|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
นอนไม่หลับ..โรคแพนิค สารสื่อในสมองผิดปกติหรือเปล่า
เมื่อวานไปพบคุณหมอมาค่ะ แต่คุณหมอท่านเดิมไม่อยู่ พบอีกท่านอายุยังน้อยอยู่เลยค่ะ หลังจากเล่าอาการให้ท่านฟัง คุณหมอก็บอกว่าเคยเป็นโรคนี้ สมัยที่ยังเป็นนักศึกษาแพทย์
คุณหมอบอกว่า เป็นอาการของสารสื่อในสมองผิดปกติ ซักถามอาการอยู่พักใหญ่ ยิ่งแน่ใจว่าเป็นโรคแพนิคแน่นอน เพราะอาการต่างๆใช่และตรงตามที่คุณหมอบอกทุกประการ คุณหมอบอกให้ออกกำลังกายมากๆและอย่าอยู่คนเดียว อาการจะกลับมาเป็นปกติโดยลำดับ วันนี้นำข้อมูลเกี่ยวกับโรคแพนิคมาฝากกันค่ะ
ผู้หญิงไม่ควรมองข้าม..โรคแพนิค
คุณเคยอยู่ในลิฟต์ ขับรถอยู่ หรืออยู่ในที่จำกัด เกิดอาการใจสั่นผิดปกติ หรือมึนงง คล้ายจะเป็นลม อาการเป็นชั่วครู่ก็ดีขึ้น บางคนคิดว่าอาจจะเป็นสาเหตุจากอากาศไม่ดี หรือเครียดคิดมากไปเอง ต่อมาก็เกิดอาการแบบนี้ถี่ขึ้นเรื่อยๆ พอไปพบแพทย์แน่นอนว่า แม้แพทย์ตรวจร่างกายและใช้เครื่องมือตรวจอย่างไรก็ไม่พบ ยิ่งนานวันเข้าความหวังที่จะพบโรคและหายจากโรคก็เลือนลาง อาจจะทำให้หมดหวังในการรักษาหรือเกิดโรคซึมเศร้า จนถึงขนาดฆ่าตัวตายได้
วันนี้เราจึงได้นัดพบ นพ.ชัยพร เรืองกิจ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านระบบประสาท พูดคุยเกี่ยวกับโรคที่น่าสนใจ เป็นภัยใกล้ตัว แต่คนส่วนใหญ่อาจจะมองข้ามหรือยังไม่รู้จัก คือ โรคแพนนิค คุณหมอแจ้งกับเราว่า ที่อยากให้ความรู้เรื่องโรคนี้ เพราะปัจจุบันคนส่วนใหญ่เป็นกันมาก เป็นได้ทั้งชายและหญิง แต่จะพบในหญิงมากกว่า ซึ่งบางคนเป็นผู้ป่วยแล้วแต่ยังไม่รู้ตัว หรือหลายคนอาจจะยังไม่ทราบสาเหตุของอาการ และการรักษาที่แท้จริง
โรคแพนิคคืออะไร
เป็นโรคที่ประกอบด้วยกลุ่มอาการหลายอย่าง เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเป็นๆ หายๆ และรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนผู้ป่วยไม่สามารถมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุข
อะไรเป็นสาเหตุของโรคแพนิค
แต่ก่อนเราเชื่อว่าเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับความเครียดหรือโรคประสาท แต่ปัจจุบันเราพบว่าสาเหตุที่เป็น
เนื่องจากมีสารสื่อในสมองผิดปกติ โดยเฉพาะสารสื่อที่ชื่อSerotonin norepinephrine GABA และEndorphinซึ่งอาการแปรปรวน เนื่องจาก 2 สาเหตุใหญ่ๆ คือ
1.การนอนหลับสนิทไม่เพียงพอ
2.ขาดการออกกำลังกาย
เกณฑ์การการวินิจฉัย และอาการของโรคแพนิค
1.อาการต่างๆเกิดขึ้นเองโดยไม่มีสาเหตุ
2.ขณะที่เป็นจะต้องมีอาการต่อไปนี้อย่างน้อย 4 อย่าง ดังนี้
3.ต้องมีอาการอย่างน้อย 4 ครั้ง หรือถ้าน้อยกว่า จะต้องมีความรู้สึกกังวลหรือกลัวว่าจะเป็นๆ เป็นเดือน
ใจสั่นหรือหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ
เหงื่อแตก
ตัวสั่น
รู้สึกหายใจไม่อิ่มหรือไม่ออก
เจ็บหรือแน่นหน้าอก,คลื่นไส้ มวนในท้อง
มึนงง โคลงเคลง วูบ คล้ายจะเป็นลม
มีความรู้สึกกึ่งฝันและรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
กลัวควบคุมตัวเองไม่ได้ กลัวจะเป็นบ้า
กลัวจะตายในขณะนั้น
ชาตามตัว แขนขาหรือเสียว
หนาวหรือสั่น หรือสะบัดร้อนหรือหนาว
1.อาการต่างๆจะต้องเกิดขึ้นจนเต็มที่ภายใน 10 นาที แล้วค่อยดีขึ้นมาเอง
ทำไมถึงเกิดอาการแพนิค
ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่าระบบประสาทของคนเรา ประกอบด้วยสององค์ประกอบใหญ่ๆ ส่วนแรกเราเรียกว่าประสาทส่วนที่อยู่ในความควบคุมของจิตใจ ว่าจะพูด ยืน เดิน หยิบจับอะไรอย่างไร
และอีกส่วนหนี่งเราเรียกว่าระบบประสาทอัตโนมัติ ซึ่งเราไม่สามารถหรือจำเป็นต้องไปสั่งงานว่า ประเดี๋ยวฉันจะนอนปอดอย่าลืมหายใจนะ หัวใจอย่าลืมเต้นนะ ออกกำลังกายแล้วร้อนช่วยระบายเหงื่อหน่อย เป็นต้น
