Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 10 มกราคม 2555  เฮ้อ แม่ทัพเชของข้าทำอะไรอยู่นะ? อึนเจ กล่าว วังซอนและหูเดียวกำลังเดินทาง วังซอนรู้สึกเจ็บขาขึ้นมาจึงขอนั่งพัก อ้อ ได้สิ ๆ ๆ นั่งให้สบายเลย ถ้าอยากตายก็เชิญ หูเดียว กล่าว ฮะ ๆ แบบนี้ก็สบาย วังซอน กล่าว รู้มั้ยว่าข้ามีมุมมองต่อเรื่องชีวิตยังไง ถึงข้าจะมีความสามารถ แต่ก็ไม่มีเวลาไปแสดงฝีมือ ชีวิตมันสั้น ต้องเสพสุขให้สุด ๆ ก่อนค่อยตาย หูเดียว กล่าว อ๊า...ท่านพูดจามีเหตุผลสุด ๆ เลย ใช่ ฮะ ๆ ๆ อ๊าก ไม่เป็นไร ๆ ไม่ตายหรอก แผลยังกว้างไม่ถึงสองนิ้วเลย ครับ พี่ใหญ่ เมื่อกี้ข้าพูดถึงไหนแล้วนะ อ้อ เรื่องนั้นเหรอ...อ้อ จริงสิ พูดถึงจะเสพสุขให้เต็มที่ก่อนค่อยตาย อ้อ ๆ จำได้แล้ว ๆ ๆ แต่วันหลังเวลาพี่ใหญ่พูดห้ามพูดแทรกอีกรู้มั้ย? ครับ วังซอน กล่าว ไม่งั้นข้าจะฉีกปากเจ้าซะ นี่เจ้าหูเดียว เช กล่าว นี่...เรียกเจ้าเหรอ ฮะ ๆ ๆ เจ้ากับข้าอายุพอ ๆ กันไม่ใช่เหรอ? ห่างกันสองปีต่างหาก ลำดับอาวุโสชัด เจน บ้านเมืองถึงจะมีระเบียบ เจ้าอยากจะฟังข้าเรียกว่าพี่ใหญ่มากขนาดนั้นเลยเหรอ พวกเด็ก ๆ ครับ ลากเจ้าสองคนนี้ออกไป จับแขวนห้อยหัวแล้ว ก็ฝังหัวมันให้จมดินไปเลย ครับ เดี๋ยวก่อน ๆ ลูกพี่ครับ ๆ พี่ใหญ่ ถ้าอยากฟังขนาดนั้น ข้ายอมเรียกให้ก็ได้ ฮะ ๆ ๆ ๆ ถูกต้องแล้ว ๆ ๆ ไอ้เจ้าแทกิลล่ะ มันถูกปืนยิงตาย หรือว่าถูกดาบฟันตาย หรือว่าป่านนี้ยังมัวเดินตามก้นเจ้าชอนจีโฮอยู่ หูเดียว กล่าว แทกิล บอกจีโฮ ว่าตนหาตัวออนยอนเจอแล้ว รู้มั้ยว่าข้าหาตัวออนยอนเจอแล้ว ฮะ ๆ ๆ เจ้าบ้า ทำอะไรไม่มีประโยชน์ จีโฮ กล่าว ก็นั่นน่ะสิ ข้าบอกแล้วไงว่า จะช่วยเจ้าหา ใช่ ๆ แต่ข้านึกว่า นางจะมีชีวิตสุขสบายดี แต่เหมือนจะไม่ใช่ นี่พูดอะไรหัดเชื่อฟังคำพูดข้าบ้าง ลูกพี่คนนี้ เคยบอกไว้ว่าจะช่วยเจ้าหาไงล่ะ ฮิ ๆ ๆ ฮะ ๆ ๆ ถ้ารู้จักสอนอะไรดี ๆ ข้าคงจะยอมเชื่อฟังเจ้าอยู่บ้าง ตั้งแต่เกิดมาข้ายังไม่เคยเห็นใครนิสัยเสีย เสเพล งี่เง่า แล้วก็เลวไปกว่าลูกพี่เลย ไม่ใช่สิ ยังเว้นเจ้าหูเดียวไว้คนนึง หึ ๆ ไอ้น้องชาย เจ้าไม่ต้องกลัวหรอก มีชีวิตต่อไป แล้วเจ้าจะได้เห็นมากกว่านี้ จีโฮ กล่าว ข้าเองก็เจอมันมาหมดแล้ว เรื่องบนโลกนี้น่ะ เรื่องบนโลก เจอแล้วถึงเข้าใจ มันต้องไปเจอถึงจะเข้าใจ หึ ๆ ฟู่...แท แทกิล แทกิล แทกิล ไม่ว่าจะยังไง ก่อนพี่ชายจะไปปรโลกจ้า...ต้องตัดชุดใหม่ให้ข้า ฮิ ๆ ๆ แทกิล คนเราก่อนจะตาย ทำไมมัน...ถึงคันอย่างนี้นะ ครั้งสุดท้ายแล้ว เจ้าช่วยข้าเกา ช่วยลูกพี่...เกาง่ามเท้า ช่วยเกาง่ามเท้าข้าให้หน่อยนะแทกิล จีโฮ กล่าว สกปรกชะมัดยาด สันดานมันเปลี่ยนยาก หืม กลิ่นนี่มัน เฮ้อ แทกิล กล่าว ฮะ ๆ ๆ มันรึเปล่า? หืม? เกาได้มันมาก ฮะ ๆ สบายมากล่ะสิ สบายมั้ย หืม? ข้าไม่ได้ทำให้ท่านนานแล้ว สบายใช่มั้ยล่ะ สบายมั้ย หืม? ทำไมไม่ตอบล่ะ หืม ข้าถามว่าสบายมั้ย ฟู่ ๆ ลูกพี่ เท้าเจ้าเย็นจนแข็งไปหมดแล้ว แต่เดี๋ยวก็จะอุ่นนะ แทกิลกล่าว ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ นี่ใต้เท้า ข้าน้อยมันสมควรตาย ขอพูดอีกคำเดียวเดี๋ยวก็จะลุกแล้วนะ เรามาแบ่งกันคน ละครึ่ง หืม นี่...