ยิ้มวันละนิด จิตแจ่มใส, อ่านวันละหน่อย พลอยรื่นรมย์
|
||||||||||||||||
Against The Fall Of Night ประหนึ่งจะเย้ยรัตติกาล  ประหนึ่งจะเย้ยรัตติกาล Against The Fall Of Night (1953) โดย Arthur C.Clarke สนพ. ณ บ้านวรรณกรรม แปลโดย ยรรยง เต็งอำนวย "เราไม่เคยพูดกันถึงเรื่องราวในอดีตเลย ฉันใหัเธอดูบันทึกนั่นเก็เพราะเธออยากดูมาก อย่าไปกังวงลถึงมันมากนักเลย ตราบเท่าที่เรายังเป็นสุขอยู่ เราจะไม่มีที่อยู่แค่ไหนก็ไม่เห็นจะสำคัญ ผู้คนที่เธอเห็นจากบันทึกน่ะมีที่ว่างเยอะแยะ แต่เขาก็สุขสบายไม่เท่าเรา" นครไดอาสปาร์ที่เต็มไปด้วยหอคอยตึกสูงเสียดฟ้าหลากสีสันราวกับสายรุ้ง ล้อมรอบด้วยทะเลทรายอันกว้างใหญ่ไพศาลสุดลูกหูลูกตา ไร้ซึ่งมหาสมุทรที่แห้งขอดจนเป็นดินสีเทา ดำเนินกิจกรรมของนครภายใต้เครื่องจักรที่มนุษย์ยุคบรรพบุรุษสร้างขึ้น อันเป็นที่มั่นพึ่งพิงแห่งสุดท้ายของมนุษย์บนโลกที่ผ่านช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์กว่า 5 ร้อยล้านปี ผ่านการเล่าขานว่าครั้งหนึ่งนั้น มนุษย์โลกเคยยิ่งใหญ่เดินทางท่องอวกาศ ครอบครองดวงดาวต่างๆได้นับไม่ถ้วน ใช่เพียงแต่ระบบสุริยะของเราเท่านั้น แต่เพราะพบเจอกับ "ผู้บุกรุก" มนุษย์จึงพ่ายแพ้อย่างราบคาบถอยร่นกลับมาอยู่ในนครภายใต้กำแพงแห่งนี้เป็นเวลายาวนานแสนนานมาแล้ว อัลวิน เด็กหนุ่มคนแรกในรอบ 7 พันปีของนครไดอาสปาร์ที่มีแต่มนุษย์อมตะอายุยืนยาวกว่าพันๆปี จึงไม่แปลกที่เขาจะซุกซนรู้สึกสงสัยผิดแปลกไปจากพลเมืองผู้อาวุโสทั้งหลาย ชอบมองดวงดาวบนท้องฟ้าโดยเฉพาะกลุ่มดาวหลากสี 7 ดวง แล้วด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงนำเขาไปพบกับทางลับที่เชื่อมต่อออกไปสู่โลกภายนอก พบกับเรื่องราวชีวิตของผู้คนที่ผิดแปลกไปจากเขา พบกับชายชราที่มีเรื่องเล่าขานเกี่ยวกับ "ผู้เลิศล้ำ" อันจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จนอาจจะพลิกผันประวัติศาสตร์ที่เล่าขานสืบต่อกันมากว่าหลายร้อยล้านปี พัดพามวลมนุษย์ให้หวนกลับไปท่องอวกาศได้อีกครา! ....................................................................................... นิยายเรื่องยาวเล่มแรกเลยก็ว่าได้ของ Arthur C.Clarke ที่ได้รับการตีพิมพ์ในแมกกาซีน Startling Stories ในปี ค.ศ.1948 ก่อนที่ Clarke จะปรับปรุงเพิ่มเติมจนได้รับการตีพิมพ์มาเป็นเล่มอีกทีในปีค.ศ.1953 แล้วก็ยังดัดแปลงเพิ่มเติมเนื้อหาให้ยาวขึ้นพร้อมกับ เปลี่ยนชื่อเป็น The City And The Stars ในปี ค.ศ.1956 อีกครั้ง นับว่าเป็นนิยายในต้นยุค '50s ของ Clarke ที่มีเรื่อง สุดสิ้นกลิ่นน้ำนม (Childhood's End) โดดเด่นที่สุด ก่อนที่จะ ไปโด่งดังสุดๆกับนิยายที่สร้างชื่อเสียงให้อย่าง 2001 A Space Odyssey ในปลายยุค '60s ต่อเนื่องด้วยผลงานกวาดรางวัลในต้นยุค'70sอย่าง ดุจดั่งอวตาร (Rendezvous With Rama) ซึ่งถือว่าเป็นช่วงพีคสุดๆของ Clarke เลย ดูช่วงเวลาในการเขียนเล่มนี้อยู่ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ผ่านมาไม่นานและก็อยู่ในยุคเริ่มต้นของยุคทองนิยายวิทยาศาสตร์ (Golden