ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 271 กำลังใจให้คุณ โจทย์โดย nonnoigiwgiw ส่วนตัวผมเป็นคนไม่ค่อยแสดงความรู้สึกเท่าไหร่อ่ะครับ คือ ผมเป็นห่วง แคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ แต่แค่ดูเฉยๆ ไม่ค่อยถามไถ่ หรือถ้าถามคือถามผิวเผินมากครับ ชาวบ้านมักสัมผัสไม่ได้ว่าผมเป็นห่วง หรือสนใจในเรื่องของเขา ยิ่งเรื่องให้กำลังใจ วิธีการของผมอาจทำให้อีกฝ่ายไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เราอยากให้กำลังใจ เช่น จะสอบ comprehensive แล้ว ยังอ่านไม่จบเลย ผมก็จะพูดว่า อัจริยะข้ามคืนไง เพื่อนบ้านหมุน จะขับรถ ผมก็จะพูดว่า เมิงจะไปขับได้ไง ประกันชั้นหนึ่งยังคิดดูก่อนเลย แม่ผม.....เอารถแฟนมาขับแล้วเขาไปยังไง ....ก็ไปส่งที่ทำงานแล้วเย็นไปรับไงครับ แล้วต้องต้องเดินไกลไหม ไปรับที่ตึกรึป่าว กลางวันเค้าไม่ไปไหนหรอ ทำไมเค้าไม่เอาไป ....ไม่ได้ถามน่ะ เอ้า! ไม่ใช่เค้าจะใช้ไม่ได้ใช้ นั่นๆๆนี่ๆๆ บลาๆๆๆ . ...เค้าบอกว่าโอเคคือโอเคครับ นี่ไม่ชอบถาม ดังนั้น การให้กำลังใจของผม ไม่ใช่คำพูดแน่นอน 55555 แต่สิ่งที่แสดงความห่วงใจ ให้กำลังใจของผมคือ การทำบางอย่าง จากสถานการณ์การระบาดของไวรัสโควิด-19 ทำให้อย่างที่เรารู้ครับ อาชีพที่ทุกคนคิดว่ามั่นคงที่สุด และอยากไปอยู่ในจุดนั้น เหมือนสวรรค์ที่ล่มสลายทันทีทันใด แบบที่ไม่มีใครได้ตั้งตัว นักบิน ลูกเรือ ภาคพื้นหลายๆ คนต้องได้รับตารางหยุดยาว และผลัดกันขึ้นทำงานแค่ไม่กี่วันใน 1 เดือน ซวยๆ หน่อยคือ การปิดตัวลง หรือการเลิกจ้างฟ้าผ่า เพื่อนผม...... แฟนเก่า นั่นแหละ 555555 เป็นแอร์แขกครับ สวย ....เอ้ย! รายได้ดีมากๆ รับเดือนเป็นแสน ผมไปแอบส่องเฟซบุ๊คเค้านี่ ถือ Kelly กินข้าวหรูอยู่ UEA เอ๊ะ! แล้วไปส่องเค้าทำไม! แหะๆๆ เค้าถูกจ้างออกคับ....... ฟังไม่ผิดครับ.... จ้างออก คือนางฟ้าตกสวรรค์ของแท้มากๆ ด้วยความที่เราไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบ 10 ปีแล้ว ผมก็เลยไม่รู้อะไรมาก รู้จากการที่เห็นเพื่อนแท็กเฟซเค้าว่า เค้ากลับมาอยู่ไทย แล้วกำลังทำขนมขาย เพื่อนหลายคนก็สั่งเค้กกันแล้วก็รีวิวเค้ก พร้อมกับมีรู้เค้าอยู่ด้วย นั่นแหละที่ทำให้ผมสะดุดตากับ นะ...นะ..... น้ำใจ แหะๆ น้ำใจของเพื่อนเก่าที่ให้กับกันเมื่อเกิดวิกฤตแบบนี้ ผมนั่นดู นะ.....น้ำใจ อยู่หลายวัน 5555 คิดแล้วคิดอีก แต่เรื่องที่คิดไม่ใช่ว่าจะซื้อขนมดีหรือไม่ดีนะครับ สิ่งที่คิดคือ.......