Less is now.
<<
เมษายน 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
15 เมษายน 2554

ไทยเที่ยวไทย ปี 2011 Phuket ตอนที่สอง

ช่วงสามวันสุดท้ายของสัปดาห์แห่งการพักผ่อนที่ภูเก็ต พ่อและแม่ของอิชั้นตามมาเที่ยวด้วยอีกคู่ อิชั้นจองตั๋วเครื่องบินให้กับสายการบินแฮปปี้แอร์ เครื่องบินลำเล็กๆ บินจากหาดใหญ่สู่ภูเก็ต ตอนแรกพ่อยังไม่รู้ว่ามีเครื่องบินจากหาดใหญ่ไปภูเก็ต อิชั้นเอ่ยปากชวน พ่อบ่นว่า โอ๊ย ต้องนั่งรถทัวร์หลายชั่วโมงปวดหลังปวดเอว แต่พออิชั้นบอกว่ามีเครื่องบิน แค่นั้นแหละฮีเซย์เยสทันที พ่อกะแม่เคยมาภูเก็ตกันแล้ว ยิ่งพ่อนั้นเคยมาหลายครั้งแล้ว แต่มันก็นานมาแล้วละ คราวนี้แกได้เห็นภูเก็ต ณ ปัจจุบันเข้า ถึงกับบ่นๆว่าทำไมคนมันเยอะอย่างนี้วะ แต่ก็ทำท่าภูมิใจที่เห็นนักท่องเที่ยวมาเที่ยวกัน มีอยู่วันนึงเดินเล่นอยู่แถวชายหาด เรานั่งคุยกับเด็กหนุ่มชาวบาหลี ภาษาอินโดบางคำมันก็คล้ายๆภาษายาวี ที่ชาวมุสลิมแถวปัตตานีพูดกัน คำบางคำพ่อและไอ้หนุ่มนั่นคุยกันเข้าใจนะนั่น พ่ออิชั้นพูดภาษายาวีได้เก่งมากกก แต่แม่พูดได้นิดหน่อย อิชั้นเองตอนเด็กๆก็ได้หลายคำอยู่ ตอนนี้ไม่ได้แล้ว


พาพ่อกะแม่ไปภูเก็ตแฟนตาซี สองคนตายายดูตื่นเต้นและชอบอกชอบใจใหญ่ที่ได้เห็นโชว์อลังการเช่นนั้น กลับไปบ้านโม้เรื่องนี้อยู่หลายวัน พวกเราสองคนก็แอบดีใจที่เห็นพ่อกะแม่มีความสุข








ขอควรระวังสำหรับการซื้อทัวร์ไปภูเก็ตแฟนตาซีก็คือ ต้องถามเคาว์เตอร์ว่าไปกลับกับรถของภูเก็ตแฟนตาซีหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ ถ้าเป็นของเคาว์เตอร์ทัวร์จัดรถไปเองนั้น ต้องระวังขากลับ คือ ถ้าเป็นของภูเก็ตแฟนตาซี พอเราดูโชว์เดินเที่ยวเสร็จอยากจะกลับก็ออกมาตรงท่ารถของเค้า มีรถไปส่งตามหาดต่างๆ พอคนขึ้นรถเกือบๆเต็มก็ออก ไม่ต้องรอนาน แต่ของเคาน์เตอร์ทัวร์นี่ต้องรอแขกท่านอื่น ซึ่งบางครั้งมันมีโชว์สองรอบในช่วงเทศกาล ถ้าคุณดูรอบแรก ดูเสร็จจะกลับแต่แขกท่านอื่นดูรอบสอง ก็ต้องรอเค้าไง แล้วเราก็พลาดเองที่ไม่ได้ถามเค้าแต่แรกว่าจะกลับกันเวลาไหน แค่เค้าบอกว่าออกมาเจอกันตรงนี้ ก็แค่นั้นเลยต้องเสียเงินค่าตุ๊กๆกลับก่อน เพราะไม่อยากให้พ่อกะแม่รอ คราวนี้เลยรู้ละ ว่าต่อไปต้องรอบคอบให้มากกว่านี้


