ฝันได้แต่อย่าหวัง(อยากให้รู้ว่า.........รักไม่มีวันเปลี่ยน)

ความฝันคืออะไร ? แล้วความหวังละคืออะไร? แล้วเราจะหวังและฝันไป

พร้อมกันได้รึเปล่า หรือความฝันมันอาจจะไม่มีทางเกิดขึ้นจริง

หรือต้องพยายามแล้วมันถึงจะเป็นจริง แล้วหวังละหวังว่าจะได้

หวังว่าจะเข้าใจ สุดท้ายได้อย่างหวังรึเปล่า ตัวผมเองวันนี้วนเวียนอยู่กับ

หลายๆเรื่องรอบตัว ปัญหาสุขภาพยังตามเป็นเงาที่คอยติดตามตัวผมตลอด

เวลา จนทุกเรื่องรอบข้างกลายเป็นเรื่องที่ผมเหวี่ยงไปหมด

ผมฝันว่าสักวันคงมีวันของผมบ้าง ผมหวังว่าใครสักคนหนึ่งจะเข้าใจในความ

เป็นตัวผม แต่มันอาจจะมีจริงหรือไม่มีจริงผมไม่รู้ ห้องหนึ่งห้องมันช่างกว้าง

ใหญ่สำหรับชีวิตผม ผมเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ ผมยังพอมีเวลาที่จะให้กับคนที่

ผมรักไหม แล้วเค้าอยากได้รับมันรึเปล่า วันนี้ก็คงเหมือนทุกๆวันที่ความเจ็บ

ปวดทางร่างกายยังวนเวียนและผมต้องอดทนสู้กับมันเพียงลำพัง

ผมได้หวังลมๆแล้งๆว่าสักวันผมคงหายและดีขึ้น แต่ก็นั่นแหละมันคือความ

ฝัน ที่มันเกิดขึ้นมันจะเป็นจริงเฉพาะเวลาผมนอนหลับและฝันร้ายของผมจะ

เป็นจริงก็เมื่อผมตื่นนอน ผมบอกตัวเองทุกวันว่าต้องสู้และเดินต่อไปให้ได้

ถึงแม้ว่าสิ่งที่ผมหวังมันเป็นเรื่องในฝัน แต่คนเราก็น่าจะรู้อย่างมีความหวัง

มากกว่าสิ้นหวังจริงไหม วันนี้ผมท้อแท้และอ่อนแอเหลือเกิน เหนื่อยจนไม่

อยากลุกจากเก้าอี้ ผมต้องการแค่คนที่ผมรักถามผมสักคำว่า "ไหวไหม"

มากกว่าอย่างอื่น ผมไม่ได้ต้องการและเรียกร้องอะไรมากมายไปกว่าความ

เข้าใจในตัวผม สนใจในสิ่งที่ผมพูดบ้างอย่ามองผมเป็นอากาศที่อยู่รอบตัวที่

คุณรู้สึกได้ว่ามันมีแต่คุณไม่เคยมองเห็นมันเลย ผมไม่รู้ว่าผมจะทำหน้าที่

ของผมไปได้อีกนานแค่ไหน แต่สิ่งที่ผมทำและทำอยู่ทุกวันคือการที่ทำ

ทุกอย่างเพื่อให้คนที่ผมรักมีความสุข แม่ผม และคุณหนิง คุณหนิงคือคนที่

ผมรักและผมเองก็มีหน้าที่ๆจะรักเธอให้หมดหัวใจ แม่ผมเคยบอกผมว่า

"ขอให้คุณหนิงคือรักสุดท้ายของผม" เพราะท่านบอกผมว่าท่านทนความเจ็บ

ปวดต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ท่านไม่อยากเห็นผมเสียใจอีกแล้ว