จะเริ่มทักไปว่ายังไง ..... สวัสดี จำเราไม่ไหม สวัสดี เป็นไงบ้าง....สวัสดี กลับมาไทยแล้วหรอ คือคิดอยู่หลายวันจิงๆ ครับ เหมือนคนบ้า อาการนี้ไม่เคยเป็นเลยนะ สุดท้ายก็ทักไปแหละครับ “สวัสดี ยังสั่งเค้กได้ไหม” ผมนับ 1-10 กำลังจะปิด msg ก็เห็นตุ่มสามตุ้มวิ่งๆ ว่าอีกฝั่งกำลังพิม หือ......หัวใจเต้นเป็นกลองชุดเลยฮะ 55555 ไม่รู้จะตื่นเต้นอะไร สุดท้ายก็สั่งเค้กที่เค้าทำขายนั่นแหละครับ แล้วก็รอจนถึงกำหนดส่ง เมื่อไหร่กำหนดส่งจะมาถึงวะเนี้ยยยยยย ตื่นเต้น เย็นวันที่ฟ้าจะมาส่งเค้ก ผมก็คิดวนไปวนมาอยู่นั่นแหละว่า.... จะคุยว่าอะไรดี รับเค้กแล้วลากันแล้วหรอ ใช่หรอวะ ไม่เจอกันเกือบ 10 ปี จะพูดอะไร จะถามอะไร...... สวยขึ้นนะ.....เป็นไงบ้าง.....อยู่ไทยนานไหม ถามอะไรได้อีก อะไรที่ทำให้ช่วงเวลานั้นยาวที่สุด แต่พอเจอกันจริงๆ ไอ่ที่เตรียมๆ มานี่กระเจิดกระเจิงหมดละครับ 555555 เขินมาก ประหมามาก กลัวมากที่เสียงจะสั่น มือจะสั่นให้เห็น พอเจอกัน เราก็ต่างคนต่างลังเลเพราะไม่เจอกันนาน ผมก็ยืนรับของ พูดไรไม่ออก 5555 จนเค้าพูดเองว่า “เรานั่งได้ไหม” ได้ดิ!!! นั่งเลย นั่งเลย แล้วเราก็ได้นั่งคุยกัน.....ผมถามสั้นๆ ว่าเป็นไงบ้าง เค้าก็เริ่มเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรบ้าง เค้ายังคุยเก่งเหมือนเดิม คุยกับผมเหมือนเดิมมาก ๆเหมือนเวลา 10 ปีไม่เคยหายไป เระหว่างนั้นผมนี่เหมือนลอยอยู่เลย 555555 เรานั่งคุยกันอยู่ครึ่งชั่วโมงเองมั้งครับ ก็ลากันแยกย้าย แต่เป็น 30 นาที ที่.....ผม Cherish มาก ซึ่งผม....ขอไลน์เค้ามาแหละ 55555 แล้วส่งให้กับพี่ๆ ที่ทำงาน ให้สั่งเค้กเค้ามาส่งที่ออฟฟิศ ซึ่งพี่ๆ สั่งกันบ่อยมากเพราะอร่อยแล้วก็ส่งถึงที่ ส่วนตัวผมอีก สั่งแบบเจอตัวกันแค่ 2 ครั้งครับ กลัวจะดูเยอะไป จงใจอยากเจออะไรแบบนั้น จริงๆ แล้วผมก็แค่อยากเป็นกำลังใจให้เค้า ในเวลาที่เค้าไม่ได้อยู่ในจุดเดิม ถึงตอนเล่าเค้าจะยิ้มๆ เล่าฮาๆ ก็เถอะ แต่ผมว่าเค้าคง Down กับมันมาก ผมก็ไม่ได้จะซื้อของเค้าได้ทุกครั้งหรอกครับ เอาตังไว้กินอย่างอื่นบ้าง 555 แต่อยากทำเท่าที่ทำได้เป็นกำลังใจในการขายขนมของเขา ว่าไม่ว่าเขาจะทำอะไร ถ้าผมรู้ผมก็ยังจะสนับสนุนเค้า นี่เค้าทำสบู่ขาย ผมก็จะซื้อนะ ถ้าเค้าทำกบทอดขายผมก็ซื้อนะ ทั้งๆ ที่ไม่กินกบ 555555 นี่คงเป็นวิธีให้กำลังใจ ของคนไม่ค่อยแสดงออกแบบผมแหละครับ ---------------- "แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้ ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกล หากเธอนั้นยังอยู่...จะกอดเธอในชื่นใจ และคอยพูดออกไป...ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน" ------------------
