Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 18 ธันวาคม 2554  แมทกิลเมาหลับไปโดยไม่รู้ตัวว่าเขานอนกอดซอลฮวาทั้งคืนจนกระทั่งรุ่งเช้า พอตื่นขึ้นมา แทกิลก็ตกใจมากรีบผลักไสนาง ตานางบอกว่า แทกิลเป็นคนบอกให้นางเข้ามาอยู่ด้วยและกอดนางไว้ทั้งคืน และยังมาหาว่านางโกหกอีก แทกิลได้แต่มึน ๆ งง ๆ เพราะจำอะไรไม่ได้ แทกิลเตรียมพาซอลฮวาไปสมทบกับแม่ทัพเชและวังซอน ระหว่างทางซอลฮวาสอบถามความเป็นมาระหว่างแทกิล แม่ทัพเชและวังซอน แทกิลจึงเล่าให้ฟัง แทกิลบอกว่าเขารู้จักกับแม่ทัพเชมาห้าปีแล้ว ตอนนั้นแม่ทัพเชตั้งใจจะไปสอบคัดเลือกขุนนางฝ่ายบู๊ ส่วนเจ้าวังซอน ก็เป็นพวกโจรวิ่งราวล้วงกระเป๋าอยู่ในตลาด แทกิลบอกว่าเขาอ้างตัวเป็นมือปราบและขอตรวจค้น วังซอนต่อสู้และวิ่งหนีไปเจอกับแม่ทัพเช แทกิลและแม่ทัพเชจึงเกิดการต่อสู้กันโดยมีถุงเงินของแม่ทัพเป็นเดิมพัน ส่งเงินนั่นคืนมา มันเป็นค่าใช้จ่ายที่ข้าต้องไปสอบ ทั้งคู่ต่อสู้กัน แม้แม่ทัพเชจะมีฝีมือที่เก่งกาจ แต่แทกิลก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน และสามารถเอาชนะแม่ทัพเชได้ ทุกคนต่างมีความลำบากของตัวเอง เงินนี่ข้าก็หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงเหมือนกัน ข้าแบ่งให้ครึ่งนึง ว่าไง ฟังให้ดีนะท่านบัณฑิต ตอนนี้ไม่ใช่โลกที่เก่งจะสอบได้เสมอไปหรอก ว่าไง อยากมาอยู่กับข้าแล้วใช้ฝีมือ ไปหาเงินก้อนโตมั้ยล่ะ แทกิลหันไปถามวังซอน เจ้าไปเรียนวิชาต่อสู้มาจากไหน? แม่ทัพเชถามเมื่อเห็นฝีมือการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาของแทกิล ข้าเหรอ เรียนมาจากข้างถนน เฮ้ ท่านบัณฑิต ถ้าสนใจก็ไปหาข้าแถวถนนทงแทมุนที่ฮันยาง แล้วข้าจะเรียกท่านว่าแม่ทัพตกลงมั้ย? วังซอนเองก็ทึ่งในฝีมือของแทกิล และยอมเป็นลูกน้อง เฮ้อ ข้าแพ้ท่านแล้ว ต่อไปข้าวังซอนจะยอมนับถือท่านเป็นลูกพี่ อ๊บบ๊กยังลอบฆ่าชนชั้นสูง และนำเงินมาซื้อปืนเก็บไว้เพื่อหัดซ้อมยิง โดยที่ไม่มีนายทาสคนไหนสงสัย กึ๊ตบง อย่ามัวมองนู่นมองนี่ เล็งไปข้างหน้าให้ดี ลดก้นลงหน่อย ต้อง...