All Blog
|
บทที่ 5 ลงทะเบียน คืนแรกในบ้านใหม่ผ่านไปด้วยดี ... วิทซึ่งเพลียจากการเดินทางอันยาวนาน เมื่อหัวถึงหมอนก็นอนหลับยาวไปจนเช้า ... วันศุกร์นี้เป็นวันสุดท้ายที่วิทจะต้องไปติดต่อเรื่องเรียนให้เรียบร้อย เพราะมหา'ลัยจะเปิดเรียนในวันจันทร์ที่จะถึง ... วิทเดินออกจากหอพักไปตามแผนที่ อาคารส่วนใหญ่ของ U นี้สร้างด้วยอิฐก้อนใหญ่ไม่ฉาบปูนเช่นเดียวกับหอพักที่เขาอยู่ ... วิทเดินผ่านย่านร้านค้าที่ไปรับกุญแจเมื่อวานเย็น เดินผ่านลานกว้างรูปสี่เหลี่ยมที่มีขั้นบันไดอยู่รอบเชื่อมกับทางเดินยกสูงที่ขนานไปกับอาคารอีีกหลังหนึ่งที่ทอดยาว ซึ่งในอาคารนี้เป็นที่ตั้งของ "โรงเีรียน" ต่างๆเรียงรายกันไป ... โรงเรียนที่วิทจะมาติดต่อ อยู่ที่ปลายสุดของอาคารหลังนี้ ... วิทต้องไปพบกับ "เสมียนโรงเรียน" ซึ่งเป็นคนที่ลงนามในจดหมายตอบรับจากมหา'ลัยที่วิทถือมา ... ในที่สุดวิทก็มาถึงห้องเล็กๆห้องหนึ่งที่อยู่ตรงโถงบันได หน้าห้องติดชื่อและตำแหน่งเสมียนโรงเรียน วิทมองนาฬิกาที่ข้อมือซึ่งแสดงเวลา 11:05 น. แล้วจึงเคาะประตูและเปิดเข้าไป ... ผู้หญิงวัยกลางคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานคนเดียวในห้องนั้นหันมามอง บุคลิกท่าทางเหมือนบรรณารักษ์ห้องสมุดมากกว่าเสมียน "เอ่อ ... คุณคือ Ms. Xxx Xxxxx ใช่ไหมครับ?" "ใช่ ... แต่ตอนนี้เป็นเวลาพักของฉัน ... คุณกลับมาใหม่อีกซัก 15 นาทีนะ" ผู้หญิงคนนั้นตอบ พลางยกแก้วกาแฟที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาจิบ และไม่สนใจวิทอีกต่อไป ทำให้เขาต้องออกมาจากห้องนั้นโดยปริยาย วิทอ่านมาจากหนังสือก่อนหน้านี้ว่าคนอังกฤษจะมีเวลาพักดื่มกาแฟ ตั้งแต่ 10:30-11:00 น. ... แต่นี่ก็หลัง 11 โมงแล้ว สงสัยเธอคงงานยุ่งเลยเพิ่งได้เวลาพัก ... วิทรอจน 11:30 น. จึงค่อยกลับไปอีกครั้ง ... "มีอะไรให้ฉันช่วยหรือ?" คุณเสมียนคนเดิมต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดีราวกับเป็นคนละคนกับป้าบรรณารักษ์เมื่อกี้นี้ "ผมมาติดต่อเรื่องเรียนครับ" วิทตอบและส่งจดหมายไปให้ "ฉันจะพาคุณไปพบอาจารย์ที่ปรึกษา" ว่าแล้วเธอก็ลุกขึ้นแล้วเิดินนำออกจากห้องไป จากโถงบันไดหน้าห้องเสมียน เธอพาวิทเดินเลี้ยวไปทางซ้าย ซึ่งเป็นทางเดินไม่กว้างมากนักมีห้องแล็บเีรียงรายอยู่สองข้างทาง ... คุณเสมียนมาหยุดที่หน้าประตูห้้องสุดท้ายที่อยู่ปลายตึก เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็จะเป็นห้องแล็บที่มีคนจีนกับฝรั่งอีก 2 คนใส่เสื้อกาวน์ันั่งทำแล็บง่วนอยู่ ... ด้านในสุดของห้องนั้นมีห้องเล็กๆที่เป็นเหมือนห้องทำงาน หน้าห้องมีป้ายชื่อติดอยู่เขียนว่า "ดร.แอนดรูว สมิธ" ... คุณเสมียนเคาะประตูห้อง และเมื่อมีเสียงตอบรับจากข้างในก็เปิดเข้าไป "สวัสดี" คนที่อยู่ในห้องซึ่งเป็นฝรั่งร่างเล็กวัยกลางคนหันมาทักคนทั้งสอง "แอนดรูว ... นี่คือคุณวิทยา ... นักเรียนในความปรึกษาของคุณ" คุณเสมียนบอกกับคนที่อยู่ในห้อง แล้วหันมาบอกวิท "อาจารย์ที่ปรึกษาของคุณ" "สวัสดีครับ" วิททักทาย พร้อมๆักับที่ดร.