VIDEO ภาพตัดมาหลังจากที่เจอกันครั้งแรก แล้วผมก็ชุ่มชื่นหัวใจอยู่หลายวัน นี่ก็ไปแอบส่องเค้าในเฟซบุ้ค และ...... แฟนของเค้าเช่าเรือยอร์ชไปขอแต่งงานกันกลางอันดามันค้าบบบบบบบบบบบ Yes, I do ไปเรียบร้อย
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2564
36 comments
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2564 9:48:24 น.
Counter : 1273 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณnonnoiGiwGiw , คุณเริงฤดีนะ , คุณเซียน_กีตาร์ , คุณทนายอ้วน , คุณThe Kop Civil , คุณtoor36 , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณตะลีกีปัส , คุณคนผ่านทางมาเจอ , คุณสองแผ่นดิน , คุณที่เห็นและเป็นมา , คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา , คุณSleepless Sea , คุณกะว่าก๋า , คุณสายหมอกและก้อนเมฆ , คุณหอมกร , คุณโอน่าจอมซ่าส์ , คุณฟ้าใสวันใหม่ , คุณSai Eeuu , คุณSweet_pills , คุณชีริว , คุณmultiple
โดย: เริงฤดีนะ 11 กุมภาพันธ์ 2564 11:07:59 น.
โดย: ทนายอ้วน 11 กุมภาพันธ์ 2564 11:38:04 น.
โดย: หอมกร 11 กุมภาพันธ์ 2564 12:13:59 น.
โดย: กะว่าก๋า 11 กุมภาพันธ์ 2564 12:40:15 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 กุมภาพันธ์ 2564 13:43:57 น.
โดย: ทนายอ้วน 11 กุมภาพันธ์ 2564 15:34:37 น.
โดย: ตะลีกีปัส 11 กุมภาพันธ์ 2564 20:44:58 น.
โดย: กะว่าก๋า 11 กุมภาพันธ์ 2564 21:05:46 น.
โดย: เริงฤดีนะ 11 กุมภาพันธ์ 2564 21:21:42 น.
โดย: กะว่าก๋า 12 กุมภาพันธ์ 2564 6:22:45 น.
โดย: ทนายอ้วน 12 กุมภาพันธ์ 2564 13:24:16 น.
โดย: Sai Eeuu 12 กุมภาพันธ์ 2564 22:07:12 น.
โดย: ตะลีกีปัส 14 กุมภาพันธ์ 2564 11:14:47 น.
โดย: ชีริว 14 กุมภาพันธ์ 2564 21:57:59 น.
โดย: multiple 15 กุมภาพันธ์ 2564 6:09:38 น.
โดย: ทนายอ้วน 16 กุมภาพันธ์ 2564 19:43:08 น.
อ่าน .. กำลังใจให้เธอ (คนทำเค้ก) แล้ว
ไหลลื่น ละมุนลไม มาจริมๆ ...
ว่าแต่ เค้กชิ้นเดียวเนี่ยะนะ คุยตั้ง 30 นาที
งกไปไหม เข้าใจว่าเหมาปอนด์แล้วเชียวนะ
แถมไปชวนที่ทำงานซื้อ แล้วไปแอบคุยฟรีอีกไหม
5555+