นี่ของลูกพี่ นี่แหละคือคนอย่าง อีแทกิล อีแทกิล...หึ ๆ เจ้ากระจอกพวกนี้ต่อให้มากันอีกหลายพัน ข้าก็ไม่ตาย แค่นี้ดูไม่ออกเหรอ ลูกพี่ ลูกพี่เคยทำอะไรให้ข้าบ้าง ทำไมไม่รีบช่วยข้าหาออนยอนให้เจอ ถ้าเป็นแบบนั้น พี่ก็ไม่ต้องมาตายแบบนี้ หืม ถ้ามันเป็นแบบนั้นข้าเองก็คงไม่ต้องทำกับพี่แบบนี้แล้ว ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ไม่ต้องมาตายแล้ว ชอนจีโฮ...ตอนที่มีชีวิตก็ทุเรศสิ้นดี ตายแล้วก็ยังมาทุเรศแบบนี้อีกรึ คำสั่งเสียคือให้ข้าเกานิ้วเท้าให้เหรอ หืม? คิดว่าพี่ตายแล้ว ข้าจะร้องไห้เหรอ มันต้องไปเจอด้วยตัวเองถึงจะรู้ คนเราร้องไห้ก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้หรอก หืม ฟู่... หลังจากฆ่าคนไปเยอะอ๊บบ๊กก็เริ่มคิด จนโชบ๊กต้องถามว่ามีเรื่องอะไรในใจ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เราแค่อ้างอุดมการณ์แล้วฆ่าใครก็ได้จริงเหรอ? เอ๊ะ? ข้ารู้สึกว่าชีวิตคนเราต่างก็มีเบื้องหลังของตัวเองอยู่ด้วยกันทั้งนั้น เจ้า...เคยเห็นเสือร้องไห้บ้างรึเปล่า? มีสัตว์ป่าที่ไหนไม่มีน้ำตาล่ะ? โชบ๊ก ถาม ตอนฝึกล่าเสือข้าเคยได้เรียนรู้ว่า...ไม่ควรยิงสัตว์ป่าเวลามันกำลังร้องไห้ หมายความว่ายังไง โชบ๊ก ถาม แปลว่า เก็บเอาไว้ฆ่าใหม่วันหลังก็ได้? ฆ่าใครเหรอ? ใครล่ะก็สัตว์ป่าน่ะ ไปเถอะกลับไปตุ๋นเนื้อวัวได้แล้ว นั่นใครน่ะ นั่นพันชักนี่ อ๊บบ๊ก กล่าว เช บอกกับหูเดียวว่าพวกตนมาอยู่ที่นี่ควรหาห้องพักกับอาหารให้กับพวกตน บอกให้เจ้าแทกิลรีบมาสิ ข้าจะได้รีบฆ่ามัน พวกข้าจะต้องรีบติดต่อเค้าอย่างแน่นอน ถูกต้องแล้ว ๆ ๆ อา...ข้าวก็กินเรียบร้อย คราวนี้ทำงานได้แล้ว พวกเจ้าเคยได้ยินเรื่องที่ข้ากับเจ้าแทกิลสู้กันมั้ย ฤดูร้อนในวันนั้น หูเดียว กล่าว เค้าบอกว่าฤดูหนาว อา ๆ ฮะ ๆ นั่นสินะ ๆ หน้าหนาวฮะ ๆ หน้าหนาว แทกิลเดินทางมาพบมาถึงกลุ่มของหูเดียว เจ้าแทกิล แทกิลมาแล้ว เจ้าแทกิล ถูกเจ้าชอนจีโฮต่อยมาแล้วแจ้นมาหาข้า บอกว่าจะขอเรียนวิชาต่อสู้ ข้าก็เลยสอนให้เค้า หูเดียว กล่าว ถึงจะไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่ใหญ่มาก ถูกต้องแล้ว ๆ ต้องขอบคุณข้าถึงจะถูก คนที่สำนึกคุณคงไม่ตั้งกลุ่มเองหรอก ชีวิตคนมันสั้นแทกิล เจ้าควรจะมาอยู่กับพี่ใหญ่ ถ้าชีวิตคนมันสั้น งั้นข้าช่วยเพิ่มความเผ็ดร้อนให้เจ้าเอง หืม? แทกิล กล่าว หึ พอลูกอ๊อดเริ่มกลายเป็นกบแล้ว ก็เลยคิดจะมาหือกับคางคกรึไง ผลก็คือเจ้าแทกิลมันแพ้ โอ๊ย ๆ ๆ แทกิล ลำดับอาวุโสชัดเจน บ้านเมืองถึงจะมีระเบียบ โอ๊ย ข้าผิดไปแล้วพี่ใหญ่ ข้าคิดว่าจะเอาชนะได้ ฮะ ๆ ๆ ปิดกลุ่มของเจ้าซะ แล้วก็มาเป็นลูกน้องข้า เจ้ายังมีอะไรให้เรียนรู้อีกมาก //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
