บนเส้นทางสายพระนิพพาน 103

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 103

103/01

คิดเสียลึก..นึกเสียยาก..ก็มากความ

คิดแค่งาม..ทรามไม่มี..ดีทั้งนั้น

มีแต่บุญ..หนุนชีวา..ค่าอนันต์

ให้ทุกวัน..ในชีวิต..คิดทำดี

103/02

คิดทำดี..มีแต่ได้..สบายใจ

แตกกิ่งใบ..ต้นบุญ..คุณร่มเย็น

เมื่อจิตดี..จิตสบาย..ไร้ทุกข์เข็ญ

คุณก็เห็น..เป็นได้หนอ..พอหลับตา

103/03

พอหลับตา..ก็มืดมิด..จิตสบาย

สงบกาย..สงบใจ..ไม่วายวุ่น

ต่อเมื่อเรา..สงบได้..ใจไม่ขุ่น

เรื่องคุกรุ่น..ไม่มีทาง..สว่างใส

103/04

สว่างใส..อยู่ที่ไหน..ก็สงบ

ไม่ต้องหลบ..ไปอยู่ถ้ำ..ตามป่าเขา

จงเอาบ้าน..เป็นวัด..ปฏิบัติเอา

จิตบางเบา..ร่มเย็น..เป็นอันพอ

103/05

เป็นอันพอ..จะนั่งตรึก..ระลึกตัด

ปฏิบัติ..ฝึกตน..จนรู้ลึก

อยู่กับโลก..ได้ไม่ฝืน..ความรู้สึก

ก็ต้องฝึก..ให้ชำนาญ..งานทางจิต

103/06

งานทางจิต..ติดอาวุธ..ทางปัญญา

เอาเวลา..ที่เหลืออยู่..เข้าสู่ธรรม

ประกอบกิจ..แต่ดีหนอ..ไม่ก่อกรรม

มุ่งกระทำ..บุญทาน..การกุศล

103/07

 สวัสดี..ยี่สิบสาม..เป็นวันพระ

วันปิยะ..มหาราช..วันชาติหยุด

วันอังคาร..อันสดใส..มิใช่พุธ

หมู่มนุษย์..สำรวมไว้..ทั้งกายใจ

103/08

ทั้งกายใจ..ตั้งอยู่ใจ..ความสงบ

รู้หลีกหลบ..กิเลสร้าย..อยู่ในศีล

ทั้งศีลแปด..ศีลห้า..เป็นอาจิณ

ช่วงนี้กิน..กระทั่งเจ..ทุ่มเทใจ

103/09

ทุ่มเทใจ..บังคับกาย..อยู่ในศีล

ไม่ยลยิน..เสียงยั่ว..ตัวกิเลส

ตาก็ดู..หูก็ฟัง..ยังปฏิเสธ

อยู่ในเขต..แห่งศีล..ไม่ยินดี

103/10

  ไม่ยินดี..เมื่อมีศีล..คุมใจอยู่

ตามองดู..รู้สวย..ก็วางสวย

ถ้าไม่วาง..แถมยังปรุง..ยุ่งแล้วซวย

จิตเป็นมวย..อสุภะ..มาตัดไป

103/11

มาตัดไป..ใจจิต..คิดเอาดี

จิตก็มี..แต่มุ่งมั่น..ไม่หวั่นไหว

อันจิตผู้..รู้ถูขัด..ตัดได้ไว

รู้เอาใจ..ขึ้นตั้ง..นั่งพิจารณา

103/12

นั่งพิจารณา..หาทางหลบ..เพื่อจบกิจ

เมื่อใช้สิทธิ์..ความเป็นคน..มุ่งค้นหา

ศีลสติ..มิประมาท..เป็นศาสตรา

ใช้ปัญญา..แหวกเป็นช่อง..ให้คล่องตัว

103/13

ให้คล่องตัว..มีสติ..ประกบติด

พูดทำคิด..ล้วนแต่จุด..เพื่อหลุดพ้น

เมื่อเราโดน..ทดสอบ..ประกอบผล

ยอมผ่านพ้น..ทีละขั้น..จนบั้นปลาย

103/14

จนบั้นปลาย..ไม่เสียดาย..ชีวิตตน

ผู้อดทน..จนชาชิน..สิ้นสงสัย

จนไม่สน..จะเป็นผู้..อยู่หรือไป

สงบใจ..กับชีวิต..ที่ติดกรรม

103/15

ที่ติดกรรม..ใหม่เก่า..ของเราเอง

ที่บรรเลง..พลาดถลำ..ทำไม่คิด

ต้องน้อมรับ..ผลกรรม..กระทำผิด

ด้วยดวงจิต..อันสำนึก..รู้สึกตน