Age) ซึ่งก็เป็นช่วงที่ยังไม่มีการเดินทางไปสำรวจอวกาศจริงๆจังๆ ยังไม่มีการเดินทางไปออกไปนอกโลกสู่อวกาศกันเลย ผมคิดเอาเองว่า Clarke น่าจะสร้างภาพของโลกหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สะท้อนผ่าน "นครไดอาสปาร์" ที่ผ่านการเล่าขานเรื่อง "ผู้บุกรุก" ที่เปรียบเสมือนผ่านสงครามมาเหมือนกัน ดูเป็นโลกหลังหายนะครั้งยิ่งใหญ่ ไร้ซึ่งชีวิตชีวาและธรรมชาติอันสวยงามและที่ อัลวินชอบมองดวงดาวก็เปรียบเสมือนตัวแทนของมนุษย์จริงๆที่ Clarke น่าจะวาดหวังไว้ว่าในอนาคตมนุษย์จะออกเดินทางไปสู่อวกาศได้ในยุคที่ยังไม่มีการเดินทางออกไปนอกโลกเลย แล้วตัวละครอย่างเด็กหนุ่ม "อัลวิน" นี่แหละที่สะท้อนให้เห็นถึงพลังของเด็กและคนหนุ่มที่มีความอยากรู้อยากเห็น มีความฉงนสงสัย ซึ่งสิ่งเหล่านี้แหละเป็นจุดเริ่มต้นที่ผมคิดว่า Clarke เห็นว่ามีอยู่ในธรรมชาติของมนุษย์ที่จะเป็นแรงผลักดันจุดประกายให้เราออกเดินทางข้ามกำแพง ฝ่าความกลัวจากเรื่องเล่าในประวัติศาสตร์ที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน จนน่าจะนำมนุษย์ออกไปท่องอวกาศได้สำเร็จจริงๆ ไม่ใช่ผู้มีชีวิตอมตะยืนยาวกว่าพันๆปีที่ดูจะไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆ แนวความคิดเรื่องชีวิตอมตะของ Clarke ช่างตรงกับ Asimov ในชุดหุ่นยนต์จริงๆ ยังมีประเด็นที่น่าจะเข้ายุคเข้าสมัยแม้แต่ในยุคปัจจุบัน ก็คือ ความแตกต่างของเมืองที่พึ่งแต่เครื่องจักรอย่างนครไดอาสปาร์ มีความสะดวกสบาย ผู้คนกลับไม่ค่อยได้พบปะกัน ไม่มีความสามารถในการอ่านจิตใจ สีหน้าท่าทาง เข้าไม่ถึงใจคนที่ได้ร่วมเสวนาด้วย ตรงกันข้ามกับผู้คนจากอีกเมืองที่อยู่กับธรรมชาติมีป่าเขาลำเนาไพรไดัพบปะติดต่อกันบ่อยๆ เวลามีเรื่องราวอะไรก็รู้กันทั้งเมืองแทบไม่ต้องเรียกประชุมกัน ถ้าจุดประสงค์ของนิยายเล่มนี้ของ Clarke หมายจุดประกายความหวังของมนุษย์ในการเดินทางท่องอวกาศในยุคที่ยังเป็นสิ่งที่ยังต้องฝันอยู่ ให้สมกับชื่อเรื่อง "ประหนึ่งจะเย้ยรัตติกาล" ก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะภายใต้เงื่อนไขความกลัวที่เราสร้างขึ้นมาเองเหมือนกำแพงทะเลทรายที่ล้อมรอบนครในเรื่อง หรือความกลัวในเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาจนเป็นประวัติศาสตร์อันยาวนานซึ่งก็ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ดุจเมฆทะมึนปกปิดความหวังของมนุษย์ให้มืดมิดหรืออาจจะถึงขั้นหลอกลวงตัวเราเอง หรือแม้แต่ประเด็นว่านี่เป็นนิยายฝันเฟื่องไม่สมจริง ยิ่งในยุคที่ Clarke เขียนยิ่งไม่ต้องพูดถึง ก็ Clarke สมมติให้เรื่องราวผ่านไปตั้งหลายร้อยล้านปีแล้ว ใครอยากพิสูจน์ก็เชิญตามมา (555) เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่มีการเล่าเรื่องที่สนุกบนเงื่อนไขที่สร้างขึ้น ผ่านการผจญภัยแบบเด็กๆทำให้อ่านได้ง่ายเลย มีจุดเฉลยที่พลิกผันทำให้ทึ่งแบบเอามาคิดได้ แถมยังเป็นจุดเริ่มในการทิ้งคำถามเรื่องสิ่งทรงภูมิปัญญาที่เหนือกว่ามนุษย์อันเป็นสัญลักษณ์ในนิยายเล่มต่อๆมาของ Clarke ด้วยไม่ว่าจะใน Childhood's End หรือแม้แต่ชุด A Space Odyssey อันโด่งดังด้วย อ้อ ผมสังเกตเองอีกอย่าง นี่คือนิยายเล่มแรกของ Arthur C.Clarke ตัวเอกในเรื่องก็ชื่อ Alvin แถมนิยายยังชื่อ Against The Fall Of Night ไม่รู้ว่า Clarke ตั้งใจให้ขึ้นต้นด้วย A ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกเหมือนชื่อของ Clarke เองหรือไม่และนิยายตั้งชื่อได้เพราะทั้งต้นฉบับและฉบับแปลเลย "เป็นความสุขอย่างที่สุดที่ได้เฝ้าดูเงาหลากสีบนดาวเคราะห์แห่งแสงสว่างชั่วนิรันดร์" ป.ล.ผมไม่รู้ว่าต้นฉบับแปลจากเรื่องยาวขนาดสั้นในแมกกาซีนปี.ค.ศ.1948 หรือจากนิยายในปี ค.ศ.1953 แต่ถ้าให้เดาคงแปลจากฉบับนิยายมั้ง เครดิตรูปจากร้าน bookdd คะแนน 8.3/10
เรื่องนี้ ผมซื้อไว้นานมากแล้ว เห็นเล่มบางๆอย่างนี้ แต่ไม่มีโอกาสหยิบมาอ่านสักทีครับ เห็นทีว่าจะต้องหยิบมาอ่านดูบ้างแล้ว
โดย: สามปอยหลวง
 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:8:19:08 น.คุณสาวไกด์ใจซื่อ ขอบคุณที่โหวตให้ครับ แนวนี้ยังมีไม่ค่อยหลากหลายมากนักครับ ตอนนี้ก็มีแค่ สนพ.เวลา, โพสต์ที่พิมพ์ไตรภาค Three Body Problem และก็สนพ.โซลิส น้องใหม่ ที่เพิ่งออก Old Man's War ไปไม่นานครับ
คุณสามปอยหลวง อ่านง่ายเรื่องนึงของ Clarke เลยครับ อาจจะเพราะเป็นผลงานการเขียนช่วงต้นๆเลย กว่าจะหาได้ก็ยากพอสมควรเลยครับเล่มนี้ ไม่คิดว่า สนพ.นี้จะเคยทำแนวนี้ด้วยครับ โดย: leehua (สมาชิกหมายเลข 755059
) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:15:55:32 น.ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ
แนวนี้ไม่เคยอ่านเลยค่า รีวิวได้น่าสนใจดีค่ะ นี่ก็รอดูบุพเพสันนิวาสออนแอร์คืนนี้เช่นกัน^^ โดย: JinnyTent
 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:19:19:12 น.เลิกติดตามสนพ.นี้มาะยะหนึ่งแล้ว เพิ่งรู้ว่าเขามีแนวๆนี้ออกมาด้วย ดูน่าสนใจเชียว
แวะมาเชียร์เรื่องเล่าของเหล่าปีศาจฯทั้ง 2 เล่มค่ะ คิดว่าน่าจะตรงแนวจขบ. ขอบคุณที่ผ่านไปทักทายที่บล็อกค่า  โดย: แม่ไก่
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:13:07:10 น.คุณ JinnyTent นิยายวิทยาศาสตร์เป็นแนวที่คนอ่านเฉพาะกลุ่ม อ่านกันยังไม่แพร่หลายมากนักครับ
คุณแม่ไก่ ปกติผมไม่ได้ตามสนพ.นี้เลยครับ เล่มนี้ก็ได้มาจากบูธมือสองในงานหนังสือ เพราะไม่คิดว่าเขาจะพิมพ์แนวนี้ด้วย เหล่าปิศาจน่าสนใจจริงๆครับ โดย: leehua (สมาชิกหมายเลข 755059
) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:0:42:46 น. |
สมาชิกหมายเลข 755059
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 21 คน [?]
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||
เราไม่ได้อ่านแนวนี้นานมากแล้วค่ะ ในกองดองก็ไม่มีแนวนี้เลยอ้ะ
เห็นด้วย
เราว่าหนังดีนะ แต่ไม่ได้ว้าวขนาดเชียร์ให้ได้ออสการ์
แต่ก็ต้องดูหนังเรื่องอื่นๆ ด้วยอะแหละ ถ้ามันไม่มีดีกว่านี้ก็คงได้อะมั้งนะ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
toor36 Literature Blog ดู Blog
สมาชิกหมายเลข 755059 Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น