ระบบต่างๆเหล่านี้จะทำงานด้วยตัวเองอย่างเหมาะสม กับเวลาและสถานการณ์ ซึ่งการนี้ต้องมีปริมาณสารสื่อในสมองที่เหมาะสมเป็นตัวควบคุม การแปรปรวนของสารสื่อทำให้มีความผิดปกติ ของระบบประสาทอัตโนมัติ เช่น อยู่เฉยๆไม่ได้ ออกกำลังกายก็มีการหายใจเร็วหรือหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ เป็นต้น
การรักษาผู้ป่วยโรคแพนิค
ยาที่ใช้รักษามี 2 กลุ่มใหญ่ๆ
คือ
1. ยาที่ออกฤทธิ์เร็ว เมื่อเกิดอาการขึ้นมา ให้รีบกินแล้วอาการจะหายทันที เป็นยาที่รู้จักกันในชื่อ ยากล่อมประสาท หรือยาคลายกังวล ยาประเภทนี้ ถ้ากินติดต่อกันนานๆ จะเกิดการติดยาและเลิกยาก
2. ยาที่ออกฤทธิ์ช้านั้น จะต้องกินต่อเนื่อง2-4 สัปดาห์ จึงจะเห็นผล สามารถป้องกันโรคได้ในระยะยาว เพราะยาจะเข้าไปเปลี่ยนแปลงสารเคมีในสมอง ยากลุ่มนี้จะเป็นยาที่ใช้รักษาโรคซึมเศร้า แต่จะไม่ทำให้เกิดการติดยาและสามารถหยุดยาได้เมื่อโรคหาย
สำหรับการรักษาด้วยยา ในช่วงแรกๆ แพทย์จะให้ยาทั้ง 2 กลุ่ม คือ เนื่องจากยาที่ออกฤทธิ์ช้านั้น ยังออกฤทธิ์ไม่เต็มที่ จึงต้องใช้ยาที่ออกฤทธิ์เร็วควบคู่กันไปด้วย เมื่อยาที่ออกฤทธิ์ช้านั้นได้ผล แพทย์จะลดการกินยาที่ออกฤทธิ์เร็วให้น้อยลง เมื่อผู้ป่วยหายสนิท คือ ไม่มีอาการเลย มักให้กินยาต่อไปอีก 8-12เดือน เพื่อป้องกันการกลับมาของอาการ ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะสามารถหยุดยาได้โดยไม่มีอาการกลับมาอีก แต่ก็มีบางรายที่มีอาการอีกเมื่อหยุดยาไปแล้ว สักพักต้องเริ่มต้นรักษาเหมือนเดิม
อย่างไรก็ตาม การรักษาที่ได้ผลดี ควรมีการรักษาทางจิตใจควบคู่ไปด้วย คือจะรักษาให้หายได้นั้นต้องขึ้นอยู่กับการทานยา50% และอยู่ที่การปฎิบัติตัวของคนไข้50%ถึงจะทำให้คนไข้หายเป็นปกติได้ โดยให้ความรู้ และพฤติกรรมบำบัด เพื่อปรับแนวคิดและพฤติกรรมของผู้ป่วยด้วย
ขณะเดียวกัน คนใกล้ชิด ผู้เกี่ยวข้อง หรือแม้กระทั่งทีมแพทย์พยาบาลควรเข้าใจและให้กำลังใจ อย่าคิดว่าผู้ป่วยแกล้งทำ ซึ่งยิ่งเป็นการทำร้ายจิตใจเขาอย่างมาก แล้วอาการแพนิคก็จะค่อยๆ ทุเลาลงจนหายในที่สุด
ข้อปฎิบัติหรือข้อหลีกเลี่ยงในการเกิดโรคแพนิค
1.งดอาหารที่มีส่วนประกอบของคาเฟอีน เช่น น้ำชา กาแฟ น้ำอัดลม หรือยาแก้ปวดบางชนิด
2.ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอทุกวัน อย่างน้อยวันละครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมง
3.พยายามนอนหลับพักผ่อนให้สนิท อย่างน้อยวันละ 6 ชั่วโมง
4.ถ้าเป็นผู้ป่วยโรคแพนนิคก็ควรรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอ และมาพบแพทย์ตามกำหนดนัดหมายทุกครั้ง
สุดท้ายนี้คุณหมอฝากกำชับว่า ร่างกายของเราเปรียบเสมือนกับรถยนตร์ ถ้ารถที่ไม่ได้ใช้งานจอดทิ้งไว้ก็จะหมดสภาพ ส่วนรถยนตร์ใช้งานหนักๆก็จะเสื่อมสภาพ ดังนั้น รถที่ไม่ได้ใช้งานก็จะต้องนำมาขับใช้งาน ส่วนรถที่ใช้งานหนักหรือขับในทางไกลก็ควรพักเครื่อง หรือมีการเช็คระยะ เติมน้ำมันเครื่องดีดี
เพื่อรถยนตร์จะได้คงสภาพได้นาน ก็เหมือนกับร่างกายของคนเรา ถ้าทำงานหนักก็จะต้องมีการดูแลสุขภาพดูเอง ทานอาหารให้ครบ พักผ่อนให้เพียงพอ แต่ถ้าร่างกายไม่ได้ใช้งานก็จะทำให้ลีบใช้งานไม่ได้ ควรออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เราจึงควรที่จะสร้างความสมดุลให้กับร่างกาย
โดยปฎิบัติง่ายๆแค่ 2ข้อ คือการออกกำลังกาย และ การพักผ่อนให้เพียงพอ แค่นี้ก็จะได้ใช้ชีวิตที่ยาวนานและห่างไกลจากทุกโรคแล้วล่ะคะ
ขอบคุณ Written by Administrator Sunday, 30 August 2009 00:09