103/16

 รู้สึกตน..อดทนสู้..รู้อภัย

ชดใช้ไป..ให้หมด..กฏแห่งกรรม

รู้ความผิด..จิตสำนึก..ฝึกกระทำ

มุ่งก่อกรรม..ล้วนกุศล..เพื่อผลบุญ

103/17

เพื่อผลบุญ..พาคุณ..พ้นปลักตม

ไม่ต้องจม..เวียนวน..จนชินชั่ว

เมื่อชั่วชิน..กายสิ้น..นรกชัวร์

ฝึกจิตตัว..เพื่อผ่านพ้น..วังวนเดิม

103/18

 วังวนเดิม..หนีด่วน..ม้วนเดียวจบ

อย่ามัวหลบ..ผลัดวัน..ประกันพรุ่ง

มีมากมาย..นายกรรม..ตามนังนุ่ง

เดี๋ยวโดดผลุง..ตายไป..เสียดายแทน

103/19

เสียดายแทน..ได้เกิดมา..ไม่หาดี

มาตายฟรี..แถมยังหลง..ดงกิเลส

ธรรมตรงหน้า..ว่ายังเฉย..จนเลยเขต

ปฏิเสธ..แสงธรรม..มุดต่ำลง

103/20

มุดต่ำลง..เริงหลง..ในดงกาม

เห็นความงาม..กำหนัด..ไม่ปัดป้อง

จ้องตะลึง..ถึงปรุง..มุ่งหมายปอง

กิเลสครอง..กระพือโหม..จู่โจมใจ

103/21

จู่โจมใจ..จนร้อนเร่า..เจ้าไม่ต้าน

เปิดทุกด้าน..ให้มันเข้า..จนเร่าร้อน

จงลุกสู้..รู้ภัยพิษ..คิดตัดตอน

ก็จงย้อน..เข้าหาศีล..ถวิลธรรม

103/22

ถวิลธรรม..นำสู่..เป็นผู้ตัด

ปฏิบัติ..เพื่อขัดเกลา..เจ้าดวงจิต

จากมัวหมอง..ให้ผ่องใส..ทีละนิด

พาชีวิต..เข้าสู่ร่อง..ในคลองธรรม

103/23

ในคลองธรรม..ฉ่ำเย็น..เป็นธรรมดา

ถึงเวลา..เข้ามาสู่..เป็นผู้ตื่น

ผู้อดทน..อดกลั้น..ผ่านวันคืน

ได้หยัดยืน..ผ่านด่าน..การเป็นคน

103/24

การเป็นคน..ที่รู้ว่า..การมาเกิด

มีกำเนิด..การกำหนด..กฏแห่งกรรม

ได้ชดใช้..เดินต่อไป..หนทางธรรม

เพื่อจะนำ..สู่จุดหมาย..ที่ปลายทาง

103/25

ที่ปลายทาง..เดินไปสู่..อย่างผู้ตื่น

อันสิ่งอื่น..อย่ายึดมั่น..วางมันลง

มีแต่จิต..ดวงเดียว..ที่มั่นคง

ที่มุ่งตรง..เดินหน้า..หานิพพาน

103/26

หานิพพาน..ต้องการไป..ล้างใจตน

ล้างไปจน..จิตใส..ไร้สิ่งเกาะ

อยากไปอยู่..รู้ทำเอา..เราเฉพาะ

ไม่เคยเคาะ..กิเลสหลุด..หยุดฝันเลย

103/27

หยุดฝันเลย..ผู้ยังอยาก..มากกิเลส

ผู้หาเหตุ..เข้าใส่ตน..ยืนบนไฟ

คิดดูที..มีปัญหา..ร้อนที่ใด

ร้อนที่ใจ..ทั้งนั้น..ท่านทั้งหลาย

103/28

ท่านทั้งหลาย..จะหายร้อน..ย้อนหาธรรม

อันมีกรรม..มีกาย..มีใจด้วย

มีกิเลส..ตัณหา..เป็นตัวซวย

แก้ได้ด้วย..จิตตัด..สลัดทิ้ง

103/29

สลัดทิ้ง..สิ่งไม่ดี..อยู่ที่ใจ

โดดลงไป..ในคลองธรรม..อันฉ่ำเย็น

เพื่อล้างใจ..ให้สะอาด..ไร้ลำเค็ญ

สิ่งจำเป็น..สำหรับผู้..สู่นิพพาน

103/30

สู่นิพพาน..ต้องผ่าน..ด่านแห่งธรรม

เป็นตัวนำ..สู้เส้นทาง..วางเป้าหมาย

ตัดทุกสิ่ง..ทิ้งทุกอย่าง..ในบั้นปลาย

หลังทิ้งกาย..ลาลับ..ไม่กลับคืน

103/31

ไม่กลับคืน..สู่โลก..อันโศกเศร้า

