บทที่ 19 งานปาร์ตี้คนไทย

หลังจากที่หิมะตกในวันนั้นก็ไม่มีหิมะตกลงมาอีก แต่อากาศก็หนาวเย็นสมกับเป็นฤดูหนาวจริงๆ หิมะที่ปกคลุมตามข้างทางหรือตามต้นไม้ก็เริ่มละลายไปบ้างแล้ว ส่วนทุ่งหญ้าใกล้ทะเลสาบก็มีรอยย่ำเป็นทางยาวระเกะระกะ ไม่ขาวสวยเหมือนเช้าวันแรก ส่วนตามถนนก็มีรถมาเคลียร์หิมะตั้งแต่วันแรก พร้อมกับมีการโรยเกล็ดสารบางอย่างเพื่อป้องกันไม่ใ้่ห้ถนนลื่นและเกิดอันตราย ...

********************************************************************************

ในบรรดาคนไทยที่ U นี้ ซึ่งมีอยู่ไม่ถึง 10 คน ทุกคนไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนในช่วงวันหยุด จึงตกลงที่จะจัดงานปาร์ตี้คนไทยกัน โดยมีพี่นก ซึ่งเป็นคนเดียวที่มีรถส่วนตัวใช้ เป็นแม่งานไปจับจ่ายซื้อข้าวของต่างๆ ...

งานนี้จัดที่ครัวของหอพักพี่นก ซึ่งเป็นหอพักที่อยู่ด้านหลังของ U โดยทุกห้องพักจะมีห้องน้ำในตัวและฮีทเตอร์ไฟฟ้า และแน่นอนว่าต้องเสียค่าเช่าแพงกว่าหอที่วิทอยู่ ... ครัวของหอพักนี้ก็กว้างขวางกว่า มีโต๊ะตัวใหญ่และเก้าอี้นั่งเพียงพอสำหรับคนสิบกว่าคนได้อย่างสบาย ...

จริงๆแล้วหอพักแห่งนี้ยังมีห้องเอนกประสงค์หรือ common room ที่อีกด้านหนึ่งของตึก ไว้สำหรับให้นักศึกษายืมใช้จัดงานสังสรรต่างๆ แต่ก็เป็นเพียงห้องโล่งๆที่มีแต่โต๊ะกับเก้าอี้เท่านั้น ... ในวันนี้พี่นกเลยตัดสินใจจัดที่ครัวตัวเองเพราะคนอื่นๆที่อยู่ในบล็อกนั้นต่างก็กลับบ้านกันหมดเหลือพี่นกกับสาวสิงคโปร์อยู่กันแค่ 2 คน ...

เมื่อวิทไปถึงในตอนสายของวันนั้น พี่ๆคนไทยที่มาก่อนแล้วกำลังช่วยกันปอกแครอท และเอามาขูดให้เป็นเส้นๆ ส่วนพี่นกก็กำลังทอดหมูหมักกระเทียมพริกไทยอยู่ที่เตาที่มุมหนึ่งของครัว ส่งกลิ่นหอมไปทั่วห้อง

"พี่ขูดแครอททำอะไรกันฮะ" วิทสงสัย

"ส้มตำไง" พี่กบที่นั่งปอกแครอทอยู่ตอบ วิททำตาโตอย่างทึ่ง

"พี่ไปหาวัตถุดิบมาจากไหนเนี่ย"

"พวกถั่วฝักยาว มะเขือเทศ แครอท มะนาว ถั่วลิสง ก็ซื้อจากซุปเปอร์ฯ" พี่กบตอบ "ส่วนน้ำปลา น้ำตาลปีบ กุ้งแห้ง มะขามเปียก ก็ซื้อจากร้านจีน ... ไม่มีมะละกอ ก็ใช้แครอทแทนไงล่ะ"

"ร้านจีนในลอนดอนมีปลาร้าด้วยนะ ... แต่แถวนี้คงไม่มีใครกินมั้ง" พี่อ้อยซึ่งปอกแครอทอยู่อีกมุมหนึ่งพูดขึ้นบ้าง