อีกวันนึงพาพ่อกะแม่ไปวัดฉลองและแหลมพรหมเทพ ตอนนั้นมีงานวัดพอดี เลยได้เดินเที่ยวงานวัดไปด้วย แต่รูปตรงแหลมพรหมเทพ หลานยังไม่ส่งมาให้เลย มีอยู่แค่สองสามรูปเอง








อีกวันนึงพาพ่อกะแม่ไปเที่ยวในตัวเมืองภูเก็ต แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย และพวกเรานั่งรถโพทอง ป่าตองไปภูเก็ต ที่นั่งรถคันนี้เพราะสนอง need ของตัวเองล้วนๆ ไม่ได้ถามความเห็นใครเลย ลุ้นตอนขึ้นเขามากๆว่ามันจะขึ้นได้หรือเปล่า แต่ตอนหลังรู้สึกผิดที่พาพ่อกะแม่ไปลำบาก แม่บอกเวียนหัวว่ะ ร้อนด้วยคนก็เยอะ เนี่ย รถแบบนี้ยี่สิบปีแล้วกระมังที่ชั้นไม่ได้นั่ง


แต่เอาเหอะมันคือประสบการณ์ชีวิตค่ะแม่ ฮิๆๆ พวกเราไปกินหมี่หุ้นที่ร้านอะไรแล้วนะ จำชื่อไม่ได้ มีลงในหนังสือนำเที่ยวน่ะ พ่อบอกคนภูเก็ตเค้ากินกันจืดๆอย่างนี้หรือวะ ว่าแล้วแกก็เติมน้ำปลาน้ำตาลพริกน้ำส้ม หมดกันเสียรสหมดเลย แต่ถึงยังไงทริปนี้ของพ่อกะแม่ก็ดูจะมีความสุขดี ได้เห็นตะวันตกดินที่แหลมพรหมเทพ ตามเวลาขึ้นลงที่เค้าประกาศกันทุกวัน เพราะบ้านเราอยู่ฝั่งตะวันออก พอมาเห็นดวงอาทิตย์ดวงโตกำลังจะตกน้ำจากฝั่งตะวันตก ทำเอาตื่นเต้นกันใหญ่ ฮิๆๆ พ่อบอกว่า คนมันไม่รู้จักหวัน

ปล หวัน เป็นภาษาใต้ แปลว่า ตะวัน คนไม่รู้จักหวัน อีกนัยนึงหมายถึง คนอยู่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกะใครเค้า


หลังจากทำหน้าที่ลูกที่ดีแล้ว ส่งบุพการีกลับบ้านแล้ว เราเองก็อยู่ต่ออีกแค่วันเดียว วันสุดท้ายอิชั้นไปสปา อาบน้ำแร่แช่น้ำมนต์ เอ้ย น้ำนม ขัดๆถูๆ ก็มิได้ผ่องขึ้นแต่อย่างใด พี่แมวที่ตากแดดตัวไหม้ก็ยังออร่าอยู่เหมือนเดิม ขากลับก็ใช้บริการบางกอกแอร์เหมือนเดิม แต่บินลงกรุงเทพ เพราะจะแวะช้อปปิ้งก่อนที่พี่แมวจะบินกลับมาคนเดียว ชอบขนมเปี๊ยะลูกเล็กๆจัง มันชื่ออะไรหว่า นึกไม่ออก ที่เลาวน์ของบางกอกแอร์เค้าเอามาให้กินเป็นปี๊บเลย กินไปหลายลูกอยู่






ส่วนรูปพวกนี้เป็นรูปที่พวกเราเช่ารถมอไซค์ ขี่ไปเที่ยวกันสองคนก่อนที่พ่อกะแม่จะตามมา เราขี่จากป่าตองไปกะรน กะตะ หาดในหาน เราชอบหาดในหานนี่เหมือนกัน มีอ่างเก็บน้ำอยู่หน้าหาดมีสวนให้นั่งพักผ่อน มีสนามเด็กเล่นด้วย