ไปเถิดเจ้า..ความพลัดพราก..มากปัญหา

เมื่อประสงค์..เดินตามองค์..พระศาสดา

จงบูชา..ด้วยปฏิบัติ..ขัดเกลาใจ

103/32

ขัดเกลาใจ..ก้าวเดินไป..ในเส้นทาง

ค่อยค่อยวาง..ทีละสิ่ง..ทิ้งปัญหา

ศีลสติ..มีวิสัย..ใช้ปัญญา

ผู้เกิดมา..มุ่งสู่..พระนิพพาน

103/33

ยังเดินหลง..คงไม่เจอ..หนทางออก

มีใบบอก..ประวัติ..หลวงพ่อปาน

พอได้อ่าน..ดึงชีวิต..จิตวิญญาณ

พระนิพพาน..ปรารถนา..หาทางไป

103/34

หาทงไป..ใช้ศีลปู..ทับด้วยทาน

ฝึกสมาธิ..จนได้ฌาน..วิปัสสนา

เมื่อทุกอย่าง..ต่างดีเลิศ..เกิดปัญญา

ก็นำพา..เราเดินตรง..ไม่หลงทาง

103/35

ไม่หลงทาง..ผู้รู้ได้..เฉพาะตน

เคยเป็นคน..โวยวาย..ไฉนนิ่ง

เคยเข่นฆ่า..ยุงมด..อดได้จริง

ไม่สุงสิง..สิ่งชั่ว..ตัวรู้เอง

103/36

สติคุม..ยุงรุมกิน..แล้วบินไป

ไม่เป็นไร..บินไม่ไหว..ก็พักก่อน

สังเกตใจ..ไม่หวั่นไหว..ให้เร่าร้อน

ก็มองย้อน..แต่ก่อนไง..ตายลูกเดียว

103/37

มีสติ..คอยฉุด..ก็หยุดฆ่า

หยุดไล่ล่า..ไม่ทำผิด..จิตไม่ฟุ้ง

มีสันโดษ..เป็นนิจ..จิตไม่ปรุง

ค่อยพยุง..จิตเรา..เข้าสู่ทาง

103/38

เข้าสู่ทาง..ถากถาง..เส้นทางต่อ

บาปไม่ก่อ..จิตกำหนด..คดไม่ข้อง

ตัดทางตรง..สู่นิพพาน..การครอบครอง

เป็นผู้มอง..เห็นทางออก..นอกทางทุกข์

103/39

นอกทางทุกข์..ยังมีทาง..สายนิพพาน

ผู้ชำนาญ..ศีลทาน..เดินไปได้

เกิดเป็นคน..มีโอกาส..พลาดได้ไง

ไม่สนใจ..ถากถาง..ทางก็ปิด

103/40

ทางก็ปิด..เพราะจิตตน..ไม่ค้นหา

คอยถลา..แต่หาเหตุ..กิเลสล่อ

มีความอยาก..มากมาย..ไม่เคยพอ

กรรมก็รอ..ส่งผล..ตนก่อเอง

103/41

ตนก่อเอง..เกรงว่าตน..ต้องยอมรับ

ยิ่งย่อยยับ..ไม่ยอมรับ..แถมอาฆาต

มันทิ่มแทง..ตนประจำ..พยาบาท

ผู้ฉลาด..อภัยทาน..พลันโล่งใจ

103/42

พลันโล่งใจ..ไร้สิ่งใด..มากดดัน

ทุกสิ่งอัน..เกิดแต่กรรม..เราทำก่อ

ทุกชาติภพ..สมทบ..แตกเหล่ากอ

ไม่รู้พอ..ยิ่งเพิ่มเติม..เสริมประดัง

103/43

เสริมประดัง..ไม่รู้ดับ..ยิ่งทับถม

เป็นยาขม..หม้อใหญ่..ให้รู้คิด

สิ่งที่เรา..เคยปลูก..ถูกหรือผิด

จงใช้จิต..ปัญญา..พิจารณาดู

103/44

พิจารณาดู..ท่านผู้..มีปัญญา

ปลูกบ้านมา..ทำรั้วรอบ..มีขอบชิด

ขโมยดัน..ขยันเข้า..ยากเอาผิด

ถึงกับปิด..ประกาศไว้..ไม่มีแล้ว

103/45

อีกบ้านนึ่ง..มีพอกัน..มันไม่เข้า

รั้วก็เน่า..ไม่กันอะไร..ได้สักนิด

จะเข้าออก..ก็สบาย..ไม่เคยปิด

มันไปติด..อะไร..ไม่ขโมย

103/46

ไม่มีกรรม..สร้างทำมา..หาเกี่ยวข้อง

ที่เขาจ้อง..จะกระทำ..กรรมอย่างอื่น

เกิดเป็นคน..ชดใช้ครับ..ต้องรับคืน