ท่านรับไม่ไหวอีกแล้วนะถ้าจะต้องมีเรื่องแบบนี้อีกที่จะทำให้ผมเสียใจ

ผมรับปากต่อหน้าคุณหนิงวันนั้นเป็นวันแรกที่เรานั่งคุยกัน 3 คน แม่ผม

ตัวผมและคุณหนิง ผมไม่มีทางเปลี่ยนใจหรือเปลี่ยนไป

แต่อาจจะมีบ้างที่ผมทำให้คุณหนิงเสียใจและผิดหวังในตัวผม

ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมก็พยายามแล้วที่จะปกป้องคุณไม่ให้คุณเสียใจ

แต่สุดท้ายก็เหมือนจะเป็นผมสะเองที่ทำให้คุณเสียใจ

ขอบคุณนะครับที่อยู่ข้างกัน ขอบคุณที่เข้าใจคนอย่างผมและอดทนกับนิสัย

แย่ๆของผม ความฝันของผมก็คือการได้ใช้ชีวิตอีกครึ่งหนึ่งของผมกับ

คุณหนิง ความหวังของผมคือการทำให้แม่และคุณหนิงมีความสุขในทุกวัน

วันนี้ผมเจอคุณทรงเดชและคุณประวิทย์ มาแพ๊คคู่เลยเรื่องงานบ้านลูกค้า

ผม เค้าก็เดินดูงานของผมแล้วก็ติโน้นตินี้ อะไรก็ไม่ดีไปหมด ไม่ได้มา

ตฐาน (เอากันเข้าใจ) ผมก็อึดอัดนะกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไป

ผมยอมรับได้และอดทน ที่ผมทำได้เพราะผมคิดถึงคน 2 คน แม่ผมและ

คุณหนิง ผมเดินตามให้เค้าวิจารณ์งานผมจนพอใจ โดยที่ไม่เถียงสักคำ

ไม่รู้ทนได้ไงแต่ทำได้แล้วกัน ยังไม่อยากเชื่อตัวเองเลย แต่พอมานั่งในรถ

บอกตรงๆเสียใจมาก โทรหาคุณหนิงปิดมือถือ โทรหาทั้ง 2 เครื่อง

ปิดทั้งคู่ อืมไม่เป็นไรคงยุ่งๆอยู่ โต้งขับรถมาส่งที่คอนโด นั่งมองออกไป

นอกหน้าต่างปล่อยใจลอยไปลอยมา และแล้วก็มานั่งเขียนบล๊อก

ออนmsn คุณหนิงไม่ออน เจอหม่อมออนอยู่ เข้าไปดู facebook

เห็นคุณหนิงออนอยู่แป๊บหนึ่งผมทักอ้าว offline ไปก่อน

คุยกับเจะไดเค้าก็เล่าปัญหาของเค้าเรื่องครอบครัว ผมก็ฟังแต่สติกังวล

ว่าคุณหนิง ไม่สบายจะทานยารึยัง ทานข้าวรึยัง กังวลไปหมด

ไปหาก็ไม่ได้ เพราะรถผม เมื่อวานรถผมมีปัญหานิดหน่อยเลยเอาเข้าศูนย์

Toyota ได้รถก็คงพรุ่งนี้ แต่วันนี้สิเป็นห่วงคุณหนิงมาก

ห่วงมากๆเข้าเอาอีกแล้วอาการปวดหัวกำเริบอีก

ทำไมนะต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทรมานจริงๆ แต่ก็ทำไงได้ผมเลืออกอะไร

ไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องยอมตกเป็นทาสของอาการปวดมันโดยไม่มีข้อแม้

เมื่อไหร่มันจะจบสักที

P.s ผมเป็นห่วงคุณหนิงมากๆเลยนะครับ


P.s 2 อยากบอกให้รู้ ว่าจะรักคนคุณคนเดียวตลอดไปต่อให้มันไม่มีทางเป็นจริงก็ขอยืนอยู่ที่เดิมเหมือนที่เคยเป็นมา

Create Date : 29 กันยายน 2553		3 comments
Last Update : 29 กันยายน 2553 17:41:38 น.
Counter : 1408 Pageviews.
Share Tweet