สมิธยื่นมือมาจับ "ฉันจะปล่อยให้คุณสองคนคุยกัน ... ขอตัวก่อนนะ" คุณเสมียนกล่าวอำลา แล้วเดินออกไป "คุณมาจากประเทศไทยใช่ไหม? คุณเรียนปริญญาตรีที่่่ไ่หน?" ดร.สมิธถาม เหมือนจะชวนคุยมากกว่าอยากรู้จริงๆจังๆ "มอเชิงดอยครับ ... คุณรู้จักหรือครับ?" "ไม่รู้หรอก ... แต่ผมเคยไปเที่ยวเมืองไทย เลยพอรู้จักชื่อมหา'ลัย 2-3 แห่งในกรุงเทพฯ" "ครับ" วิทไม่รู้จะคุยอะไรต่อ "กลับมาพูดเรื่องเรียนกันดีกว่า ... หลักสูตรที่คุณเรียนเป็นหลักสูตร 2 ปี ... ปีแรกก็ต้องลงวิชาเรียน และเมื่อคุณสอบผ่าน ในปีที่ 2 ก็ทำแล็บและเขียนปริญญานิพนธ์" ดร.สมิธอธิบาย "ปีนี้คุณต้องเรียน 100 หน่วยกิตนะใน 2 เทอม" วิทตกใจ ไม่รู้ว่าเขาฟังผิดหรืออาจารย์พูดผิดกันแน่ "คุณแปลกใจเรื่องอะไร?" ดร.สมิธงงที่เห็นหน้าตาของวิท วิทพยายามเรียบเรียงคำพูดในใจ และในที่สุดก็พูดออกมา "คุณพูดว่า 100 หน่วยกิตหรือครับ?" ดร.สมิธพยักหน้า "เอ่อ ... สมัยผมเรียนปริญญาตรี 4 ปีีเรียนประมาณ 140 หน่วยกิตเท่านั้นเอง" "เข้าใจแล้วหละ ... ผมไม่รู้นะว่าที่ประเทศคุณเป็นยังไง ... แต่ที่นี่ 100 หน่วยกิตคุณเรียน 5 วิชาเท่านั้น" เมื่อดร.สมิธเห็นวิทหน้าตาดีขึ้นเลยอธิบายต่อ "เทอมแรกคุณเีรียน 2 วิชาก่อนจะได้มีเวลาปรับตัว แล้วเทอมถัดไปเรียน 3 วิชา ... คุณว่าดีไหม?" "ดีแล้วครับ" "คุณเคยเรียนอะไรมาบ้างแล้วตอนปริญญาตรี?" เมื่อวิทตอบไป ดร.สมิธก็เปิดดูรายชื่อวิชาที่เปิดสอนในคู่มืออยู่พักหนึ่งก็สรุปว่า "เทอมนี้คุณลง 2 วิชานี้ก็แล้วกันนะ" เมื่อวิทตอบตกลง ดร.สมิธก็หันไปที่เครื่องคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะคอมข้างๆโต๊ะทำงาน พิมพ์อะไรบางอย่างอยู่ครู่หนึ่งก็หันมาบอก "ผมส่ง email ไปแจ้งคนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับการลงทะเบียนให้แล้ว ... สัปดาห์หน้าคุณก็ไปเข้าเีรียนได้เลย ... เวลากับห้องเรียนดูตามหนังสือคู่มือเล่มนี้" ว่าแล้วก็ส่งคู่มือมาให้ "เสร็จแล้วหรือครับ?" วิทถามงงๆ "เสร็จแล้ว ... สัปดาห์หน้าคุณเริ่มเรียนได้เลย" ดร.สมิธย้ำอีกครั้งก่อนจะบอกลา สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร จะเริ่มเรียนแล้วหรือ
โดย: somphoenix วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:23:39:46 น.
ตื่นเต้นไปด้วย
โดย: joe IP: 125.26.148.22 วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:14:17:02 น.
จะได้เรียนแล้วมีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจอยู่สองอึกลมหายใจ เอิ๊ก
ขอติดตามอ่านด้วยคนนะคะ โดย: mecon (m_econ ) วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:21:13:24 น.
|
Historicus
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณพ่อลูกสอง (ตัว) Waltz in B minor, Op. 69, No. 2 by Frédéric Chopin Friends Blog
Link |