กรรมดาษดื่น..รอชดใช้..ไม่เหมือนกัน

103/47

ไม่มีกรรม..ใครเขาเกิด..เปิดนิพพาน

มาคืบคลาน..อยู่ที่นี่..ไม่มีแน่

ที่พาตน..หล่นมาอยู่..คือผู้แพ้

ชนะแท้..คือผู้ไป..ไม่กลับคืน

103/48

ไม่กลับคืน..มาเป็นคน..ให้ทนทุกข์

ไม่ต้องลุก..มาล้างหน้า..หาอาหาร

ไม่หิวอิ่ม..ปวดถ่าย..กายทวาร

ไม่ต้องการ..สิ่งใด..เมื่อใจดี

103/49

เมื่อใจดี..มีกรรมรุก..ทุกข์ก็เบา

ที่บรรเทา..เพราะจิตรู้..ผู้เคยก่อ

สุขสบาย..ความเป็นอยู่..เมื่อรู้พอ

ถึงวันวอ..เวลานอ..ก็ต้องไป

103/50

ก็ต้องไป..ไม่มีใคร..อยู่ชั่วกาล

อยู่ไม่นาน..การเป็นคน..ผู้ค้นหา

ทั้งบาปบุญ..หนุนนำ..ให้เกิดมา

จิตดีพา..ขึ้นบน..ไม่หล่นลง

103/51

ไม่หล่นลง..เพราะเป็นผู้..รู้ชดใช้

ทรงดีไว้..ไม่ก่อกรรม..ย่ำกับที่

เป็นมนุษย์..ขุดหลุมล่อ..พอกันที

ทรงความดี..ให้คงมั่น..จนบั้นปลาย

103/52

จนบั้นปลาย..ท้ายชีวิต..ยิ่งคิดตัด

ปฏิบัติ..เพื่อหลุดพ้น..ให้จนได้

เบื่อเกิดแก่..เจ็บป่วยไข้..ไม่สบาย

เบื่อการตาย..เกิดซ้ำซ้ำ..ก่อกรรมเพลิน

103/53

ก่อกรรมเพลิน..เกินกำกับ..ดับก็ลืม

เกิดก็ปลื้ม..ลืมกรรมเก่า..ก่อเอาใหม่

พอรู้ตัว..ว่าชั่วช้า..บ้าไปใหญ่

เริ่มต้นใหม่..ทุกที..ขอหนีเลย

103/54

ไม่ใช่นึก..แค่ไป..ใจเจ้าเอย

ให้คุ้นเคย..ปฏิบัติ..ขัดเกลาจิต

ตั้งแต่นี้..ต่อไป..ไม่ทำผิด

ทำแต่จิต..แจ่มใส..ไร้ขุ่นมัว

103/55

พิจารณา..อย่างไร..กายในกาย

จิตผ่อนคลาย..ตามดู..รู้หายใจ

ว่าสั้นยาว..เข้าออก..เป็นอย่างไร

ตามเข้าไป..ดูกองลม..เยี่ยมชมกัน

103/56

เยี่ยมชมกัน..อันสติ..ระลึกรู้

จะเดินนั่ง..นอนยืนอยู่..ก็รู้ลม

ไม่ต้องคิด..ต้องพูด..ต้องสูดดม 

ตามรู้ลม..เรื่อยไป..ไม่กำหนด

103/57

ไม่กำหนด..บังคับ..แค่รับรู้

เป็นแค่ผู้..ตามดู..รู้สั้นยาว

รู้ว่าลม..หายใจ..แรงหรือเบา

ขอเพียงเอา..จิตตามดู..รู้หายใจ

103/58

รู้หายใจ..ไม่กำหนด..ช่วงเวลา

นึกขึ้นมา..ก็ตามรู้..ตามดูได้

นั่งยืนเดิน..นอนอยู่..ตามดูไป

จนกว่าใจ..มันชิน..ก็ยินดี

103/59

มีอุปมา..นุสสติ..กรรมฐาน

คือนึกถึง..พระนิพพาน..เป็นอารมณ์

อันมีศีล..มีทาน..เป็นปฐม

ธรรมารมณ์..เข้ามาสู่..เป็นผู้ตื่น

103/60

เป็นผู้ตื่น..เบิกบาน..การครองตน

เป็นแค่คน..เกิดมา..หาความหมาย

มีอะไร..อยู่บ้าง..หลังความตาย

รู้ตัดกาย..จึงส่งผล..จนนิพพาน

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 22 ตุลาคม 2555 Last Update : 25 ตุลาคม 2555 12:22:08 น. Counter : 847 Pageviews.		6 comments
Share Tweet