เป็นอ่างเก็บน้ำจืดหรือน้ำกร่อย ใครรู้บ้าง และตรงอ่างเก็บน้ำอีกฝั่งนึงมีโรงแรมกำลังสร้างใหม่อยู่ด้วย





ร่มชายหาด ณ หาดในหาน





หลังจากนั้นก็ขี่ไปกินข้าวเที่ยงที่หาดราไวย์กัน สั่งต้มยำกุ้งเหมือนเดิม สั่งยำหอยแครงลวกมากิน อุตส่าห์ย้ำแล้วว่าไม่เผ็ดแต่ก็ได้มาอย่างเผ็ดๆนั่นแหละ มื้อนั้นไม่ค่อยเจริญอาหารเท่าไหร่ แต่ได้เจ้าขนมจากนี่มาช่วยเสริมบรรยากาศ น้องผู้หญิงเดินหิ้วขนมจากใส่ตะกร้ามาขาย เลยซื้อมาหนึ่งมัด เนื้อขนมมีนิดเดียวเองกินสองคำก็หมดละ พออิชั้นกลับบ้านที่ใต้ แม่เลยทำให้กินใหม่ คราวนี้เราทำเองใส่แป้งเข้าไปไม่ยั้ง ย่างไปกินไปแจกญาติๆไปด้วย ทั้งอิ่มปากและอิ่มใจไปในคราวเดียวกัน





หาดราไวย์ ร้านอาหารเลียบชายหาดมีเพียบไม่แพงมากด้วยค่ะ








ถึงแม้ไปภูเก็ตคราวนี้จะเจอปัญหาอุปสรรคเล็กๆน้อยๆ แต่ก็ไม่ทำให้เรารักภูเก็ตน้อยลงแต่อย่างใด เพียงแค่อาจจะเลือกไปพักหาดที่มันสงบมากกว่าป่าตองก็เท่านั้นเอง ยังไงๆภูเก็ตก็ยังเป็นสถานที่ในใจของเราสองคนอย่างแน่นอน

ปล ทิ้งท้ายกะรูปเค้กอร่อยๆที่ร้านหน้าห้างจังซีลอน และนางงามใบบอนยักษ์








แล้วเจอกันใหม่ค่ะ Ciao Ciao.


Create Date : 15 เมษายน 2554
Last Update : 15 เมษายน 2554 23:31:01 น. 10 comments
Counter : 1832 Pageviews.  

 
ฟ้อนท์เล็กมาก ปวดตา วันนี้ดูแต่รูปไปก่อน เด๋วกลางวันแวะมาอ่านใหม่นะจ๊ะ

ปุ่นเริ่มรับงานแล้วจ้า แต่เริ่มทำเดือนหน้าอ่ะจ้า ขอบใจนะปุ๊กที่ช่วยโปรโมท


โดย: ปุ่น Bananarumba IP: 78.34.184.157 วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:3:17:56 น.  

 
อ่านแล้วก็ อยากพาคุณแม่เที่ยวบ้างเหมือนกัน
(แม่เราก็ขี้บ่นไม่น้อยเลย ต้องวางแผนพาเที่ยวดี ๆ มัง)

เราไม่เคยไปภูเก็ต ชายหาดสวย
คนเยอะไปนิด แต่ก็น่าเที่ยวค่ะ

เห็นขนมจาก อยากกินค่ะ
ตอนเรียนภาษา เวลาเพื่อนกลับจากใต้
หิ้วมาฝากเรื่อย กินสองคำหมดจริงด้วย

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ


โดย: ostojska วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:7:19:16 น.  

