| All Blog
|
บทที่ 6 เพื่อนบ้าน ในตอนเย็นของวันนั้น ... วิทพาตัวเองไปที่นั่งร้านอาหารที่อยู่ชั้นล่างของอาคารองค์กรนักศึกษาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสำนักงานหอพัก ... ร้านอาหารแห่งนี้ขายอาหารจานด่วนประเภทไก่ทอด ปลาทอด พาย สเต็ก พิซซ่า ที่เสริฟมากับมันฝรั่งหั่นเป็นเส้นหนาทอดที่เรียกว่าชิปส์ (chips) ชิ้นโตกว่าเฟรนช์ไฟรด์ที่เขาคุ้นเคย ส่วนเครื่องดื่มก็จะเน้นไปทางน้ำอัดลม และของหวานจะเป็นพวกมัฟฟิน พายผลไม้ อะไรทำนองนั้น ... ที่มุมหนึ่งในร้านมีตู้เพลงใ้ห้ลูกค้าสามารถหยอดเหรียญฟังเพลงได้ ... จริงๆแล้วใน U นี้มีร้านอาหารอีกแห่งหนึ่งที่ขายอาหารประเภทเนื้ออบ ไก่อบ ข้าวราดแกงกะหรี่แบบอินเดีย เสริฟกับมันฝรั่งบดหรือต้ม เครื่องดื่มของร้านนี้จะเป็นประเภทกาแฟ ชาผลไม้ชนิดต่างๆ และของหวานเป็นเค้กช็อกโกแล็ต หรือเค้กแบล็กฟอเรสต์ ... แต่วิทยังไม่กล้าหาญพอที่จะไปสั่งอาหารในร้านนี้ จึงขอฝากท้องในวันที่สองนี้กับอาหารจานด่วนในร้านอเมริกันอารมณ์ผับไปก่อน ... ******************************************************************************** ในหอพักที่ิวิทอยู่นี้ ... จากประตูที่กั้นระหว่างบล็อกที่เขาอยู่กับบล็อกติดกัน จะมีห้องพักเรียงรายไปตามสองข้างของทางเดิน รวมทั้งหมดประมาณ 15 ห้อง และที่ปลายของบล็อกนี้จะเป็นห้องครัว และถัดไปเป็นห้องน้ำรวม ที่ผนังด้านปลายสุดจะมีประตูอีกบานหนึ่งที่เปิดออกไปยังบันไดหนีไฟได้ ... เมื่อวิทกลับไปที่หอพักหลังอาหารมื้อเย็น วิทแวะเข้าไปในครัวเพื่อไปรองน้ำดื่ม ... ถึงแม้ว่าในห้องพักจะมีก็อกน้ำสำหรับล้างหน้า แต่ก็มีประกาศติดไว้ว่าน้ำนี้ห้ามใช้ดื่ม [ซึ่งคงเป็นน้ำบาดาล - ผู้เขียน] และน้ำที่จะดื่มได้คือน้ำจากก็อกน้ำในครัวเท่านั้น ... เมื่อเปิดประตูเข้าไปในครัวจะเจอกับล็อกเกอร์ขนาดไม่ใหญ่เรียงรายอยู่ด้านหนึ่งของผนังสำหรับคนที่พักในบล็อกนี้ใช้เก็บของ ถัดไปริมหน้าต่างมีโต๊ะกินข้าวที่มีเก้าอี้ติดอยู่ 4 ที่นั่ง ... ส่วนอีกซีกหนึ่งของครัวซึ่งมีผนังกั้นอยู่ครึ่งหนึ่งจากส่วนแรก มีอ่างล้างจาน เตาไฟฟ้า เตาไมโครเวฟ เตาอบ เตาย่าง และตู้เย็นขนาดใหญ่เรียงรายอยู่รอบผนังของครัวด้านนั้น ... เย็นวันนี้ในครัวดูคึกคัก โต๊ะที่มีอยู่ตัวเดียวภายในนั้นพร้อมกับเก้าอี้อีก 4 ตัวมีคนนั่งจนเต็ม มีคนยืนอยู่ข้างๆโต๊ะคุยอยู่กับคนที่กำลังนั่งกินอาหารกันอยู่ ส่วนอีกฟากหนึ่งของครัวมีคนอีก 2-3 คนยืนคนอาหารที่เตาไฟฟ้า และดูอาหารที่กำลังย่างอยู่ในเตาอีกข้างหนึ่ง ... เมื่อวิทเปิดประตูเข้าไปในครัว คน 4-5 คนที่นั่งและยืนอยู่ที่โต๊ะหันมามองและเอ่ยปากทักทาย ผู้ชายผมสั้นสีบลอนด์ อายุราวๆ 20 ต้่นๆ ท่าทางเป็นมิตร ที่ยืนอยู่ข้างๆโต๊ะยื่นมือมาให้เขาจับและแนะนำตัว "สวัสดี ... ผมชื่อทอมนะ" "วิท ... ยินดีที่ได้รู้จัก" หลังจากนั้นคนที่อยู่ที่โต๊ะต่างก็แนะนำตัวให้วิทรู้จัก และมีการถามไถ่กันว่ามาจากที่ไหนและมาเรียนอะไร ... ผู้หญิงคนที่นั่งที่โต๊ะชื่อ "ราณี" มีผิวคล้ำ หน้าตาเหมือนชาวเอชียใต้ เธอบอกว่ามาจากประเทศ "นะ-พอล" ซึ่งวิทก็ไม่รู้ว่าประเทศนี้อยู่ที่ไหนในโลก จนเธอบอกว่ามาจากเมืองกัฏมัณฑุ นั่นแหละถึงได้รู้ว่าคือประเทศเนปาล ... หนุ่มอังกฤษรูปร่างผอม ผมสีน้ำตาลอ่อน ชื่อ "เจมส์" เพิ่งจบปริญญาตรีและมาเรียนต่อโทวรรณคดี อยู่ห้องติดกับวิทด้านที่ติดกับประตูกั้นบล็อก ... และนาย"ทอม"ชาวเยอรมันนี อยู่ห้องติดกับครัว ... หนุ่มอังกฤษอีกคนผมยุ่งๆท่าทางไม่สุงสิงกับใคร และเรียนหลักสูตรเดียวกับนายเจมส์ ... คนอื่นๆที่เหลือส่วนใหญ่เป็นชาวผิวดำ มาจากประเทศที่ "คาเรน บลิกเซน" เคยไปทำไร่กาแฟในหนังสือและภาพยนตร์เรื่อง "Out of Africa" แต่พวกนี้ไม่ค่อยช่างพูดมากนักและเหมือนมีสังคมของตัวเอง ... วิทเลยได้โอกาสถามเกี่ยวกับการเดินทางเข้าเมืองเพื่อไปซื้อของใช้อีกหลายๆอย่างในวันรุ่งขึ้น ... และนึกในใจว่าเห็นพวกนี้ทำอาหารกันดูน่าสนุก จะได้ไปซื้ออุปกรณ์มาลองทำบ้าง  สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร
|
Historicus
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณพ่อลูกสอง (ตัว) Waltz in B minor, Op. 69, No. 2 by Frédéric Chopin Friends Blog
Link |
||||||||||||