เห็นลูกพุทรา นั่นเป็นหัวของชนชั้นสูง หยุดหายใจ สี่ ห้า ยิง เจ้าคนถูกยิงยังไม่ทันตายไอ้คนยิงสิจะขาดใจตายก่อน กึ๊ตบงบ่น ข้าถึงบอกว่าไม่ใช่ง่ายไง ถ้าหายใจตอนยิงออกไป ปืนมันจะส่ายแล้วก็จะไม่แม่น ลองดูใหม่อีกที อ๊บบ๊กสั่ง ตั้งใจกันหน่อยสิ พยายามเข้า เราต้องลากไอ้พวกชนชั้นสูงพวกนั้นมาลงโทษให้ได้ แคลองบอก มา เริ่มใหม่อีกที ใส่ดินปืน ใส่ลูกกระสุน แล้วอัดแรงดัน คราวนี้ก็ จุดไฟได้ เล็งให้แม่น หยุดหายใจ สี่ ห้ายิง อ๊บบ๊กสั่ง ทุกคนทำตาม เปรี้ยง เฮ้อ นี่เจ้าช่วยสอนข้ายิงปืนบ้างจะได้มั้ย? โชบ๊กอ้อนวอน อย่าไปคิดทำเรื่องอันตรายอย่างนั้นเลย ยิงปืนอันตรายตรงไหนกัน ก็แค่หลบอยู่ไกล ๆ แล้วแอบยิงไง ใกล้หรือไกลตราบใดที่เป็นเรื่องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ก็อันตรายทั้งนั้น อ๊บบ๊กบอก เฮ้ แล้วไปทำอย่างเปิดเผย มันจะปลอดภัยเหรอ นี่ เลิกพูดเรื่องไร้สาระสักที กลับไปหลับคิดเรื่องแต่งงานดีกว่า อ๊บบ๊กตวาด หึ น้ำหน้าอย่างข้า ยังจะแต่งงานกับใครได้ แทกิลพาซอลฮวาเดินทางเพื่อไปพบกับแม่ทัพเชและวังซอน พี่แทกิล จะไปเจอพวกเค้าที่ไหน... แยกเรากันที่ถนน ก็ต้องไปเจอกันที่ถนนสิ แล้วถ้าเราเจอทางแยกจะทำยังไง ซอลฮวาถาม เจ้าเอาแต่บ่นนั่น บ่นนี่ ถ้าไม่ไว้ใจเจ้าก็เดินไปคนเดียวไป แทกิลรำคาญ พี่นี่ชอบพูดเล่นอยู่เรื่อย ข้าจะไปที่ไหนได้เล่า ท่านอยากให้ข้ากลับไปถูกคนย่ำยีในคณะละคร หรือจะให้ข้าไปขายยิ้มอยู่ในหอนางโลม ท่านอยากให้ข้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ? ไม่อยากเป็นอย่างนั้นก็เดินตามมา แล้วหุบปากซะ ซอลฮวาเดินตามแทกิลมาไม่นานก็เจอกับแม่ทัพเชและวังซอนที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบมา เพราะดันไปมีความสัมพันธ์กับหญิงเจ้าของบ้านที่ไปพักเมื่อคืน จนสามีนางจับได้ ชีวิตคือความเสี่ยง วิ่งเปิดแน่บกลางดึกก็มันดี วังซอนหัวเราะขำ ๆ ไอ้เจ้านี่คง ไปหาเรื่องเล่นสนุกกับผู้หญิงบ้านไหนมาอีกแล้วละสิ แทกิลส่ายหน้า แล้วพวกพี่ ๆ ไม่คิดถึงข้าบ้างเหรอ? แล้วเจ้าอยู่ในโอวาทดีรึเปล่า แม่ทัพเชถามซอลฮวา มันแน่อยู่แล้ว ไม่มีผู้หญิงคนไหนเรียบร้อยอยู่ในโอวาทกว่าข้าแล้ว โอ้โห หน้าอย่างเจ้าน่ะเหรอ? วังซอนไม่เชื่อ ซอลฮวาพยักหน้า ทุกคนต่างพากันหัวเราะกับการต่อปากคำของซอลฮวากับวังซอน เจ้าได้เจอออนยอนแล้วเหรอ? แม่ทัพเชกล่าวกับแทกิลเมื่ออยู่กันสองคน เราคงต้องไปถามซงแทฮา เจ้าดูเจ้านี่สิ แม่ทัพเชส่งเอกสารให้แทกิล นี่อะไร นี่มันจดหมายลับทางทหารนี่นา ข้าเก็บมันได้ จากบ้านของอดีตเสนาฯ อิมยองโฮ //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
