บ่น....
เมื่อเช้าต๊อบกลับมาจาก งานแต่งของคำม่องกับริน ที่ ท่าศาลา จ.นครฯ
มันโทรมาให้เราเปิดประตูบ้านให้ เราเลยถือโอกาสตื่นนอน จิบกาแฟ กินน้ำเต้าหู้
และปาท่องโก๋ ตอน 6 โมงเศษๆซะเลย...แล้วต๊อบมันก็รีบไปทำงาน
เข้าออฟฟิศมันต่อ...
ออกไปทำงานเข้าออฟฟิศ วันนี้ถึงเร็วหน่อย เรื่องลูกค้าที่ภูเก็ต
พี่ราม พูดประมาณว่าจะให้เราจ่าย 10% ให้ทางโน้นด้วย...
อะไรวะเนี่ย พูดเอง เออเองทั้งนั้น เราได้แค่พูดว่า แล้วจะไม่มีปัญหากะพี่น้ำเหรอ
พี่แกพูดว่า เอาน่าเราโตๆกันแล้ว ไม่ใช่เด็ก...ไปเกาะโต๊ะพี่พู่...เรื่องงาน 555
พี่ดากะพี่โต้ง แวะมาพอดี ก็เลยงงๆกะที่เขาพูดเรื่องของเรา
พอยอร์ชมา เราก็บอกมันว่า ทำไมไม่หักยอดรวมทั้งหมดล่ะ...
นี่มาแบ่งหัก 2 ยอดเหรอ แล้วเราก็ไม่ได้บอกให้ทำอย่างนี้สักหน่อย
ไม่ใช่ปัญหา เดี๋ยวผมเคลียร์ให้พี่...จริงๆแล้ว ก็ช่วยได้อยู่...
แต่ไม่เข้าใจคือ ทำแบบนี้ เหมือนประมาณล้ำเส้นกัน...
แต่คงแบบประมาณเราสบายๆ ง่ายๆล่ะมั๊ง...
นุ้ยกะกิ่ง ไม่มาทำงาน โทรลากะผิงอีก....
ช่วงเที่ยง พี่น้ำ พี่ราม ทำโครงการอาหารกลางวันเลี้ยง แกงส้มๆ
ไข่เจียว และยำปลากระป๋อง....อิ่มๆ....
มานั่งกินกันด้านหลัง..พอเอ่ยปากถามพี่พู่ เรื่อง ต.ค.จะเริ่มลาพักร้อน...
เขาแซวกันว่า ที่นี่ไม่มี ลาไม่ได้...เงินเดือนไม่ขึ้น
เข้าใจว่าเขาคงพูดเล่น แต่จะพูดทำไมหนอ.....
ปลงๆๆๆๆๆ......
Et la raison pour laquelle nous ne sommes pas les mêmes personnes diront pourquoi gaspiller tout ce radotage sur les raisons de ces pourparlers. Ensuite, les îles ont à offrir secrétaire, à côté des gens comme nous ne sommes pas un sycophante par ...
Ce qui est requis du segment, Gil ensemble.
Censée avoir plaine absurde.
) วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:19:05:29 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
