Group Blog
All Blog
|
แทกิล วันที่ 17 มกราคม 2555  แทกิลและแทฮาและเฮวอนมาจนถึงเขาวอรัก และดิ่งไปหาหูเดียว แม่ทัพ อ้า..พี่หูเดียว ฮะ ๆ แทกิล ฮ่า ๆ ๆ ๆ แทกิลมาที่นี่แล้ว ลูกพี่มาแล้ว โอ้ย ๆ ๆ มา ค่อย ๆ เดิน ข้าว่าแล้วว่าเค้าต้องมา เฮ้อ เจ้าหูเดียว ไม่เจอกันตั้งนาน โอ้ย ท่านลูกพี่แทกิล ข้าคิดถึงเจ้าจะแย่อยู่แล้ว คิดถึงข้าทำไม? ก็หูเจ้าไงล่ะ ก็จะตัดหูเจ้าไง หูเดียวประชดเพราะยังแค้นใจแทกิลไม่หาย ก็ตัดซะวันนี้เลย จะเอาข้างซ้ายหรือขวาล่ะ ได้ทั้งนั้นแหละ ว้าว พี่ใหญ่ของข้านี่โลภจริง ๆ แทกิลหัวเราะ ฮิ ๆ ชีวิตของคนเรา ครึ่งนึงก็คือความโลภ อีกครึ่งชีวิตก็โลภเหมือนกัน ย้าก พี่ใหญ่เท่ห์มาก ฮะ ๆ ๆ แล้วจะตัดเมื่อไหร่ จะตัดข้างไหนดีล่ะ? ฮะ ๆ ๆ ดี ๆ ๆ งั้นตัดเดี๋ยวนี้เลย หูเดียวทำเป็นพูดจาสนิทสนม แต่ที่จริงยังแค้นแทกิลอยู่ หูเดียวซัดหมัดใส่แทกิลไม่ยั้ง ทั้งสองต่อสู้กันอย่างไม่ยอมกัน จนกระทั่งแทกิลพลาดท่า หูเดียวซัดแทกิลจนสะบักสะบอม หูเดียวหัวเราะอย่างสะใจ ทำไมต้อนรับกันแบบนี้ล่ะ? แทฮาถามตรง ๆ อ้อ นั่นสิ ๆ ๆ แต่ว่าเจ้า...เป็นใครเหรอ? แล้วเจ้ามีชื่อว่าอะไรล่ะ? แทฮาถามกลับ ทำให้หูเดียวไม่พอใจ เฮ้อ พูดจาไร้มารยาทแฮะ ท่าทางจะเป็นคนที่เลือดร้อนไม่เบาด้วย นี่ไอ้หนู ถือดาบใหญ่ไม่ได้แปลว่าเก่งหรอกนะ ฮะ ๆ ๆ หูเดียวซัดหมัดเข้าใส่แทฮา แทกิลเห็นท่าไม่ดีจึงเข้าไปห้าม เค้าเป็นพี่ชายข้า ชื่อพี่หูเดียว ว้าว แก่ลงไปเยอะเลยนี่ สู้เมื่อก่อนก็ไม่ได้ น้ำหนักหมัดก็เบาลงไปตั้งเยอะนะ เจ้าเองก็อึดน้อยกว่าเดิมตั้งเยอะนี่ บอกหน่อยสิว่า พวกเจ้าสองคนเป็นอะไรกัน แทฮาถามขึ้น มันต้องเป็นความสัมพันธ์ที่ดีสิ พอพี่ใหญ่ข้าตายเมื่อไหร่ ข้าตกลงกันแล้วว่าจะเป็นคนตอกตะปูโลงให้เค้าด้วยมือข้าเอง แทกิลบอก ยามเกิดมีลำดับก่อนหลัง แต่ยามตายมันไม่มีลำดับเว้ย ช่างมันเถอะ หาห้องให้พวกเค้าด้วย ช่วยจุดเตาผิงให้อุ่น ๆ รอไว้เลยนะ แล้วก็ย่างไก่มาสักตัว แล้วก็จับหมูป่ามาสักตัวด้วย ฮะ ๆ ๆ หูเดียวหัวเราะชอบใจ ฮะ ๆ ๆ ได้เลย ๆ ๆ ตัดหูเจ้าก่อนค่อยว่ากัน เรื่องของหูน่ะ ข้าไม่ควรทำแบบนั้น ตอนแรกคิดจะตัดออกมาทั้งหัว แต่มีดมันดันเบี้ยวไปโดนหู ก็เลยกลายเป็นแบบนี้ อย่าว่ากันนะ จะเป็นความผิดเจ้าได้ยังไง ข้าดันไม่ยอมสอนเจ้าใช้มีด เป็นความผิดของข้า เอาเป็นว่าบุญคุณความแค้น มันผูกกันจนเป็นปมก้อนโตไปแล้ว อย่ามัวไปเสียเวลา แก้มันให้เหนื่อยแรงเลย ใช้ชีวิตบนโลกบ้า ๆ ให้สนุกเถอะ อากาศหนาวเข้าไปข้างในกันดี กว่า ทำไมถึงหน้าหงิกเหมือนกินขี้อย่างนั้นล่ะ แม่ทาสสาวที่ชื่อออนยอนหรืออึนยอน จนป่านนี้ยังตามหานางอยู่เหรอ? หูเดียวพูดขึ้น ทำให้แทฮาและเฮวอนถึงกับอึ้งไป