ขณะที่เขียนยังรู้สึกกลัวๆอยู่เลยค่ะ เกรงว่าอาการดังกล่าว จะกลับมาเป็นอีก ต้องคอยสูดลมหายใจลึกๆเข้าปอดเป็นระยะ เพราะรู้สึกคล้ายๆลืมหายใจ หายใจไม่อิ่ม อยู่ในบ้านบางทีก็รู้สึกหายใจไม่ออก ใจสั่น หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ คุณหมอยังไม่แนะนำให้ทานยา ให้ลองออกกำลังกายดูก่อน และผ่อนคลายโดยการหัวเราะบำบัดค่ะ ขอบคุณเพื่อนๆนะตะที่แวะมาส่งกำลังใจ แล้วเจอกันค่ะ
แอมอร
Create Date : 23 เมษายน 2554 |
Last Update : 23 เมษายน 2554 19:50:19 น. |
|
39 comments
|
Counter : 13530 Pageviews. |
|
|
|
โดย: mystically IP: 58.11.86.20 วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:20:20:29 น. |
|
|
|
โดย: Megeroo วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:21:27:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:6:18:39 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:14:13:30 น. |
|
|
|
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:22:22:01 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:23:06:58 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:6:38:53 น. |
|
|
|
โดย: nulaw.m วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:10:41:40 น. |
|
|
|
โดย: พรหมญาณี วันที่: 26 เมษายน 2554 เวลา:12:48:59 น. |
|
|
|
โดย: lazymetal วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:5:46:55 น. |
|
|
|
โดย: พธู วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:9:25:36 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:21:54:25 น. |
|
|
|
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:21:56:06 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:22:32:43 น. |
|
|
|
โดย: พรหมญาณี วันที่: 28 เมษายน 2554 เวลา:9:44:39 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 28 เมษายน 2554 เวลา:17:20:55 น. |
|
|
|
โดย: JinnyTent วันที่: 28 เมษายน 2554 เวลา:20:43:28 น. |
|
|
|
โดย: ไหมสีตอง วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:43:17 น. |
|
|
|
โดย: กำลังใจเล็กๆจากตัวเอง IP: 202.29.241.174 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:38:19 น. |
|
|
|
โดย: เนย IP: 171.98.14.187 วันที่: 22 มีนาคม 2555 เวลา:8:27:02 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 22 มีนาคม 2555 เวลา:21:14:44 น. |
|
|
|
โดย: รักจาง IP: 180.180.106.110 วันที่: 27 มิถุนายน 2555 เวลา:14:25:30 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 30 มิถุนายน 2555 เวลา:21:32:34 น. |
|
|
|
โดย: สายฟ้าฟาด IP: 101.51.141.116 วันที่: 4 ตุลาคม 2555 เวลา:19:18:24 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:22:09:40 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:22:45:44 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:22:52:33 น. |
|
|
|
โดย: Oki IP: 58.11.171.78 วันที่: 7 มกราคม 2556 เวลา:21:45:35 น. |
|
|
|
โดย: nop IP: 182.52.6.22 วันที่: 27 มกราคม 2556 เวลา:17:08:51 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:6:06:56 น. |
|
|
|
โดย: ใหญ่ IP: 115.67.67.55 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:15:00:35 น. |
|
|
|
โดย: ออย IP: 182.52.146.226 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:06:27 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 17 ธันวาคม 2558 เวลา:19:27:48 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊ง IP: 122.155.43.234 วันที่: 23 มกราคม 2559 เวลา:16:12:58 น. |
|
|
|
โดย: นิตยา IP: 49.230.230.255 วันที่: 29 สิงหาคม 2559 เวลา:10:54:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|