หลังจากที่พักหนึ่งคืนที่ปีนังแล้ว อิชั้นซื้อตั๋วรถบัสไปต่อที่กัวลาลัมเปอร์ นั่งรถบัสแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป แวะจอดให้เข้าห้องน้ำครั้งนึง ถนนหนทางดี แต่ตัดผ่านภูเขา เห็นผลไม้รากไม้แบบบ้านเรา นั่งไปเรื่อยๆห้าชั่วโมง พอใกล้ถึงกัวลาฯ อิชั้นเห็นเมืองใหม่ๆ คอนโดสูงๆ ทุกอย่างยังดูใหม่สดซิง สะอาดสะอ้าน ไม่เลวนะกัวลาฯ บรรยากาศส่วนมากแล้วน่าอยู่เลยทีเดียว ลงจากรถ ต่อรถไฟฟ้าไปลงสถานี klcc อะไรนี่แหละ โรงแรมที่จองไว้อยู่ใกล้สถานีนี้ และแน่นอนว่าใกล้ตึกแผดเปโตนาสด้วย เช็คอินเสร็จเดินออกมาถ่ายรูปตึก เดินวนไปวนมา อากาศหลังชั่วโมงเลิกงานของกัวลาฯ มันร้อนแบบอบอ้าวมาก ร้อนแบบแปลกๆ สงสัยว่าเป็นเพราะเมืองกัวลาฯเป็นเมืองที่มีภูเขาล้อมรอบหรือเปล่า มันถึงได้ร้อนอบอ้าวเสียขนาดนั้น

หลังเลิกงาน รถติด แต่คงสู้บางกอกบ้านเราบ่ได้

ก่อนตรุษจีน ก็มีโคมแดง งานตกแต่งแบบนี้ให้เห็นทั่วเมือง

โรงแรม Le apple อยู่ใกล้ตึกแฝด

สนามบิน klia2 นั่งรถไฟมาสนามบิน 35 ริงกิต แต่เร็วทันใจ

ของกินที่สนามบิน ถูกปากมากมาย ห่อสามเหลี่ยมนี้เป็นแกงไข่กะทิด้านใน ห่อเล็กๆ

สรุปทริปกัวลาฯ แบบสั้นๆ ในฐานะนักท่องเที่ยว กันดีกว่า

1. เจอแต่ธนบัตรใหม่ๆ น่าใช้มาก

2. ค่าครอบชีพไม่ได้แพงเว่อร์แบบกรุงเทพบ้านเรา

3. อากาศกรุงกัวลาฯ ณ เดือนกุมพา ร้อนอบอ้าวกว่าบางกอกมากมาย

4. แต่เมืองเค้าสะอาดสะอ้าน ไม่มีแผงลอยให้รกตา

5. ความหลากหลายในแง่ของแหล่งท่องเที่ยว บางกอกกินขาด

6. ไอ้ประโยค Truly Asia น่ะใช่ แต่ๆๆๆ ยังสู้ไทยแลนด์บ่ได้นะคะ 

7. สนามบิน Klia2 ใหญ่โตโอ่อ่า แต่เห็นมีผู้มาใช้บริการไม่แน่นหนา ดอนเมืองยังดูจะพลุกพล่านกว่า

8. ผู้คนเค้าน่ารักนะคะ ยิ้มแย้มแจ่มใสดี ภาษาอังกฤษสำเนียงฟังง่าย ยกเว้นพี่แขกสายอินเดีย

ถามว่าอยากจะกลับไปเที่ยวอีกไหม ไปค่ะ ไปได้เรื่อยๆ แต่ละเมือง แต่ละแห่ง ล้วนแล้วแต่มีอะไรสักอย่าง ดึงดูดให้เรากลับไปได้เสมอ ถามว่าชอบอะไรมากที่สุดในมาเลย์ คำตอบคือ รู้สึกปลอดภัยแม้เที่ยวคนเดียว(เพราะไปในที่ๆสมควรจะไป) อาหารถูกปาก ผู้คนเป็นมิตร  ไม่แน่ปีหน้าอาจมีทริปมาเลย์กับคุณสามีก็เป็นได้ ใครจะไปรู้เนอะ ^__^