บริการของสายการบินนี้โอเคเลยแหละค่ะ พนักงานก็บริการดี ยิ้มแย้ม เครื่องก็ใหม่ ตอนเช้าบินถึงอาบูดาบีเพื่อต่ออีกเครื่องมากรุงเทพ ณ เดือนมกราคม มีไฟลต์มากรุงเทพถึงสองไฟลต์ ห่างกันแค่ชั่วโมงเดียว แสยะยิ้มอย่างดีใจ ^__^ เพราะเมืองอื่นๆเห็นมีแค่ไฟลท์เดียว เรามีสองไฟลต์แน่ะ ฮ่าๆๆ พนักงานที่สนามบินดูเหมือนจะเป็นชาวฟิลิปปินส์เยอะนะ แต่หน้าแข็งๆ ไม่ค่อยยิ้มเลยอ่ะ 

ถึงสุวรรณภูมิตอนสองทุ่ม ลากกระเป๋าที่ไม่ได้หนักหนาอะไรออกมารอแท๊กซี่ไปพักโรงแรมแถวๆดอนเมืองเพราะคิดว่าวันรุ่งขึ้นจะบินกลับปัตตานีกับแอร์เอเซียเลย แต่ๆๆๆ ตอนดึกๆน้องชาย(ลูกของน้า เจ้าต้อม) อิชั้นโทรไปให้มันมาค้างที่โรงแรมด้วย ปอดแหกไม่กล้าพักคนเดียว ฮีให้อิชั้นซ้อนเวสป้าออกไปหาต้มแซ่บกินกลางดึก แล้วอิชั้นก็ป่วยอีกรอบ ไอมากๆขึ้นเสียงแหบแห้ง สรุปอยู่กรุงเทพต่อ ค้างห้องไอ้ต้อมต่ออีกคืน แล้วย้ายไปพักกับหลานชายที่ประตูน้ำอีกสามคืน นั่งรถเมล์ฟรีสาย 23 ไปถึง มศว ประสานมิตร แวะไปเยี่ยมถิ่นเก่าซะหน่อย แวะไปสังเกตุการณ์ม๊อบ ณ ราชประสงค์ แวะไปหาหมอเพราะไอจนเสียงหาย สุดท้ายบินกลับบ้านที่ปัตตานี ได้อยู่บ้านอาทิตย์นึง อาการป่วยเริ่มดีขึ้น พอใกล้ถึงวันตรุษจีน แม่ ป้า และหลานจะขึ้นไปเยี่ยมพี่สาว ลูกของป้าที่สุราษฯ อิชั้นก็เริ่มหายละ ก็นั่งรถไฟจากโคกโพธิ์ไปถึงสุราษฯ รถไฟไทยชั้นสอง นั่งและเอนได้นิดหน่อย เลทแค่ชั่วโมงสองชั่วโมงเอ้ง ฮุุุๆๆ

ค่อยมาเล่าต่อ ดูรูปกันสักสองสามรูปเนอะ รูปแรก จากอิตาลีวันบินกลับไทย

มื้อแรกที่ไทย ต้มแซ่บซี่โครงหมูอ่อน เริ่ดมากๆ และรวมมิตรรูปอาหารไทย ญี่ปุ่น จีน 

บ้านเรานี่ อาหารการกินหลากหลายเนอะ อิ่มปากอิ่มใจดีแท้ เจอกันบล็อกหน้าค่ะ