All Blog
แทกิล วันที่ 9 มกราคม 2555



“นี่แหละเป็นปัญหา ถ้าพวกท่านไม่อ้างชื่ออิมยองโฮขึ้นมา ก็คงทำอะไรไม่ได้เลย นั่นเท่ากับว่าคนที่มีชีวิตอยู่ ยังมีความสำคัญน้อยกว่าอิมยองโฮที่ตายไปแล้ว ถ้าวันหน้าพวกท่านทำงานนี้สำเร็จได้ คุณความชอบและชื่อเสียงก็จะตกไปอยู่กับอิมยองโฮ คนที่เติบโตขึ้นมาภายใต้เงาของคนอื่น ไม่มีวันที่จะสลัดตัวเองให้พ้นจากเงานั้นได้หรอก เจ้าน่าจะมีรายชื่อของเพื่อนร่วมขบวนการทุกคน จงเอาอดีตทั้งหมดของเจ้าฝังเอาไว้ที่นี่ แล้วมาเริ่มต้นใหม่กับข้าดีกว่า เจ้าจะได้กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ ใช้ร่มเงาสร้างคนของเจ้าขึ้นมาใหม่”

หลังจากช่วยแทฮาหนีออกมาได้แล้ว แทฮาก็รีบบอกลาอิงเอ๋อ

“ท่านจะไปที่ไหนล่ะ? ที่นี่เป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดในโชซอนแล้ว” อิงเอ๋อ กล่าว

“ข้าต้องรีบไปรับพระนัดดามา” แทฮา บอก

“บอกมาว่าเค้าอยู่ไหน คนของข้าจะไปทูลเชิญมาเอง”

“ตอนนี้ข้าแต่งงานแล้ว ภรรยาข้าเป็นคนดูแลพระนัดดา ได้ยินว่านางออกจากที่อยู่เดิมแล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นนางไปที่ไหน?” อิงเอ๋อ ถาม

“บ้านของนางอยู่ที่ยอจู ข้าจะไปตามหาที่นั่น” แทฮา กล่าว

“ผู้หญิงคนเดียวแถมยังพาพระนัดดาไปแบบนี้”

“นางเป็นคนฉลาด กล้าหาญ และละเอียดอ่อน แต่ข้าก็กลัวว่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้น ต้องรีบไปเร็วที่สุด” แทฮา กล่าว

“ถ้าท่านไปตอนนี้ยังไม่ทันออกจากเมืองท่านก็คงถูกจับแล้ว เสนาบดีมีหูตาเยอะ ตอนนี้เค้าอาจเพ่งเล็งมาที่นี่แล้วก็ได้”

“ท่านช่วยเข้าเฝ้า ทูลเสนอให้เสด็จออกล่าสัตว์ที” แทฮา กล่าว

“ล่าสัตว์เหรอ เป็นข้อเสนอที่ดี แฝงไปกับคณะล่าสัตว์ ท่านก็จะออกนอกเมืองได้อย่างปลอดภัยแน่นอน ฮะ ๆ”

จีโฮ พาแทกิล หลบหนีออกมาได้แล้วหยุดพักเหนื่อยในที่แห่งหนึ่ง “ลุกขึ้นมา” แทกิล กล่าว

“ฟู่ ๆ ได้มานอนอย่างนี้ มันถึงจะได้เห็นฟ้ากว้างเต็ม ๆ นะ ฮิ ๆ”

“ลุกขึ้นมา”

“ไอ้เจ้านี่ เค้าถึงว่าลูกหมาที่เก็บมาเลี้ยง ต้องรอสามวันถึงจะจำเจ้าของได้ ฮิ ๆ”

“แต่ข้าเป็นลูกเสือต่างหาก”

“ถูกต้อง แทกิลของข้า แทกิลของข้าเป็นลูกเสือต่างหาก ฮิ ๆ”

“รีบลุกขึ้นมา”

มือปราบโอ มาสอบถามหาแทกิลกับพวก บัง และอึนเจ

“อะไรกัน นี่มันอะไรกัน จะทำอะไร”

“หน็อยแน่ะ รีบบอกมาเดี๋ยวนี้ เจ้าแทกิล อยู่ที่ไหน?” มือปราบโอ ถาม

“โอ๊ยจะบ้าตาย เจ้าหมอนั่นมีขานะ ป่านนี้คงหนีไปแล้ว พวกข้าจะไปรู้ได้ยังไง หืม?” บัง กล่าว

“ทำเป็นพูดอ้อมค้อมเจ้าอยากโดนโบยใช่มั้ย?” มือปราบโอ กล่าว

“โอ๊ย เค้าไม่ได้มาที่นี่เลยจริง ๆ ค่ะ” พี่อึนเจ กล่าว

“ท่านก็น่าจะลองใช้สมองคิดดูหน่อยสิ นอกจากเค้าเป็นคนโง่ ไม่งั้นจะมาหลบที่นี่ทำไม?”

