ตอนที่ไปรับวาซาบิก็ดี๊ด๊าอยากกลับบ้านมากครับ เหมือนเค้าจะรู้ว่าเจ้าของบล็อกจะเอาเค้ามาเลี้ยง ยอมให้ใส่ปลอกคอดีๆ ยอมให้ใส่สายจูงดีๆ (เจ้าของฟาร์มเดิมเค้าคงจะฝึกมาดีแหละครับ) พานางขึ้นรถนางก็ขึ้นอย่างดี พอมาถึงบ้านนางสำรวจซะทั่วบ้าน น้ำปิงวิ่งตามวาซาบิไปเรื่อย เจ้าของบล็อกเวียนหัวมากไหนจะหมาไหนจะเด็ก ไหนจะเก็บของๆวาซาบิอีก เลยปล่อยให้วาซาบิเค้าสำรวจบ้านอย่างเต็มที่ ให้น้ำปิงไปอาบน้ำเข้าห้องไปก่อนเพราะวาซาบิกำลังตื่นเต้นกับสภาพแวดล้อมใหม่ๆคงยังไม่ฟังใครแน่ๆ  วาซาบิวิ่งวนๆอยู่เกือบสองชั่วโมงถึงได้หยุด... นอนแผ่ ... ลิ้นห้อย .... หาน้ำหาท่าให้กินแล้วพาออกไปที่สนามให้ทำธุระให้เรียบร้อย วาซาบิอยู่นอกบ้านเกือบครึ่งชั่วโมงก็ไม่เห็นอึหรือฉี่ คิดว่ายังคงตื่นเต้นอยู่เลยจะขึ้นบ้านนอนเพราะดึกมากแล้ว เลยเอากรงออกมากางกะว่าจะให้วาซาบินอนในกรง ไม่กล้าให้นอนข้างล่าง เดี๋ยวเกิดไปนอนขวางทางคุณนายแม่จะไปเข้าห้องน้ำตอนกลางดึกจะยุ่งกันใหญ่ ตอนให้เข้ากรงก็เข้าอย่างดีนะครับ พอปิดไฟขึ้นบ้านกันหมดวาซาบิเริ่มร้องครับ ....เคยอ่านเจอในเนทเค้าบอกว่าเสียงร้องของชิบะ อินุ เป็นเสียงที่น่าเกลียดมากกกกก เหมือนเสียงเด็กที่เป็นหวัด คออักเสบ .... รู้ซึ้งเลยครับ แต่ทำใจแข็งครับไม่ยอมลงไปดูคิดว่าอีกซักพักคงเงียบไปเอง เข้าไปอาบน้ำ ....สงสัยวาซาบิได้ยินเสียงอาบน้ำทีนี้ยิ่งร้องใหญ่ มีเสียงตะกายกรงด้วย เลยให้คุณชายลงไปดูก่อน พออาบน้ำเสร็จเดินตามลงไปแทบเป็นลม ทั้งอึทั้งฉี่เต็มกรงเลยครับ แถมเจ้าตัวแสบย่ำซะขาเลอะหมดเลย ต้องช่วยกันอาบน้ำวาซาบิตอนเที่ยงคืน อาบน้ำเสร็จต้องเอากรงออกไปล้างที่สนามหน้าบ้าน ถูบ้านข้างล่างแล้วฉีดน้ำหอมทั่วๆ กลัวคุณนายแม่ตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วได้กลิ่นจะซวยกันหมด กว่าจะเสร็จเรื่องเสร็จราวก็เกือบๆตีหนึ่ง ถึงได้เอาวาซาบิขึ้นห้องนอนด้วยครับ

เช้าตื่นตีสี่เพราะต้องมาทำข้าวถวายพระพุทธ เจ้าที่ กระดูกบรรพบุรุษ เลยเอาวาซาบิลงมาฉี่ด้วยก็ฉี่ในสนามได้ตามปกติ วันที่สองนางหลับทั้งวันครับ สงสัยเพราะออกฤทธิ์เยอะไปหน่อยเมื่อคืนนี้คริๆๆ วันที่ 2นี้ตอนเย็นพาวาซาบิออกไปเดินเล่นแต่ก็ไม่อึไม่ฉี่เลยครับ

