เรื่อยๆมาเรียงๆ
วันๆคืนๆ ก็มีแต่กิจวัตรประจำวัน วนเวียนอยู่แต่ในบ้านในสวน กับต้นไม้ หมา แมว ไล่กระรอก ดูนก เก็บผลไม้ ผักหญ้ารอบบ้าน มาทำอาหารการกิน
บางวันบางคืนพิเศษหน่อย ก็ออกนอกบ้าน กินลมชมดาว ไปดูหนัง ฟังเพลง วัยนี้ก็ยังชอบอภิรมย์อยู่
นั่งเรือชมสองฝั่งคลองที่เคยคุ้น เข้าวัดดูศิลปะสมัยต่างๆ ได้แต่ชื่นชม เรื่องเก็บรายละเอียดนั้นอย่าหวังว่าจะจำได้ ถ้าไม่มีแผ่นพับอ่าน
จำได้แต่ตรงไหนสวย ตรงไหนประทับใจ ตรงไหนชอบ ไม่ชอบ เพราะอะไร วันนี้มาชมวัดอรุณราชวราราม
วัดอยู่ใกล้โรงเรียนที่เคยเรียน ตอนเด็กๆก็เข้าไปเดินชม โน่น นี่ นั่น รู้แต่ว่าสวย ประทับใจ ชอบถ้วยชามรามไห ที่ประดับตกแต่งเจดีย์ นั่งเรือผ่านก็มองจนเหลียวหลัง
เจดีย์เมื่อ50ปีที่แล้ว ไม่ขาวโพลนเยี่ยงนี้ เบญจรงค์ที่ตกแต่งก็อยู่ครบงดงาม ไม่แตกหัก และเว้าแหว่งหลุดหายเยี่ยงนี้
ทุกอย่างมีเสื่อม ทุกอย่างมีเปลี่ยนแปลง แม่ตะลีรับได้ เพียงแต่คิดถึงวันที่สถานที่เคยสวยงามแต่กาลก่อน แล้วสะท้อนใจ
ฟ้าคลึ้มเมฆหมอก ภาพเลยไม่แจ่มนัก บางช่วงแดดก็มา แต่ตาแม่ตะลีไม่ไหวแล้ว ภาพก็ไม่สวยเช่นเดิม ได้ภาพมาเท่านี้ก็นับว่าบุญเหลือหลาย กับกล้องโทรศัพท์ราคาเยาว์
ที่ชอบเห็นจะเป็นต้นไม้ดัดในกระถางสวย ชอบจัง มีลวดลายให้ดูเพลิน
น้ำเต็มปริ่ม มองข้ามฟากก็เห็นพระบรมมหาราชวัง วัดพระแก้วอยู่ลิบๆ ใจก็หาย น้ำตารื้นทันที
เดินเลาะซอกแซกไปเรื่อย พระอุโบสถกำลังถูกบุรณะ จึงมิได้เข้าไหว้พระ
วิหารเล็กมีรอยพระพทธบาท ให้กราบไหว้สักการะ ทางขึ้นแคบและชัน แม่ตะลีไม่ละความพยายาม แม้จะต้องตะแคงข้างเดินขึ้นก็ตาม
ตีนบรรไดมีหินสลัก ชอบจัง อดแวะถ่ายรูปไม่ได้ ไม่รู้ยืนอยู่ตรงนี้นานแค่ไหนแล้ว
เหรียญที่อยู่ในรอยพระพุทธบาท ส่วนใหญ่จะเป็นเหรียญต่างชาติ โดยเฉพาะจีน
แต่ละเสา และผนัง ประดับถ้วยกระเบื้องสวยงาม แม้จะไม่สมบูรณ์เช่นกาลก่อน
อดไม่ได้ที่จะเก็บบันทึกภาพไว้กับสิ่งสวยงาม
กระบื้องประดับระเบียง และช่องลม แลลอด สีเขียวโบราณลายจีน เป็นสิ่งที่ชอบฝังใจ
รอบๆอุโบสถ จะมีอ่างบัวเรียงราย เป็นที่หมายปองจ้องถ่ายภาพของแม่ตะลีเป็นยิ่งนัก
ประตูโบสถ์ จำหลักลงรักปิดทองงดงาม ด้านในมีนักท่องเที่ยวทั้งไทยจีน กำลังขอพร ปะพรมน้ำมนต์อยู่
เสาศิลาสลักลายเครือเถาว์งดงามต้องใจ
สัญลักษณ์ยักษ์คู่รักษาประตูโบสถ์ เป็นที่คุ้นตามาแต่เล็กแต่น้อย ทศกัณฐ์ สีเขียว สหัสเดชะ สีขาว ปั้นด้วยปูน ประดับกระเบื้องเคลือบสีเป็นลวดลายรูปลักษณะและเครื่องแต่งตัว สร้างแต่สมัยรัชกาลที่ ๓ สมเด็จเจ้าฟ้า กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ตรัศว่าเป็นฝีมือปั้นของหลวงเทพรจนา (กัน) เฝ้าอยู่หน้าซุ้มประตูยอดมงกุฏ
เข้าไปในมหาเจดีย์องค์งามกัน ถ่ายภาพไม่เห็นยอด เพราะคนถ่ายให้ก็วัยใกล้เคียงกัน แทบจะนนอนถ่ายแล้ว เงยมากอาจเป็นลมอยู่ณ ที่นั้น
กระเบื้องและปูนปั้น ไม่สมบูรณ์นัก แต่ร่องรอยความงดงามยังคงอยู่
มีแมวอยู่หลายตัว ตัวเมียท้องป่อง ลายต่างๆ นักท่องเที่ยวจีนชอบแหย่เล่น
หินแกะสลักรูปปั้นแพะปีเกิด เสียดายไม่สมบูรณ์
รอบเจดีย์มีต้นฮโศกต้นใหญ่กำลังออกดอกสะพรั่ง เสียดายแบตมือถือหมด ได้ภาพสุดท้ายมาแค่นี้
ยาอายุวัฒนะ แก้เหงา แก้ซบเซา คือการได้ท่องเที่ยวไป ใกล้ไกล ได้หมด ถ้าสดชื่น
สวัสดี
| Create Date : 13 ธันวาคม 2560 |
| Last Update : 15 ธันวาคม 2560 11:45:00 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 1000 Pageviews. |
|
 |
|
แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
สวัสดีครับแม่ตะลี
ขอบคุณที่แบ่งปันภาพสวยๆให้คนไกลได้ชมด้วย
ผมยังไม่เคยไปวัดนี้เลยครับ
เป็นวัดเก่าแก่ที่สวยงามมากๆ
ถ้าได้ไปเดินถ่ายภาพ
สงสัยจะต้องอยู่สัก 2 ชั่วโมงครับ
โหวตครับ