"ไม่มีก็แต่ปูเค็ม" วิทเสริม

"ใครว่า ... ร้านไทยในลอนดอนก็มีขาย ... แต่อย่าเลย แค่ตำไทยก็วิเศษแล้ว" พี่กบตอบ

อาหารในวันนั้น นอกจากส้มตำไทยแล้วยังมีหมูทอด และลาบหมูซึ่งก็ทำได้ไม่ยากโดยใช้หมูสับรวนให้สุก ผสมกับผักต่างๆ กับน้ำปลา น้ำมะนาว แล้วใส่ผงลาบสำเร็จรูปลงไปก็เรียบร้อย ... และที่เด็ดกว่านั้นคือข้าวเหนียว ซึ่งพี่กบซื้อมาจากลอนดอนหลายเดือนก่อน หุงตามวิธีของพี่นกคือเอามาแช่น้ำเดือดพักใหญ่ก่อน แล้วค่อยหุงโดยใช้ไมโครเวฟ ซึ่งก็ออกมาหน้าตาเหมือนข้าวเหนียวนึ่งทุกประการ ...

"เจ้าวิท ช่วยเอาน้ำเสริฟให้พี่ๆหน่อย" พี่นกร้องบอก ขณะที่คนอื่นๆเดินไปช่วยยกอาหารมาวางที่โต๊ะ "ของพี่เอาน้ำมะเน็ดนะ รู้จักมั้ยเนี่ย"

"ไม่รู้จักพี่ เกิดไม่ทัน" วิทแกล้งแซว จริงๆก็พอรู้ว่าหมายถึง lemonade หรือน้ำอัดลมรสมะนาว ... และเมื่อพิจารณาดูขวดเครื่องดื่มที่วางอยู่ นอกจากน้ำมะนาวที่ว่าแล้่วก็ยังมีน้ำอัดลมรสโคล่า และไวน์ผลไม้ "โอ้โหพี่นก มีไวน์ด้วยเหรอ กินกับข้าวเหนียวส้มตำเนี่ยนะ"

"ไวน์ที่ไหนเล่า เค้าเรียกเบบี้ไวน์ ... เป็นน้ำผลไม้ผสมแอลกอฮอล์นิดหน่อย ไม่เมาหรอก กินให้ร่างกายอบอุ่นน่ะ" พี่นกตอบ วิทพลิกดูที่ฉลากก็เห็นว่าเป็นไวน์ทำจากพีชที่มีแอลกอฮอล์ราวๆ 4% ต่ำกว่าไวน์ปกติที่มีแอลกอฮอล์ประมาณ 10%

"พี่กับพี่เล็กขอน้ำเปล่าก็แล้วกัน ไม่ใส่น้ำแข็ง" พี่อ้อยซึ่งถือศีล 5 รีบบอก เผื่อไปถึงพี่เล็กที่ไม่ค่อยสบายด้วย ... และขณะที่อุณหภูมิข้างนอกราวๆ 4 องศาในกลางฤดูหนาว ในปาร์ตี้คนไทยนี้ก็ยังอุตส่าห์มีน้ำแข็งกระติกเล็กๆไว้สำหรับเติมในเครื่องดื่มอีกต่างหาก

เมื่ออาหารพร้อม พี่นกก็ขอตัวออกไปนอกครัว ครู่หนึ่งก็กลับมาพร้อมกับสาวหมวย ซึ่งก็คือสาวสิงคโปร์ที่อยู่โยงเฝ้าบล็อกนี้กับพี่นกนั่นเอง

"เค้าจะกินได้เหรอพี่" วิทสงสัย

"พี่นกเค้าหัดให้กิน จนชินกับอาหารไทยแล้ว" พี่กบแซว ส่วนยายหมวยทำหน้าเหรอหรา

หลังจากกินอาหารไปได้พักหนึ่ง ยายหมวยซึ่งรู้จักกับพี่นกและีพี่กบแค่สองคน ก็หันไปคุยกับพี่อ้อย "นี่พวกยูเป็นคนไทยทั้งหมดเลยเหรอ"