วันพฤหัสตอนเย็น ... ตกลงกับน้ำปิงว่าจะกินข้าวเย็นประมาณ5 โมงครึ่ง กินข้าวเสร็จกินผลไม้เสร็จจะได้พอดีเวลาที่คุณชายกลับมาบ้านจะได้พากันไปเดินเล่นกับวาซาบิรอบเย็น..... วันนี้น้ำปิงอยากกินข้าวต้มกับหมูหยองกรอบเจ้าดังแถวๆพระราม 3 ที่คุณชายซื้อมา.... ข้าวต้มทำเสร็จก่อนเวลาน้ำปิงกินข้าวชั่วโมงนึง ตักใส่ถ้วยครอบฝาชีเอาไว้ก่อนกินครึ่งชั่วโมงจะได้แน่ใจว่าอุ่นน้อยๆเด็กทานได้ - กินๆไปน้ำปิงทำท่าเหมือนกับว่าข้าวต้มมันร้อนมากกกกตักชิมดูแล้วมันแทบจะไม่ร้อนเลย น้ำปิงบอกว่า "ร้อน แสบลิ้น"แล้วทำท่าจะร้องไห้ เรียกน้ำปิงไปคุยหาเหตุผลที่แท้จริงกว่าจะรู้เรื่องว่า "น้ำปิงลิ้นแตก"คาดว่าเพราะกินน้ำน้อย พอกินอาหารน้ำๆเข้าไปเลยแสบลิ้นนั่งสอนกันเรื่องโทษของการกินน้ำน้อยต่อไปอีก .......เรื่องนี้เกี่ยวกับวาซาบิตรงไหน ...... ตรงนี้ไงครับ ....พอสอนน้ำปิงเสร็จหันไปดูนาฬิกา .... 6 โมงกว่า .... ใจหายแว๊บ วาซาบิทำเรื่องแน่ๆ... ร้องเรียกวาซาบิ ... เจ้าตัวมายืนปั้นจิ้มปั้นเจ๋อข้างๆเดินเข้าไปหลังบ้านส่วนซักล้างเห็นแล้วแทบเป็นลม .... ฉี่นองพื้น  อึกองใหญ่ 2 กอง กองเล็ก 1 กอง ...ค่อนข้างเหลวด้วย คริๆๆ จัดการปิดประตูบ้านส่วนที่ต่อกับซักล้างแล้วห้ามคนเข้าให้คุณชายมาล้าง ....

วันศุกร์ตอนเช้าปล่อยวาซาบิไปฉี่ไปอึตามปกติ แล้วเดินเข้าไปทำงานบ้าน ไม่ทันสังเกตว่าอึหรือเปล่า แต่คุณนายแม่ชี้ให้ดูตอนสายๆหลังจากที่พาวาซาบิออกไปเดินเล่นกลับมาแล้วว่าใช่อึวาซาบิมั๊ย .... (คือนางเพิ่งผ่าตัดมา ยังกินยาแก้อักเสบอยู่ คงเป็น side effect ที่ทำให้อึเหลวๆ เหมือนคนกินยาแก้อักเสบบางตัวเข้าไปก็จะเกิดท้องเสียนิดๆ) ไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่าเลยสรุปความเข้าข้างวาซาบิไปก่อนว่าเป็นอึวาซาบิอิอิอิ เย็นวันศุกร์ไม่อึไม่ฉี่ตามเคย ... เย็นวันศุกร์ฝนตกปรอยๆ เลยได้สังเกตว่า “นางไม่ชอบเดินบนหญ้าเปียกครับนางทำท่าแหยงๆเท้า” ฮ่าๆๆๆๆๆ

เช้าวันเสาร์พานางออกไปเดินเล่นตามปกติ นางอึ 1 ก้อนใหญ่ กับฉี่ 2 ครั้ง ..... แทบจะอุ้มนางกลับบ้าน ดีใจมว๊ากกกกกกกก วันนี้สบายแล้วไม่ต้องกังวลแล้วอิอิอิ

อีกเรื่องที่เป็นกังวลกับนางคือเรื่องอาหาร เพื่อนที่เป็นสัตวแพทย์รักษานางแนะนำอาหารมาให้ ซื้อติดมือกับมาตั้งแต่วันที่รับวาซาบิกลับบ้านเย็นวันอังคาร วันพุธทั้งวันนางก็ไม่ยอมกินอาหารเม็ด คิดว่าเป็นเพราะนางเพิ่งผ่าตัดมาคงเหมือนคนที่เวลาไม่สบายก็ไม่ค่อยอยากกินอะไร เย็นวันพุธคุณชายกลับบ้านมาถามว่าวันนี้วาซาบิกินอะไรไปบ้าง ตอบว่ากินอาหารเม็ดไป 4-5 เม็ด กินขนมกระดูกไป 3-4 อัน ... คุณชายจัดการเทขนมกระดูกให้วาซาบิกิน 10 กว่าชิ้น วาซาบิกินเรียบบบบบบ..... คุยให้เพื่อนที่เป็นสัตวแพทย์ฟัง เพื่อนเลยฝากตีคุณชาย 2 ที ฐานตามใจให้กินขนมแทนข้าว ฮ่าๆๆๆๆ

เช้าวันพฤหัสลองเทนมจืดให้กินครึ่งกล่องวาซาบิกินหมดเลย ที่เหลืออีกครึ่งกล่องเลยลองเอาผสมกับอาหารเม็ดน้อยๆแล้วลองให้กินก็กินได้หมด

บ่ายๆออกไปรับน้ำปิงลองแวะซื้ออาหารเปียกถุงเล็กๆมา ลองผสมกับอาหารเม็ดที่แช่น้ำอุ่นให้นิ่มๆ คลุกให้เข้ากันดี ใส่ยาแก้อักเสบกับยาบำรุงเลือดที่นางยังต้องกินอยู่ นางชอบมาก กินจนหมด คิดว่านางชอบอาหารที่ไม่แข็งมากครับ ช่วงนี้ก็คงเป็นอาหารผสมเปียก – เม็ด ไปอย่างนี้ก่อนครับ