เพราะหูเดียวไม่รู้ว่าออนยอนและเฮวอนเป็นคน ๆ เดียวกัน แทกิลต้องหัวเราะกลบเกลื่อน ฮะ ๆ ๆ นี่ เจ้าหูเดียว ข้าโง่เหรอ ตามหาผู้หญิงอย่างนั้นจะได้สักกี่ตังค์ คนเราเวลาหลงก็จะทำให้จิตใจว้าวุ่น จงตัดใจซะ กลับมาอยู่กับพี่ดีกว่า ทาสสาวนั่น คงถูกใครหิ้วไปอยู่ไปดูแลให้แล้วล่ะ ลูกพี่เรามาวัดฝีมือกันหน่อยมั้ย หูข้างที่เหลือข้าจะส่งมันไปทิ้งเอง ฟังแล้วน่าดีใจกว่าได้ลูกสะใภ้ ที่หนีไปกลับมาซะอีก แม่ทัพเชและวังซอนวิ่งเข้ามาหาแทกิล อย่างรวดเร็ว ทั้งสามดีใจมากที่รู้ว่าต่างคนต่างมีชีวิตอยู่ และได้พบกันอีกครั้ง ลูกพี่ พวกข้าคิดถึงเจ้า แม่ทัพเชยิ้มให้ ฮือ ๆ ๆ ลูกพี่ วังซอนร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ แต่วังซอนถึงกับอึ้ง เมื่อหันไปเห็นเฮวอน โอ๊ะ ๆ ๆ คนนี้มัน...นี่ ๆ ๆ นั่น ๆ ๆ ๆ หน้าตา หน้าตาแบบนั้น ลูกพี่ นั่นนาง...ลูกพี่ แทฮาและเฮวอนถูกเชื้อเชิญไปที่ห้องพัก แทฮามองไปรอบ ๆ อย่างสังเกตแล้วก็เอ่ยขึ้น ลักษณะภูมิประเทศปิดโดยธรรมชาติ ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมเค้าถึงให้เรามาที่นี่ ท่านคิดจะอยู่ที่นี่ไปอีกนานเท่าไหร่หรือคะ? ต้องรีบไปเร็วที่สุด ตอนนี้ท่านน่าจะบอกกับข้าได้แล้วใช่มั้ย ว่าทำไมท่านถึงได้กลับมาพร้อมกับเค้า พวกเราเข้าใจผิดกัน แต่ก็คลี่คลายแล้ว เรื่องมันมีแค่นี้ แทฮาพูดตัดบท ด้านหูเดียว พาแทกิลมาที่ห้องพัก นี่เจ้ามากินฟรีอยู่ฟรีจนติดแล้วรึไง? ถือซะว่าทำบุญทำทานอีกหน่อยจะได้ขึ้นสวรรค์ เอาเป็นว่าจากนี้ไปคงไม่มีใครมาเพิ่มอีกแล้วล่ะ อา ได้เจอเจ้านักฆ่าซุงเรมุนบ้างมั้ย? เจ้านักฆ่าซุงเรมุนนั่น มันไปบวชเป็นพระอยู่ในวัดแล้ว แทกิลบอก ดีแล้วล่ะ ๆ เจ้าหมอนั่นยิ่งอยู่ในโลกโลกีย์นานเท่าไหร่ โลกก็ยิ่งวุ่นวายเท่านั้น ชอนจีโฮล่ะ ไอ้หมอนั่นก็เบื่อจนจากไปไกลโพ้นแล้ว ไปแล้ว หึ ๆ ๆ โบราณว่าตัวร้ายมักจะอายุยืน ช่างเป็นคำพูดที่พูดไม่ผิดเลย งั้นต่อไปก็เหลือแค่เราสองคนน่ะสิ ใครว่าล่ะ เหลือข้าแค่คนเดียวหรอก ก็พี่หนีจากฮันยางมาตั้งแปดร้อยปีก่อนแล้วนี่ ทำไมข้าถึงต้องหนีมาจากฮันยาง เจ้ายังจำได้มั้ยแทกิล วันที่หิมะตกหนัก เป็นหน้าหนาวที่... หน้าร้อนต่างหาก แทกิลแย้ง อ้า ๆ ๆ นั่นสินะ ๆ ๆ ฮะ ๆ ๆ หน้าร้อน วันที่แสนร้อน เราสู้กันใต้ต้นซาง ในป่าไผ่ที่มีลมพัดโชยอ่อน ๆ เอาเป็นว่าจำเรื่องพวกนั้นไป ก็รังแต่จะทำให้พี่ปวดแสบปวดร้อนใจเปล่า ๆ ที่นี่เหรอ? ป่าไผ่เหรอ? หูเดียวพึมพำ ที่เนี่ยเหรอบ้านพี่ แทกิลมองไปรอบ ๆ จะให้แทกิลของเราอยู่ไหนดี ข้าจัดโกดังตรงนั้นให้อยู่ดีมั้ย? ไม่ต้องหรอก ที่นี่ไม่เลวแค่ชั่วคราวข้าอยู่ที่นี่ละ //www.dailynews.co.th
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