 
ตามมาอ่านอีกเช่นเคย หนูปุ๊ก...รถโพถ้องพี่ชอบนั่งมากๆๆได้บรรยายกาศจริงๆๆ ยิ่งเวลาขึ้นเขาป่าตองนะ ลุ้นคนขับทุกทีว่าจะพ้นโค้งก่อนศาลเจ้าพ่อเสือไหม...พี่เห็นเราไปเที่ยวภูเก็ตบ่อย เลยลืมแนะนำน้องไปว่า...ว่าซื้อทัวร์แฟนตาซี ลูกค้าจะเจอปัญหานี้บ่อยมากๆๆเพราะเคานเตอร์ทัวร์บางเจ้าชอบทำแบบนี้กับลูกค้า...ไม่ไปหาดในทานไม่เท่าไรเอง..มีเป็ดน้อยในน้ำให้ถีบแล้วเหรอ...แหมพี่อยากพาพ่อกับแม่ไปเที่ยวภูเก็ตบ้างเหมือนกัน พ่อคงจะไม่ไหวแล้ว แค่เดินรอบบ้านก้อเหนื่อยแล้วสุขภาพก้อไม่ดีนักสำหรับคนอายุ84 แม่พี่ก้อเข่าไม่ดี เดินนานๆๆก้อปวด...จะได้ไปไหนก้อรอน้องชายมารับ สะดวกกว่า อีกอย่างพ่อกับแม่พี่ ระยะหลังๆๆมาชอบแต่ไปไห้วพระจ๊ะ...ชอบนางงามใบบอนใหญ่นั่นจัง...


โดย: Miacara วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:10:20:07 น.  

 
เช่นกันหนูปุ๊ก พี่จำได้ว่า เพิ่งได้เจิมบล็อคหนูครั้งเดียวเองน่ะ ตามคุณเอิงประจำจ้า...การหาเพื่อนแท้สักคนไม่ใช่ง่าย อาจจะเป็นบุญเก่าของพี่กับตุ๊กก้อได้ ทำให้ได้เจอกันและผูกพันมาทุกวันนี้...วันนี้ตุ๊กโทรมาคุยกันอีก สงสัยจะรู้ว่าพี่เขียนถึงแน่ๆๆเลย...


โดย: Miacara วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:19:21:38 น.  

 
หวัดดีค่ะคุณปุ๊กกี้ เที่ยวภูเก็ตด้วยคน

สี่ห้าปีมานี้อินดี้ไปทุกปี แต่หลังๆจะพ่วงกระบี่ไปด้วย เทใจให้มากกว่าเพราะเงียบสงบกว่าภูเก็ตเนี่ยหล่ะค่ะ
ตามคุณปุ๊กกี้มาดูแล้วก็คิดถึงทะเลไทยเหมือนกันนะคะเนี่ย ทรายขาวละเอียด และที่สำคัญต่อให้แน่นยังไงก็ยังไม่เท่าแถวเมดิเตอร์เรเนียนที่พวกเราอยู่กันนี่ ^^' อิอิ

ปูลู พาคุณพ่อคุณแม่เที่ยวด้วย น่ารักจังค่ะ


โดย: IndyLand วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:4:13:10 น.  

 
คุณปุ๊กกี้ยังอยู่เมืองไทยหรือคะ อิจฉาจังเลย เที่ยวให้สนุกนะคะ


โดย: signorina วันที่: 18 เมษายน 2554 เวลา:13:18:40 น.  

 
สวยครับ


โดย: LoveOnly วันที่: 22 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:54:08 น.  

 
เป็น blog อินโด และแปลภาษาอินโดได้ดีจริงๆครับ


โดย: ต้าโก่ว วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:11:23 น.  

 
แนะนำเว็บท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวอันสวยงาม


โดย: attractions (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:21:24:19 น.  

 


โดย: register (nrokas_1 ) วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:15:20:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

settembre
Location :
Italy

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




A minimalist mindset>>>minimalist lifestyle.
I try to pay attention to everything I buy and keep.
Now I live by the concept of BALANCE.




เริ่มนับจำนวนคนอ่าน วันที่ 22/04/15




New Comments
[Add settembre's blog to your web]