"ใช่แล้ว" พี่อ้อยตอบพร้อมกับพยักหน้า

"โอ้ว ... กากี่นั้งอ่า" ยายหมวยอุทานออกมา ส่วนวิทได้แต่นั่งฟังขำๆ

********************************************************************************

"วิทจะไปเยอรมันนีเมื่อไหร่ล่ะ" พี่อ้อยถามขึ้นระหว่างนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะ หลังจากที่กินอาหารกันหมดแล้ว

"พรุ่งนี้ฮะ" วิทตอบ รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่จะเจอในอีกวันข้างหน้า

"เที่ยวให้สนุกนะ" พี่อ้อยอวยพร แต่วิทไม่แน่ใจว่าจะสนุกอย่างที่ว่าจริงหรือเปล่า

"ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นครับ" วิทตอบได้แค่นั้ัน

********************************************************************************

หลังจากอาหารมื้อนั้น พี่นกซึ่งยังคงอยู่ในอารมณ์ปาร์ตี้จึงชวนคนอื่นๆไปนั่งรถเล่นดูหิมะ ... แต่ในที่สุดก็มีแค่พี่นก วิท พี่กบ และเพื่อนพี่กบเท่านั้นที่จะไปด้วย

"ไปทะเลกันดีกว่า" พี่นกตัดสินใจ

"ไปทะเลหน้านี้เนี่ยนะ หนาวจะแย่" พี่กบบ่น สงสัียเพิ่งรู้ตัวว่าคิดผิดที่จะไปด้วย

"ไปดูหิมะตกในทะเลกันไง แล้วก็ไปกินไอติมริมทะเลแก้หนาว" พี่นกบอก ... แต่วิทก็ยังไม่เห็นว่ากินไอศครีมตอนอากาศแบบนี้จะแก้หนาวได้ัยังไง "ไป Great Yarmouth กัน"

********************************************************************************

อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา รถคันนั้นก็ขับมาถึงเมืองชายทะเลที่เป็นปากแม่น้ำ ส่วนของแม่น้ำบริเวณนี้กว้างพอๆกับแม่น้ำบางปะกง

"นี่แม่น้ำแยร์" พี่นกบอก "เป็นที่มาของชื่อเมืองนี้ไงล่ะ"

"แม่น้ำแยร์เีดียวกับที่อยู่ข้างๆ U น่ะเหรอฮะ" วิทสงสัย ... แม่น้ำแยร์ที่ว่าอยู่ติดกับทะเลสาบของ U นั่นเอง ... แต่ว่าแม่น้ำตรงนั้นกว้างไม่น่าจะเกิน 5 เมตร และดูไม่น่าจะมาเป็นแม่น้ำบางปะกงแถวนี้ได้อย่างไร

"แม่น้ำเดียวกันนั่นแหละ" พี่กบตอบมาจากเบาะหลัง "ยิ่งตอนหน้าร้อนนะ ถ้าหมาลาบราดอร์เดินลุยน้ำข้ามไป หลังหมายังไม่เปียกเลย"

ในที่สุดทั้งหมดก็มานั่งที่ชายหาดที่ฝั่งตรงข้ามชั่วถนนกั้นเป็นร้านค้า แต่ก็ดูไม่ค่อยมีผู้คน ... เมืองชายทะเลในอังกฤษจะพลุกพล่านในช่วงฤดูร้อน แต่ช่วงนี้แม้แต่สวนสนุกริมทะเลก็ปิดทำการ ... และลมทะเลที่พัดมาทำให้อากาศที่เย็นอยู่แล้วหนาวมากขึ้นไปอีก

วิทนั่งมองทะเลเหนือที่อยู่ตรงหน้า ... ฝั่งตรงข้ามของทะเลนี้จะเป็นยังไงหนอ ...

สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 10 พฤศจิกายน 2552 21:32:36 น. Counter : 529 Pageviews.		1 comments
Share Tweet