“อะไร นี่เจ้าหมายความว่าข้ากำลังทำเรื่องโง่ ๆ อยู่เหรอ?” มือปราบโอ กล่าว

“เปล่านะ ข้าก็พูดไปเรื่อยเปื่อย ไม่ได้มีเจตนาอะไรหรอก”

“เค้าก็น่าจะพูดอะไรทิ้งท้ายไว้บ้างสิ” มือปราบโอ กล่าว

“พวกข้าไม่ยอมพูดจากับกับลูกหมาพวกนั้นอยู่แล้ว ท่านเองก็รู้นี่”

“งั้นพวกเจ้าไปกับข้าก่อน” มือปราบโอ กล่าว

“ไป ไปไหนคะ” พี่อึนเจ ถาม

“จะไปไหน ก็ไปให้ปากคำที่กองปราบน่ะสิ ไปบอกให้ละเอียดว่าเจ้าแทกิลมันกินอะไรถ่ายยังไงพวกข้าต้องการจะรู้รายละเอียด”

“โอ๊ย พวกข้าเห็นว่าเค้ากินอะไร แต่ไม่เคยเห็นว่าถ่ายมาเป็นอะไร”

“นั่นสิ”

“หน็อยแน่ะ นี่พวกเจ้าอยากจะตามข้าไป แต่โดยดี หรืออยากจะถูกมัด..แล้วลากไปล่ะ หะ?”

“ช่วยหาทางหน่อยสิ” พี่อึนเจ กระซิบบอกบัง

“ข้าไม่มีทางเหมือนกัน”

“เรื่องอย่างนี้ผู้ชายต้องออกหน้าสิ” อึนเจ กล่าว

“นี่ ๆ ๆ เจ้าอยากให้ข้าตายรึ หืม?”

“ทำท่ากระซิบกระซาบอะไรกันอยู่ได้ หืม เดี๋ยวข้าจะจับเย็บปากซะให้หมดหรอก” มือปราบโอ กล่าว

“คือว่า ท่านมือปราบมาคุยกันหน่อยนะ” บัง กล่าว

“เจ้ามาลูกอะไร หืม” มือปราบโอ กล่าว

“ฆ่าไก่ไม่เห็น ต้องใช้มีดฆ่าวัวเลย แค่พูดกันคำเดียวก็ได้”

“พูดอะไร ดันข้าทำไม” มือปราบโอ กล่าว

“พวกเค้าทำอะไรกันน่ะ” พี่อึนเจ ถาม

“ดูท่าทางเหมือนจะตกลงกันได้นะ” อึนเจ กล่าว

แทกิล เห็นจีโฮ เดินช้าลงจึงสอบถาม

“เดินไม่ไหวแล้วจริงเหรอ อยากให้ข้าทิ้งไว้ข้างทางรึไง ก็รู้นี่ ข้าไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก”

“แทกิล เจ้าฮวังชอลวุงที่ค่ายฝึก มันฆ่าพี่น้องทั้งของเจ้ากับข้า ไปจนหมดเกลี้ยง ดังนั้นข้าถึงได้อยากจะไปแก้แค้นพร้อมกับเจ้า และในวันนี้ ข้าถึงได้ช่วยเจ้าออกมา” จีโฮ กล่าว

“ลูกพี่นี่ก็เข้าใจคิดเหมือนกันนะ” แทกิล กล่าว

“แทกิล ยังจำที่ลูกพี่เคยสอนได้มั้ย?”

“จำได้สิ บุญคุณพอลืมได้ แต่ความแค้นอย่าลืมเด็ดขาด เป็นคนที่สอนข้าได้ดีจริง ๆ”

“ไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย เมื่อก่อนนี้ ข้าเคยโดนธนูปักสิบสองดอกยังไม่เป็นอะไรเลย” จีโฮ กล่าว

“เจ้าหุบปากไปดีกว่าน่า” แทกิล กล่าว

เมื่อค้นหาจนทั่วไม่พบแทกิล มือปราบโอจึงสั่งลูกน้อง

“เฮ้ ๆ ๆ เลิกค้นได้แล้ว เจ้าแทกิลมันโง่นักรึไง ถึงจะมาที่นี่ ไป ออกไปค้นตามถนนประตูตะวันออก ออกไปค้นให้ทั่ว อย่าให้ตกหล่นเชียวล่ะ”

“ครับ”

“อ้อ แล้วก็ ถ้าเจ้าแทกิลมันส่งข่าวอะไรมาถึงพวกเจ้า เจ้าต้องรีบมาแจ้งข้าล่ะ รู้มั้ย?”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงอยู่แล้ว ฮิ ๆ ไอ้เจ้าลูกหมาพวกนั้น ข้าต้องรีบรายงานท่านอย่างแน่ นอน” บัง กล่าว

“อย่าลืมติดต่อมาล่ะ”

“ครับ”

“เจ้าไปพูดอะไร ถึงได้ทำให้เจ้าปิศาจนั่น ยอมกลับไปได้น่ะ” พี่อึนเจ กล่าว

“ถ้าฟ้ากำลังพิโรธมาก ก็ต้องใช้วิธีการอธิษฐานขอ ถ้าขุนนางโกรธก็ต้องใช้ไอ้นี่ไปปลอบ” บัง กล่าว

“ถ้างั้นก็ต้องจ่ายเงินก้อนโตให้เค้าสิ” พี่อึนเจ กล่าว

“ก็ถือซะว่าทำบุญทำทานยัด ๆ ให้เค้าไปเถอะ แล้วข้าจะจัดการเอง ที่รักก็ห่วงแต่เก็บขวัญกลับมาก็พอ ฮิ ๆ” บัง กล่าว

“โอ๊ยตายแล้ว มิน่าเค้าถึงว่าในบ้านมันต้องมีผู้ชายอยู่ด้วย” อึนเจ กล่าว

“ฮะแฮ่ม”

“แหม รีบเข้าบ้านกันดีกว่า” พี่อึนเจ กล่าว




//www.dailynews.co.th



Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2555 13:40:08 น.
Counter : 258 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มิกัง
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]