ความรู้สึก.........
fw.mail...โดนๆ
คนดี ๆ ทำไมไม่รัก
ฉันนั้นโง่ใช่ไหม ที่งมงายยอมทนอย่างนี้
เป็นคนดีที่เธอไม่แคร์
ตามใจเธอไม่เห็นเธอดูแล มีแต่ทำให้ช้ำใจ
อยู่ได้ทุกวัน ยอมจนลืมศักดิ์ศรี
ที่เคยมีมานานแสนนาน
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ทำอะไรเพื่อเธอได้ทุกอย่าง
แต่ว่าเธอไม่ต้องการ
กลับเบื่อด้วยซ้ำ
จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ
รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า
อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ
ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี
จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่
จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ
เธอมีดีอะไร ถึงต้องคอยให้ความสำคัญ
ไม่อาจตอบกับใครได้เลย
พยายามจะมองหาบางอย่าง
แต่ไม่เคยพบสักอย่าง ให้ตอบใคร ๆ
จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ
รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า
อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ
ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี
จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่
จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ
จะรักทำไมให้เจ็บให้ช้ำ
รักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า
อยู่กันไปก็เปลืองเวลา ก็มีแต่ทุกข์ในใจ
ที่เขาดีดีทำไมไม่รัก รักทำไมแต่คนไม่ดี
จะมัวทนอย่างนี้ทำไม ทำไมอยู่
จะทนเพื่ออะไร มีแต่เสียใจ
ผมพูดอะไรไม่ถูกในเช้าวันนั้น วันที่ผมได้ยินคำที่บอกว่าให้เราเลิกกัน...
ผมไม่เข้าใจ ว่าผมทำอะไรผิด ความรักของผมเป็นเรื่องผิดหรือ? ความรักของผมเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการอีกต่อไป ใช่มั้ย?
ความเจ็บปวดของการได้รับสถานะบางอย่าง สถานะที่เปลี่ยนจากคนรัก เป็นคนที่เคยได้รักเธอ เป็นแค่คนที่เธอไม่ต้องการ น้ำตาผมไม่ไหล
แต่ใจผมท่วมไปด้วยความเศร้า คนที่เธอเคยโอบกอด คนที่เธอเคยกระซิบข้างหู ว่ารัก... เธอจะรักผมคนเดียว... มันเป็นแค่คำที่ผ่านไป ผ่านไปแล้ว...
วันเก่าๆที่ผ่านมา อาจจะไม่นานนัก มันไม่ได้ทำให้เธอลืม ความดีที่ทำไป มันไม่ได้ทำให้เธอจำ
มันเทียบไม่ได้กับวันเวลายาวนาน ที่เขาทำร้ายเธอ ความเลวที่เขาทำมันกลับฝังแน่นในใจเธอมากกว่า...
เป็นคนดี เพื่ออะไรหรือ...
เป็นคนดี เพื่อจะไม่มีใครใช่มั้ย...
เป็นคนดี เพื่อไม่เหลือทางให้ตัวเองเดินงั้นหรือ...
ผมไม่รู้ ไม่เข้าใจ และ ตอบไม่ได้
เคยมีคนมากมายพร่ำบอกคำโง่ที่ว่า ผู้หญิงรักคนเลว ผมไม่เคยเชื่อ...
วันนี้ผมเริ่มสั่นๆกับความเชื่อมั่นซะแล้วซิ
มันคงจริงที่ผ้าขาวผืนหนึ่ง โดนสีดำละเลงทำร้าย มันเลยสูญเสียความบริสุทธิ์สดใสที่ขาวนวลไป
เมื่อสีอื่นๆพยายามทุ่มเทตัวเอง ลบเลือนความดำอันน่ารังเกียจนั้น มันก็ไม่สามารถไปลบกลบสีดำให้หมดไปได้
มันอาจจะทำให้สีดำดูจางลง แต่มันกลับไปกดสีดำให้จมลึกลงไปในเนื้อผ้า อย่างไรก็ตามสีดำมันก็ครอบครองผ้าขาวไปแล้ว...
ความดีที่ทุ่มไป... มันเลยสู้ไม่ได้กับความเลวที่ฝังแน่น
เรื่องจริง?
จริงแท้แน่นอน...
จะว่าไปโทษใครไม่ได้หรอก...
คนที่ผิดคนเป็นผม ผมผิดที่รักเธอ ผมผิดที่อยากช่วยเธอ ผมผิดที่มั่นใจตัวเองมากไป...
มั่นใจว่า จะทำให้เธอลืมได้
ผมเข้าใจไปเอง... คนเดียว
ผลลัพท์ของการคำนวนทุกอย่างคนเดียว
ก็คือผลลัพท์ที่ต้องอยู่กับคำตอบคนเดียว
คำตอบที่ว่า ผมต้องอยู่คนเดียว
ในขณะที่เธอ เลือกจะกลับไป กลับไปเจ็บช้ำอีกครั้ง
ทำไม...
ทำไมคุณถึงจดจำแต่เรื่องร้ายๆ
ทำไมคุณยังต้องกลับไปเพื่อเจ็บช้ำ
ทำไมคุณถึงไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้กับคนที่รักคุณ
ทำไม...
วันเวลาผ่านไป ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติม
โลกนี้เป็นโลกนี้เป็นโลกแห่งการเรียนรู้ เราไม่มีวันจะเข้าใจทุกอย่าง เมื่อเราเข้าใจ 1 อย่าง เราจะพบว่าเหลืออีก 100 อย่างที่เราไม่เข้าใจ
วันนี้ผมเรียนรู้ว่า บางครั้ง ความดี ไม่ได้ช่วยอะไร
รักคือรัก ไม่มีคำอธิบายน๊า
) วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:8:59:14 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
