เจ้าทิ้งอดีตไปหมดแล้วไม่ใช่หรือ ดูเหมือนจะไม่เหลือแล้วนี่ คนเก่า ๆ สหายเก่า รวมไปถึง วิธีเก่า ๆ เจ้าว่าจริงมั้ยล่ะ? ฮะ ๆ ๆ ถ้าวันนี้ท่านไม่อยากดื่มเหล้า ข้าจะให้คนเปลี่ยนเป็นน้ำชาให้ นางโลม กล่าว ทำไมเอาแต่คุยกันไม่ยอมดื่มเหล้าเลยล่ะคะ เจนี กล่าว เหล้าไม่ใช่ยาซะหน่อย จะรบเร้าให้ดื่มทำไม ท่านได้คนเก่งมาช่วย ควรจะร่วมดื่มด้วยกันสิคะ โบราณว่ากระจกใช้ส่องหน้า สุราเผยใจคนไม่ใช่หรือคะ จนป่านนี้แล้ว ควรจะดื่มเหล้าให้รื่นเริง แสดงความในใจให้ใต้เท้าเห็นสิ ข้าพูดถูกรึเปล่า? เจนี กล่าว กบฏทั้งหมดถูกกำจัดไปหมดแล้ว ท่านน่าจะให้โอกาสทำงานกับข้าได้แล้ว เรื่องนั้นแน่นอน ข้าอยากให้เรื่องนี้จบเร็ว ๆ เพื่อจะได้ทำเรื่องที่สำคัญอย่างแท้จริง บัณฑิตซอ กล่าว ฮะ ๆ ๆ ชานนี กับแกล้มพร่องไปแล้วนะ เสนาบดี กล่าว ชอลวุง และผู้ช่วยของเขาเดินทางมาถึงจวนของขุนนาง เกิดเรื่องอะไรขึ้น ใต้เท้าในจวนนี้ถูกกองปราบจับตัวไป ระหว่างเก็บศพมีคนร้ายสองคนมาก่อกวนครับ ผู้ช่วยชอลวุง กล่าว มีศพทั้งหมดแค่สามศพเหรอ? ไม่ใช่แค่นั้น ยังมีชายร่างใหญ่อยู่อีกคนนึง แต่ศพนั้นตอนนี้หายไปแล้ว ฮันซัมสินะ ภูเขาที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหน? ชอลวุง ถาม ทำไมเหรอครับ? ในเมื่อเอาศพไป ก็ต้องเอาไปฝังน่ะสิ แทฮา นำศพของฮันซัม มาฝัง ฝังแบบชั่วคราวไปก่อนเถอะ วันหลังค่อยมาหาที่ดี ๆ ให้เค้าใหม่ แทกิล กล่าว รออยู่ที่นี่ก่อนนะ แล้วข้าจะมาพาเจ้าไป แทฮา กล่าว เจ้ารู้จักบัณฑิตแซ่ซอรึเปล่า หึ ที่แท้ก็เป็นเจ้าหมอนั่น คนที่ถูกขังอยู่ในคุก พร้อมเจ้ากับข้าน่ะ แทกิล ถาม บัณฑิตซอน่ะเหรอ เกิดเรื่องอะไรขึ้น? มือปราบนั่นบอกว่า เจ้าแซ่ซอเป็นคนพามือปราบมาจับตัวไป บันฑิตซอเหรอ? เจ้าพวกที่ในหัว มีแต่น้ำหมึกก็เหมือนกันหมด ขอแค่มีชีวิตรอด มันก็ไม่เคยสนใจ ความเป็นความตายของคนอื่น นอกจากตัวเองหรอก เป็นไปไม่ได้หรอก บัณฑิตซอเหรอ? บอกแล้วไงว่าเค้ามาด้วย แถมยังใส่ชุดแพรไหม สดใสมาอีกต่างหาก เป็นไปไม่ได้ ทำแบบนี้ก็ไม่ใช่คนแล้ว เพราะเป็นคนถึงได้ทำอย่างนี้ เพราะว่าพวกสัตว์ มันไม่รู้จักการทรยศหรอก มีคนประเภทเดียวที่เชื่อได้ในโลกนี้ ไม่ใช่คนที่ยังอยู่ แต่เป็นคนตาย คนเป็นไม่มีใครเชื่อถือได้หรอก แบบนี้จะมีความสุขเหรอ แทฮา ถาม หึ ชีวิตที่ไม่เคยเชื่อใครเลย ไม่ยอมจะเชื่อแม้แต่ตัวเอง มันก็ยังดีกว่าถูกคนลอบแทงข้างหลังตอนหลับ แทกิล กล่าว ข้าถึงไม่สามารถเชื่อเจ้าได้ไงล่ะ เฮ้ เจ้าทาสชั้นสูง คราวนี้จะไปไหนอีก ไปฮันยางเหรอ? ถูกต้อง เจ้าคงจะไปหาคนที่ไว้ใจได้ใช่รึเปล่า? คงไม่ได้คิดจะไปหาในวังหรอกนะ ถ้าเจ้ายังไม่เสียสติ ข้าคิดไว้อย่างนั้น เก้าในสิบของเรื่องราวบนโลกนี้ มันไม่เป็นอย่างที่เราต้องการหรอก คิดซะว่าสิ่งที่เจ้าจะทำมันล้มเหลวแล้ว ไปกับข้าดีกว่า แทกิล กล่าว เจ้าเป็นคนที่ติดตามข้ามา ไม่ใช่ข้าคอยติดตามเจ้าอยู่ ข้าเคยบอกเจ้าแล้วใช่มั้ย ว่าข้าไม่เชื่อใจใครทั้งนั้น ข้าน่ะเหรอจะติดตามเจ้า แทกิล กล่าว เส้นทางนั้นไม่ใช่ทางไปฮันยาง แทฮา กล่าว ต้องไปหาเช่าม้าที่โรงเตี๊ยมก่อน เดินแบบนี้ต้องเดินอีกสองวัน ไม่มีม้าคงจะเหนื่อยแย่แน่ แทกิล กล่าว เสนาบดี สอบถามเจนีเห็นว่าบัณฑิตซอเป็นคนยังไง ข้าว่า คนผู้นี้ถือว่าเป็นคนที่โง่เขลา ทำไม ใต้เท้าถึงยอมเก็บคนแบบนี้ไว้ข้างกายล่ะ ข้าไม่เข้าใจเลยค่ะ? ฮะ ๆ ๆ ยัยเด็กคนนี้ อย่างเจ้าจะไปรู้อะไร? ถ้าหากข้าไม่เข้าใจ จะรับใช้ใต้เท้าได้ยังไงล่ะคะ? ชอลวุง และผู้ช่วยสะกดรอยตามมาถึงที่ฝังศพของฮันซัม เป็นฮันซัมจริง ๆ ครับ ผู้ช่วยชอลวุง กล่าว ยางสนยังไม่ทันแห้งดี พวกเค้าคงยังไปไม่ไกล ไปเถอะ ไม่มีรอยเท้าเลย แผนที่ ชอลวุง กล่าว ทางนั้นไม่ใช่ทางไปฮันยางครับ ผู้ช่วยชอลวุง กล่าว พวกเค้าคงใจร้อน คงจะไปเช่าม้า เอ๋? ที่เชิงเขามีโรงเตี๊ยมอยู่ที่นึง ชอลวุง กล่าว ตอนที่ 22 ขุนนางจากต้าชิงวางแผนบุกโจมตีหมู่บ้านบนเขาเข้าไปชิงตัวพระนัดดา แต่พวกเจ้าหูเดียวสกัดไว้ ปล่อยนาง นางเป็นภรรยาของแม่ทัพซง ลุย ขุนนางชิง กล่าว ทำไม ไม่สู้แล้วเหรอ กำลังจะถูกอัดแล้วยังมองไปไหนอีก หูเดียวกล่าวแล้วเกิดการต่อสู้กัน //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
