หันมากอดแล้วร้องไห้
ทำให้อึ้งๆเพราะหลายวันมานี้ทอดทิ้งอะไรไปตั้งมากมาย
ตอนนี้บุ๊คอายุสามขวบเศษ บ้านห่างกันไปประมาณสามเมตร
ยังแทบจะไม่เคยเห็นหน้าป้าข้างบ้าน
ร้านไอศกรีมก็ปิดสนิท น้องๆที่มางานร้อยปีบุพการีกองทัพอากาศ
นั่งรอแล้วรอเล่า แม่สาวเจ้าของร้านก็หายเข้ากลีบเมฆ
วันที่ทนเสียงเรียกร้องไม่ไหว เพราะมีโทรตาม
ไปเปิดร้านเจอต่อว่าต่อขาน
ตอบไปว่า อยากรู้ใช่ไหม ว่าหายไปไหนมา
จะเอาเรื่องจริงหรือไม่จริงล่ะ
ที่หายไปเพราะอยากเช็คเรตติ้งว่ายังคิดถึงกันอยู่หรือเปล่า
ทุกคนร้องโหย ปูนนี้แล้วนะป้า จะเล่นตัวไปถึงไหน
งั้นเอาเรื่องจริงนะ คือว่า ที่หายไปเพราะไปงานศพญาติ
เจอต่อว่าไปประสาอะไรเกือบเดือนเนี่ยนะ
คือไปมาทั้งหมด รวมกันก็หกงาน
เสียงร้อง หกงาน ทำไมเยอะจังล่ะ ญาติข้างไหนบ้าง
ก็มีญาติร่วมสายเลือดบ้าง ญาติร่วมชะตากรรม
ที่บังเอิญมาข้องเกี่ยวเป็นเพื่อนร่วมงานบ้าง
และที่เคยได้ช่วยเหลืออุปถัมภ์กันมา จะทำไม่สนใจใยดีก็ไม่ได้
คงเพราะอากาศร้อนมาก อาการมะเร็งจึงกำเริบ
พากันด่วนหยุดลมหายใจไปในเวลาไล่เลี่ยกัน
เรียกว่าเผาเสร็จ ก็มีมารอต่อคิว ศาลาไม่เคยว่างมาหนึ่งเดือนเต็มๆ
ไปฟังสวดทุกคืน ช่วยโน่นนิดนี่หน่อย
ตั้งแต่เสริฟน้ำ เสริฟกาแฟ ถ่ายรูป แจกดอกไม้จันทน์
พอกลับมาถึงบ้าน นั่งเปิดทีวีดูเพราะยังไม่อยากนอน
เห็นคุณป้าในวัยเก้าสิบหกปี เต้นแอโรบิค รู้สึกทึ่งและอึ้งในแววตาที่สดใส
ป้าอีกคนที่เพชรบุรี กำลังปีนต้นตาล
กวนน้ำตาลหน้าตาเบิกบานและดูมีความสุขเชียว
อีกท่านหนึ่งคุณหมอเทวดาที่สิงห์บุรีในวัย เก้าสิบเอ็ดปี
รักษาคนป่วยทั้งวันด้วยความสดชื่น
กลับมานั่งคิดว่า คนที่มีอายุยืนยาวและมีสุขภาพดี
ส่วนใหญ่เขาหน้าตาสดใสและไม่เคยหยุดนิ่ง
ทำโน่นนี่อยู่ตลอดเวลา กระฉับกระเฉง ไม่เซื่องซึม
ฉันไม่รู้หรอกว่ามะเร็งเกิดจากอะไร
แต่ที่แน่ๆมะเร็งอยู่ในร่างกายของเราทุกคน
ตราบใดที่เรายังมีพลังใจที่เข้มแข็ง
ภูมิต้านทานในร่่างกาย จะช่วยควบคุมให้มะเร็งอยู่ในที่ของมัน
ตราบใดที่มันเป็นแค่มะเร็ง(เล็ง)..ยังไม่ได้ยิง ไม่ต้องกลัว
แอมอร
เห็นด้วยค่ะคุณแอม เวลาเราเห็นคุณตา คุณยาย ที่อายุมากๆ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [
